Morgunblaðið - 12.05.1931, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 12.05.1931, Blaðsíða 6
6 Af ýmsum gerðum og verði. — Einnig líkklæði ávalt tilbúið hjá E y v i n d i. Laufásveg 52. Sími 485. Ödýri. Bollapör postulín frá 35 a. Kökudiskar postul. frá 1 kr. Mjólkurkönnur 1 lt. 1.50. Teskeiðar 2 turna frá 45 au. Teskeiðar 3 turna 3.75. Matskeiðar og gafflar 2 tuma á 1.50. Matskeiðar og gafflar 3 turna 12,75. Borðhnífar ryðfríir frá 75 a. Hnífapör parið frá 50 au. Sjálfblekungar frá 2 kr. Sjálfblekungar 14 karat á 8.50. Matar- og kaffistell mikið úrval. Ávaxtasett o. m. fl. nýkomið. II. Btm 9 imi Bankastræti 11. Rjóma-ís. Okkar rjómaís er sá besti og lang ódýrasti sem fáanlegur er hjer á landi. Hann er búinn til af sjer fræðingi í mjólkurvinslustöð okk ar, en hún er búin öllum nýjustu vjelum og áhöldum til ísgerðar. Þar sem góðir gestir koma — þarí góðan ís. Pantið hann í síma 930. mjólkarfjelag Reykjavlkar. — Mjólkurvinslustöðin. — Kirch gardínustengur, sem lengja má og stytta eftir gluggastærðum nýkomnar. — Ennfremur trjestengur, gylt- ar og mahogni, látúnsstengur o. m. fl. Lndvig Slorr. Laugaveg 15. StitesmiR er stóra irtif kr 1.25 á borðið. HOllSllin 51 Sími 1514. stæðisbaráttu vor íslendinga, en nærri hvert orð í greininni hjúfraði sig með innileik að hjarta Dana, og var skoðað eins og manna, fallin af himni nið- ur. — Þessari grein andmælti jeg á þingi. Samvinnan milli Fram- sóknar og Dana varð ljósari og ljósari. Danir kvörtuðu yfir því, að Sjálfstæðisflokkurinn tæki sjer sjálfstæðisnafnið. — Fansí það vera móðgun við sig. Stjórnin hefir aldrei nefnt andstöðuflokk sinn rjettu nafni, hefir alt af kallað hann í- haldsflokk. — Sjálfstæðisnafn- íð verkar á Dani og Framsókn eins og sagt var, að það hefði verkað á svipi næturinnar í gamla daga, að kirkjuklukk- unum var hringt. En ekki ber það vott um mikla pólitíska menningu, að uppnefna heila í.'okka. Þrátt fyrir það, hvernig allir þræðirnir liggja, þá höfum við Sjálfstæðismenn enn þá ekld kallað Framsóknarflokk- inn danska flokkinn. Svo rann upp 14. apríl. Van- trautsyfirlýsingin var á dag- skrá. Útvarpið var sett í sam- band við þingið. Þ.jóðin bjó sig undir að hlusta á. Andstæðing- arnir ætluðu að bera fram á- kærur sínar á stjórnina, ekki að eins fram fyrir þingið, held- ur einnig fram fyrir þjóðina. Stjórnin var raunverulega íallin. Og stjórnin var hrædd. En hræddari þó ,en nokkur bjóst við. I leynd hafði hún unnið dagana á undan. Hún hafði komið auga á eitt hálm- strá. Hálmstráið var konung- urinn í fjarlægu landi. Þingfundurinn var settur. — Forsætisráðherra kvaddi sjer hljóðs fyrir utan dagskrá. Með miklum hátíðleik las hann opna brjefið um þingrofið. Þingið var rofið strax. En hvernig var innra ástand- ið? Tímarnir hinir erfiðustu. At vinnuvegirnir þurftu á hjálp að halda. En um þetta var ekkert skeytt. Landið var gert þing- Jaust í tvo mánuði. Vegna hvers? Svo að stjórnin þyrfti ekki Hvennagullið. — Nei, það skiftir engu máli, baétti Mironsac við, jeg þarf ekki annað en að minnast, á það við konunginn —----- — En góði vinur, greip jeg ó- þreyjufuilur fram í fyrir honum, það á að fullnægja dóminum í fyrramálið. — Jó. og jeg læt konunginn vita af því strax í dag — núna undir eins. Jeg ætla að. fara til hans strax. — Er konungurinn þá kominn hingað.' hrópaði jeg. — Já, vitanlega. hvernig ætti jeg annars að vera kominn hingað. Jeg, sem er í fylgdarliði kon- ungsins. Við orð þessi blossaði óþolin- jnæði mín upp að nýju. Jeg min- ist Roxalönnu og allra þeirra þján- inga, er hún varð að þola, og þess vegna bað jeg hann að fara sem skjótast t.il konungsins og segja honum, að jeg kúri hjer í fang- t. O R 0 U NBLADIÐ aS verða fyrir þeirri sorg, að hlýða á vantraustsyf irlýsin g- arnar og fá vantraustið san,- þykt. Fyrir þessa viðkvæmni vai’ð landið að greiða 150 þúsundir króna. Og stjórnarskráin var brotin. Og ])ingræðinu, helgum grip þjóðarinnar, var varpað í sor- ann. — En nú kom stormurinn. Með þessu var íslendingurinn snort- inn, í hverri óspiltri sál. — Hið sögulega samband milli fortíð- arinnar og íramtíðarinnar varð alt í einu lifandi. Öllum varð nú ljóst það, sem hinir skygn- ustu höfðu sjeð áður. Afturhald íð í sinni svörtustu mynd var að halda innreið sína í líf þjóð- arinnar. Afturhaldið var und- ir danskri vernd. 1851, er Trampe sleit þjóo- íundinum, og sendi þjóðfulltrú- ana heim, stóð ait í einu lifandi fyrir hugsjónum manna. — Dönsku byssustingirnir úr for- tíðinni íStóðu eins og svört ógn- un yfir skoðunarfrelsi manna þá. Nú mintu þeir á nútíðar- kúgunina. — Saga þjóðarinnar varð að lifandi mótmælum gegn ofbeldinu, sem stjórnin var að fremja. Hinn þjóðlegi strengur var snortinn. Um leið var Tryggvi Þórhallsson fallinn maður í aug um hugsandi manna hjá þjóð inni. Stormurinn innir ekki það verk, sem hann á að vinna, eí hann að eins feykir burtju ve- sælli stjórn, sem enginn skilur, að skuli hafa ríghaldið sjer svona lengi í ráðherrastólunum. Nei. Veigameirí hlutverk bíða. Þegar hinn þ.jóð’iegi strengur var snortinn, þá var mönnum ljóst, að grafa yrði fyrir ræturnar á því meini, sem birtist í þingrofinu. í Dan- mörku hafa komið fram ákveðn ar raddir um það, að fallast á, að vjer losnum úr sambandinu við Dani. Jeg hygg að ef vilji þjóðar- innar kemur ákveðinn fram um það, að vjer viljum losna strax við Dani, þá hygg jeg að vjer einn eftir í klefanum. Jeg gekk eirðarlaus fram og aftur í klef- anum, svo gersamlega ofurseldur æsingu þeirri, sem hafði gagn- tekið mig, að jeg hefði ekki trúað því fyrir fram að slíkt gæti komið fyrir. Hálfri stundu síðar kom Castel- roux einn síns liðs aftur. — Nú-nú? hrópaði jeg í sama bili og hann opnaði hurðina, án þess jafnvel að gefa honum tíma til að koma inn. Hvaða frjettir hafið þjer að færa mjer? -— Mironsac, sagði mjer, að hann hefði aldrei sjeð neitt fá eins mikið á konunginn. Þjer eigið að fara tafarlaust til hallarinnar. Jeg er með skipun frá konunginum. Við lögðum af stað í lokuðum vagni, án þess að mikið bæri á, ]>ar sem konungurinn hafði skipað svo fyrir að málinu skyldi, af sjer- stökum ástæðum, sem hann mint- ist aldrei frekar á, haldið leyndu. Jeg varð að bíða stundarkorn í anddyrinu á meðan Castelroux fór inn að boða komu mína. Síðan gætum losnað við sambands- lögin strax og á löglegan hátt. Vjer viljum og eigum jafnan að standa fast á grundvell laganna og vinna öll okkai verk undir þeirri hugsjón. En um leið og vjer losnum við sambandslögin, þá hygg jeg að Dönum sje engin þægð í því að leggja oss til konung. Og oss enn minni þægð í þvi að hafa erlendan konung. Jeg hygg því að ef unnið tr með festu og cindrægni þá get- urn vjer komið hjer á fót lýð- vebíi á löglegan hátt. Kostnaður við það mundi verða lítið meiri en er — líklega alls ekki meiri. Lang stærsta málið verður alt af það, að eignast sitt eigið land, að losna við hinar dönsku kvaðir, sem á því hvíla. Þetta er stærsta, langstærsta fjárhagsmál þjóð-’ arinftar. Ef nágrannalönd vor, Danmörk, Noreg og Svíþjóð henti sú ógæfa, að önnur þjóð eignaðist í þeim þau ítök, sem Danmörk á í voru landi, og færi auk þess með utanríkismál þeirra, þá mundi verða almenn þjóðarsorg í þeim löndum. Vjer erum svo lengi búnir að búa undir erlendri kúgun, að vjer finnum ekki nærri hve auð- mýkjandi þetta samband er við Danmörku. En seinustu viðburðirnir opn- uðu augu rnargra sem áður sáu ekki. Hve margir eru nú á voru landi íslandi, í hjarta sínu með fiönsku konungsvaldi? Kona var spurð um þetta daginn eftir þingrofið og hún sagði: Þeir seinustu fóru í gær. Minnumst þess að saga sjálf- stæðis vors er ekki fullkomin, fyr en vjer eigum vort eigið land, og ráðum yfir öllum mál- um vorum. Lýðveldishugsjón- in er nú svo nærri oss, að það líður ekki á löngu, að hún stígi niður til vor, og verði raun veruleiki. — Vinnum sigur við þessar kosningar, Sjálfstæðis- menn. Vinnum hann, í nafni hinnar stóru sjálfstæðishugsjón- ar þjóðarinnar. urt herbergi, skrautlega útflúrað í skarlatsrauðum litum og með gullstássi, sýnilega ætlað fyrir vinnustofu konLingsins. Þegar jeg kom inn, sneri Lúðvík XIII bakinu að mjer. Hann hallaði sjer í ajlri sinni hæð og megurð- fram á gluggakistuna og studdi höfuðið í vinstri hendi og starði látlaust á eitthvað í hinum stóriL blóma- görðum, sem lágu á alla vegu kring um höllina. Þannig stóð hann grafkyr, uns Castelroux var farinn, en þá sneri hann sjer skyndilega við, svo að við stóðuin augliti til aLiglits. Þar sem liann sneri bakinu í ljósið, varð andlit lians í skugga og af því leiddi, að það virtist enn þá þreytulegra og mótað af meiri þjáningum en venjulega. — Jæja ,Bardelys, sagði hann í kveðjuskyni, einkar óblíðlega, þama sjáið þjer hvað af því leiðir að óhlýðnast boðum mínum. — Náðugi herra, svaraði jeg, jeg leyfi mjer að halda því fram, að þetta er miklu frekar ótvíræð- um embættisglöpum dómanda Gnlrófnr. Rabarbari. Rauðbeður. Gulrætur. Versl. Foss. Laugaveg 12. Sími 2031. lnikll þnrkað. Pakkinn 75 anra. Odýrt: íslenskt smjötr 1.40 þr. % kg. Rjómabússmjör 1.75 pr. y2 kg. íslensk egg 17 aura stk. Dönsk egg 14 aura stk. Gulrófuir. Barinn harðfiskur. Riklingur. TlRíF/iNDI Laugaveg 63. Sími 2393. Hressingarskálinn, Pósthússtræti 7. ís, margar tegundir. Einnig í krúsum sem taka má með sjer heim. Það er þjóðarhagnaður að nota Hreins vörur. Kaupið Hreins Sáp- ur, Þvottaefni, Skóáburð, Gólfá- burð, Vagnáburð, Fægilög, Kerti og Baðlyf. Til Keflavíkur, Sandgerðis og Grinda- víkur daglegar ferðir frá SteindórL Sími 581.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.