Morgunblaðið - 10.11.1931, Blaðsíða 2

Enn er tæiifæri til a3 ná i gott
spaðkjöt.
Höfnm irfáar tinnnr áseldnr.
i.ögtak.
Eftir kröfu bæjargjaldkera Reykjavíkur, en á ábyrgð
bæjarsjóðs, og að undangengnum úrskurði, verður ó-
greiddur síðari hluti útsvaranna fyrir árið 1931, sem fjell
I gjalddaga 1. september síðastliðinn ásamt dráttarvöxt-
um, svo og dráttarvextir af fyrri hluta útsvaranna 1931,
tekinn lögtaki að átta dögum liðnum, frá birtingu þess-
arar auglýsingar.
Lögmaðurinn í Reykjavík, 9. nóvember 1931.
Biörn Þórðarson.
Tlndlar.
Höfum fjölbreytt iirval fyrirliggjandi af vindlnm, sem við selj-
um með óbreyttu verði á meðan birgðir endast.
Eugeit Kristjánsson & Co.
Símar 1317, 1400 og 1413.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«
• *
• f
Timbupverslun ))
P.W.Jncebsen 4k SSn. ji
Stoffnuð 1824. !j
Simnefnii Granfuru - Carl-Lundsgade, Köbenhavn C. •*
# _
Selur timbur í stærri og smæni eeudingum frá Kaupmhöfn. * .
Eik til skipasmíða. — F.iunig heila skipsfarma frá Svíþjóð. • S
• •
Hefi verslað við ísland í 80 ár. SS
Nýjar baknr:
Friðrik J. Rafnar: Saga bins heilaga Frans fra Assisi, ób. kr. 4.00
Gríma, þjóðsagnasafn, 5. hefti — 2.50
Sveinbj. Egilson: Ferðaminningar, I. bindi — 8.00
Sveinbj. Egilson: Ferðaminrcingar, n. bindi, 3. befti — 3.00
Bökaversliin Slgfúsar tymundssonar.
Aðvðran.
Að gefnn tilefni eru verslanir bæjarins beðnar að afgreiða ekki
vörur á nafn landssímans nema gegn pöntunum á eyðublöðum frá
símanum.
Lanássímastiðrinn.
Huglýsið í Morgunblaðinu.
_ M O R G TTN BLAÐIÐ
Ensku
hosningarnar
Urslit ensku þingkósninganna þ.
27. i'. m. eru fyrst <>g fremst dómur
j . i.- vcvkamannaflokknum. — Og
£.i\ 'nilrgri gat dómuv þjóðarinnar
ckki A’crið. Vcrkamannaflokkurinn,
ftau.sti flobknrinn { enska þinginu
í'yj-ir kosningarnar, fjekk að eins
50 aí' 615 sætmn í þinginu, tapaði
1 ingsætum cða riim-'cga !f, af
sictij.ni sjiinm í gaipla ]>inginn. Og
allir leiðtogar flokksins fjellu,
i'cma Lansbnvy gámli. sem reikar
;í miili krist-ilcgs sósíalisma og
í o’sbovismn. A'drci í sögn Eng-
b'-nds bcfir nokknr flokkuv beðið,
rrnan cins ósignr.
T ifyd Georgc stóð í kosninga-
b iiát tnnni við blið verkamanna á
iTi'1' s.nmA'innustjórninn i. Og að
'in ' íir flokld h.-ns hlutu kosn-
'ngu. ncfnilcgn li ’nn sjálfuv, dóttir
ban i, soimr og 1 cngdasonur.
G. Campbell,
aðmíráll, er feldi Henderson.
I>ar að auki vom kosnir 5 utan
flokkamenn, sem telja má andvíga
stjórninni. Stjórnarandstæðingar
bafa þannig fengið að eins 59
])ingsæti.
Fylgismenn stjórnarinnar unnu
langt um meiri sigiu' en noklrur
liafði þorað að vona. íhaldsmenn
unmi liinn glæsilegasta sigur í
sögu enska þingsins. Þeir fengu
473 þingsæti, 213 sætum meira en
við kosningamar 1929. „National-
]iberalir“ (flokkur John Siinons)
fengu 27, frjálslyndir, fylgismenn
Herbert Samuels, 41 og flokkur
MacDonalds 13 þingsæti. Þar að
nuki eru 2 utanflokka menn fylgj-
andi stjórninni. Fylgismenn stjórn
arinnar eru þannig 556 að tölu og
stjórnin liefir því um 500 atkv.
meiri bluta í ]>iuginu.
Stjórnarflokkarnir fengu nim-
lega 14>j miljón atkvæða. Þar af
fengu íhaidsmenn mn 12 miljónir,
•3'// miljón meira en við lrosning-
arnar 1929. St.jórnarand.stæðingar
fcngu til samans 71/: miljón. Þar
a:l fengu verkamenn 6% miljón
cða 1 jj miljón færri atkv. en árið
1929. I fyrsta sinn í sögu verka-
n.annaflokksins hefir atkvæða-
magn lians minkað við almennar
] ingkosningar. Margir líta svo á,
ao ósignr verkamanna tákni
straumhvörf í stjórmnálum énsku
þjóðarinnar. Ilún hefir kveðið sósí-.'
lilismann niður í Englandi og það
t.vo rækilcga, að búast má við að
verkamannaflokkuriun bíði þess
seint bætur.
En hverjar eru orsakir þessa
inikla ósigurs?
Menn þurfa ekki annað en líta
á árangurinn af starfsemi verka-
mannastjórnarinnar á árunum
1929—31. Ftflutningsverslun Eng-
Jendinga lamaðist, viðskiftajöfnuð-
urinn varð stiiðugt, óhagstæðari, at-
vinnuleysið jókst stórkostlega. -—
Tekjuhalli ríkisins na.m rúmlega
.3700 miljónum íslenskra króna,
jjegar verkamannastjórnin fór frá
völdum, lánstranst Englendinga
eyðilagt og gjaldeyrir þeirra í
voða.
Verkamenn kenna heimskrepp-
unni um öll vandræðin i Englandi.
Engum clettur í hug ’að neita því,
| að þan'eiga rætur sínar áð rekja
, til heimskreppunnar. En verka-
mannasíjórnin átti mikinn ]>átt í
J.)ví, hve alvarleg kreppan varð
í Englandi. Með aðstoð stjómar-
innar tókst verkalýðsfjelögunum
að baida launakjörum svo að segja
óbreyttum þrátt fyrir hið mikla
vöruvefðfall. Kaupgjaid í Eng-
laudi er hærrá én í fléstum öðrum
lönduiii og Englendingar {jví illa
samkeppnisfærir. Þetta er ein að-
alástæðan til jæss að útflutnings-
versTun Englendinga heí'ir minkað.
Fyrsta afleiðingin var aukið at,-
yinnuleysi. Og vaxandi atvinnu-
lt ysisstyrkir eyðilögðu fjárbag rík-
i.sins. Önriur áfleiðingin var.óhág-
stíéður viðskiftajöfnuður sem
stöfnaði. pundinú í voða.
„Eigum við að leggja völdin í
hendur þeirra' mánna, sem reynst
liafa óhæfir ti! þess að stjóma
]<indinu?“ sagði Snowden skömmu
fyrir kosningarnar. Engin ástæða
var t-il jress að balda að verka-
mönnum mundi takast betur en í
fyrra skiftið, þótt Jreir kæmnst
aftur til valda. Aðailatriðin í kosn-
ingastefnu verkamanna, voru þessi:
Afnám sparnaðarráðstafana sam-
v.innustjórnarinnar, nýir skattar og
jjjóðnýting bankanna. Snowden
hefir kallað jjessa stefnu „bolse-
visma, sem hefir fengið berserks-
gang“. Ekki að ástæðulausu óttuð-
ust enskir kjósendur, að enska,
pundið mundi falla stórkostlega,
jafnvel verða algerlega verðlaust,
ef stefna verkamanna yrði ofan á
við kosningamar.
Enska þjóðhi hefir risið andvíg
gegn stefnu sósíalista. Sósíalistai*
í Englandi liafa beðið stórkostleg-
an ósigur. Og um leið hefir sósíal-
isminn jT'irleit.t orðið fyrir alvar-
legum linekki. Búast má við að
afleiðinganna gæti víða og lengi.
I’etta er ein j>ýðingarmesta afleið-
ing kosninganna.
Samvinnustjórnin enska hefir nú
fengið umboð kjósendanna t.il þess
að rjetta fjáriiag Englendinga við
a, þann 'hátt, sem stjórnin álítur
hagfeldast. Fyrst, og fremst ligg-
nr það fyrir, a,ð lagfæra viðskifta-
jöfnuðinn og tryggja framtíð
pundsins. En hvað ætlar stjómin
nú að gera? Ætlar hún að lög-
leiða vemdartolla!
Flestir liagfræðingar líta svo á,
að viðskiftajöfnuðurinn muni lag-
færast af sjálfu sjer végna gengrs-
lækkunar pundsins. Gengislækkun-
in liefir haft áftrandi áþrif á ó-
nauðsymlegan vöruinnflutning og
örvað vöruútflutning Englendinga.
úð eins ein tegund, en sú besta.
Kleifc,
Saldursgötu 14. Sími 73.
Atvinnulausum liefir fækkað um
100 0 ') á síðastliðnnm íi vikum. En
meiri bluti jiingmannanna álíta })ó
að tollvernd s.je nauðsynleg. Og
má j)vx búast við að dagar frjálsr-
ar verslunav í Englandi sje hráð-
um taldir. Og binar fáu versTunar-
frclsisþjóðiv í álfunni neyðist j)á.
að líkindum til að grípa til toll-
vopnanna, til þess að geta. aflað
sjcr tollaiv-ilnana lijá Englending-
um gogn j)ví að veita J)eim sams
Ironar ívilnanir. Yfirleitt er l>að
nú einkunnarorð í Englandi, að
..kaupa hjá jje.im sem kaupa hjá
okkur og útiloka vörur aunara
þjóða' ‘.
Fnn jiá er ]>ó óvíst, livort vernd-
artollar verða lagðir á matvæh.
Mörgum íhaldsmönnum jvykir jvað
vin'lnigavert. En búast má við að
toITar verði lagðir á iðnaðarvörur,
og bitnar ]>að fyrst og fremst á
Frökkum. ]>ví þeir selja Englend-
iiigúm mikið af munaðarvörum.
Fn hins vegar eru vérndartollarnir
í álfúnúi fyvst og fremst Frökkum
að keuna.
Sir John Simon,
liinn nýi utanríkisráðherra.
,,Times“ skrifar, að Englend-.
ingar hafi lengi tekið því ilieð þol-
inmæði, að aðrir hafi ráðist á þá.
Mótmælin muni streyma að úr öll-
um áttum, þegar særða dýrið fari
nt verja sig. En vei'ndartollarnir
eigi að vera verndarvopn Englend-
inga. Og það muni ])á ef til vill
ekki Jíða á löngu áður en tollvemd
ar]>jóðirnar neyðist til ]>ess að
lækka tollmúrana.
Framtíð pundsins er annað aðal-
atriðið í enskum stjórnmálum. —
Sumir íhaldsmenn virðast, belst
vilja hækka pundið upp í gamla
gengið. En aðrir, einkum iðnrek-
endur, vilja halda pundinu þar sem
j>að er nú. Enn fremur eru skiftar
skoðanir um ]>að, hvort Englend-
ingar eigi að lögleiða aftur gull-
myntfót, eða ef til vilT nota bæði
gull og silfur sem myntstofn, eða
í 3. lagi, hvort Englendingar eig'i
að skapa sjer verðfastan gjaldeyri
áu gullsins og silfursins. En það
ei' ástæða til að ætla, að engin á-
kvörðun verði tekin fyr.st um sinn.
„Markmiðið hlýtur fyrst og fremst
að vera það, að lialda pundverð-
iiui stöðugu í hlutfalli við vöru-
verðið“, skrifar „Times“. — ,,Þéss
vegna getur ekki komið til mála að
lögleiða aftnr gullmyntfót, fyr en
upprættar hafa verið þær orsakir,
sem* ollu hækk-un gullverðsins og
A’öruv.erðfallinu'1.
Khöfn i nóvember 1931.
P.