Morgunblaðið - 31.08.1933, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
mf
j Smá-auglýsingar
Xjötfars og fiskfars heimatilbú-
ið, fæst daglega á Fríkirkjuvegi
3. Sími 3227. Sent heim.
. Börn tekin til kenslu Smiðju-
stíg 7. Viðtalstími 1—3 tvo næstu
daga.
Sigríður Árnadóttir.
Saltfisksbúðin, Hverfisgötu 62
er vel hyrg af nýjum fiski. Sími
nainn er 2098.
Glænýr stútungur, rauð^pretta,
silungur, Iax og lúða. 3 simar:
(1456, 2 línur og 4456). Nú kom-
ast allir að, að hringja til Hafliða
Baldvinssonar. ________
Ágætar íslenskar kartöflur úr
nýjum sandgörðum, bragðgóðar,
hreinar, algjörlega heilbrigður. 30
kg. kr. 5.75, 50 kg. kr. 9.00.
Dr angey, Grettisg. 1. Síxni 3896.
Afgangar (stumpasirts), af ýms-
urn gerðum, nýkomið. Ennfrem-
ur nokkrir ódýrir herraklæðnaðir
sern eiga að seljast.
R.P. Leví. Bankastræti 7 uppi.
Sá sem tók hatt í misgripum á
H i essingarskálanum þriðjudags-
kvöld (merki H. G. S.). Vinsam-
legast skili honum á sama stað.
Húsnæði, tvö herbergi og e!d-
hús í mið- eða Austurbænum ósk-
ar vjelstjóri að fá til leigu 1. okt.
uppíýsingar í síma 3585.
Matreiðslukensla. Ista septem-
ber hefst 1 mánaðar námskeið.
Kristín Thoroddsen Fríkirkjuveg
3. — Sími 3227.
Þeir,
sem kaupa trúlofunarhringa
hjá Sigurhór verða altaf
ánægðir.
Hú§
til solu
A. S. í. vísar á
Frk. Ásta Jósefsdóttir syngur á
Café Vífill í kvöld.
Togarinn Kópur hefir verið á
síldveiðum í sumar en er nú hætt-
ur og kom hingað í fyrra kvöld.
Hann hefir aflað 5000 tunnur af
saltsíld og 1200 mál í hræðslu.
Lyra fór héðan í fyrrinótt til
Akraness og Keflavíkur að taka
þar vörur. Hjeðan fer skipið í
kvöld áleiðis til útlanda.
Kolaskip var væntanlegt hingað
í nótt með kolafarm til Olafs
Gíslasonar & Co.
Sjötíu ára afmæli á í dag Ingi-
björg Jónsdóttir, Bólvallagötu 33.
Gyðingurinn og gyðjan. í
nokkru af upplagi blaðsins í gær
varð prentvilla þar sem verið
var að lýsa þerim bræðrum Tóm-
asi Jónssyni og Jónasi Jónssyni
frá Efstabæ, sem síra Sigurður
Einarsson kannast við. Þar stóð
að þeir bræður liefðu stokkið
hervæddir út iir húsi föður síns,
eins og sagt var nm „Gyðinga
Aþenu“ forðum, en átti að vera:
Gyðjnna Aþenu.
Lúðrasveit Reykjavíkur spilar á
Austurvelti í kvöld kl. 9 ef veð-
tir leyfir.
Pjetur Sigurðsson flytur erindi
í Varðarhúsinu í kvjöld kl. 8^ um
þýðingarmesta þáttinn í úppeldis-
málum og allri umbótastarfsemi.
Allir velkomnir.
Útvarpið í dag: 10.00 Veður-
fregnir. 12.15 Hádegisútvarp. 16.00
Veðurfregnir. 19.30 Veðurfregnir.
19.40 Tilkynningar. Tónleikar.
20.00 Klukkusláttur. Tónleikar.
(Útvarpstríóið). 20.30 Frjettir.
21.00 Erindi um kristileg vísindi.
Anna Olafsson. 21.30 Grammófón-
söngur. íslensk lög.
Miðbs&jarskólinn. Skólastjóri Mið-
bæjarskólans biður Mbl. að ítreka
tilmæli hans til aðstandenda barna,
sem eiga að ganga í 7. eða 8. bekk
skólans í vetnr. að þeir komi til við-
tals við hann í þessari viku, kl. 5
—7. Segir hann allmarga ókómna
ennþá.
JHollensku stúdentunum var hald-
ið samsæti í fyrrakvöld í Oddfellow-
höllinni. Gengust fyrir því Stúdenta-
fjelag Reykjavíkur og Stúdentaráð
Háskólans. Kristján Albertson
mælti til hollensku stúdentanna, fyr-
ir hönd íslenskra stúdenta, en af Hol-
lendinga hálfu svaraði Spoelstra,
hollenski stúdentinn, sem liér hefir
dvalið í sumar til þess að vinna að
doktorsritgerð um íslenska útilegu-
menn. Mikið var súngið undir 'borð-
um og glatt á hjalla. Pjetur Jóns-
son söng noltkra einsöngva við und-
irleik Emils Thofoddsen. Á eftir var
stiginn dans. Hollensku stúdentarn-
ir fóru* heimleiðis með Goðafossi í
gær.
Kristján Sveinsson, augnlæknir,
er nýkominn heim úr snmarferða-
lagi, og tekur nú aftur á móti sjúk-
Jingum.
Knattspyrnumót 3. flokks. Kapp-
leikurinn í gær fór á þá leið, að Fram
vann Víking með 6 : 0. Kappléikur-
inn milli Fram og Vals um daginn
fór á þá leið, að Frain sigraði Vral
nieð 3:2. í dag kl. 2 keppa K. E.
og Valur.
Úrslitakappleikur 2. flokks móts-
ins fer fram í dag kl. 6, milli K. R.
og Vals. Þessi fjelög gerðn jafntefli
(1:1) um daginn og eru því afar
lík. Verður þetta án efa mjög spenn-
andi kappleikur.
Gyllir kom til Hesteyrar í fyrra-
dag með 1966 mál síldar. Hafði
liann fengið aflann • austur undir
Rauðagnúp. Losaði liann í gær. Hin-
ir Kveldúifstogararnir höfðu í gær
frá 300—1800 mál síldar, og voru
sumir væntanlegir í dag.
Arinbjörn hersir kom inn til Þórs-
hafnar á Langanesi í fyrradag, með
slasaðan mann. Hafði rnaðurinn
mist framan af tveimnr fingrum.
Fimtugsafmœli á í dag Jóhannes
Erlendsson sýsluskrifari á Efra
Hvoli.
E. C. Bolt, sem verið hefir hér að
undanförnu í erindum Guðspekifje-
laga, tók sér far til útlanda með
Goðafossi í gærkvöldi.
J. Grierson, hreski flgmaðurinn,
fór héðan með Goðafossi í gær til
Hull.
Dr. Stefan, sein staðið hefir fvrir
kynningarferðum íxtlendra stúdenta
hingað til lands í sumar, fór utan
með Goðafossi í gær ásamt frú sinni.
Dr. Stefan býst við því að geta kom-
ið á miklu fjölmennari stúdentaleið-
angrum liingað að ári.
Til Borgarfjarðar J
og Borgarness
alla mánudaga og fimtudaga. i
Nýja Biirelðastfiðin.
Sími 1216 (tvær línur).
Hinar margeftirspurðu
ljósu
Harlm. regnkðpur
eru nú komnar aftur
og kosta aöeins
kr. 12.00.
voiDhusið.
©
H$ rúllupylsa og kœfa
KLEIN.
Baldursgötu 14. Sími 307&,
Bifreli 5 n.(
Studebaker (Commander) §
Til sölu með tækifærisverði Bif-
reiðin mjög vönduð og lítið keyrð.
Upplýsinga-r í sínia 3079 12.:—
Veítíð þvi
athyglí
hve fægingin er
björt og ending-
argóð úr
FJallkonii-
feegílegíntim.
Samanburður
æskilegur um
þetta.
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.
Nýjar islenskar
kartfifinr
á aðeins 20 aura kílóið. Kartöflur
útlendar á 20 aura kílóið.-fslensk-
ar- gulrófur á 30 aura kílóið. Af-
bragðs pressaður saltfiskur á 40
aura kílóið. Allar matvörur mjög
ódýrar í
Versl. BjSrninn.
Bergstaðastræti 35. Sími 4091.
Hvítkál.
Rauðkál.
Gulrætur.
Selleri.
Rauðrófur.
Rabarbari.
Gulrófur.
Kartöflur.
23
fietur pú fyrlrgefið ?
herbergi yðar?“ spurði liún.
„Svona við tækifæri“, viður-
kendi hann. „En sem stendur er
jeg að fást við annað þýðingar-
ineira.
„Jeg get tæpast hugsað mjer
annað þýðingarmeira, en að fram-
lengja lífið“, sagði him.
Hann brosti þolinmóðlega.
„Þjer munduð varla kæra yðm*
um slíkar „eftirstöðvar“ af líf-
inu‘ ‘.
„Ef uppgötvun yðar er nokkurs
virði, þarf það ekki að vera „eftir-
stöðvar“. Hvers vegna ekki ganga
feti framar. með tilraunina, og
halda fólki ungu og fögru“, sagði
hún með ákafa.
„Þjer krefjist mikils af vísind-
unum“, sagði hann.
„Jeg hjelt að þjer væruð einn
af þeim“, hjelt hún áfram, „sem
halda því fram, að við sjeum að-
eins á dyraþrepinu til vísindanna,
og að nokkrar af stjömúnum sjeu
bygðar mikið gáfaðri verum en
við erum, aðeins af því að við sje-
um svo löt, og höfum tekið svo
litlum framfÖrum“.
„Það er ekki nokkur vafi um
það mál“, sagði hann alvarlega.
„Hvað það snertir, að stjörnurnar
sjeu bygðar, þá er helmingur allra
vísindamanna sannfærður um það
atriði“.
„Því þá ekki hafa samband við
þá?“ spurði hún.
„Það gætum við auðveldlega“,
sagði hann. „Það er aðeins spum-
ingin hvort einhver hefir nægilega
góðan heila og tíma, til að finna
upp áhald til þess. Jeg skal gefa
yður hugmyndina, ef þjer viljið
helga yður hana“.
„Þjer megið ekki gera gys að
mjer“, sagði hún ásakandi, „þó
jeg sje ekki sjerfræðingur í nein-
um vísindum, þá hefi jeg aðra
hæfileika“.
„Það hefir mjer einmitt skilist“,
sagði hann, með keim af háði í
röddinni. „Heimurinn hefði tapað
píanóleikara, málara, leiklconu og
skáldi, ef faðir yðar hefði ekki átt
nokkrar miljónir til þess að hjálpa
mannlegum gáfum áfram“.
„Yður þóknast að vera háðsk-
ur“, sagði hún brosandi, „en jeg
get nú samt fullvissað yður um,
að jeg hefi heila“.
„Þjer hafið gert eitt, sem fær
mig til að efast um það“, sagði
liann stuttur í spuna.
Hún fann að liann leit á hring-
inn sem liún bar. Reiðialda skaut
roða upp í vanga hennar, enda
þótt hún ekki vildi láta gremju
sína sjást í orðum eða framkomu.
Hún viðurkendi þegar yfirburði
hans, enda þótt hún hataði liann
fyrir það. En af því hann var
gestur liennar, varð hún að stilla
sig. Næst þegar þau hittust, mundi
hún sjá til þess að hlutverkin væru
breytt. Hann hlaut að vera eitt af
þeim auðveldustu fórnardýrum, er
heimurinn býður fögrum konum
— — vísindamaður, uiðursokkinn
í vinnu sína, einskonar einbúi, sem
er sljór gagnvart mannkyninu yf-
irleitt. Margir þess konar menn
höfðu orðið dyggir þjónar hennar.
Hvernig ætti hann að komast hjá
því ?“ Smám saman komst hún
í jafnvægi aftur, og talaði fjör-
lega við vini og kunningja, en
ljet sem hún sæi ekki borðherra
sinn.
Að lokum var borðhaldið úti
Henni fanst sjer ljetta, þegar hún
var sest niður innan veggja dag-
stofunnar, eins og hún væri slopp-
in úr náinni hættu.
„Segðu mjer eitthvað um þenn-
an aðdáanlega gest“, hað Joyce
Claughton, og dróg hana með sjer
afsíðis“. Það var skammarlegt af
þjer að láta liann ekki sitja hjá
mjer. Hann er óleyfilega lagleg-
ur“.
„Kæra Joyce, þú mátt hafa
liann það sem eftir er af kvöld-
inu“ lofaði Judith. Hann er dá-
lítið þögull, en ef hann .segir eitt-
livað, þá er það gott. Hann mun
segja þjer hvernig þú átt að fara
að því að lifa í hundrað ár, ef þú
vilt. Og áður en hann verður fer-
tugur, ætlar liann að segja okkur
hvernig heimurinn varð til, og
livað lengi hann muni verða við
líði.“
„Ef hann segir það, svo gerir
hann það, þannig lítur maðurinn
út“, sagði Joyce.
„Hálfur klukkitími í hans fje-
lagsskap, gerir mann þakklátan
fyrir „litla“ veru, eins og Fred-
rik“.
„Þú ert hamingjusöm stúlka,
Judith', sagði Joyee, og varp
öndinni, „mjer liefir æfinlega
fundist Fredrik Amberley með
allra yndislegustn nngum mönn-
uni. Jeg má líklega láta mjer
nægja að hugsa alvarlega um
Sammy frænda þinn. Hvað ætlar
þú eiginlega að gera við okkur
lijer í kvöld?“
„Fredrik, Sir Philip Dane og
eitthvað af kvenfólkinu á að spila
bridge með pabba, þú og hinir
spila poker“.
„En þú sjálf?“
„Jeg ætla að tala við Sir Law-
rence, hann spilar ekki á spil“, og
Judith blístraði lágt.
„Ætli Freddy líki það?“
„Ilann verður ekki spurður. Jeg
var búinn að fyrirhuga þetta sam-
sæti, áður en við trúlofuðumst.
Mjer fanst mig langa til að tala
við Sir Lawrence, en nú er jeg
ekki eins viss um það.“
„Láttu mig heldur um hann,
eins og þú lofaðir. Hann er hættu-
legur fyri þig, trúlofað® stúlkuna?_
Mig niundi liann ekki taka alvar-
lega, mjer mundi aðeins takast að
leiða hann inn í meinlausar glett-
ur‘ ‘.
„Judith hristi höfuðið. „Þetta
eru síðustu ærsl inín, Joycer og j'eg:
verð að ljúka þeim sjálfk
„Jeg vara þig við að gera Fred-
rik afbrýðissaman, „sagði vinkona
hennar. Hann gaf þjer hvað eftir
annað gætur, meðan á horðhaldinii
stóð“. „Gáðu að því að efnafræð-
ingurinn lítur mjög vel út“. —
Juditli leit aðvörunaraugum tií
dyranna, raddir karlmanna lieyrð-
ust.
„Farðu nú og frelsaðu Henry~
frá hinni hræðilegu frú Reistman1 ‘ r
bað Jndith hana. „Kærðu þig ekkí
um mig, og láttu ekki hín reyna
til að koma mjer að spilaborðinu“_
„Er ástæða til að taka þetta
svona al-varlega“, sagði Joyce-
hlægjandi.
„Jnditli brosti, hún horfði gegn
um herhergið á hina litlu fylkingu:
af hvítum skyrtuhrjóstnm. „Jeg
hefi ástæðu til þess“, sag.ði húrs
við sjálfa sig.
10. kapituli.
Ráðagerðir Judithar hepnuðust..
Hún beið þangað til fólkið var
sest við spilin, þá fór hún með:
Lawrence iit nm hvíta marmara-
ganginn, með dýrn gólfteppuTtum,
gegnum litla salinn og niður í
billiard-herbergið. Einn þjónanna
flýtti sjer að kveikja Ijós, og taka
ti' kúlurnar.
„Óskar yðar náð að hafa að-
stoðarmann", spurði hann, og
færði sig nær.
„Viljið þjer hafa einhvern til
aðstoðar", spurði Juditli, tilvon-
andi mótstöðumann sinn.
„Tii aðstoðar", endurtók hann
óákveðinn, „Nei, fyrir alla nrani“...
Hún Ijet þjóninn fara.