Morgunblaðið - 09.08.1931, Blaðsíða 8

%
MORGUNBLAÐIÐ
Verðlækkun.
Kaffistell, 12 manna, með diskum
á 19.75.
Kaffistell, 6 manna, með diskum
á 12.50.
Öll önnur kaffistell, einnig úr hinu
keimsfræga Rosenthals postulíni
með minst 10% afslætti þennan
mánuð. Notið tækifærið. 30 teg-
undum úr að velja.
II Eln«HMii
Bankastræti 11.
Nýkomlð:
Reimar, Reimalásar
Reimavaz.
Versl.
Vald. Ponlsen.
Klapparstíg 29.
Svar
til herra Ólafs Sigurðssonar á
Hellusandi.
í „Tímanum“ 4. apríl síðastlið-
inn, hafið þjer gert að umtalsefni,
grein mína sem birtist í „Morgun-
blaðinu“ 22 .febr. s.l. um frum-
varp til laga um lax- og silungs-
veiði.
Með gáfum yðar hafið þjer upp-
götvað, að grein mín væri með
afbrigðum heimskuleg og því ekki
svaraverð. Slík ummæli nota oft.
þeir menn, sem illan málstað hafa,
og ráðþrota eru til að færa rök
fyrir máli sínu.
Þjer segið að jeg tali um hlunn-
Hvennagullið.
starað forviða á þessa ókunnu
riddara, scán geystust fram, tveir
og tveir saman, undan hvelfingum
hins fornfálega hliðs og riðu inn í
garðinn. í einu vetfangi skildi
Gilles, sem vissi hvert erindi okk-
ar var og var slyngari hverjum
öðrum þorpara, hvað á seyði var.
Og þar sem hann vissi, hversu
mikla þýðingu það gæti haft að
innreið okkar yrði gerð sem stór-
feldust gaf hann skipun í hálfum
hljóðum. Samkvæmt skipuninni
skiftist röðin í tvent rjett fyrir
innan hliðið. Annar armurinn reið
til vinstri og hinn til hægri og
þannig mynduðu þeir hálfhring,
sm áður een varði var búinn að
króa riddarann og menn hans inni.
Yið hverja tvo af mönnum mín-
um sem kimu yfir brima, óx for-
vitni Saint-Eustaches — og ef til
vill einnig óróleiki — og eftir-
vænting hans var orðin óstjórnleg
eftir að vita hvaða aðalsmaður
ferðaðist með svona glæsilegu föru
neyti, þegar jeg reið á hægagangi
inn í garðinn og staðnæmdist í
honum miðjum. Þar greip jeg í
taumana og sveiflaði hatti mínum
í kveðjuskyni, meðan allur hópur-
inn stóð með galopinn munninn og
rak upp undrunaróp. Enda þótt
önnnr eins innreið og þessi ætti
frekar heima á leiksviðum eða við
burtreiðar, þá var þetta þó virðu-
leg og stórkostleg aðkoma og undr ‘
F'
indarán í sambandi við frumvarp-
ið. Já, það geri jeg, og ekki að
ástæðulausu, því að verði frum-
varpið gert að lögum, verða marg-
ir bændur sviftir veiði endurgjalds
laust.
Þjer segið, að jeg sje að hampa
hættulegustu veiðiaðferðinni, drátt
ametjunum, en níði stangaveiðina,
Jeg tel sjálfsagt að nota dráttar-
net og lagnet, þar sem stangir eru
ónothæfar. samkvæmt þeim tak-
mörkunum, sem sanngjöm lög
mæla fyrir, og að stangaveiði sje
takmörkuð að sama skapi og aðrar
veiðiaðferðir, því hún er ekki síð-
ur hættuleg fiskastofninum én
di áttarveiðin. Stangaveiði má
stunda, þótt ómögulegt sje að láta
net liggja í ám vegna vatnavaxtar.
Þjer teljið að stangaveiði sje
hættulaus vegna. þess, að laxinn
taki ekki beitu. Það er aðeins
hrygnan sem kemst í það ástand
rjett um hrygningartímann. Ekki
yrði það til viðhalds fiskistofnin-
þótt nokkrar hrygnur yrðu eftir í
ánum, en enginn svilfiskurinn.
Samlíking yðar: „að skera. ær
um sumarmál", á vel við stanga-
veiði síðla sumars. Sjóveiddur lax
hefir eigi átt við neinn fóðurskort
að búa, og er því feitur og ágæt
verslunarvara. Þjer segið að lax-
veiði hafi gengið mjög til þurðar
á síðustu áratugum. Hagskýrslur
íslands frá 1918—1927 benda á hið
gagnstæða.
Svo segið þjer: „Að síðustu kem
ur hann með lokleysuna gömlu, að
lax og silungur sje að flækjast
með ströndum fram og við árósa,
til að þvo af sjer lús og þess hátt-
ar“. Jeg gat ekki um neinn lúsa-
þvott í grein minni. Þjer hafið
sofnað við ritstörf yður, og dreymt
þetta. Dreymt fyrir því sem dag-
lega kemur fram við yður sjálfan.
Ef svo er; ættuð þjer að nota allar
hugsanlegar veiðiaðferðir til þess
að losna við þann ófögnuð.
Ef þjer skrifið grein í blöðin,
unaróp þeirra gaf mjer það til
kynna að þetta hefði haft sín á-
hrif. Hermennimir skotruðu skelfd
ir augunum til Saint-Eustache og
Saint-Eustache skotraði skelfdur
augunum til hermanna sinna. Ung-
friíin, sem var orðin ennþá fölari
en áður leit skjótt niður og beit
vörunum jafnvel ennþá fastar sam
an. Greifafrúin gaf undmn sína
til kynna með formælingu, en Lav-
édan, of mikilsmetinn og virðu-
legur til að láta undrun sína í ljós,
heilsaði mjer með kurteislegri
hneigingu.
Fyrir aftan þau á tröppunum
kom jeg auga á þjónustumanna-
hóp. Meðal liinna fremstu var
Anatole gamli, sem hefir vafalaust
spurt sjálfan sig, hvort að þetta
gæti í rauiþog veru verið hinn of-
sótti Lesperon, sem hann hafði
þekkt fyrir sárafáum dögum
— því að það vom ekki þjón-
amir einir sem jeg hafði klætt í
skrautklæði, heldur hafði jeg vit-
anlega klætt mig í mínar skmt-
legustu flíkur. Klæðnaður minn
var alveg laus við blúndur og
bönd, sem em einkenni spjátrangs
ins, enda þori jeg að hengja mig
upp á að fjaðraskreytingar mínar
og vopn mín hafi gert hann svo
glæsilegan að enginn þeirra sem
viðstaddir vora hafi nokkura tíma
sjeð annan eins innan þessara
girðinga.
f sama bili og jeg var búinn að
stöðva hestínn stökk Gilles af baki
um mig aftur, þá bið jeg yður að
hafa hana alveg lúsalausa.
Lambhaga, 15. júní 1931.
Gísli Gíslason.
Prifastor Eiaar lónssoa
!r& Hðfi.
(In memoriam).
Fátæk bygð, enn fauk í skjólið,
fáliðuð með blásna rinda,
og gamla hetju-höfuðbólið
hefir nú um sárt að binda,
gustur fer um fagra dalinn,
fossar stynja í gljúfrum þröngum,
fyrirmaður fjell í valinn,
fánar blakta í hálfum stöngum.
Kennimaður, klerkaprýði,
kirkjumaður hollur smáum,
gleðimaður gladdi lýði,
gæfumaður einn af fáum,
áhuga af eldi knúður,
orkumaður var hann slyngur,
fræðimaður frjáls og prúður,
faðir sveitar, íslendingur.
Einatt var hann athvarf sjúkra,
unga menn hann hreif til dáða,
hver á nú að hugga, hjúkra,
hver á nú að leita ráða.
Yndi var það veika að hressa,
vökva og hlúa að smáu blómi,
hver á að fræða börn og blessa,
bygðar- vera og hjeraðssómi.
Villugjarat á vegum breiðum
Víða þokur útsýn byrgja,
ferðamenn á löngum leiðum
Ijúfa förunautinn syrgja,
hann sem altaf vissi af vegi
og vaði þegar aðrir þrutu,
bjartsýnn þó að brygði degi,
blessa hann þeir er fylgdar nutu.
Sóknarbam.
Jarlinn, línuveiðari, kom á föstu-
dagsmorgun til Flateyrar með 13
—1400 mál síldar.
og kom hlaupandi til mín til þess
að halda í ístaðið og sagði um
leið.: „Göfugi herra“, en þetta á-
varp jók enn á undrun áhorfend-
anna.
Jeg gekk hægt til Saint-Eu-
stache, og jeg ávarpaði hann sem
jafnmikilli lítilsvirðingu, eins og
hann væri hestasveinn:
— Þetta er undarlegur heimur
sem við lifum í, ekki satt, Saint-
Eustache, sagði jeg með lítilsvirð-
ingu, — fullur af furðulegustu til-
viljunum og breytingum. Þegar
við voram hjer saman síðast, vor-
um við báðir gestir greifans, en
nú sem stendur virðist þ.jer helst
koma fram eins og lögregluþjónn.
— Herra minn .... hann roðn-
aði, og hann talaði orðin þannig
eins og reiðin væri að fá yfirtökin
hjá honum. Jeg horfði hvasst í
augu hans, kaldur og ákveðinn,
eins og jeg biði þolinmóður eftir
því sem hann ætlaði að fara að
segja; og þannig stóð jeg kyr, þar
til að lokum, að hann leit niður
fyrir sig og hugrekki hans var
alt gufað burt. Hann þekkti mig
og hann vissi vel hve skeinuhættur
jeg gæti orðið honum. Ef jeg segði
nokkur orð við konunginn, væri
það nóg til að senda hann í gapa-
stokkinn. Á þessu ætlaði jeg að
sigra.
— Ætluðuð þjer að tala eitt-
bvað við mig, herra Bardelys?
spurði hann stundarkorni síðar og
nm leið og hann nefndi nafnið
Bifreiða og bifhjólanotkun í Bret-
landi.
— Fyrir skömmu kom út
bæklingur í Englandí, sem hefir
inni að halda ítarlegar upplýsing-
ar um bifreiða og bifhjólaiðnaðinn
í Bretlandi og notkun og sölu
þessara farartækja. Notkun þess-
ara farartækja er nú orðin svo al-
menn í Bretlandi, að hún er í engu
landi almennari, miðað við íbúa-
tölu, nema Bandaríkjunum. Árið
1923 var útflutningur bifreiða um-
frarn innflutning að verðmæti
3% miljón sterlingspunda, en árið
1930 á áttundu miljón sterlings-
punda. Ber þess og að gæta að
einmitt árið 1930 var kreppa um
heim allan. Þessar iðngreinir, sem
að framan eru, nefndar, eru nú
með þýðingarmeiri iðngreinum
Bretlands. Árið 1930 voru 236. 528
bifreiðir smíðaðar í Bretlandi. —
Að því er notkun og endingu
bifreiða snertir, er þess getið í
bæklingnum, að endingarskeið bif-
reiða sje að meðaltali 7 ár og 9
mánuðir. (Úr blaðatilk. Bretastj.).
Ítalíuför þýsku ráðherranna.
Rómaborg, 7. ágúst. .
United Press. FB.
Briining og Curtius, þýsku ráð-
herrarnir, komu hingað í morgun.
Mussolini, Grandi ráðherra og
þýska sendisveitin tóku á móti
þeim. ítalir höfðu safnast saman í
þúsundatali í nánd við stöðina og
fögnuðu þeir þýsku ráðhermnum
vel, hrópuðu „lifi Þýskaland“ o.
s. frv. — Ráðherrarnir þýsku,
Mussolini og Grandi, fara á fund
saman í dag, til þess að ræða fjár-
hagsmálin.
Víðir, blað Vestmannaeyja fæst
á afgreiðslu Morgunblaðsins. Ný
blöð komin.
varð ókyrð á tröppunni. Greifinn
kipptist við og djúpar hrukkur
komu í enni hans um leið og hann
leit harðneskjulega til mín, en
greifafrúin fór nú að veita mjer
athygli með óseðjandi ákafa. Loks
ins sá hún þá manninn ljóslifandi
fyrir framan sig, sem átt hafði
meginþáttinn í hneykslismálinu
með hertogafrúnni af Bourgogne
fyrir tíu árum, og sem hún aldrei
hafði þreytst á að segja frá út í
ytstu æsar. Og liugsið ykkur, hún
hafði setið við sama borð og hann
við allar máltíðar dagsins, án þess
svo mikið sem að gruna, hver hann
var í raun og veru. Jeg er ekki
í nokkrum va.fa um að hugsanir
hennar hafi verið eitthvað á þessa
Ieið og ef nokkuð hefir verið að
marka undrunaróp hennar þá
myndi jeg gerast svo djarfur að
ætla, að krifningin yfir að hitta
Bardelys, hinn veglynda, hafi al-
gerlega skotið öllum áhyggjum um
örlög eiginmanns síns aftur fyrir
sig og hinu yfirvofandi eignar-
námi á Lavédaneigninni.
—• Það var einmitt við yður,
sem jeg þurfti að tala, herra ridd-
ari, sagði jeg og það er viðvíkj-
andi erindi yðar hingað.
Hann gapti: — Þjer ætlið ....
— Jeg krefst þess að þjer á-
samt mönnum yðar farið undir
eins frá Lavédan og að þjer hættið
við að framkvæma handtöku þá,
sem yður hefir verið heimilað að
framkvæma.
Hfkomli:
Tricotinekjólar. á böm og fúll-
orðna.
Tricotineblússur.
Tricotinenærfatnaðnr.
Golftreyjur og peysur, margar
tegundir.
Sokkar,-
Svuntur.
Morgunkjólar og margt fleira.
Vcrsl. Vik.
Laugaveg: 52.
DíTaaar
01 dýnar
af öllutn gerðum, ávalt fyrir-
ligojandi með lægsta verði.
Rúsgagnaversl. Reykjavíknr
Vatnsstíg 3. Sími 1940.
MiðlkurbO Flöamanna
selur nýmjolk, rjóma, skyr.
Týsgötu 1. Sími 1287.
Vestuirgötu 17. Sími 864.
Vanur matsveinn
óskar eftir plássi strax á tog-
ara, góð meðmæli fyrir hendi
ef óskað er. — Þeir sem vilja
sinna þessu, leggi nöfn sín í
lokuðu umslagi inn á A. S. í.
fyrir 11. þ. m., merkt: »Strax«.
Lfðlr
KVERENELANDS ljáirnir norsku
eru viðurkendir um land alt fyrir
framúrskarandi gæði. Tvær lengd-
ir fyrirliggjandi.
Bjálkarlfelag Reykjavlkar.
sr stára erðið
kr. 1.25
* feerðið.