Morgunblaðið - 26.06.1934, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
j Smá-augiýsingat |
Saxábarnafatnaður allskonar, ný
komitm í Verslun G. Þórðardóttur,
Vesturgötn 28. __________
Upphneppuföt frá 3,75. Skírn-
arkjiitar íir silki 4,25. Barnabolir
og buxur allar stærðir í Verslun
G. Þórðardóttur, Vesturgötu 28.
Hálfsokkar á börn og fullorðna
fallegt úrval í Verslun G. Þórð-
ardóttur, Vesturgötu 28 .
Skotsk efni í mörgum litum,
mj ig góð og ódýr í Verslun G.
Þóróurdóttur. Vesturgötu 28,
Andlitsduft í lausasölu, nætur
og dag-erem. Greiður og' hárspenn-
ur í Verslun G. Þórðardóttur,
Ve.sturgötu 28.
Teunis og Sportkjóla-efni mjög
smukkleg, sniðnir og mátaðir
kjólar og kápur í Verslun G. Þórð-
ardóttur, Vesturgötu 28.
Ðbmu-Siikisokkar mattir og fal-
legi r litir. Karlmanns-sokkar
mj; . ódýrir í Verslun G. Þórðar-
dóttur, Vesturgötu 28.
Barna undirkjólar, náttföt og
skyrtur, mikið úrval, vatteruð
barnateppi og margt fleira mjög'
smekklegt í Verslun G. Þórðar-
dóttur. Vesturgötu 28.
Fiskfai^ 50 aura, Kjötfars 65
aui' i. ítalskt salat aðeins 2 kr. %
kg Aðalfiskbúðán, sími 3464.
Á Frakkastíg 9 er gert við veiði-
stangir fljótt og vel.
Brynjólfur Þorláksson er flutt-
ur í Eiríksgötu 15. Sími 2675.
Heimabakarí Ástu Zebitz, Ei-
ríksgötu 15, sími 2475.
Gætið þess að láta ekki arfann
eyðileggja g'arðana. Hringið í síma
4259, svo skulum við strax hreinsa
alt illgresi burtu.
M&lverk, veggmyndir og mar0s-
tonar rammar. Freyjugðtu 11.
Kaupum gamlan kopar. Vald.
Paulsen, Klapparstíg 29. Sími
3024.___________________________
Nýja Reiðhjólaverkstæðið, —
Laugaveg 79 — hefir nokkur ný-
leg' reiðhjól til söln. Reiðhjólavið-
gerðir fljótt afgreiddar’ við lágu
verði.
Gefið bömum kjamabrauð. Það
er bætiefnaríkt og' holt, en ódýrt.
Það færst aðeins í Kaupfjelags-
brauðgerðinni, Bankastræti 2. —
=!ími 4562.
Hyggnar húsmæður gæta þess
h.S hafa kjarnabrauðið á borðum
(ínuiii. Það fæst aðeins í Kaupfje-
lags Brauðgerðinni, Bankastræti 2.
Sími 4562.
NINON
Nýtisku-
kjólar frá 12,00
Ðlússur frá 3.75
Peysar frá 3.50
Píls frá 10.00
NINON
Austttrstr. 12, uppí.
Opíð 2—7.
TeppasvkDr
Semoulegrjón, Mannagrjón, Bygg-
grjón. Bok-hveitigrjón. Sagó-
mjöl, stór Sagó og Perlusagó.
Nýkomið.
Sveinn Porkelsson.
Sólvallagötu 9.
Sími 1969.
Klcins
kjötfarss
rejmist best.
Baldursgötu 14. Sími 3073.
VerðlækkoD:
Olsem ((
ara
Kaffistell 6 manna með
kökudisk, ekta postulín
Kaffistell sama 12 manna
Matarstell rósótt 6 manna
Eggjabikarar postulín
Desertdiskar postulín
Matskeiðar ryðfrítt stál
Matgafflar ryðfrítt stál
Teskeiðár ryðfrítt stál
Borðhnífar rvðfríir
Vatnsglös þykk
Tannburstar í hulstri
Sjálfblekungar og skrúfblý-
antar. settið
heitír tyggígttmmíið,
sem að allra dómí
er það besta.
íslensk framleiðsla. Fæst hjá kaupmanniyóar
10,00
16,00
17,00
0,15
0,40
0,75
0,75
0,25
0,75
0,25
0,50
1,25
alt nýkomið.
H. Ei
Bankastræti 11.
Hanskar.
Fjölbreytt úrval af nýtísku hönskum í
C H III
Hálf húseign.
Vegna burtflutnings er hálf húseign til sölu, í Vestur--
bænum, 4 herbergi, eldhús og bað á hæð, auk stúlknaher-
bergis, kvistherbergis og hálfur kjallari. Skilmálar-
mjög aðgengilegir ef samið er strax.
Upplýsingar í síma 2601.
Grand-Hótel 84.
það verið — hann sem var sjálft lífið uppmálað.
Sjálfur krafturinn. Hvérnig getur Preysing . . . . ?
Hann stóð upp og gekk fram og aftur um gólfið,
hljóðlaust á nýju inniskónum og var óvenju rang-
eygður, í æsingi sínum. Hann sá í anda Preysing
ganga um hús C. í Fredersdorf, án þess að heilsa.
Hann heyrði kuldalega nefhljóðið í honum, þegar
verið var að semja um kaupgjaldið, og fann hurð-
irnar skjálfa við reiðiköst yfirforstjórans, sem allir
í verksmiðjunni voru hræddir við. Hann stóð kyr
við gluggatjöldin, sem voru samandregin og leit
út á milli þeirra í áttina til Fredersdorf.
— Þannig hlaut að fara, sagði hann loksins og
sú tilfinning, að réttlætið hefði sigrað, þandi út
tærðan undirtyllulíkama hans. Nú fær hann það,
sem hann þarfnast, hugsaði hann. — Er búið að
taka hann fastan? spurði hann. — Hvernið vitið
þér þetta? Hvernig gekk það til?
— Prevsing var.hjá mér inni í herberginu mínu,
og dyrnar vöru opnar, en svo segir hann allt í
einu, að hann heyri eitthvert þrusk óg fer út. Og
svo hefi ég kannske sofnað rétt sem snöggvast,
því ég var mjög syfjuð. Og svo heyri ég manna-
máí, en þó ekki hátt, og svo dettur eitthvað, og
ekki kemur Preysing aftur. Þá varð ég hrædd
og fór þangað inn, því dyrnar voru opnar — og
þar lá hann — með augun svo opin...
Lifla Flamm, dró aftur ábreiðuna upp yfir fölt
andlitið og svalaði sorg sinni yfir Gaigern, með
nýju fáraflóði. Hún gat ekki komið orðum að til-
finningum sínum, en það var líkast því, sem hún
hefði farið á mis við eitthvað unaðslegt, sem hún
nú mýnöi aldrei geta náð í aftur.
— 1 gær dansaði hann við mig og var svo indæll
— nú er hann dauður og kemur ekki aftur, snökti
hún í hítanum og myrkrinu undir dúnábreiðunni.
Kringelein fór frá fyrirbreidda glugganum með
andstyggilega útsýninu í áttina til Fredersdorf,
sem lifði sí og æ í huga hans, og settist á rúm-
stokkinn og lagði meira að segja handlegginn um
-öxlina á Litlu Flamm, því honum fannst það eðli-
legt og sjálfsagt að hugga þessa' grátandi, litlu
stúlku. Hann syrgði einnig Gaigern, en það var
þögul og hörð karlmannssorg, enda þótt það væri
honum enn ekki Ijóst, að vinur hans frá í gær
væri dauður í dag.
Þegar litla Flamm hafði grátið nægju sína, kom
heilbrigð skynsemi hennar aftur.
— Ef til vill var hann innbrotsþjófur í raun og
veru. En þar fyrir er ekki leyfilegt að drepa hann,
sagði hún lágt. Kringelein datt í hug hið grun-
samlega atvik með veskið frá deginum áður. —
Hann hefir þurft á peningum að halda, hugsaði
hann. Ef til vill hefir hann verið allan daginn á
veiðum eftir peningum. Hann lést vera fínn mað-
ur, eh, kannske hefir hann verið fátækur ræfill.
Ef til vill hefir hann gert einhverja vitleysuna í
örvæntingu sinni. Og svo fellur hann fyrir hendi
manns enis og Preysing.
— Nei, sagði hann hátt.
— Þú hafðir á réttu að standa um það, sem þú
sagðir um Preysing í morgun, sagði litla Flamm,
sem hallaðist að armi Kringeleins — hún vissi
ekki af því sjálf, að nú þúaði hún hann aftur —
en henni fannst hann svo gagnkunnugur, að það
kæmi af sjálfu sjer. — Mér leist strax iíla á
Preysing, bætti hun við, einfeldnislega.
Kringelein hugsaði í einar svær mínútur um
óviðkunnanlegu spurninguna, sem hafði legið
honum á hjarta síðan í gær, er litla Flamm hafði
strikað út úr danssalnum til þess að hitta Preys-
ing.
— Hversvegna varst þá að .... hversvegna
gafstu þig þá að honum? tókst hónum loksins að
segja.
Litla Flamrn leit á hann trúnaðaraugum.
— Peningar, auðvitað, svaraði hún blátt áfram.
Það skildi Kringelein þegar í stað.
— Peningar! endurtók hann, þó ekki sem spurn-
ingu, heldur sem svar.. Allt hans líf, hafði verið
bardagi fyrir smáskildingum, hversvegna skyldi
hann þá ekki skilja afstöðu litlu Flamm. Nú lagði
hann líka hinn handlegginn utan um hana, og
lokaði hana þannig inni í hring, en litla Flamm
gerði sig eins litla og hún gat og hallaði höfðinu
upp að brjósti Kringeleins — hún fann móta
fyrir hverju rifi gegn um þunna silkið í náttföt-
unum.
Fólkið heima hjá mér skilur þa,ð ekki, sagði
litla Flamm. — Þar líður mér ekki vel. Alltaf ei--
lífur sýtingur um peningamálin hjá mér. Nú hefi
ég ekki haft stöðu í meira en ár; og eitthvað
verður maður til bragðs að taka. Ég er of lagleg*
til að vera ski^fstofustúlka, segir fólk, allsstaðar-
hefir orðið þi-as út úr því atriði, og stóru verslunar-
húsin táka ógjarna stúlkur, sem eru of laglegar*
— og það er ekki nema alveg rétt. Ég er of stór
til að vera sýningarbrúða; þær eiga að vera stærð •
nr. 42 eða í hæsta lagi 44. Og í kvikmyndunum
— ja, ekki veit ég hvað stendur mér þar fyrir *
þrifum. Kannske er ég ekki nógu ástleitinn. Seinna
gerir það ekkert til — öðru nær — en í byrjun-
inni er það ókostur. Og ég skal líka sanna, að ég
kemst að — áreiðanlega. En ég má bara ekki
verða gömul, og nú er ég orðin nítján ára, svo
nú er um að gera að spjara sig. Sumir eru að'-
segja, að maður fari ekki með svona yfirforstjóra
fyrir peninga! Hreinasti misskilningur — fyrir*
peninga og ekkert annað! Og ég get ekki séð •
neitt athugavert við það. Ég verð þó al'tént sú
sama eftir sem áður, og það detta sosum ekki af
manni gullhringirnir þó maður sé svolítið góð við •
hann.
Þegar maður hefir verið atvinnulaus í heilt ár*
og hefir hlaupið á kvikmyndaskrifstofurnar og
eftir auglýsingum; fötin manns verða ónýt, en
maður hefir ekkert til að fá sjer ný — og stendur
svo og glápir í búðargluggana. — Ég get ekki að
því gert, en aðalatriðið fyrir mér, er að vera al-
mennilega til fara. Þér getið ekki trúað þvf, hvað
ég gat orðið glöð yfir nýjum kjól. Ég get verið
heila daga að hugsa um þá kjóla, sem ég ætla
að fá mér einhverntíma. Og svo að ferðast. Ég*
er alveg vitlaus í ferðalög — bara að fara* eitt-
hvað burt og sjá aðrar borgir — já, það langar
mig. Mér_ líður alls ekki vel heima, geturðu verið
viss um. Ég er ekkert vandfýsin og það er hægðai-
leikur að gera mér til hæfis. En samt sem áður
grípur mig oft löngunin til að hlaupa burt frá