Morgunblaðið - 18.07.1934, Side 6

6
íslenskur
íþróttafrömuður.
Friðþjófur Thorsteinsson,
einhver vinsælasti íþróttamaður
þessa bæjar, er í'yrir skömmu kom-
inn heim. eftir mai-gra ára fjar-
reru. Morgunbl. hafði þegar er
hann kom heim óskað eftir að fá
birt samtal við hann. iín Frið-
þjófur taldi rjetara að bíða þar
tÍZ' hann hefði ha'ft betri tíma til
að átta sig á þeim breytingum,
sem hjer hafa orðið síðan hann
íór. Þetta, að vilja athuga vel það,
sém hann ætlar að tala um, er ein-
kennandi fyrir Friðþjóf. Hann er
ekki einn þeirra manna, sem tal-
ar, aðeins til að sjá nafn sitt á
prenti. Þess vegna er meira að
marka það sem hann segir en
sumir aðrir.
— Jæja, Friðþjófur, nú hefir þú
verið nægilega lengi í bænum til
þess að mynda þjer skoðun unl
hann og bæjarlífið yfirleitt. Finst
þjer bærinn hafa breyst verulega,
síðan þú fórst?
—Já, víst er það, að Reykjavík
eé fallegur bær og hefir tekið mjög
'mikium breytingum, til hins betra
á þeim 12 árum, sem jeg hefi ver-
'ið érlendis. Maður finnur það besf
eftir svona lang'a fjarveru, að
hjer, er gott að vera, að hjer líður
manni vel, hjálpast þar alt að,
bærinn, umhverfið og fólkið. —
Jég hefi verið lengst af í Norður-
Ameríku á ýmsum stöðum og'einna
bést hefi .jeg kunnað við mig á
Kyrrahafsströndinni, en þrátt fyr-
ir "ált, er þó gott að vera kominn
heim.
— Var ekki erfitt um atvinnu
þar vestra? ,
— Yfirleitt hafði jeg altaf at-
vinnu. Það var aðeins. stund og
stund, sem ,jeg var atvinnulaus.
Leið, m.jer því betur en mörgum
öðrum, því atvinnuleysi er þar
töluvert. En margt varð jeg nú
að fást við, aðallega þó skrif-
stofustörf, pappírsgerð o. fl.
— ileldurðu að fólki hjer líði
yfirleiít betur en þar, sem þú þekk
ir til erlendis?
-— Já — áreiðanleg'a. í stærri
löndunum og borgunum líða marg-
ir neyð og atvinnuleysið er víða
mjög tilfinnanlegt. í því efni er
úm elíkert sambærilegt að ræða
hjer. þó atvinna sje ef til vill
stopul hjer stundum. Nevðin, eins
og hún kemur þar fram. sjest alls
ekki hjer lieima. — en við skul-
um ekki tala meir um það.
—: Finst þjer íþróttalffið hjer
hafa tekið framförum?
— Nei. það er eitt af því fáa
hjer heima. sem virðist hafa stað-
ið í stað og það er auðsjeð hvað
það er, sem mest háir hjér fram-
förum á því sviði. Hjer vantar
fullkominn íþróttavöll með íþrótta
húsi og því sem tilheyrir fyrir í-
þróttamenn og áhorfendur. Væri
hjer bygður fullkominn leikvang-
ur (Stadion) með nægum, vel út-
búmim 'áhorfendasvæðum, mundi
það anka mjög áhuga alls al-
;'s fyrir útiveru og í-
Þegar samvinna fæst
railli áhorfenda og íþróttamanna,
og milli ^ieirra innbyrðis, þá fyrst
getur orðið um verulegan árang-
ur að ræða, fyrir íþróttalífið í
heild. Slíkur árangur fæst þegar
íþróttamennirnir fá skemtilegan
stað til að halda sig á, sumar og
vetur, og áhorfendurnir koma
ekki að neinu verulegu ráði, nema
þeim sje buinn viðunandi staður
er íþróttakeþni fer fram. Mætti
einnig nota slíkan völl (Stadion)
til fleira en íþróttaiðkana. Þar
mætti halda allskonar útisam-
komur, fundi og sýningar. En hjer
er nú enginn staður til slíks und-
ir berutn himni. íþróttirnar, í-
þróttáhreýfingin, er fyrir allan
almenning, börnin, unglingana og
ékki sísf fyrir þá eldri. Erlendis
keppasþ lönd, borgir og bæir um
að gerá sem mest fyrir íþróttaiðk-
anir almennings. Öllum er gefið
tækifæri til íþróttaáðkana. Auk
þrifnaðar og hreysti eykur það
einfiig hróður landsins eða borg-
ariifn'ðr; Mörg dæmi eru til þess að
einstakir íþróttamenn hafa gert
óþektar borgþr kunnar víða um
lönd, með því að geta sjer frægð-
arorð. Fólkið spyr, hver er hann
þessi, sem svo er frækinn, hvaðan
er hann — og við það komast áð-
ur óþektar borgir „á Iandakortið“.
Vekur það alveg eins athygli er
maður fær orð fyrir prúðmannlega
og drengilega framkomu eins og
hitt að sigra. Sje íþróttalífið á-
berandi bera einnig aðkomumenn
hróður staðarins víða um lönd. Þá
skapa íþróttaiðkanir einnig skil-
vrði til ferðalaga innanlands og
uta'h óg sjálfur varð jeg var við
þá h.jálp, sem íþróttamaðurinn
verður fyrir, og' það stundum öðr-
um fremur, Á jeg við það, að það
va r t. d. því að þakka að jeg var
sæmilegur knattspyrnumaður, að
mjer vár ekki sagt upp atvinnu
minni, þó aðrir væru látnir fara.
Auðvitað er, að það er mest und
ir máfíríinum sjálfum koríiið, áhuga
hans óg dugnaði. hvoit hann nær
langt á braut íþróttanna — en
góð aðstaða til íþróttaiðkana al-
ment, skapar beinlínis oft og ein-
att ,.góða íþróttamenn. Þá aðstöðu
þatif að skapa hjer. Og byrja með
því að byggja fullkominn leik-
vang.
./Þiá háir það mjög íþróttunum
hjer. hve snemma menn hætta að
iðka þær og æfa. Þeir eldri eigaað
halda lengur út, fá þá yngri með
og halda þeim við efnið, h.jálpa
þeim áfram og leiðbeina þéim eft-
ir bestu getu. Erlendis er algengt
að sjá menn iðka íþróttir fram yf-
ir fertugs og fimtugs aldur. Hafi
þeir iðkað einhverja m.jög erfiða
íþróttagrein „taka þeir upp“ aðra
ljettari er þeir eldast.
— Hvað vildir þú segja knatt-
spyrnumönnum okkar?
— Þeir verða allir að gera sjer
það Ijóst, að í úrvalsflokk hvers
fjelags komast aðeins þeir frækn-
ustu og' að ef þeir slá slöku við
æfingar. þá er viðbúið að annar
fari fram úr þeim og komist í úr-
vaisflokkinn. Því getur hver og
einn ként sjálfum sjer um það, ef
flnríát« er tekinn fram vfir hann.
Þéttá'Segi jeg vegna þess, að tölu-
veri/né'r á því, að sje einhver kom-
inrí í slíkan flokk h.jer, þá finst
jyy|GJ£íyyLAÐ^Ö
' /■' • 'J; ‘b’; -! ■<!, ' ■; -:i'
honum sjálfsagt að hann haldi
stöðunni þó hann að öðru leyti
sýni enga framför, eða vanræki
æfingar. Einnig ber of mikið á
því, að menn leggja mestu á-
hersluna á það, hver gerir mörkin.
Það er vitanlega aukaatriði, að-
eins ef flokkurinn hlýtur mark.
Vinnan á undan er oft meira verð
en það að legg'já síðastur fót á
knöttinn, sem í markið fer. Skilji
menn þétta, þá kemur samvinnan,
og samleikÚrinn, sem er undir-
staðan í heildarléik hvers knatt-
sþ^rnuflokks. Einstaklingurinn er
aðeins éitt hjólið í' v.jeliríni, énj
flokkurinn í heild alt. Þétta' verða
knattspyrnuménn að muríá altaf.
— Býstu ekki við að verða bjer
í bæríum fýrst um sinn?
— Jú. helst vildi jeg vera hjer,i
sem allra lengktr'Að 'minsta kosti
Iangar mig ekki út' í bráðina.
,,Fram“ hefir óskáð eftir áð''jeg
æfði flokka þeirra í snmar’ rtg þáð
er mjer 1 júft að gé?Ta, þýí þéir
eiga marga efnilega knaffríþynini-
menn — og „Fram“ er nú einu
sinni mitt gamla, góða fjelag.
— Aðeins eitt að lokum kepp
ir þú ríokkuð méð „Fram“ í sum-
ar ?
Nýjar bækur:
Jonas Lie: Davíð skygni: Þýðing eftir Gnðm. Kamban...
Verð: heft 3.80, ifr. 5:50.
Páll ísólfsson: Þrjú píanéstykki kr. 3.00.
Tónar I. Safn af lögnm fýrír hafríióníum. Eftiir fe-
lenska og erlenda höf. Páll Ísplfsson bjó til prentun-
ar. Verð kr. 5.50. — Fást hjá bóksölum.
— Mig langar til að koma við
knöttinn á gamla landinu, að
minsta kosti einu sinni enn. Nú
þarf jeg auðvitað lengri tíma til
æfinga en áður, og get varla sagt
að jeg' hafi æft néitt að ráði síð-
an í fyrra haust. Þess vegua get
jeg aðeins sagt — það getur vel
verið að jeg komi enn einu sinni
fram á völlinn í „Fram“-búningn-
um og keppi með kappliðinu í
sumar.
í K. P.
Mafsala
og mafseljur.
Fáir eru þeir hjer í Reykjavík,
sem ekki kannaát við að hafa oft
heyrt, hversu illa margar mat-
seljur s.jeu leiknar af fólki, sem
íangi á milli þeirra og bið.ji um
fæði, sem þeir •svíkjast síðan.um
að greiða.
Nátturlega eru þeir marg'ir, sem
eru skilvísir, en þeim mönnum má
líka standa á sama livort þeir
greiða strax eða ekki fyr en síðár.
Flest, það fólk, sem borðar á mat-
sölustöðum, er einhleypt, og ætti
því ekki að eiga ein.s erfitt með
að greiða skuldir sínar. En til að
ráða bót á þessu verður eitt yfir
alla að ganga.
° ~ , íí '7 * *
■Flestar stjettir hafá"s.íri s’tjett-
arfjelög. Hversvegná 'iríynda mat-
sel.jur ekki með sjer fjelag f Páiim
stjettum er méifi þörf á því. Eða
eruð þið ekki búuár að fá nóg af
þeim viðskiftavinum, sém aldj-ei
gi-piða .ykkur ? '
Matséljur, eru éinhvei- állra ve-
sælasta stjettin efnálega, og það
er þeim sjálfum að kenna, og' sam'
takaleysi þeirra. Finst ýkhur
kanski gustuk að vinría fýrir
ríi'ánnræflum, sem ganga stað úr
stað, til að svíkja út mat? Hváða
fyrirtæki standa sig með því að
ausa út vörum í hvern, sem liafa
vill og fá ekkert fyrir þær ? Það
eina, sem þið hafið fyrir að lána
fæði. er að fólk hælist um yfir að
geta „platað“ mat út úr ykkur, og
hæðir ykkur síðan fyrir heimsk-
una og trúgirnina. Hvað mvndi
fólk seg.ja, ef það æt.t.i að greiða
BikiTershui Slgi. Epnndmur
og Bófcabúð Austurbæjar BSE, Laugaveg 34-
v •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• • •
• •
• •
• •
1:
••
••
••
••
••
••
••
••
••
«•
••
»••
•••i
Timburverslun
P. W. Jacobsen & Sli.
Stmiwfnii Cr
Stofnud l«M.
- O— I R

frá

Bdhv fcbnbv 1 ituzri ef
Bk til — Khmif MB« tkkpKlarm* trk BrÍþjíM. »
Hefi verslað við ísland i 80 ár. Z
»•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••*
>•••••••••••••••••••••••••••••**••••***•**********'
uu.: (■
Uppboð.
Opinbert uppboð verður haldið, miðvikudaginn 25. þ. m„ á éft-
irtnldum stöðum og verður þá selt:
Kl. 2 e. h. á skrifstofu lögmannsins í Arnarliváli: Eign Jóns
Jóussonar í Café Royal. Ennfremur dómskröfur og einn sjónauki..
Kl. 3 e. h. á afgreiðslu Sameinaða 4 saumavjelar með dynarao og/
1 Standse maskína o. m. fl.
KI. 4 e. h. á Norðurstíg 4, Hiraðfrystivjelar.
Greiðsla fari fram við hamárshógg.
Lðgmaðurinn i Reykjavík-
matinn fyrir fram, en fengi hann
ekki fyr en löngu seiuna með
eftii'gang.smunum eða jafnvel
aldrei ?
Alt þetta er vkkur sjálfum að
kenna. Þið eigið að mynda með
vkkrir fjelag, sem fyrst og fremst
allar matseljur eiga að ganga í.
Það á að gæta hagsmuna ykkar
og anka samvirínuna ykkar á
milli. —
Ef allar matseljur eru í fjelagi,
sein bannav meðlimum sínum að
lána fæði, gétá þeir, sem ekki vilja
éða geta greitt fyrir fram, ekki
fengið keyptan mat, en vitanlega
þýðir ekki fyrir neina einstaka
matselju að taka sig lit úr og taka
ekki fólk, sem ekki greiðir fyrir
frairt. Aðsókn myndi því ekki
minka. Effginn skaði er heldur £
að missa þá, sem ekki greiða.
Mörg fleiri hagsmunámál stjettar-
innar koma að sjálfsögðu til
greina, t, d. pöntun á vörum í
fjelagi o. fl.
! Einhver af þessari stjett, ætti
n ú að taka rögg á sig og géra nú
! þegar gangskör að, að safna sam-
! an nöfnum allra matselja á fje-
lagslistann og fá helst hverja ein-
ustu þeirra til að ganga í fjelagið.
Matseljur! látið nú sjá, að þiÖ
sjeuð ekki sofandi.
V’erið vakandi yfir ykkar vel-
ferðarmálum, ef þið gerið það
ekki sjálfar, er eltki von að aðrir
geri það. A. S.
*