Morgunblaðið - 05.12.1934, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐTÐ
|5rná-auglö5ingar
Silkisokkar frá 1,95. Verslun
Kristínav Sigurðardóttur, Lauga-
veg 20 A.
Crepe Lamé, fínasta samkvæmis-
og ball-kjólaefni. Verslun Kristím
ar Sig’urðardóttur.*
XCvenvetrarfrakkar, mjög falleg-
ir, verð frá 48 kr. Verslun Kristín-
ar Sigurðardóttur.
Fegurstu kvenvetrarkápur, verð
frá 65 kr. Verslun Kristínar Sig-
urðardóttur.
Eftírmiðdags- og' kvöldkjólar,
nýjasta tíska. Verslun Kristínar
Sígurðardótur.
Silkikjólaefni, nýjasta tíska frá
2,95 mtr.. Verslun Kristínar Sig-
urðardóttur.
Skinnhanskar, mjög góðir.
Versiun Kristínar Sigurðardóttur.
Kápu- og kjólahnappar og m. fl.
ódýrt. Verslun Kristínar Sigurðar-
dóttur.
Silkolin-ofnsverta, Sebra-ofn-
sverta, Ibs-ofnsverta. Sápubúðin,
Laúgaveg 36.
Fægilögur á silfur og messing.
Sápubúðin, Laugaveg 36.
Skósverta, Skóbrúna, Skóhvíta.
Sápubúðin, Laugaveg 36.
Vibe Hastrups, gólfáburður.
Sápubúðin, Laugaveg 36.
Húsgagnaáburður. Renol. Li-
quiö. Veneer. Sápubúðin, Lauga-
vqg’ 36.
Blettavatnið Renol. Sápubúðin,
Laugaveg 36.
Miðvikudaginn 5. des. 1934.
Bifreiðastöð íslands, sími 1540.
Mjólkurafgreiðsla Korpúlfs-
itaðabúsins, Lindargötu 22, hefir
Ȓma 1978.
Slysavamafjelagið, skrifstofa
við hlið hafnarskrifstofunnar í
hafnarhúsinu við Geirsgötu, seld
minning'arkort, tekið móti gjöfum,
áheitum, árstillögum m. m.
Regnhlífar teknar til viðgerðar.
Breiðfjörð, Laufásvegi 4.
Rúgbrauð, franskbrauð og nor-
malbrauð á 40 aura hvert. Súr-
brauð 30 aura. Kjamabrauð 30
aura. Brauðgerð Kaupf jel. Reykja-
víkur. Sími 4562.
Frímerkjaskifti óskast af R.
Herrmann, Hamburg- Wandsbek,
Bramfelderstr. 97, Þýskalandi.
Þakka þjer fyrir lánið!
Wý egg
frá hænsnabúi í Sogamýri
koma daglega.
Kaupffelag
Borgfirðinga.
Sími 1511.
Ágæti
Hangikiðt
««■
Harðiisknr
fæst í
Sel ódýrf gegn
| siaðgreiðsln. |
Strausvkur 0,20 pr. % kg-, Melís
0,25 pr. i/2 kg. Kaffi % kg. 0,85,
Saft 3 pelar 0,95, Bóndósin 90 au.
Eldspýtur 0,20 búntið og allar
aðrar vörur með ótrúlega lágu
' verði.
Berið þetta verð saman við alment
verð og sjáið mismuninn.
Sent um allan bæ.
„Verslanir
Sveíns Jóhannssonar,
Bergstaðastræti 15. — Sími 2091.
Bergþórugötu 23. — Sími 2033.
Stór verðlækkun.
Strausykur 22 aura pr. y% kg.
Melís 27 aura pr. % kg.
Kaffi brent og malað
90 aura pr. % kg’.
Allar aðrar vörur með tilsvarandi
lágu verði.
Jóhannes Jóhannsson,
Grandarstíg 2. Sími 4131.
)) Haiai i Olsem í
ISLENSKAR
ARTOFLUR
Simí: í-2-3-4
n •
« •
* •
• •
• •
• •
• •
*•
*•
*•
a •
» •
i o •
©•
|SS
! ••
! ••
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
í
YiimbupwÐPslftm
P. W. Jacobsen & SSn.
Stofnuð 1824.
Simnefni 1 Granfuru — Carl-Lundsgad?, KBbenhavn C.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá Kaupmhöfn.
Eik til skipasmíða. — Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
: Hefi verslað við ísland i 80 ár.
i
Vínber
ágæt tegund. — Aðeins lítið óselt.
Eggert Kristjánsson & Ca,
• £
•2
• 5'
• 5'
0 *’
SS
•!
:
• L
:l
:]
•
• i
:
SYSTURNAR. 62.
grútklökkur. Honum var næstum vorkunn,- enda
þó'tt hann væri oft alveg óþolandi með alla þessa
óhamingjusömu ást sína. Því Lotta var orðin leið
á honum, rjett eins og hún hafði orðið leið á
Harry, árinu áður.
— Segðu, að jeg sje hjá saumakonunni, sagði
kun við mig, þegar Klaus hringdi. Þegar hann
kom, var hún ekkert afundin við hann, en þrálát
eins og köttur, ef hann vildi fá hana út með sjer.
Samt leið nokkur tími áður en hann sæi, að eitt-
hvað var ekki í lagi, og þá hjelt hann fyrst, að
þhtta væri bara bragð af hennar hálfu. — Hann
reyndi að sýna henni nærgætni, en það gerði ekki
annað en ergja hana.
Harry hafði verið tryggur eins og hundur, en
Kíaus hafði komið fram við hana með lítillæti.
Harry hafði ekki skilið áhugamál hennar, en
Klaus hafði verið við hana eins og hjálpsamur
sfcarfsbróðir — en samt fór svo að lokum, að henni
leíddist sá annar, engu síður en sá fyrsti.
Klaus tók henni þetta ekki upp á sama hátt og
Harry hafði gert. Fyrst kom hann með ávítur. —
Hún svaraði þeim með vingjarnlegri kæti, en þeg-
ar hann varð æstari með hverjum degi, tók henni
að leiðast þófið og bað hann loks að láta sig í
friði. Nú urðu ávíturnar að reglulegum orðasenn-
um. Hann gat blátt áfram ekki trúað því, að hann
héíði mist Lottu fyrir fult og alt. Hann skrifaði
henni, beið klukkutímunum saman á götunni fyrir
utan húsið og fór ekki þegar hún bað hann að
fara. Hann hafði algerlega mist valdið yfir sjálf-
Uú^ sjer. Honum var alveg sama þó jeg væri inni
4fíS þeim, eða í næsta herbergi. Jeg heyrði hvern-
ig hann æddi, og einu sinni sá jeg hann með út-
tfát® andlitið.
— Einmitt núna, þegar ást mín var orðin svo
mikil og sterk, sagði hann. — Jeg afber þetta
ekki, Lotta. Meðan okkur kom vel saman, vissi jeg
alls ekki......Þú ert fyrsta og eina konan, sem
jeg hefi nokkurntíma elskað.
— Vertu ékki að telja sjálfum þjer trú um
svona vitleysu, tók Lotta fram í fyrir honum. —
Þú ert ekkert annað en illa vanið eftirlætisbarn.
sem hefir bara ekki enn upplifað það, að konan
geti orðið þreytt á undan þjer. Reyndu nú að láta
eins og maður, í stað þess að gera þig hlægilegan.
En hann ljet ekki eins og maður, því hann var
alveg frá sjer numin. Jpg hafði vitanlega aldrei
sjeð karlmann láta svona fyr. Og örvænting hans
greip mig svo, að mjer fanst Lotta vera alveg til-
finningalaus, en það leið ekki á löngu áður en jeg
fann, að það var orðið of seint að laga þetta aftur.
Þau voru þegar farin að segja stóryrði hvort við
annað. Klaus hafði hótað Lottu að spilla fyrir list-
arferli hennar. Hún svaraði ekki öðru en því, að
slíkt væri nákvæmlega samskonar verknaður og
fjárkúgun, og bannaði honum að stíga fæti sínum
á heimilið oftar. —- Svo hlægilega sleppurðu ekki
við mig, hafði hann sagt og hann hjelt áfram að
koma þangað og pína hana, stundum með tárum
en stundum með hótunum og dylgjum.
— Jeg neyðist víst til að fá mjer einhvern elsk-
huga, sem getur losað mig við þig, sagði hún einn
daginn, — enda þótt þú hafir losað mig við alla
löngun í þá átt, um fyrirsjáanlega framtíð.
Hún vissi, að Klaus elti hana á röndum. Hann
hjelt vörð á næturnar fyrir utan húsið og hringdi
til saumakonunnar eða í hattabúðina, til þess að
sannfærast um, að hún væri þar í raun og veru,
ef honum hafði verið sagt það.
Jeg er alveg sannfærð um, að það hefir ekkert
annað verið en þrjóska hennar og reiði yfir þessum
eltingaleik, sem varð orsökin þessara heimsku-
legu viðskifta'' hennar við Khuenberg greifa. Því
aldrei hafði hún kært sig neitt um þ-að ljósleitai
rjómaandlit. — Það helsta, sem hann hefir til síns
ágætis er hárskiftingin á honum, hafði hún ein-
hverntíma sagt. Sennilega hafði hún einu sinni er
hún var á leið heim frá Mary Mertens, sjeð, að
Klaus elti hana og þess vegna farið með Khuen--
berg heim til hans, af eintómri þrjósku. Jeg fyrir
mitt leyti trúi vel því, sem hún sagði mjer, að ekk-
ert frekar hefði farið þeirra á milli.
Vitanlega leit Klaus það öðrum augum og
Franzi Braun sömuleiðis. Hvernig Klaus hafði
tekist að rífa hana upp úr rúminu klukkan 3 um
nótt og draga hana að dyrum Khuenbergs, veit jeg
ekki , en nokkúð var það, að hún kom heim til■
Lottu til þess að segja henni, að hún „vissi alt“, og
gerði ekki annað en ypta öxlum við fullyrðingum
Lottu: — Við drukkum bara einn bolla af kaffi
til að verka móti víninu, — það var nu alt og sumt.
— Jeg lái þjer heldur ekki neitt, en jeg skal
sýna honum ....
— Hvað ætlar hún að sýna honum? spurði jeg
þegar Franzi var farin.
Lotta gretti sig, eins og hún hefði velgju. — Já,
hvað skyldi hún ætla að sýna honum — það er-
von að þú spyrjir. Senniléga, að til sjeu fleiri lag-
legir menn, og hún þurfi ekki annað en velja úr..
Að hún geti leikið sjer að hans tilfinningum jafn
kæruleysislega og hann hefir leikið sjer að hennar.
Svein! — Sú dómadags vitleysa, sem þetta fólk
getur verið að brjóta heilann um! Ef þeim sárnar
svolítið í bili, fer það að kalla þetta ást — og svo
er það ekki annað en særð hjegómagimd. Nú fer
þessi Franzi og nælir í fyrsta karlmann sem hún
hittir.
Til allrar ógæfu varð þessi „fyrsti“ Oswald litli
Bruhn. Gerða kom til okkar með frjettn’nar:-------
Hún bauð honum inn í skrifstöfuna sína til þess
að gefa honum kauphallarbendingar. Jeg var þar-