Morgunblaðið - 19.03.1931, Blaðsíða 6

(
VINNUFÖT MEÐ ÞESSU
Nýtt grænmeti.
Hvítkál.
Rauðkál.
Galrætur.
Rauðbeðar.
Citrónur.
Versl. Foss.
Laugaveg 12.
Sími 2031.
Pla’sagentar.
Svensk firma söker energiska
agenter för ltittsáld artikel. 50%
provision och mer. Agenturen kan
drivas som bisyssla. Svar sandes
till „50%“ Sten-Krantz, Stock-
holm, f. v. b.
braoð,
bragðbest.
Allir
sem gera vilja góð kaup, eiga
erindi í
Manehester.
Skó blífar
eru bestar.
Hv mrterg^ræðnr.
MORGUNBLAÐIÐ
nefndarmenn, með þingmanni kjör
dæmisins til Akraness, til þess að
skoða staðhætti og mannvirki þau,
sem komin eru þar. Bátar voru
óðum að koma úr róððri með full-
fermi, og lágu hver utan á öðrum
í margföldum röðum, til þess að
koma fiskinum á land. Duldist víst
engum af þingmönnum, er með
voru í förinni, hve þörfin er knýj-
andi til umbóta á Akraneshöfn
fyrir hlutaðeigendur, og þó ekki
síst fyrir sjómennina sjálfa, er
A'erða að verja þeim tíma, er þeir
annars ættu að livílast í eftir róð-
urinn, til þess að bíða og baksa
við að afferma bát sinn. '
Sást þá og glögt, hve mikil bót
myndi verða, er garðurinn, er um-
lykja skal Krossvíkina, er full-
bygður, þegar sjöföld bátaröð lá
við garðstófinn, sem bygður var í
sumar.
Meiri hluta nefndarinnar virðist
einsætt, að mest ríði á að beina
fjármagni, eftir getu ríkissjóðs, til
hafnargerða í þeim verstöðvum,
sem efnilegastar eru, með því að
þaðan er líka mest eftirtekjuvonin
fyrir ríkissjóð.
Akranes er tvímælalaust ein
slíkra verstöðva. Ibúar eru um
1200, þorpið mjög álitlegt og að-
staðan hin besta, þegar höfn er
bætt.
Útflutningur verkaðs fisks vár
þar árið 1929 10586 skpd. og mildu
meiri síðastl. ár.
Með hliðsjón af því, er hjer að
ofan segir, leggjum vjer til, að
frv. sje samþykt óbreytt.
Alþingi, 17. mars 1931.
Jóhann Þ. Jósefsson,
frsm.
Benedikt Sveinsson,
fundarskrifari.
Hákon Kristófersson.
ia<«i8B mmm.tr' wmmwMnwuia
Hvennagullið.
— Jeg legg þar við drengskap
minn, að jeg skal ekki gera til-
raun til að komast undan, svaraði
jeg og þakkaði gullhamra lians
meþ hneigingu.
— Jeg er Mironsac Castelroux
frá Rouge í Cascogne, sagði hann
því næst og endurgalt hneigingu
mína. Það veit hamingjan, að
væri hann ekki svona ágætur for-
ingi, gæti hann tæplega hafa orðið
dásamlegur kennari, í góðum
siðum.
Kveðjur okkar Lavédans voru
stuttar og innilegar; jeg syrgði
mjög að þurfa að fara og hann
hafði innilega samúð með mjer.
Og síðan lagði jeg af stað til Tou-
louse ásamt Castelroux. Menn hans
fengu skipun um að koma á eftir
og fara í hægðum sínum.
Á leiðinni töluðum við saman
um hitt og þetta og mjer var
farið að geðjast vel að þessum
unga manni. Hann var glaðlegur
og þægilegur fylgdarmaður. Ef
jeg hefði ekki verið svona örvíln-
aður frá því fyrsta, gætu fregnir
l)ær, sem liann var að segja mjer
hafa gefið mjer tækifæri til marg-
víslegra hugleiðinga. Því að svo
leit út sem fangar, sem ákærðir
voru fyrir landráð, eða laus-
mælgi í hinni nýafstöðu uppreisn,
sættu hinni miskunnarlausustu
meðferð. Margir fengu jafnvel
ekki tækifæri til að verja sig.
Sannanirnar sem fengust hefðu á
móti þeim, væru fengnar umsvifa-
Sáðsljettnr.
Tilraunir Ræktunarf jelags NorS
urlands á Akureyri.
Af ástæðum, sem eigi verða
raktar hjer, hefir sú skoðun feng
ið óþarflega mikla útbreiðslu
meðal bænda, að tilraunir í jarð-
rækt væru að jafnaði fálm og
kák, sem komi hinu praktíska lífi
— jarðræktinni sjálfri harla lít-
ið við.
Nú í allmörg ár hefir Ólafur
Jónsson framkvæmdastjóri Rækt
unarfjelagsins lagt stund á
skipulegar tilraunir með gras-
rækt, sniðnar eftir því, að koma
bændum að beinum notum. Ólaf-
ur er atorkumaður. Hann tekur
á verkefnum sínum með festu.
Hann hefir nú í höndum þraut
reyndar sannanir fyrir því, áð
sáðsljetturnar eru sú ræktunarað-
ferð, sem. bændur eiga nú að taka
upp. Sú aðferð er arðvænlegust,
öruggust, tryggust, þegar rjett
er að farið — og bændur láta
ekki nýrækt sína fara í hormosa
vegna áburðarskorts.
Ólafur hefir gefið út glögga
skýrslu um tilraunir sínar. Rit-
gerð hans fylgir ársriti Rækturi-
arf jelagsins. — Áburðarfjelagið
þýska, Stickstoff Syndikat í Ber-
lín kostar útgáfuna. Er j)að vel
farið, að þeir, sem hingað selja
tilbúna áburðinn, láti sjer ant
um, að áburðurinn komi að sem
mestum og bestum notum, rækt-
unin komist á þann rjetta rek-
spöl. —
Riti Ólafs verður dreift út utn
landið. Bændur, hver einasti jarð
ræktarmaður á að kynna sjer
fróðleik ritsins, læra af stað-
reyndum þeim, sem tilraunir Ól-
afs Jónssoar hafa leitt í ljós.
laust í hendur dómstólunum og
síðan væri dómarnir upp kveðnir
aí dómurum, sem væri ómögulegt
að fá til að ljá því eyra, sem
menn hefðu fram að færa sjer til
varnar.
Hver jeg var, var vitanlegt. Jeg
hafði meira að segja sagt Castel-
roux sjálfur frá, hver jeg væri.
Það var líka meir en sannanlegt
að Lesperon var svikari, það var
staðreynd og þar að auki kom líka
brjefið frá hertoganum til greina,
sem þeir höfðu fundið meðal muna
minna. Neitaði dómarinn að t.aka
fullyrðingar mínar til greina um
að jeg væri ekki Lesperon, en aft-
ur á móti hinn týndi Bardelys,
voru allar horfur á að úr öllum
örðugleikum mínum yrði greitt
bæði skjótt og rækilega. Jeg get
þó ekki sagt að hræðslan við
þetta legðist neitt sjerlega þungt á
mig. M.jer var innanbrjósts, eins
og þar væri aðeins háfleygt ljett-
lyndi. Jeg hafði sóað stærsta og
einasta færinu í lífi mínu og ef
hinum háæruverðugu dómurum í
Toulouse þóknaðist að senda mig
til gálgans, án þess að jeg fengi
tækifæri til að verja mig, geþði
það þá eiginlega nokkuð?
Það var þó annað, sem mjer lá
sjerstaklega á hjarta og það var
stefnumótið við Marsac. Jeg miht-
ist á það við gæslumann minn
nokkru seinna.
— Mig langar afar mikið til að
ná tali af manni nokkrum í Gren
ade fyrir hádegi í dag. Meðal
skjala þeirra, sem tekin voru af
mjer í morgun getið þjer fundið
Slysið á „Viking“.
St. Johns 18. mars.
United Press. FB.
23 menn biðu bana, er ketil-
sprengingin varð á „Viking“, en
120 skipshafnarinnar náðu landi á
Horse Island (í fyrra skeyti stóð,
að 16 hefði bjargast, en átti að
vera 60) þeirra á meðal var Kean
skipstjóri, sem hafði hlotið meiðsli
nokkur. Skipsmenn þeir ,sem af
komust, lentu í sólarhrings hrakn-
ingum á ísnum. Voru þeir matar-
lausir og klæðlitlir. ísinn rak með
þá átta mílur. — Talið er, að þeir,
sem fórust, hafi beðið bana, er
sprengingin varð. —- Hjálparskipið
Sagona er á leið til Horse Island
með lækná, hjúkrunarkonur, lyf og
umbúðir o. s. frv. Var búist við,
að skipið kæmi þangað seinni hluta
dags á þriðjudag.
Síðar: vítta mönnum af „Vik-
ing“ hefir nú verið bjargað, til við
bótar; svo að sennilega hafa því 17
menn farist.
Frá Spáni.
Madrid, 18. mars.
United Press. FB.
Frá Jaca er símað, að herrjettur-
inn, sem dæmir í máli þeirra, sem
kærðir eru fyrir uppreisnartilraun-
ina í desember, liafi, eftir að hafa
setið í 36 stundir, dæma Sediles
kaptein til lífláts. — Opinber til-
kyning um aðra dóma herrjettar-
ins hefir ekki verið gefin út. Talið
er, að ekki sje útilokað, að lífláts-
dóminum verði breytt af konung-
inum, ef meðmæli herstjómarinn-
ar fást til þessa.
brjef, sem fjallar um stefnumót
þetta, foringi, óg jeg væri yður
sjerstaklega þakklátur ef þjer
vilduð haga því þannig að við
borðuðum morgunverð okkar í
þessu litla þorpi, svo að mjer gæf-
ist tækifæri til að hitta manninn.
Hjer er um að ræða málefni, sem
er mjer afar mikilsvert.
— Það fjallar um! spurði hann.
— Stúlku! svaraði jeg.
— Ójá, víst svo, en þetta brjef,
stm þjer eruð að tala um, er lík-
ast því, sem það væri hólmskorun,
er ekki svo? Auðvitað get jeg eklti
gefið samjiykki mitt til að þjer
stofnið lífi yðar í hættu.
— Og taki því brauðið frá böðl-
inum í Toulouse — ha? sagði jeg
hlæjandi. Verið óhræddir. Ekkert
einvígi verður háð, því lofa jeg
yður.
— Þá er jeg ánægður, herra
minri og jeg skal sjá svo um, að
þjer getið náð tali af vini yðar.
Jeg þakkaði og nú barst talið að
öðrum efnum. Jeg veit ekki af
hver.ju það stafaði, en alt í einu
vorum við farnir að ræða af kappi
um París og hirðlífið. Jeg ljet á
mjer skilja að mjer væri sjerstak-
lega kunnugt um ástandið í Luxem
burg-höllinni og spurði hann þá
strax hvort ekki vildi svo til að
jeg hefði einhverntíma rekist þar
á ungan mann að nafni Mironsac.
Mironsac, át jeg eftir honum.
Ójú, það held jeg nú; það var
komið fram á varir mjer að segja,
að jeg þekti hann einkar vel og
að rnilli okkar væri hrein og bein
vinátta, en mjer varð brátt ljóst
Fjallkonn
gljáTðrnruar
gagna mest og fegra best. Biðjið
því kaupmann yðar um :
Fjallkonu Skósvertu,
Fjallkonu skógulu
Fjallkonu Skóbrúnu
Fjallkonu Hvítu
Fjallkonu Fægilöginn og
Fjallkonu Gljávaxið góða.
Þessar glávörur, þola allan sam-
anburð, hvað gæði og verð snertir,
við samskonar útlendar vörur, sem
kallaðar eru þær bestu.
Það besta er frá
H. f. Efnagerð Rsykjavíknr
Staiesmaif
ir stðra orðið
kr. 1.25
á borðið.
Til Heflavíkur,
Sandgerðis og Grinda-
víkur daglegar ferðir
frá
Steindóri.
Sími 581.
Kappk
fiður og dún
kaupið þjer
best í
Vöruhúsinu.
Holasalan u
Sími 1514.
HýkomM mlklt a!
Blóma- og
Jurtafræ.
Valfl Ponlsen,
Sími 24.
Dilkakjöt.
KLEIN,
sími 73.