Morgunblaðið - 01.02.1931, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ
Údýrastar vðrnr f Eamborg þessa vika,
Hatíð tsllfsrii. - Hlimsett »li MBjMffl - lumt gefið!
Lítið sýnishorn. Alum. Pottar kr- 1.00, Þvottabretti kr. 1.00. 60 tauklemmur kr. 1.00, 3 st. gólfklútar kr. 1.00. Ryðfríir Hnífar kr. 1.00. Fjög-
ur Herðatrje með slá kr. 1.00. Sykurkar og Kanna kr. 1.00. Kolakörfur kr. 3.50. Kaffistell kr. 10.00. Mjólkurkönnur 1 1. kr. 2.00 o. m. m. f!
J»p«&iklr ^isppar kr. 3J«. Latnpas&erina? údyrir.
Með 5 krón kiiciiB, iiíib við 3ii
tvkki.
Deiiur f Meotiskó
ÚU.rnt ár gerðabðk kSBBMrafsada.
Eins cg-; bæjarbúum mun kunn- kennarastofu, en þar var þá fyr-
ugt, hafa orðið deilur milli nem-| r rektor, ásamt nokkrum kenn-
eöda, rektors.og kennara í Menta aranna. Afhenti Páll honum blað
gkólanum, er orðið hafa til þess,
að í gær mættu að eins rúmlega
30 nemendur í skólanum.
Til'þess að lesendur blaðsins
fengju sem ákveðnastar fregnir
af máli þessu, sneri Mgbl. sjer til
rektors Mentaskólans í gærkvöldi
og fjekk hjá honum eftirfylgj-
álidi,úíííkfj/t-T5r fundabók kenn-
arafunda Mentaskólans.
Kennarafundur 27. janúar 1931.
Út af. atburði, sem gerðíst í
6. bekk, þ. 20. þ. m. í kenslu-
stund, lagöi Páll Sveinsson fram
tvaðst telja það í alla staði boð-
legt, enda gat þá enginn í bekkn-
liffi mótmælt því. Síðdegis þenn-
n dag áttu þeir tai saman um
þetta, rektor og Páll Sveinsson;
om þeim saman um, að rektor
legði fram yfirlýsingu Áka Ja-
kobesonar í næstu kenslustvnd,
t frakknesku í bekknum, er vera
átti mánudag- 26. jan., kl. 1 e. h.
Þennan umrædda dag (28.
Áka og Skýrði honum lrá því, jan.) kom svo rektor inn í kenslu
sem fram hefði farið í bekkn- 3tUnd Páís, og las upp í viðurvist
m. P jelst rektor þegar á það, kennara og allra nemanda bekkj-
-ð Áki skyldi ekki vera í kenslu- ;;r;ns> yfirlýsing-u Áka, og sagði,
tundum í frakknesku fyr en út- að á þeim grundvelli væri Áka
rsett væri um þetta mál, og ieyft ag Vera áfram í kenslu-
vvaðst mundu kalla nemandann, ^tundum í frakknesku; spurði
tyrir sig. Næsta dag, kl. 8,15, því næst kennarann, hvort hann
átti að vera kenslustund í frakk- ;ætti sig við þessi málalok, og
nesku í þessum sama bekk, en kvað hann svo vera. Þá spurði
fektor hafði ekki getað náð í
oka. Þegar svo Páll kom inn í
bekkinn, er hringt var skóla-
þjöllunni, voru nemendur þar
:.llir fyrir, Spurði Páll ]tá Áka,
rektor Áka, hvort ekki væri rjett
skýrt frá, en hann gerði þá at-
kugasemd um það, að yfirlýsing
sín gilti því að eins, að ekki yrði
bekkjarsamtök um þetta,. er
skýrsiu þá, er hjer fer á eftir: jhvort rektor hefði talað við hann, g-engju í aðra átt. Kvaðst þá
Þriðjudaginn 20. jan. 1931, j en hann bvað það ekki vera. r-ektor í eitt skifti fyrir öll verða
kj. 1 e. h. kom Páll Sveinsson Mæltist Páll ]»á til þess, að hann g krefjast yfirlýsingar .bekkjar-
í kenslustund sína í frakknesku I 1 henslustundinni, sam- jns \ þessu efni og bað jiá nem-
í 6. bekk C. Er hann sá, að allir i hvœnit úrskurð mum dagirm að
nemendur voru viðstaddir, tók jur’ en -^hi þumbaðist við, og
hann fram pappírsarkir og rjetti sa^^i l,a Halldór Jónson. ,,Við
hverjum nemanda með þeim um- mótmælum þessu . Kvað Pal!
mælum, að þeir ættu að hafa
hann enga heimild hafa til slíkra
ndur, sem vildp lofa því, að gera
kki bekkjarsamtök gegn skrif
’egum æfingúm í frakkfiesku, að
rjetta up_p hönd því til samþykk-
Rjettu þeir .þá upp hönd Ed-
skriflega ædngu. Spurði þá nem- • mótmæla., enda skyldi skjótt úr. 3rð Árnason og GuðmUndur Kr
andirir; G:íð.'. Kr. Guðmundsson, ■ sssu skorið. Gekk svo tafarlaust Guðmundsson, en á móti voru
hvcrf nc;a æltí kenslubóki'ifa, og ^unc: i'ektors er þá var niðri í Halldór Jónsson, Leifur Bjárná-.
kvað Páll svo; vera. Ætlaði svö ''nnnafastofu, og krafðist þess, I n og Pjetur Sigurðsson.. Kvað
Guðmundur að fá leyfi tii að ná hann talaði við ÁKa. B, á rektor þá 3 síðasttalda nemendur
sjer í bók, er hann hafði ekki við rektor þegar við, og kallaði Áka. ypypiu vera á burtu úr kersl
höndina, en kennarinn kyaðst -Srir sig, en Páll hóf kenslu sem stimdum, uns úrskurður væri fal!
géta ljeð honum "og öðrum nem- ekkert hefði í skorist. j inn um mál þeirra. Gengu þeir
deilu sje það höfuðatriði, hver
ráði kenslunni í skólanum, lýs-
ir fimcfurinn því yfir, að hann
lítur svo á, að kennarar í sam-
ráði við stjórn skólans ráði ein-
ir allri kenslutilhögun, hver í
sinni grein, og komi þá ekki til
mála, að nemendur þessa bekkj-
ar geti verið áfram í skólanum,
nema því að eins, að þeir fallist
á, að svo sje, sem hjer er sagt
’m kensluna, og telur fundurinn
með Öllu óheimilt, að beita nokkr
•m bekkjarsamtökum í jiessu
efni“.
Bar þá rektor fram til sam-
þyktar eftirfarandi tillögu, er
var samþykt með öllum greidd-
um atkvæðum:
„Fyrir því er það álit fundar-
ins, að nemendur þessa bekkjar
hafi brotið svo mjög af sjer í
áessu efni, að þeim verði eigi
,’eyfð seta í skólanum, með öðru
móti en því, að þeir játi brot sitt
% lofi að beita ekki samtökum
gegn kenslu kennaranna, nje
framkvæmdum á reglum skólans
eða reglugjörð þann tíma, er enn
er eftir af skólavist þeirra“.
Einn kennarinn greiddi ekki
atkvæði um þéssa tillögu.
I»eir eru hið lan^besta meðal sem
menn þekkja við gikt, þursabiti (Luth-
bago), Ischias, bakverk, verk og kvefi
fyrir brjósti. Verkurinn fær ekki staðist
hinn mikla kraft plástranna. Hin sef-
andi hlýja, sem þeir veita, l^eknar og
rekur að fullu burtu þjáningarnar, ojc
lina þeir þrautirnar undir eins og þeir
eru settir á.
Allcocks plástra má bera vikum sam-
an, og- altaf halda þeir áfram að sefa
þrautirnar allan tímann, sem þeir eifu
notaðir, þangað til þær eru algjörlega.
horfnar.
ALLtiOtiKS
PGROUS Pl.» TSRS
fást í öllum lyfjabfiðum.
A ðalumboðsmaður okkar fyrir fsland cr:
STEFÁ.N TlIOftAItENSBN,
Reykjavlk.
AI LCOCK MANI’FACTITmNG CO.,
Uirkeiiliend. Enghind.
anda (L. Bj.*) bækur í það sinn.
Gekk Páll svo' ofan í kennará-
stofu og kom að vörmu spori
upp aftur með 2 bækur, fjekk
mrseddum nemöndum, vísaði
svo út, en Áki Jakobsson sagði:
Rektor átti : því; næst tal víð ,Þái er best, áð við hinir förúm
• og lefddi honutti fyrir sjón-' -át líka“, og gengu svo allir nem-
ir, hve órjetfmset slík mótmæli' endur út.
væru, og lofaði þá Áki því, að^ Skömmu síðar barst rektor
þeim svo öllum á viðfangsefnið láta ekki slíkt koma fyrir aftur brjef frá nemöndum bekkjarins,
á vissum stað í bókinni. Tóku þá af sinni hálfu, ög kvaðst ekki
ailir í bekknum orðalaust til rnundu hafa gert þetta, ef hann
starfa, nema Áki Jakobsson; hefði ekki búist við bekkjarsam-
hann mælti á þessa leið: „Við j>ykt að baki sjer í þessu efni,
eigum ekki að gera skriflegt í onda hexði hún legið fyrir í des-
irönsku“. „Megið þið það ekki?“ ’nber síðastliðnum. Kvaðst hann
spurði ])á kennarinn, en Árni heldur ekki skyldu eiga neitt | kennarafundi yrði frestað þar
svaraði: „Það er ekki tekið fram
en hann svaraði því- jafnharðan
(Brjef 1 og 2).
Rektor hafði ákveðið kennara-
fund daginn eftir (27. jan.) kl,
il,45, en þá fór sendinefnd bekkj
arins þess á leit við rektor, að
í reglugerðinni, og við ráðum
])ví sjálfir“. Ansaði kennarinn
bví engu, og leið svo kenslu-
stundin. Skiluðu allir nemendur
úrlausn sinni, nema Áki; hann
hafði ekkert skrifað. Tók Pól!
þá blað hans með blöðum hinna,
en kvað nemandann ekki skyldu
sækja kenslustundir sínar fram-
ar, fyr en úrskurðað væri, hverj-
ir segja ættu fyrir verkum í
frumkvæði að því, að slík sam-J til honum bærist álitsskjal ]>e:rra
ök yrðu gerð framvegis. Að því er þeir myndi bráðlega semja
'iúnu kom rektor inn í bekk, og og senda honum. Varð rektor og^
spurði nemendur, hvort sá fram- kennarafundur við þeim tilmæl- ]
burður Áka Jakobssonar væri m, og fundi frestað til kl. 3,
-jettur, að bekkjarsamtök hefðu enda lá þá fyrir skjal, undir-'
verið fyrir ]>ví, að mótmæla stýla
crð í frakknesku, og hvort hanu
hefði haft, ástæðu til að halda,
ð sú samþykt þeirra væri þá
enn í gildi; kváðu þeir já við því
hvorutveggja. Athugaði rektor
bekknum. Gekk hann svo ofan í ■ ]>ví næst viðfangsefni þeirra og
skrifað af öllum nemöndum
’oekkjarins, nema Edvard Árna-|
syni. (Brjef 3.).
Var á fundinum sam])ykt í j
einu hljóði eftirfarandi tillaga:
„Þar sem kennarafundur er
þeirrar skoðunar, að í þessari: ? kenslustundum í fyrramálið og
Hjer fara á eftir brjef ]>au,
er vitnað er til í ofanskráðri
fundargjörð.
Bekkjarsamþykt 6. bekkjar C.
„Enginn á móti s.ams konar
.s ýlagero í frönsku og þeim stýl,
sem gerður var 20. þ. m. .
'Gefum pngin loforð viðvíkj-
■,.vvdi bekl- iarsambyktum“.
26. jan. 1931.
UnÖHú'itað , af öllu.m nemönd-'
um . bekkjarins, nema éinum. ;
„Bekkurinn lítur svo á, ao
um sje vikið úr skóla, uns mál-;
'ð er útkljáð“. (Ýms brjef og er ;
indi 1931).
■ ■ . : . ' - ■■ ' ■„. . , j
Brjef 2.
. „Sem svar við brjefi bekkjar-
ins, dags. í dag, skaí yður hjer
með tjáð, að ]>að álit bekkjar-
ins, að honum hafi verið vikið
úr skóla, uns mál hans sje út-
kljáð, er rangt og tilhæfulaust
með öllu. Jeg vísaði úr kenslu-
stundum þeim, Halldóri Jónssyni,
Leifi Bjarnasyni, og Pjetri Sig-
urðssyni uns mdl þeirra væri út-
kljáð, en öðrum ekki. En hitt
er á valdi nemandanna, hvort
þeir vilja gera mál þessara nem-
enda að sínu og þannig ganga í
berhögg við stjórn skólans. Mun
og svo verða litið á um þá nem-
°ndur*bekkjarins, sem ekki mæta j
kki gefa gilda ástæðu fyrir fjar
vist sinni.
Mál þetta verður tekið fyrir,
og væntanlega afgreitt, á kenn-
arafundi á morgun, svo og brjef
‘kkjarins, sem ritað er á ]>arai
hátt, að mest ber að skiija ]>að
em úrslitakosti (ultimatum).
Þetta er yður hjer með til vit-
vndar.„gefið . til frekari birting-
ar“.
Virðingarfylst,
Hinurn almenna mentaskóla
I Reykjavík, 26. jan: 1931.
Pálmi Hannesson.
Til ’urnsjónarfnánnsins í 6.
bekk C„ Mentaskólanum.
Brjef 3.
Brjef þetta er all-langt, 3'/í>
folioblaðsíður, verður því ekki
ritað hjer af því nema niðurstoð-
urnar, og eru þær svo hljóðandi:
„Með því, sem að framan ér
sagt, höfum vjer tekið fram:
1. Oss finst það æði hjákát-
legt, að bera tillögu upp fyr-
ir bekk og svara meirihlut-
anum, sem fellir tillöguna,
með því að víkja honum úr
skóla.
2. Að bekkurinn hefir sýht það
í verkum, að hanh hefir ekki
á móti franskri stýlagerð á
sama grundvelli og áður er
getið.
3. Að bekkurinn mun aldrei
láta þröngva sjer til þess að
hafa engin samtök með sjer,
þegar honum finst rjetti sín-