Morgunblaðið - 24.12.1933, Blaðsíða 5

©unnudaginn, 24. des. 1933.

»Si
a
himins opnast hliðu
J ólahugleiðing.
Eftir síra Ólaf Ólafsson sóknarprest í Dölum.
Verið ávalt glaðir
vegna samfjelagsins við,
drottinn; jeg segi aft- j
ur: verið glaðir.
(Fil. U, U.).
Þessi orð postulans, er lýsa
fögnuðinum í samfjelagi hans
við Krist, hafa í sjer fólgið eitt-
hvert enn þá meira gleðiefni en
hugurinn grípur við fyrstu heyrn
þeirra eða lestur. I>au boða eitt-
hvað það, sem sjerhver sál verð-j
nr sjálf að reyna, svo að hún
fái skilið gleðiefnið. Þau boðaj
eitthvað það, sem gefur tilefni'
til óvenjumikilla andlegra há-;
tíðabrigða. Enda eru þau í texta- j
röð kirkjuár^ins valin sem pist- j
ill, til að vera fluttur frá altari,
sunnudaginn næsta fyrir jól, er
að þessu sinni verður sem sólar-
npprás jólahátíðarinnar. Þann
sama helgidag er og sunginn
inngangsóður fagnaðarhátíðar-
innar, undir lyftandi sönglagi,
og hefst á þessa leið:
Upp gleðjist allir, gleðjist þjer,
í guði vorum fagna ber,
vort hjálpráð nú er nærri .. .
Þessi tilkynning — þessi að-
dragandi gleðinnar miklu, sem
í vændum er, þokar til hliðar
skýjafari og skammdegismyrkr-
um, svo að sál vor sjer í sýn, þar
sem „himins opnast hlið“, helg-
ar dásemdir hugsanlegast æðstra
gæða, sem eilífur kærleikur guös i
býr oss síendurnýjuð og sígild-
andi um sjerhver heilög, bless-
uð jól. Það er sem alda hrifn-
ingar og óvenju-mikillar gleði,
óbrotinnar og fölskvalausr ■ r,
fari þá um hugi alls hins kristna
heims. Þetta er leyndardómur,
sem vjer fáum ekki fyllilega skil-
ið. Það er meira en minningin
um fæðing hins helga sveins í
jötunni í Betlehem, sem hrífur
oss. Hjer eru eigi söguheimilöir
nægjanlegar; hjer komast eng-
ar guðfræðilegar útlistanir að.
— Hugarfar vort fær nýjan
geðblæ. Sálir vorar eru sem
skrýddar skartklæðum. Vinar-
hugirnir glæðast. Kærleikarnir
öðlast vorblóma. Allir vilja vera
í sannleika góðir; já, allir virð-
ast betri en ella um heilög jól.
Einstaklingar og heimili renna
saman í endurnýjaðri hlýju.
Allir verða sem einn maður. í
þessu birtist undramáttur jóla-
h 'tíðarinnar, til að birta þann
lífernisyndisleika, sem mannlíf-
ið getur haft til að bera og ávalt
ber að stefna að. — Sjerhver
jólahátíð verður því sem leið-
sögumerki á leiðinni til bjartari
heimkynna mannlegrar tilveru.
Og þetta er, það endurtek jeg,
eða virðist vera leyndardómur,
því að ytri skynfæri vor grípa
eigi bylgjuna, er um jólin fer um
mannheim; en vjer erum þá
næmari en ella fyrir áhrifum frá
huliðsheimunum, er vjer annars
nefnum venjulega æðri veröld
eða ríki himnanna. — Þessi
áhrif jólahátíðarinnar á líf krist-
inna manna eru og vissulega í
beinu orsakasambandi við hann,
sem jólin eru haldin helg og há-
tíðleg til minningar um, hann,
sem var mannlífinu langt ofar;
hann er kom sem andi guðs,
holdi klæddur á jörðu til vor;
Hann, sem var undur síns tíma,
er og verður undur allra tíma
hann, sem ekki aðeins var fyrir
19 öldum, heldur >er, lifir og starf
ar í æðstri mynd lífs, í sýnilegri
og ósýnilegri veröld. — Hvað
vitum vjer nema hinn heilagi
blær, er alt lífið fær um heilög
jól, stafi beint frá æðri tilveru?
Hví skyldi hann, sem lifði eft-
ir líkamsdauðann og birtist
mannheimi fyrir yfirburðamátt
andans, — hví skyldi hann og
sú veröld, sem hann ríkir í, í
krafti guðs, ekki geta haft áhrif
á líf vort hjer, svo torveldlega,
sem því kann að verða við kom-
ið gegnum skelina, sem vjcr
höldum oss í! H'ver af oss vill
vera svo djarfur, að fullyrða
neitt um það, hvað ekki kann að
vera unnið fyrir oss bak við tím-
ans tjald?
Yrkisefni íslenska sálmaskálds
ins út af atburðunum á Betle-
hemsvöllum í sambandi við fæð-
ing Krists, getur átt við rök að
styðjast, að því er snertir erindi
himneskra herskara til vor, enn
í dag, er svo hljóðar:
Sjá himins opnast hlið,
heilagt englalið,
fylking sú hin fríða
úr fagnaðarins sal,
fer með boðun blíða
og blessun lýsa skal
yfir eymda dal.
Vjer höfum síst ástæðu til að
hafna slíkri skoðun, neita slík-
um möguleikum, meðan hin heií-
aga, einstæða hátíð kristinna
manna, jólin, upplýkur himnun-
um fyrir sálum vorum, svo að
guðsríkið er yfir oss.
Verið ávalt glaðir vegna sam-
fjelagsins við drottinn; jeg segi
aftur: verið glaðir.
Hátíð gleðinnar er gengin í
garð. Það er gleði á himni og
það er gleði á jörðu. Vjer erum
öll á þessum dögum snortin hinui
æðri gleði, — gleðinni í samfje-
lagi heilagra. Vjer finnum, að
elska guðs streymir um sálir
vorar og kveikir nýja elsku innra
með oss. Allir erfiðleikar eru oss
þá fjarri. Barátta og strit dreg-
ur hugina eigi niður, meðan
blessun jólahátíðarinnar hvflir
yfir oss. Hinn lúni endurnýjast;
hinn sorgbitni huggast (sbr. ,rð
sálmaskáldsins: „Þá hjartað
mest er harmi fylt — skal harp-
an brátt til gleði stilt, — ao
hjaðni hrygðin bitur“); hinn
stríðsgjarni leggur vopnin til hlið
ar; hinn mildi ogljúfmannlegi skín
í rjettara ljósi en aðra tíma, því
að það er í ljósi guðlegrar elsku
og himneskrar gleði, að vjer
hugsum hvert til annars, mæl-
um hvert við annað, breytum
hvert við annað, meðan fagnað-
ar- og kærleiksalda jólannastend-
ur yfir. Og þessi gleði vor sprett-
ur af því, að vjer eigum Jesú
Krist fyrir bróður og eilífan vin.
— Þess vegna eru orð postulans
eigi óviðeigandi hvatningaro ,'ð til
j allra vor nú á gleðinnar hátíð:
Verið ávalt glaðir vegna sam-
jfjelagsins við drottinn; jeg segi
jaftur: verið glaðir. Glaðir yfir
þeim rjettindum, er taka öllu
fram, að vera börn gidðs og
’ systkin hans, sem hvíldi í jöt-
unni hreinn og syndlaus; glaðir
yfir því, að mega um sjerhver
jól hvíla í örmum guðlegrar
' elsku; glaðir yfir því, að eiga
anda og sál, sem aldrei deyr og
eigi þarf nje á að fara á mis við
þau eilífu verðmæti, er á jólum
blasa best við augum: frið og
fegurð hins æðsta góða (summ-
um bonum).
Já, vjer finnum það á jóium
vel, að hamingja lífsins er fólg-
in í gæstcunni: í því að meðtaka
gæsku guðs, sem blasir við oss í
fæðing mannkynsfrelsarans; í
því, að gæsku-bylgja jóiafagnað-
1 arins hefir mátt til að auka gró-
anda mannkærleikans innbyrðis
j í lífi hins starfanda og stríð-
anda lýðs; og loks í því, að á
jmeðan vjer um heiiög jól erum
' stödd í gleðisölum guðsríkis, höf-
! um vjer strengi sálna vorra
betur en ella stilta á kraftbylgj-
‘ ur himnanna, sem ár og síð og
alla tíð er að öllum líkindum
j „varpað út“ yfir mannheim, svo
misjafnlega sem oss mönnum
notast að þeirri liðveislu him-
insins. — Þess vegna er jóla-
hátíð kristinna mann í senn, hin
einstæða gleðinnar hátíð, þar
sem hversdagsgleðin, er skýtur
upp í lífi manna, blandast himn-
eskum fögnuði og kærleikans há-
tíð, er vitnar um möguleika
góðleikans á jörðu og gerir mun-
inn minni en ella á tíma og eilífð.
Jólin gefa oss forsmekk af líf-
inu, sem bíður vor við dauðans
dyr — þess atburðar, sem flest-
ir hafa hingað til kviðið fyrir,
já, sem mörgum stendur stuggur
af enn í dag. Það stappar nærri,
1 að vjer sjeum myrkfælin við ei-
lífðina; vjer unum svo vel tím-
anlega lífinu. En áður en oss
varir, erum vjer hrifin af hinu
í
GLEÐILEG JÓL!
M. Th. S. Blöndahl h.f.

GLEÐILEGRA JÓLA
óskar öllum viðskiftavinum sínum
K. Einarsson & Bjömsson.

GLEÐILEG JÓL!
Eggert Kristjánsson & Co.
GLEÐILEGRA JÓLA
óskar öllum viðskiftavinum sínum
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.

GLEÐILEG JÓL!
Isafoldarprentsmiðja h.f.

GLEÐILEGRA JÓLA
óskar öllum viðskiftavinum sínum
Efnalaug Reykjavíkur.
&
3R.
t