Morgunblaðið - 07.12.1933, Qupperneq 6

6
MORGITNBLAÐIÐ
búnaðarnefndar neðri deildar hef-
ir komið brjef frá einum bónda í
nágrenni Reykjavíkur, með ósk
nm að mjólkurlögin yrðu numin
úr gildi eða eitthvað þess háttar-
Ekki veit jeg hvort það er rjett,
-að maður þessi hafi klagað undan
því, að hafa ekki fengið mjólk
•sína hreinsaða, en sje svo, þá
skora jeg á Kristján Jóhamisson
eða viðkomandi mann, að koma
þar hreint til dyranna. En svo vel
vill til, að jeg á hægt með að sanna
mál mitt, með þeim einfalda hætti,
að síðan 19. nóvember og til þessa
<Iags hefir nefndur brjefritari sent
nijólk sína til Mjólkurfjel. Reykja
víkur til hreinsunar og stassaniser
ingar samkvæmt þeim samningum
sem jeg skýrði frá í fyrri grein
minni, að væru gerðir milli okkar.
Heldur svo Kristján Jóhannssson,
að hann geti talið lesendum þessa
hlaðs trú um, að maður þessi hafi
sent M. R. mjólk til lireinsunar
■og við tekið á móti henni, ef sámn-
ingatilraunir mannsins við mig
hefðu endaðj á þann hátt sem
Kristján vill vera láta.
Kristján Jóhannsson gefur í
skyn, að bændur þeir, er hann
;skiftir við fyrir austan fjall, hafi
farið þess á leit við austanbúin
að þau tækju mjólk viðkomandi
"bænda til gerilsneyðingar. Jeg
’hefi sþurt forstjóra beggja bú-
anria um þetta, og hafa þeir báðir
skýrt mjer frá. að hvort búið sem
sje, standi opið þessum mönnum,
ef þeir f'ari t'ram á, að mjólk
þeih’a sje gerilsneydd, á s'amá hátt
.og fyrir þeirra eigin meðlimi.
Kristján -Tóhannsson segir að jeg
hafi boðist til að taka af honum
búðirnar, en síðan svikið það lof-
orð- Jeg held jeg verði að láta
þetta, mál koma í dagsljósið frá
'báðum hliðum, og láta svo lesend-
ur þessa blaðs dæma í málinu.
Kristján Jóhansson kemur til mín
•og ber sig illa út af því. hvaða
iskaða hann fái við framkvæmd
mjólkurlaganna- Jeg var nú elcki
harðgerðari í mjer en það, að jeg
kendi í brjósti um manninn og
.sagði , honum, að jeg skyldi at-
Iiuga hvort ekki væri hægt, að
Ijetta það fjárhagslega tjón er
bann myndi bíða af þessum ástæð-
um, og átti hann að liitta mig
-næsta dag á tilsettum tíma. 1 milli
tíðinni hafði jeg tal af nokkmm
meðlimum > Mjólkurbandalagi
Suðurlands og kom okkur saman
um að yfirtaka þessar búðjr Krist
’áns Jóhannssonar, svo hann ekki
þyrfti að bíða fjárhagslegt tjón
við það, að þeim yrði lokað fyr-
írvaralaust. Ætluðum við svo að
taka á okkur þann halla sem af
því leiddi að ]oka búðunum, ef
við ekki gætum komið þeim í
leigu fyrir önnur viðskifti. Næsta
slag kemur Kr. Jóh. til mín á til-
sottum tíma. og segi jeg honum
þá eins og er, að jeg sje búinn
•að koma því til leiðar, að við
•getum yfirtekið búðir hans honum
<ið skaðlausu- Spurði hann mig þá
'Iivort jeg gæti ekki tekið sig í
þjónustu líka, svo að hann vrði
ekki sjálfur atvinnulaus. Jeg
lcvað, nei við því, þar sem okknr
ekki vantaði neinn mann eins og
stæði. Þá sagði hann mjer, að
bann myndi líklega ekki þurfa að
rota þetta hoð, þar sem hann gæti
fengið mjólk í búðirnar frá öðru
mjólknrbúinu fyrir austan. Mjer
þótti þetta ótrúlegt af þeim á-
stæðum, að mjólkurbúin voru öll
búin að koma sjer niður á það,
að bæta ekki við sig nýjum búð-
um, en frekar að fækka búðunum.
Var því samkvæmt þessum samn-
ingum engu mjólkurbúanna heim-
ilt að hæta við sig nýrri mjólk-
urbúð. Tilgangur okkar var, eins
og jeg sagði í síðustu grein minni
að fækka búðunum til hagræðis
fyrir mjólkursöluna. Jeg hafði
hinsvegar ekki ástæðu til að
rengja manninn og sagði honum
ð hann myndi vitanlega taka.
þeim samningum, er hann taldi
hagkvæmasta fyrir sig-. Við það
skildum við, og varð ekki meira
úi þeim samningum okkar á milli.
Nokkrum dögum seinna kemur
svo Kristján til mín aftur og vill
halda sjer að því tilboði, sem jeg
liafði gefið honum, en fekk þá
eklci annað svar lijá mjer en það,
að það hefði ekki verið mín mein-
ing, að hann hefði okkur fvrir
neina varaskeifu, enda hefði hann
ákveðið þegar hann fór frá mjer
síðast, að fara aðra leið í þessu
máli, en tilboð olcar hafði gefið
honum kost á-
Kristján Jóhannsson talar um
frekju mína gagnvart forstjórum
og stjórnum austanbiianna, og að
jeg haft í hótunum við þá, svo
að þeir hafi ekki þorað annáð
en að segja upp samningi sínum.
Það er best að hjer komi hreint
fram það, sem Kristján á við.
Kr. Jóh. mun hafa staðið í samn
ingaumleitunum við stjórn eða um
boðsm/enn Mjójkurbiis Olvesinga,
en hvort þeir samningar voru
gerðir eða ekki, ætla jeg ekki að
segja um- En á þeim fundi, þar
sem stjórnir allra búanna voru
mættar og Kristján segir að jeg
liafi kúgað nefnda menn til þess
að svíkja samninga við sig, lcom
það alls ekki skýrt fram, að
nefndir samningar væru gerðir við
Kristján Jóbannsson. — í ]»að
minsta lýsti einn af stjórnarmönn
uni riefnds bús því yfir, að það
væru engir samningar gerðir. —
Kristján segir, að jeg hafi hótað
búinu að reka það úr Mjólkur-
bandalaginu, ef þeir segðu ekki
upp samningi sínurn við hann. —
Þetta lýsi jeg hjer með tilhæfu-
laus ósannindi, og vitna í því
máli til allra l»eirra; er á nefnd-
nm fundi voru-
Kristján Jóliannsson þarf ekki
að óttast, að jeg ætli að fara í
pólitískar stælur við hann. En jeg
vil aðeins ekki láta ómótmælt
bein-i skoðun. sem gægist fram í
niðrirlagi greinar lians, eins og hjá
mörgutn andstæðingum Sjálfstæð-
ismanna, þar sem þeir vilja revna
að koma þeirri skoðun inn hjá
landsmiinnum, að S.jálfstæðismenu
• ieu á móti hverskonar skipu-
lagningu í verslunar- og fram-
leiðslnmálum.
Rvík 4. des. 1933.
Eyjólfur Jóhannsson.
Vegna ttmmæla í mjólkureinok-
unargrein Kristjáns Jóhannsson-
ar í Mbl. í dag skal það tekið
fram að Mjólknrbú Flóamanna
hefir aldrei gert neina viðskifta-
samninga við Kristján og hefir
því að sjálfsögðu aldrei gefið til
efni til samningsrofa við hann.
Ölfnsárbrú, ö. des- 1933.
Egill Gr. Thorarensen.
Þorsteinn Bjarnason
körfugerðarmaður, sonur Bjarna
heit. alþingsmanns frá Vogi, er
maður, sem margir kannast við, og
eflaust allir að góðu einu, en eng-
ir þekkja betur mannkosti hans en
blindu mennirnir. Því að um ná-
lega hálfan tug ára hefír hann
unnið að því að hjálpa blindum,
nngum og gömlum, öllum þeim,
sem hann hefir náð til. í þessu
starfi fyrir hina blindu hefir hann
sýnt svo mikla mannúð, fórnfýsi og
óeigingirni, að rjett þykir að ekki
liggi í þagnargildi. Jeg undirrit-
aður er einn þeirra, sem notið hafa
góðs af starfsemi Þorsteins, og
get. því um þetta talað af eigin
reynslu. Fyrir 4 árum komst jeg
í kynni við hann og bauð hann
mjer þá þegar hj.álp sína og lofað-
ist til að koma heim til mín og
Icenna mjer blindraiðn. þótt- bú-
staður minn væri utan Reykjavík-
ur og liann yrði að nota til þess
kvöldin, eftir langan vinnudag á
vinnustofu sinni. Kom hann svo
langan tíriia til mín tvisvar í viku
og kendi mjer að gjöra körfur og
fleira, er að blindraiðn lýtur og
sýndi í öllu svó mikla óeigingirni,
að ekki var einu sinni nærri því
komandi, að jeg feng að greiða.
fargjald hans til Hafnarfjarðar. —
Lílca sögu þessari Veit jeg að aðr-
ir blindir menn hafa að segja, all-
L þeir, sem Þorsteinn hefir haft
tækifæri til að hlynna að á ein-
hvern hátt- — Nú er komið svo
langt, að blindravinafjelag er
stofnað lijer á landi og það hefir
byrjað á slcóla fyrir blind börn og
á starfrækslu vinnustofu fyrir
blinda menn- Hefir Þorsteinn átt
sinn góða þátt í þessum miklu og
ágætu framkyæmdum og auk þess
gefið til þess stórar gjafír.
TTm leið og jeg flyt Þorsteini
innilegt þakklæti fyrir alt það,
sem hann hefir hingað fíl gert fyr-
ir mig og aðra blinda menn, óska
jeg þess og bið, að hans megi sem
lengst. njóta við og hann, og aðrir
stjórnendur Blindravinafjelags ís-
lands, megi verða þeirrar ánægju
aðnjótandi, að bæði einstaklingar
og hið opinbera blynni svo vel og
myndarlega að þeim þörfu stofn-
unum, sem fjelagið þegar er farið
að starfrækja, að þær geti sem
best náð tilgangi sínum-
Halldór Brjmjólfsson,
Hafnarfirði.
„Berlín vaknar“
Dr. Göbbels hefir gefið út bók,
er hann nefnir ..Berlin vaknar“,
og segir hún pólitíska sögu Berlín-
arborgar árin T9T8 til 1933. Þýska
útvarpið segir að rit þetta sje
sögurit með nýju sniði.
Jólaávextirnir
væntanleRÍr í vikunni.
Appelsínur ,Jaffa‘ 144 & 240.
Epli ,Delicious‘ & ,Jonathan‘.
Grape Fruit 96.
HNETURNAR eru komnar.
FÍKJUR „MALAGA“, nokkrir ks. óseldir.
Bæiargialdkerastaðan
í Vestmannaeyjum er laus til umsóknar frá 10. jan. 1934.
Umsóknir sendist bæjarstjórn fyrir 24. desember n.k.
Upplýsingai* gefur bæjarstjóri.
Bæjarstjórinn í Vestmannaeyjum, 2. desember 1933.
Jóh. Ounnar Ólafsson.
Uilborg lónsöóttir
á Laug
70 ára.
Vilborg Jönsdóttir á Laug I
Biskupstungum varð sjötug 2■ des.,
fædd að Bryggju þar í sveit. For-
eldrar hennar voru Jón Guðmunds
son er síðar bjó lengi á Setbergi
við Hafnarfjiirð ídáinn 1908) og
Eins og geta má nærri var efna-
hágurinn lengst af erfiður en elclci
er þó að sjá að börri þeirra hafi
skort, því að þau eru hiu mann-
vænlegustu bæði { sjón og reynd-
Þó þau hafi lítt verið til menta
sett, kunna þau flestum fremur
að koma fram hvar sem er, og er
sótt eftir fjelagsskap þeirra af
þeim sem til þekkja-
Mann sinn misti Vilborg 1911
og bjó síðari með aðstoð barna
síðari kona lians, Vilborg Jóns-
dóttir bónda í Einholti í Biskups-1sinna til 1918, er Jón (eldri) sonur
tungum. * hiennar tók við búi-
Vilborg giftist 20. okt. 1884 .Jóni Það sem einkum vekur athygli
Sigurðssyni syni Sig. Pálssonar þeirra er k\iina,st Vilhorgu, er
í Haulcadal, sem var milcill froð- ]»afS, hve heilsteypt húu er. Allir
leiksmaður og fornmannlegrir í á- eðlisþættir hennar evn hreinrælct-
sýnd og háttnm. hann dó á Laug aðir. ITálfsinni á hún hvergi til.
1908 82 áya. Kona Sigurðar var Hún ev Islendingur ,sem eklci eru
Þórunn Guðmundadóttir systiv svik í. Því er það, að þó lnin s.je
Jóns á Setbevgi. svo að þau lijön, oklci sjerlega mjúk'á manninn þá
Jón á Laug og Vilborg, voru yjnnur hiin bugi allra, sem kynn-
systkinabörn. ast lienni, áður en langt um líður.
Byi-juðu* þau búskap í Tortu MÖðir er liún ágæt. euda. mjög
1885 og fluttitst þaðan að Laug elskuð af börnum sínum.
eftir fá ár- Þau bjón eignuðust Þrátt fyrir fátælct hefir hún
fimtán börn. og ai' þeim eru átta verið framúrskarandi gestrisin. —
á. lífi: Kristín. hjá móður sinni. Bak við gemrisni hennar stóð með-
Þórnnn gift í Hafnarfirði, Elín fædd höfðingslund og síárvökur
gift, kona { Landeýjum, Jón bóndi ninhyggjusemi•
Erin er eitt, sem elclci verður
á Laug, Sigurðnr bílstjóri. kvæut-
ui í Rvík.. íandskunnur fýrir
fjallaferðalög sín á
bílum, fór
fram hjá gengið, þegar falað er
I um Vilborgu á Laug, það er hin
fyrstur marina á bíl tií Akureyrar • einstaka dýravinátta hennar. Hún
og fyrstur á bíl yfir Sprengisand kemur ekki áðeins fram í þvi að
o. fh, .Tón logregluþjónn í Rvík, lu-lu sje vjð skepnur heldur
sem laudsþektur er og víða kunu- virðist hún hafa töfravald yfir
ur erlendis fyrir þá.tttöku sína í þeim. Sjerstaklega hefir hún yndi
GrænlandsleiðangriprófAVegeners, hestum, og er enginn hestur
Guðmundur lausamaður, Kristberg Ssv0 styggur eða viltur að hún eklci
ur hjá moður sínni og broður á nái lionum hvar sem er og án þess
Laug. Fyrsta barnið dó ungt, önn- vjrðast liafa mikið fvrir því.
ur börn sem þau mistu voru: Guð- j<]jnu sinni komu ferðamenn að
i’ún, -Tóhanna, Páll, Þórdís, Gnð- Laug og höfðu meðal annara hesfa,
mann og Kristinn- hryssu nolckra, sem svo var stvgg
Elclci er það heiglúm hent, að 0g baldstýrug, að þeir fengu engu
standa stvaum af svo miklum
barnahóp svo að vel fari. Þetta
t.ókst þeim hjónum samt, þvi nð
þau voru samvalin að dugnaði, 0g
mjög samlient á allan hátt. Eins
og fyr spgiv dó eit,t barna þeirva
ungt, annað ólst upp hjá sjera
Eiríki Stefánssyni á Torfastöðum,
en hin þrettán ólust upp hjá þeinj-
tauti við hana komið. Olli hryssa
þessi lieim svo mikilla prfiðismuna
að þeir vildu fegniv verða lausiv
við hana. Varð það úr að Vilborg
keypti hrvssuna. Þegar þeir voru
farnir náði hún hryssunni og hafði
aldrei evfiðleika afstygð hennar.
Fjölda mörg dæmi þessu lík mætfí
fílfæra um þennan undrahæfileika.