Morgunblaðið - 28.12.1930, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Fyrirliggjandi s
VOPNAFJARÐARKJÖT: Aðeins nokkrar tunnur óseldar.
TÓLG: Verulega góð og ódýr.
ÍSLENSKT SMJÖR: (Aðeins lítið óselt).
Ef yður vantar þessar vörur, þá hringið í síma 45. (3 línur)
Tran-agent.
Undertegnede akter at ansætte agent i Reykjavik for indkjöp av
tran. Yedkommende maa ikke drive tranforretning for egen regning
eller representere andet firma i tran.
Reflektanter bedes indsende ansökning snarest ledsaget av
' I
r ef erancer.
Brödr. Aarsæther A.S. ÁLESUND.
fbnð tll lelgn,
sex stofur og eldhús, auk baðherbergis, á Marar-
götu 6, nú þegaí.
Upplýsingar í síma 1198.
Verslmain Brynja
verður lokuð þriðjudag og miðvikudag 30. og 31. vegna vörutaln-
ingar. Heiðraðir viðskiftavinir verslunarinnar eru því vinsamlega
beðnir að ljúka innkaupum sínum á mánudaginn.
Höfuðbækur. Sjóðbækur.
Dagbækur. Kladdar.
Bókaverslnn ísafoldar.
Flngeldar,
Kínverjar. Púðurkerlingar og margt fleira mjög ódýrt.
Eggert Kristjánsson & Ce.
Símar 1317 — 1400 og 1413.
Veggábreiða
Unnar Ólafsdóttur er til sýnis í dag í leikfimishúsi Menta-
skólans frá kl. 1—10 síðd.
Þeir nemendnr
Langavatnsskóla,
sem eru staddir í bænum, geri svo vel að tala við Guð-
mund Gíslason kennara í dag kl. 12—3 e. m.
Sími 1963.
Drifanda kaffið er drýgst.
IngigerðuT Uilhiálmsdúttir
frá Stóra-Hofi.
Hún var fædd hinn 23. des. 1861,
á hinu fagra og fornsöguríka stór-
býli Stóra-Hofi á Rangárvöllum.
Foreldrar Ingigerðar voru hjón-
in Vilhjálmur Jónsson og Styr-
gerður Filipusdóttir sem þá
bjnggu á Stóra-Hofi. Var Vil-
hjálmur ættaður þaðan, hann var
gildur bóndi ráðhollur og góð-
gjarn, en ljest á hesta aldri. Styr-
gerðnr kona hans var ættuð frá
Bjólu, er sú ætt kunn að rausn og
drengskap — skapgerð hinna
fornu íslendinga.
Börn þeirra Vilhjálms og Styr-
gerðar, alsystkin Ingigerðar, þau
sem nú ern á lífi, eru þau: Sigríð-
ur húsfreyja í Binarshöfn á Eyr-
arbakka. Filipus söðlasmiður í
Vestra Fróðholti, orðlagður greiða
maður og góðmenni og Jón skó-
smíðameistari í Reykjavík.
Síðar giftist Styrgerðnr Gísla
’Felixsyni, þeirra synir eru þeir
Ingigerður Vilhjálmsdóttir.
Vilhjálmur á Ásabergi á Eyrar-
bakka, fyr bóndi á Hofi í Gnúp-
verjahreppi og víðar, hinn mesti
dugnaðarmaður og hagur, einkum
á járnsmíðar, Sigurður bóndi á
Vindási í Hvolhreppi, hefir liann
um langt skeið verið hjeraðslækn-
unnm á Stórólfshvoli til aðstoðar
við svæfingu sjúklinga, sem þurft
hefir að gera á meiri háttar skurð-
lækningar, og Kristinn útgerðar-
maður í Einarshöfn, er staðið hefir
fyrir búi Sigríðar systur sinnar
síðan hún misti mann sinn, og
leyst þann starfa af hendi mjög
sómasamlega, enda er hann maður
ranngóður og hinn besti drengur.
Eftir nokkurra ára samhúð misti
Styrgerður Gísla seinni mann sinn,
og bjó síðan með börnum sínum
áfram á Stóra-Hofi þar til vorið
1902, að hún ljet af búskap og
fluttist til Sigríðar dóttur sinnar í
Einarshöfn, sem þá fyrir nokkrum
árum var gift Guðna Jónssyni þar,
hinum nafnkunna heppnisformanni
og atkvæða atorkumanni, og ein-
um hinna mestu mannkostamanna,
er sá er þetta ritar hefir kynst,
og er þá að vísu mikið mælt; en
]jc ekki um of.
Ingigerður Vilhjálmsdóttir ólst
upp á Stóra-Hofi, og dvaldi þar
þangað til móðir hennar ljet af
búskap.
Þær Hofssystur, eins og þær
Sigríður og Ingigerður voru venju
lega nefndar á yngri árum þeirra;
'ióttu bera af öðrum jafnöldrum
•sínum þar í sveit, bæði að fróð-
leik, snyrtimensku, fegnrðarsmekk
og fallegu handbragði. Ingigerður
var ekki há vexti en svaraði sjer
Flngeldar:
Kínverjajr
Púðurkerlingar,
Sólir — Blys
o. s. frv.
Ódýrast hjá
fsleifi Jónssyui,
Aðalstræti 9. Sími 1280.
vel, og bauð af sjer einkennilegan
yndisþokka og með afbrigðum vin-
föst og trygglynd.
Þá er Ingigerður fór fra Stóra-
Hofi rjeðst liún til Reykjavíkur,
var þar hjá merkiskonunni frú
Þóru Melsteð, henni til aðstoðar,
hin síðari árin. Þaðan fluttist Ingi-
gerður austur á Eyrarbakka til
systur sinnar í Einarshöfn og var
þar til dauðadags.
Eftir að Ingigerður kom að Ein-
arshöfn vann hún fagurt og gott
en erfitt og þýðingarmikið starf.
Nokkru síðar varð Sigríðnr systir
hennar fyrir hverjum ástvina miss
inum af öðrum á heimilinu. Hinn
26. febr. 1912 andaðist hennar ást-
fólgni eiginmaður Gnðni Jónsson,
45 ára gamall; 1918 deyr Styr-
g rður móðir hennar, 22. ág. miss-
ir hún Ástmund einkason sinn frá
hinn ástríka hjónabandi sínu, hinn
mannvænlegasta mann, 26. ára að
aldri og 9. júní 1928 ljest upp-
eldis- og bróðurdóttir hennar, Sig-
urlína,Filipusdóttir eftir langvar-
andi heilsuleysisstríð, frá ungnm
syni, er síðan hefir dvalist á heim-
ilinu.
Nærri má geta að Sigríður hefir,
])rátt fyrir aðdáunarvert þrek, og
fádæma stillingu, þurft styrk og
innilegrar hluttekningar við í öll-
um þessum þungu, sáru og svíð-
andi raunum sínum; svo að ekki
yiðu þær með öllu óbærilegar, og
það var þessi styrkur og þessi
hluttekning sem Ingigerður fann
að hún þurfti að veita systur snini,
cg hún gerði það líka.
Það var heitasta hjartans þrá
hennar, að verja lífi sínu til þess
að ljetta öðrum hinar örðuguhyrð-
ar þessa jarðneska lífs; hún fann
áreiðanlega strey-ma um sál sína
vissuna og viðurkenninguna um
að það væri hið sæluríkasta og há-
leitasta hlntverk að þjóna öðrum í
anda frelsarans.
Sjálf mun hún hafa borið „hulið
mein í hjarta leyni“ frá æskuár-
unum, en hún trúði þó ávalt á hið
•yóða og göfuga í mannseðlinu; og
á fullkomið rjettlæti í ráðstöfun
guðs, enda þó mönnum sje ofvaxið
að skilja þær til hlítar hjer í
lieimi.
Eftir nokkurra daga legu af
lungnabólgu, sem hún sýndist að
vera þó búin að yfirvinna, ljest
liún snögglega 9. nóvbr. 1930, þá
er Iiún var að leggja ungum fóst-
ursyni þeirra systra heilræði.
Minning Ingigerðar skartar í
huga og hjörtum vina hennar og
vandamanna, en líkami hennar
hvílir nú “við hlið hinna framliðnu
vina hennar í Eyrarhakka-kirkju-
gai’ði í grafreit Einarshafnar, sem
prýddur er röð af stórum vandlega
gerðum minnismerkjum af granit-
steini, sem tala sínu þögula, en al-
varleg* máll.
O. O.
Uigfús Bergsteinsson.
Yigfús Bergsteinsson óðalsbóndi
á Brúnum undir Eyjafjöllum ljetst
á jóladagskvöld, eftir sólarhrings
legu.
Vigfús á Brúnum.
Hann var fæddur 18. febr. 1863.
Árið 1886 kvænt.ist liann eftirlif-
andi konu sinni Valgerði Sigurð-
ardóttur, systur Guðjóns heit. úr-
smiðs .Byrjuðu þau þá um vorið
að búa á Brúnum og hafa búið þar
með rausn síðan. Börn þeirra eru:
Sigurður, sem nú er bóndi á Brún-
um, Jón rnúrarameistari á Seyðis-
firði, Katrín, ljósmóðir í Eyja-
fjallahreppi, gift- Einari Einars-
syni í Nýjabæ og Anna, ógift í
foreldrahúsum. Tvö hörn tóku þau
Vigfús auk þess til fósturs og ólu
upp.
Vigfús var framkvæmdasamur
bóndi á sinni tíð, framfaramaður
og á unclan samtíðinni í mörgu.
Hann mun t. cl. fyrstur manna þar
eýstra hafa byrjað á því að kaupa
sjer allskonar landbúnaðarvjelar,
og hvatti aðra til þess að gera
hið sama. Sá hann hve ómetanlegt
gagn landbúnaðinum mundi verða
io því að breytt vxeri um búskap-
arlag í mörgu og ekki altaf hjakk-
að í sama fari. — Var hann því
hrautryðjandi ýmissa framfara
innanhjeraðs. Um skeið tók hann
og allmikinn þátt í stjórnmálnm,
og sýndi þar sem annars staðar
einbeitni og stefnufestu, því að
hann var enginn flysjungur. Hafði
hann því mikið álit á sjer meðal
hjeraðsbúa, og þótti xnörgum ekki
ráð ráðið, nema hans álits væri
leitað.