Morgunblaðið - 23.05.1935, Síða 6

Þrír piltar í gcesluuarðhalöi
ítfangahúsinu.
r/í btftsqqrM
Kcrröir fyrir hótelsuik.
6
lengnr, ef við eigum ekki að lénd i
í sama feninu í þeim greinum, og
▼ið lentum í, að ýmsu leiti í sam-
bandi við vjelgæsluna á sjónum}
en erum nú nýlega losnaðir úr.
Sömuleiðis ætti ríkisstjórnin lið
bráðasta að beita sjer fyrir því,
að láta koma til framkvæmda lög
þau um mótordéild við Vjelstjóra
skólann ásamt nauðsynlegum tækj
um; sem að því er j^g bygg vdru
samþykt einhverntíma á árunum
fyrir 1920. Þá fyrst er hægt að
skipuleggja kensluna og menn
ættu hægara með að velja um
hvort þeim yrði hagkvæmara að
velja þá leið, sem veitir mihni
fræðslu og takmörkuð rjettindi,
eða fullkomna fræðslu og fylstu
rjettindi, og yrði að samræma
vjelgæslulögin í sambandi við
þetta.
Það er orðin fylsta nauðsyn til
að hraða stofnun rafmagnsdeildar-
innar, og vegna þess hve gífurrega
miklu fje er árlega varið tii a]ls-
| $
konar rafstöðva í landinu.
Og sjávarútvegurinn á fylstu
heimtingu. á, að bætt sje úr því?
sem á vantar um það, að öll
fræðsla um hirðingu vjelanna sje
sem mest samrýmd því, sem fram*-
tíðin hlýtur að krefjast, en það
eru auknar kröfur um bóklega og
verklega þekkingu á þeim vjelum,
sem alt bendir til að muni verða
framtíð arv j elarnar.
Að lokum vil jeg taka fram af>
jeg hefi ekki skrifað greinar mínar
í samráði við, eða eftir ósk Vjel-
stjórafjelagsins, og ber því að
skoða alt; sem kemur fram í
greinunum sem mína eigin skoðun,
en ekki fjelagsins.
B/v. Tryggva gamla.
Þorkell Sigurðsson.
Abyssiníukeisari
leitar samvinnu
við Canadastjórn
tíí að hagnýta auðs-
ttppsprettur landsíns
London 21. maí. FB.
Fregnir frá Montreal í Can-
ada herma, að Haile Selassie
Abessiníukeisari, sem áður
nefndist Ras Tafari, hafi sent
canadisku stjórninni beiðni
um aðstoð til þess að hagöyta
náttúrugæði Abessiníu og efjla
viðskifti Abessiníumanná dg
Canadamanna.
Abessinía er afar námu-
auðugt land, sem kunnugt er,
og vill „svarti keisarinn“, eins
og hann er stundum kallaður,
fá aðstoð canadiskra ngmu-
verkfræðinga tii þess að segja
fyrir um námuvinsluna. Þykir
það bera vott um stjórnmáía-
hyggindi og kaupsýsluvit
Haile Selassie, að hann hefir
snúið sjer til stjórnarinnar
með beiðni um aðstoð og jafn-
framt fitjað upp á þvi,s að
reynt væri að efla viðskiftin
milli landanna. Haile Selassie
hefir fengið svo kunna cana-
diska kaupsýslumenn til þess
að ræða við canadisku stjórn-
ina um þetta og jafnframt hef-
ir hann snúið sjer til fylkis-
stjórnarinnar í Quebec og far-
ið fram á, að hún útvegaði
I gær tók lögreglan þrjá
Dani fasta á SvanástÖðum í
Mosfellssveit. Þeir ei'u . kærðir
fyrir hótelsvik og sitja nú í
gæsluvarðhaldi í fangahúsinu
hjer.
Þessir þrír piltar, sem eru
um tvítugt, komu hingað til
lands fyrir rúmúm ihánuði
öíðan. Tóku þeir Sjfer gistingu
á Hótel Heklu. Fengu þeir eitt
tveggja manna herbergi til
íbúðar, og var það útbúið fyr-
ir þá þrjá. Áttu þeir að
greiða 240 krónur á mánuði í
húsnæði. Auk þess fengu þeir
mat í gistihúsinu.
Dróst nú mjög á langinn að
þeir greiddu skuld sína, en
lofuðu hinsvegar greiðslu frá
degi til dags. '
Á laugardaginn var skuld
þeirra orðin 440 krónur. Var
þá lögreglunni gert aðvart, og
náði hún af þeim 80 krónum
upp í skuldina. Síðan var
Skömmu eftir miðnætti í fyrri-,
nótt var brotist inn í .Matstofuna
í Aðalstræti. Daníel V. Fjeldsted.
læknir, sem býr uppi á lofti í hús-
ínú, héyrði 'hávaðaT"og þrnsk
niðri í veitingasölunúm og grun-
aði strax að um innbrot væri að
ræða. Fór hann þegar niður ojg1
kom nógu snemma til að mæta
þjófnum er hann var á leið út.
Tók Fjeldsted manninn og helt
honum. Síðan kallaði hann upp
£ M 1,, | r«r f-»
M0RGUNBLAÐIÐ
þeim boðið að mæta á lög-
reglustöðinni á mánudag.
Á mánudaginn mættu pilt-
arnir ekki á stöðinni, en hins-
vegar frjettist a.f þeim á
ferðalagi á Þingvöllum og víð-
ar um sveitir.
f gær voru þeir á Svana-
stöðum óg fóru lögregluþjón-
ar þangað uppeftir að sækja
þá. Sitja þeir nú í gæsluvarð-
haldi og mun Jónátan ‘ Hall-
varðsson f ulltrúi rannsaka
mál þeirra.
Þessir þrír Danir sögðust
vera hingað komnir til að leita
sjer atvinnu. Þóttust þeir vera
vjelfræðingar. Fengu þeir
vinnu við vjelar í Herðubreið,
en það mun hafa verið kák
eitt. Eitthvað fengu þeir greitt
af peningum fyrir það.
Kváðust þeir eiga von á at-
vinnu við Sogsvirkjunina, en
munu engin vilyrði hafa haft
fyrir því.
>-»■?■■ ■ : Í1(X- ! ,
tU konu sfpnar og bað hana að
hringja á , lögregluna. Kom lög-
<Eéglan áð vörmu. spori og kom þá
í J.jás iið þetta var maðnr, sem
hún kannaðist mætavel við, Júlíús
■Jónsgon að-inafni.
• Ilofir hann mörgum sinnum áð-
■1U' verið tfekinn fyrir innbrots-
þjófnaði ' 0g :'gist bæði i'angahúsið
hjer í bæ, Litla-Hraun og nú síð-
ast fyrir skömmú Klépp, þar sem
hann var tif athugunar.
Akranesfðr
Heimdallar.
Á sunnudaginn var fúr F. U.
S. Heimdallur í skemtiferð upp
á Akranes. Lagt var af -stað
með s.s. Suðurlandinu kl. rúm-
lega 9 um morguninn. Gekk
ferðin upp eftir ágætlega,
enda var veður hið ákjósan-
legasta.
Þegar upp á Akranes kom,
var þar fyrir margt manna á
bryggjunni. Var skifst á árn-
aðaróskum og húrrahrópum
milli Heimdellinga og fjelags
ungra Sjálfstæðismanna á
Akranesi.
Þá var farið að skoða bæ-
inn og nágrennið. Margir
fengu sjer sjóbað, þar sem
þarna er hinn ákjósanlegasti
baðstaður.
Eins og gert hafði verið ráð
fyrir, þá var haldinn fundur
með Fjel. ungra Sjálfstæðis-
manna á Akranesi. Þar voru
þá einnig mættir um 40 með-
limir úr Fjel. ungra Sjálfstæð-
ismanna í Borgarnesi. Höfðu
þeir komið til Akraness þá um
daginn, í tveim stórum bílum.
Fundurinn var fjörugur og
voru margar snjallar ræður
f luttar. Þar töluðu: form.
Heimdallár, Sveinn Zoega
Jón Agnarz, Pjetur Ottesen
alþm., Hallgrímur Jónsson,
Sigurður Jóhannsson, Gunnar
Björgvinsson, Stefán Jónsson,
form. Stefnis í Hafnarfirði, og
Jón Árnason, form. Fjelags
ungra Sjálfstæðismanna á
Akranesi. .Urðu ræður manna
tálsvert um það ástand,: sem
nú er ríkjandi í íslensku
stjórnmálalífi og þau höft og
bönd, sem sett eru á at-
hafna- og einstaklingsfrelsi
manna í landinu.
Hinsvegar voi*u það einnig
hvatningarræður til Sjálfstæð-
ismanna um það, að vinna ó-
sleitilega að því, að hrista af
sjer þá hlekki, sem verið væri
að setja á íslensku þjóðina.
Yfirleitt voru menn vongóðir
um, að það mætti takast og að
einmitt ungir Sjálfstæðismenn
mundu leggja fram drjúgan
skerf til þeirrar starfsemi, að
breyta viðho'rfi stjórnmálanna
þannig, að horfa mætti björt-
um augum inn í framtíðina, Jl
frelsis og athafna. Þó væri
það ekki óeðlilegt, eins og nú
væri ástatt, að margir væru
kvíðafullir um afkomu þjóðar-
innar og hræddir við þá stór-
kostlegu hættu, sem stafaði af
brölti Sosíalista og Framsókn-
armanna, ef því hjeldi áfram.
Var gerður góður rómur að
ræðum manna og bar fundur-
inn þ»að með sjer, að Sjálfstæð-
isflojkkurinn á á Akranesi ein-
beitta stuðningsmenn, sem
munu ófúsir á að glata því,
:sem manninum er helgast, at-
hafna- og persónufrelsi. « Mun
óhætt að - fullyrða það, að
Sjálfstæðismenn á Akranesi
sjeu þess albúnir, að vernda
þann sjálfsagða rjett sinn.
Eftir fundinn var dans stig-
inn til kl. 10 um kvöldið.
Hljómsveit Bernburgs var með
í förinni og átti hún sinn þátt
í því, að fólkið skemti sjer á-
gætlega.
Fimtudaginn 23. maí 1935.
Laust fyrir kl. 12 á mið-
nætti lagðist Suðurlandið að
hafnarbakkanum í Reykjavík.
Var rómur manna þannig, að
förin hefði verið hin prýðileg-
asta.
Heimdellingur.
51y5.
Fjögra ára drengur
verður undir vagni og
meiðist mikið.
Á föstudaginn var vöruflutn-
ingabíll með annan vagn í eftir-
dragi. á Nýlendugötunni. Vildi
þá það slys til} að fjögra ára
gamall drengur, Jóhann sonnr
Eyjólfs Runólfssonar á Nýlendu-
götu 17 A, varð undir vagmnum
sem dreginn var og meiddist mjög
mikið} lærbrotnaði, viðbeinsbrotn-
aði, marðist víða og skaddaðist á
höfði. svo að blætt hefir að heilan-
“ u
um.
Enginn veit með hvaða hætti
slysið hefir viljað til, og gengu
þó tveir menn sinn hvorp megin
með vagninum, sem dreginn var.
Vissu þeir ekki fyr til en þeir sáu
drenginn liggjandi á götunni og
hafði vagninn farið yfir hann.
Menn ætla helst að drengurinn
hafi komið hlaupandi út úr porti
og ekki varað sig á því að bíllinn
væri með vagn aftan í sjer.
Drengnum hefir liðið mjög illa.
Var hann, með 40 stiga hita í fyrra
dag og óráð, en hitinu var heldur
minni í gær, og lá hann þá í
móki. . . f
#
''■’\ ■ . * ,\í&íí rrfsa.
Veiði í Manitobavatni
er á þrotum.
Fjölmargir íslendingar hafa lif-
að á fiskveiðum í Manitobavatni,
en nú er útlit um þá atvinnu
slæmt eftir því sem segir í frjetta-
brjefi í Lögbergi í vor:
—• Fiskveiðutn er nú lokið þenn
an vetur. Enginn hefir orðið rík-
ur á þeim hjer við Manitoba-vatn,
en sumir fátækari en þegar þeir
byrjuðu. Veldur því lítil ýeiði og
lágt verð. Það lítur svo út} sem
sá bjargræðisvegur sje að verða
að engu, því að veiðin fér mink-
andi með ári hverjtr. Súmar teg-
undir fisks virðast verá álveg
horfnar, og allur fiskur stórum
minni en áður. Hvítfiskur sjest nú
varla og „pikkur“ veiðist mjög
lítið, nema í smáriðnari net en>
leyfilegt er að nota. Bendir það-
til þess, að fullvaxinn fiskur sje
því sem nær gjöreyddur úr vatn-
inu. Netjafjöldinn hefir vérið svo
hóflaus í vatninu á seinni árum,
að svo hlýtur að fara að lokum,
að fiskurinn gangi til þurðar.
Verður það illur hnekkir fyrri þá,
sem við vatnið búa, því að margir
þeirra hafa haft mest bjargræði
af fiskveiðum. ■ ‘1 ,=
— Tók kennarinn eftir því að
jeg liafði lijálpað þjer með við-
fangsefninu ?
Já, pabbi, hann sagði að svona
margar vitleysur hefði jeg alls
ekki getað gert einn.
ÆKfarðarást.
Dr. W. R. Matthews, prestur í
St. Pálskirkjunni í London, helt
nýlega ræðu og mælti þar meðai
annars:
—• Það eru æði margir nú á
dögum, sem gera lítið úr ættjarð-
arástinni, og meðal þeirra eru rit-
höfundarnir H. G. Wells og
Bernhard Shaw.
Því er haldið fram, að það sje
hægt að Berja ættjarðarástina úr
mönnum, og þá muni í hennar
stað koma betri kend, ást og um-
hyggja fyrir öllu mannkyni.
En það er langt frá því að
þetta sje rjett. Sú breyting verð-
ur ekki á mönnum. Maður, sem
ekki elskar ættjörð sína, verður
sjálfselskur og sín'gjárn og ekk-
* .. . íirfhoöíi ■.' Ofí /
ert annað.
Abessiníu námuverkfræðinga,
vjelfræðinga, > tsjerfræðinga í
landbúnaðarrtiálum o. fl. o. fl.
þess að vinna að> margskonar
umbótum, sem Abessjníustjórn
hefir á pr.jónunum og allar
lúta að því, að koma betra
skipulagi á atvinnuvegi lands-
manna, námurekstur, landbún-
að og iðnað, en einnig flutn-
ingakerfið o. s. frv.
Þesslr prófessorar.
Karl XV, Svíakonungur kom
einu sinni í heimsókn til prófess-
ors, sem var annálaður fyrir það,
hvað hann var viðutan. Prófess-
orinn vildi vera sæmilega td fara
þegar konungur kom, snaraði
sjer úr „slobrokknum“, fór í kjól
og hvítt hálslín.
Konungur talaði all-lengi við
hann og fylgdi prófessorinn hon-
um út á götu þegar hann fór.
„Nei, nú skuluð þjer ekki
fylgja mjer lengra“, mælti kon-
ungur brosandi. „Þáð ;gæti sett
að yður; þjer eruð svéofiáklæ^d-
ur

Prófessörnum varð litið á sjálf-
an sig, Hann var í kjól óg með
hvítt um hálSinn, en á nærbux-
unum. Hann hafði gleymt að
fara í kjólbuxurnar. . . ]
### ‘ !j ‘ ’:
fibíú'’WíTi :t>í htf..? ‘-V
Annar sænskur prófessor var í
samkvæmi nýlega. Þar hneyksl-
uðust menn á því, að hann var í
guluín skö á: qðrum fæti, en svört-
um skó á'hinum.
„Maðúr verður að nota það sem
máður á“, sagðí' prófessorinn
vandræðalegur; ,,en verst. er, að
jeg á aðra s&ó béima nákvæmlega
eins“.
Alræmdur innbrotsþjófur
staðinn að verki.