Morgunblaðið - 29.12.1933, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
| Smá-auglýsíngarj
Kartöflur ágæt tegund
7.50 pokinn. Halldór R. Gunn-
arsson. sími 4318.
Jeg er kominn
Standlampar.
Margar gerðir fyrirliggjandi.
Enn fremur: Borðlampar, nátt-
lámpar, vegglampar og lestrar-
lampar.
Skermabúðin
N emendatryggíngar.
Ferðatryggíngar.
Andvaka
•)
Lækjai'torgi 1. Sími 4250.
Hjónaefni. Á jóladag opin-
beruðu trúlofun sína, ungfrú
Oddbjörg Sigurðardóttir, Guð-
brandssonar, skipstj. Hverfis-
götu 16 og Viggó Baldvinsson
húsgagnasmiður, Bergstaða-
stræti 17.
Gjöf til Slysavarnafjelagsins.
Þau hjónin Gísli Jónsson vjel-
fræðingur, Bárugötu 2 hjer og
kona hans færðu S. V. í. 100
krónur að gjöf í björgunarskútu
sjóðinn, þ. 24. þ. m. í minningu
um tvo mæta menn, Bjarna Kol-
beinsson, afa frúarinnar og Jón
föður Gísla. Bestu þakkir fyrir;
gjöfina.
Reykjavík 24. des. ’33.
F. h. Slysavarnafjelags íslands
Þ. Þorsteinsson.
Skarlatssóttin hefir borist til
Akraness með barni úr Hafnar-
firði, sem fór þangað uppeftir
fyrir jólin að heimsækja for-
eldra sína.
Rafmagnshitun hefir verið
sett í kirkjuna á Siglufirði. Eru
ofnarnir undir bekkjunum og
hita þeir kirkjuna upp á skamri
stundu. Þetta er fyrsta kirkja
landsins, sem hituð er með raf-
magni.
Hjónaefni. Trúlofun sína op-
inberuðu á aðfangadagskvöld,
Laufey Þorgeirsdóttir, Njáls-,
götu 47 og Theodór Guðmunds-
son rennismiður, Njálsg. 30.
Hjúskapur. Nýlega voru gef-
in saman í hjónaband ungfrú i
Sigurlaug Steinunn Sigurðardótt!
ir, Hverfisgötu 6 og Guðveigur
Þorláksson, Þingholtsstræti 8. |
Síra Garðar Þorsteinsson gaf |
þau saman.
Prentvilla varð í grein Þor-1
kels Þorkelssonar veðurstofu-
stjóra í næst seinasta blaði um
hverana í Henglinum í 4. línu
að ofan í seinna dálki: í þeirri
von í staðinn fyrir: í þeirri veru.
Hjónaefni. Á aðfangadag
jóla opinberuðu trúlofun sína
ungfrú Emma Samuels, Lauga-
veg 53 og Sigurður Möller,
Tjarnargötu 3.
Jólastarfsemi Vetrarhjálpar-
innar bárust eftirtaldar gjafir
fyrir jólin: I peningum: Sigþóra
10 kr. Sigurdís Jónsdóttix 10
kr., Fía, Árni, Óli og Veiga
20 ki\ (afh. af síra Á. S.), hjón
fyrir leikföng 40 kr. Ónefndum
10 kr. N. N. 50 kr. N. N. 100
kr. Klemens Jónsson 20 krj
úíval i Iiorg
Katipíð „Ballsltólia" hjá
okkur ca. 30 tegundír
| af nýjum fallegum sílkí-
skóm úr að velja.
TækÍfðBrískaup á eldrí tegundum, sílfur- og guíl- Brocadeskór
fyrír 2, 3, og 4 krónur. - Grípið íækifærið.
Lárus G. Lúðvígs§ou
Skóverslun.
Guðm. Guðjónsson 10 kr. N. N.
10 kr. Völundur h.f. 50 kr., 50
kr.. 50 kr., 50 kr. N. N. 100 kr.
N. N. 10 kr. Steinun Vilhjálms-
dóttir 10 kr. Stúlka 50 kr. Ó-
nefndur 5 kr. N. N. 10 kr. E. 5
kr. fyrv. sjúkl. 5 kr. E. P. 10
kr. N. N. 10 kr. og tveir frakk-
ar. Þ. S. 10 kr. Á. S. 15 kr. (afh.
af síra Á. Sj) frá tveimur, sem
ætluðu að kaupa flösku 10 kr.
G. K. 50 kr. I. 10 kr. N. N. 10
kr. J. A. J. og P. J. 20 kr. L.
Þórðai’dóttir 20 kr. Guðný og
Kristján 10 kr. O. E. 30 kr. (og
talsvert af skófatnaði) Einar
Jónsson 5 kr. (og fataböggull)
Hugull 5 kr. Guðmunda Nielsen
3 jólapakkar, Kinstmann Þor-
kelsson 1 pk. fiskur. Þ. S. bæk-
ur fyrir börn, H. Ólafsson &
Bernhöft 1 ks. epli. Smjörlíkis-
gerðin Ásgarður 25 kg. smjör-
líki, Nathan & Olsen 2 pk.
hveiti, Márteinn Einarsson &
Co. talsvert af allskonar fatn-
aði. Skóbúð Reykjavíkur og
Skóverslun Jóns Stefánssonar
gáfu talsvert af skófatnaði.
Samskot í dómkii'kjunni kr.
265.50. Samskot í fríkirkjunni
k.. 121.00. Auk þess barst tals-
vert mikið af allskonar notuð-
um fatnaði. — Með besta þakk-
læti,
28. des. ’33.
f.h. Vetrarhjálparinnar í Rvík.
Gísli Sigurbjömsson.
Þakkarávarp.
Hjartans þakkir öllum þeim,
er auðsýndu mjer samúð við'
andlát og jarðarför mannsins
míns, Helga Jónssonar. Jafn-
framt þakka jeg sjerstaklega
hina ómetanlegu hjálp, er þeir
Hermann Guðmundsson, bif-
reiðarstjóri, Magnús Þórarins-
son, skipstjóri og Gísli Jónsson
umsjónarmaður, svo og ýmsir
aðrir veittu mjer við flutning
hins elskaða eiginmanns til
hinnar hinstu hvílu, og bið góð-
an guð að Ijetta þeim æfispor-
in, svo sem þeir Ijettu mjer,
þessi hin ei'fiðustu sporin.
Guðrún Jónsdóttir, Þyrli.
I miððaismatinn:
Ófrosið dilkakjöt, saltkjötr
hangikjöt. Reykt bjúgu, miðdags-
pylsur, kjötfars, nýlagað daglega
ÞaS besta, að allra dómi, sems
reynt hafa.
Vetslun
Sveint Iðhannssonar.
BergstaCastræti 15. Simi 2091.
Frá Kópavogi.
Innilegustu þakkir til allra
þeirra er styrktu bókasafnið í
Kópavogi nú fyrir jólin með
bóka- og peningagjöfum.
f. h. bókasafnsnefndar.
Elín Sigurðardóttir.
Hjartanlega þakka jeg Kven-
fjel. Hringurinn í Reykjavík
fyrir höfðinglega gjöf, sem það
gaf til styrktarsjóðs sjúklinga
í Kópavogi nú fyrir jólin.
Kópavogi, 27. des. 1933.
f. h. sjúklinga,
Elín Sigurðardóttir.
FyrirllgglBnd
Kartöflur,
Laukur,
Hveiti,
Haframjöl,
Kandís,
Flórsykur,
Rúsínur,,
Gráfíkjur,
Makkarónur,,
Cacao.
Eggeit Hristjánsson SGtr.
Grand-Hótel. 10.
sagði dansmærin, „eg sendi Berkley strax hingað
aftur, og svo ekur hann yður heim á hótelið. Grus-
ÍHskaja var nú sveipuð skrautlegri kvöldkápu úr
svörtu og gylltu efni og hreysikattarskinni, alveg
upp að höku, og var nákvæmlega jafn falleg nú og í
myndablöðunum úti um heim. Gaigern starði á
hana úr skúmaskoti sínu. Þegar hún steig silfurlit-
u6um fætinum á vagnfjölina, opnaði hreysikattar-
skinnskragann ofurlítið og Gaigern gat séð háls
l ennar, þennan fræga, langa háls, sem nú var eins og
óvenjulega ber og líkur blómi, — hann hafði enga
ákafari ósk átt en að sjá þennan. háls beran.
Bifreiðin var ekki fyrr ekin burt, en Suzette kom
í Ijós í dimma, manntóma húsagarðinum, og dyra-
vörðurinn á eftir henni. Hann lokaði dyrunum, er
hún var komin út. Suzette líktist mest snjáðri út-
.áfu af húsmóður sinni, en það stafaði af því, að
hún sleit alltaf gömlum fötum og höttum Grusin-
skaju, löngu eftir að það var komið aftur úr tísk-
unni, Og nú brokkaði hún yfir húsagarðinn í síðu,
klukkulöguðu pilsi, upplitaðri kápu og með eins-
l'inar Byronskraga. Hún bar í báðum höndum — í
r» aagri' hendi hafði hún kofort en í vinstri litla tösku
r syörtu gljáleðri. Hún gekk hægt og með erfiðis-
■unum að hliðgrindinni, sem var á milli húsagarðs-
‘;is og strætisins, og labbaði síðan dálítið fram og
ftur í sterkri birtunni frá boglömpunum. Hjartað í
aigern hafði nóg að gera, þessi augnablik — hann
rtóð enn í skugganum, í hnút af eintómum æsingi,
rétt ens og rándýr áður en það stekkur á bráðina.
Þó varð ekki úr neinum athöfnum hjá honum, því
þessi helvískur Berkeley kom aftur akandi í stórum
boga, Suzette steig upp í gráa vagninn; klukkan á
kirkju þar rétt hjá sló hálftólf, og Gaigern, sem
hafði í heila mínútu ekki munað eftir að draga
andann, stundi djúpt. Hann blístraði og fjögra-
mannabifreiðin hans kom samstundis ... „Fljótt á
eftir þeim á hótelið“, sagði hann og stökk upp í sæt-
ið við hlið ekilsins. „Nú ... það lítur kannske vel út
í kvöld?“ spurði ekillinn, og var nú enn með vindl-
ing í munninum.
„Við verðum að bíða“, sagði Gaigem.
„Þá verður maður víst að sitja í vagninum all-
an tímann?“ spurði ekillinn. „Ekki kanpske að tala
um svefn . .. eða hvað ?“ Gaigern lyfti vísifingri og
benti á gráa vagninn, sem var í þessu bili að snúa
fyrir hornið á „Skjaldbökunni“, sem var öll upp-
Ijómuð. — „Farðu fram úr honum“, sagði hann. Ek-
illinn steig á gasið — enginn lögreglumaður var við
Hitzigbrúna. Næturlíf Berlínar ólgaði í götunum
undir rauðleitum, stjörnulausum himni á bjartri
vornóttinni.
„Maður fer trvað úr, hverju að missa lystina,“,
hélt ekillinn áfram hugleiðingum sínum. „Reksturs-
kostnaðurinn fer að vérða svo mikill, að fyrirtækið
borgar sig ekki. Við skulum sanna, að það endar
með gífurlegu tapi“.
,,Ef þig langar ekki að halda lengra áfram, get-
urðu farið“, svai'aði baróninn vingjarnlega og efri
vörin styttist. „Ef þú vilt ekki meira, get eg keypt
þig út og þú getur farið leiðar þinnar. Gerðu svoj
vel“.
„Nú, eg meinti nú ekkert ilt með þessu“, sagðii
ekillinn.
„Eg heldur ekki“, svaraði barómnn.. Síðan, þögðui
þeir báðir, alla leið til gistihússins’i
„Settu bílinn við dyr nr. 6“, sagði Gaigei-n um leið*
og hann stökk út; í dyrunum rakst hann á skrítinn;
mann, það var Kringelein, sem var kominn í gildru,.
af því að hann sneri hverfuhurðinni öfugt. Gaigern
ýtti við hurðinni óþolinmóðlega, fékk hana til að snú-
ast í rétta átt, ásamt manninum. „Svona á að snúa.
henni“, sagði hann við Kringelein..
„Þakka yður kærlega fyrir“, sagði ekillinn.
„Þakka yður kærlega fyrir“, sagði Kringelein, sem.
hafði ætlað út, en var ,nú kominn inn aftur. Gaigern:
hljóp eftir lyklinum sínum þau upp í lyftuna, og á
fyrstu hæð bað hanix einhenta manninn að bíðæ
dálítið — hann kæmi strax. Gaigern hljóp eftir
ganginum að nr. 69, kastaði hattinum og frakkan-
um, greip grein af oi'kidé úr blómkrukku og þaut
með hana út í ganginn. „Gerið svo vel að segja
lyftumanninum, að eg þurfi hans ekki meir“, sagði
hann við stofustúlku, sem gekk eins og í svefni fram-
hjá öllum hurðunum. Hún Ijet boðin ganga til þess
einhenta, en hann urraði eitthvað og fór áleiðis
niður. Þegar hann kom þangað beið Suzette þar
með töskur sínar, eftir lyftunni, til að komast upp.
Og það hafði Gaigern einmitt reiknað út.
Þegar Suzette kom í nr. 68, sem var herbergi
Grusinskaju, sá hún, að þar stóð fallegur, ungur