Morgunblaðið - 03.09.1935, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
j.
Frá Þýskalandsfðr knaftspyrnumannailna.
Pjetur Sigurðsson skýrir frá hinum ágætu við-
tökum og getur um ýmislegt er fyrir þá hefir borið.
Efirfaran'di ferðaskýrsla hef- farið með okkur í Tómasarkirkj- Þýskalandi. Borgarstjórinn gaf
ir knattspyrnuráðinu borist frá una, og þar heyrðum við drengja- fíokknum mynd af Dresden.
Pjetri Sigurðssyni. kór syngja, sem er frægur um
Viðtökurnar í Liibeck.
Berlín, 21. ág. 1935.
Islenski knattspyrnuflokkur-
inn kom til Hamborgar miðviku-
dag 14. ág. Þar tóku á móti
flokknum Funkenberg og dr. Er-
bach, og var þegar haldið til Lii-
beck eftir fárra tíma dvöl í Ham-
borg.
Síðari hluta dags var tek-
ið á móti flokknum í húsi nor-
ræna fjelagsins í Lúbeck, en þar
hefir fjelagið aðsetur sitt. Mót-
takan var mjög hátíðleg; þar
voru viðstaddir formaður nor-
ræna fjelagsins, dr. Timm og
fleiri úr stjórn þess fjelags, full-
trúi Rosenbergs ráðherra, sem
norræna f jelagið heyrir undir, ís-
lenski ræðismaðurinn, fulltrúi
borgarstjóra og fulltrúar ýmissa
fjelaga og loks úr stjórn fjelags
Islendinga í Þýskalandi Bjprn
Kristjánsson og Árni Siemsen.
Þar afhenti Gísli Sigurbjörnsson
Geysismyndina, sem þótti mjög
falleg, og nokkra íslenska borð-
fána.
Um kvöldið áttu allir frí.
Daginn eftir var okkur sýnd borg
in, sem er full af merkilegum leif-
um frá blómatíð borgarinnar, svo
sem gamla borgarhliðið, ráðhús-
ið og Maríukirkjan. Til leiðsagn-
ar fengum við próf. Mahn, sem
er manna kunnugastur öllu, sem
iýtur að sögu borgarinnar. I ráð-
húsinu tók borgarstjórinn á móti
okkur, og afhenti flokknum mynd
af borginni. Síðara hluta dags
^'”•1 próf. Mahn, dr. Erbach og
/ ’ii Siemsen með okkur til Trave
nde, sem er baðstaður skamt
f.á, og þar fóru allir í sjóinn.
Um kvöldið var etið í húsi skip-
stjórafjelagsins, og þangað komu
fulltrúar fyrir knattspyrnufje-
login og knattspyrnusambandið í
borginni.
í Leipzig.
Föstudaginn 16. ág. kl. tæplega
8 var haldið af stað til Berlínar.
Þar hittum við Koch og v. Wic-
kede, sem tóku á móti okkur á
stöðinni. Eftir stutt matarhlje
var haldið til Leipzig. Þar tók á
móti okkur formaður knattspyrnu
sambandsins í Saxlandi, hr. Hoff-
mann, sem var með okkur allan
tímann, sem við dvöldum í Sax-
landi, og kom í dag hingað til að
horfa á 2. kappleikinn. Ennfrem-
ur blaðamaðurinn Chemnitz, sem
var í Rvík með þýska flokknum í
sumar.
Hann er starfsmaður útvarps-
ins í Leipzig, og hafði hann geng-
ist fyrir því, að flokknum var
boðið í útvarpssalinn til þess að
senda kveðju heim, eins og ísl.
útvarpshlustendur munu hafa
heyrt. Salurinn var fagurlega
skreyttur og athöfnin mjög há-
tíðleg.
Á undan var farið með okkur í
bílum um borgina og okkur sýnt
sumt af því markverðasta, sem
þar er að sjá, og ennfremur var
allan heim og fór um Norður-
Ameríku nú í vor.
Um kvöldið hjelt borgarstjór-
inn okkur veislu í ráðhúskjallar-
anum, og voru þar viðstaddir
margir háttsettir menn úr stjórn
borgarinnar og úr flokki national-
sósíalista. Þá horfðum við á skrúð
göngu SA-manna borgarinnar,
tóku eitthvað um 20 þús. manns
þátf í skrúðgöngunni, en við
horfðum um 20 mín. á hana, og
sáum aðeins lítinn hluta hennar.
I Ðresden.
Seint um kvöldið fórum við til
Dresden og komum þangað laust
fyrir miðnætti.
Á járnbrautarstöðinni tóku ýms
ir fulltrúar knattspyrnusambands
ins og borgarinnar á móti okkur,
og þar var mættur flokkur SA-.
manna með lúðrasveit, sem ljek
fyrir okkur; ræður voru haldn-
ar á stöðinni, eins og víðar (í
Berlín var stuttri ræðu Gísla á
járnbrautarstöðinni útvarpað),
og síðan gengið í skrúðgöngu til
hótelsins eftir aðalgötu borgar-
innar, með lúðrasveitina á und-
an og nokkur hundruð SA-manna
á eftir, en þúsundir borgarbúa
stóðu á gangstjettunum og horfðu
á. —
Laugardaaginn 17. ágúst vor-
um við í boði landstjórans í Sax-
landi; þar voru margir háttsett-
ir menn, svo sem atvinnumála-
ráðherra Saxlands, borgarstjór-
inn, yfirforingi SA í Dresden, ísl.
konsúllinn, forstöðumaður nor-
ræna fjelagsins í borginni og
margir fleiri, sem jeg kann ekki
að nefna.
Margar ræður voru haldnar og
öllum gefið til minningar um ferð
ina öskubakki úr Meissen-postu-
líni, myndabók og minnispening-
ur (Adolf Hitler-peningurinn).
Seinni hluta dagsins var frí, og
var þá æft á vellinum, sem keppa
skyldi á daginn eftir, en fyrsta
æfingin var í Lúbeck þann 15. að
morgni.
Fyrsti kappleikurinn.
Sunnudaginn 18. ág. var ekk-
ert aðhafst fram að kappleiknum,
en hann hófst kl. 4 og fór svo, að
Saxair sigruðu með 11:0. Hiti var
mikill, og kvörtuðu leikmenn
mjög undan honum, ennfremur
var völlurinn talsvert stærri en
völlurinn í Reykjavík og okkar
menn óvanir að leika á grasi.
Saxneska liðið var hið sterk-
asta, sem til er í Saxlandi, en þar
eru íbúar um 5 miljónir. Dómar
blaðanna voru frekar vingjarn-
legir.
Um kvöldið var boð í ráðhús-
kjallaranum og veitti borgarstjór
inn og var hrókur alls fagnaðar.
Þar vbru margir háttsettir menn
og margar ræður haldnar. Borg-
arstjórinn sýndi okkur ráðhúsið,
sem er 25 ára gamalt og afar-
skrautlegt og á varla sinn líka í
Mánudaginn 19. ág. var farið
í bílum út í saxnesku Sviss, en
svo kalla Þjóðverjar hluta af Sax-
landi, sem liggur suður undir Bæ-
heimi. Sú náttúrufegurð og mann
virki, sem við sáum þann dag,
mun seint líða úr minni. Við kom
um við í 4 smábæjum, og alls stað-
ar tók borgarstjórinn og SA-for-
inginn á móti okkur og sýndu okk
ur hvor á sínum stað; í ferðinni
var vegamálastjóri Saxlands og
fleiri háttsettir menn.
1 Berlín.
Þriðjudag 20. ág. var. farið til
Berlínar, og vorum við kvaddir á
stöðinni af flestum þeim, sem
höfðu tekið á móti okkur í borg-
inni, og lúðrasveitin var komin
aftur til þess að kyrja útgöngu-
lagið. Um miðjan dag var komið
til Berlínar; var þá æfing, en á
meðan fórum við Gísli og Guðjón
með blómsveig og lögðu má leiði
ókunna hermannsins. Um kvöld-
ið var flokknum boðið í Winter-
garten, seyi er stærsta fjölleika-
hús borgarinnar.
I dag, 21. ág., var frí þangað til
kappleikurinn hófst kl. 6. Úrslitin
urðu hin sömu (11:0).
Liðið, sem kept var við, var
talið veikara en saxneska liðið, en
þó besta lið borgarinnar. Hafði
Berlín tapað gegn Stettin með
5:0 á sunnudaginn var, og hafði
liðinu síðan verið breytt og það
styrkt að mun. Leikurinn var ekki
nærri eins ójafn og í Dresden, þó
að mörkin yrðu jafn mörg, og er
óhætt að segja, að við höfum ver-
ið mjög óhepnir í dag.
1 kvöld fór sú opinbera mót-
taka í Berlín fram, en í gær vor-
um við Gísli, Friðþjófur og Guð-
jón í kvöldboði hjá herra Linne-
mann, sem er forseti knattspyrn-
unnar í Þýskalandi, og voru þar
ýmsir knattspyrnuleiðtogar við-
staddir.
Móttakan fór fram í húsi Nor-
dische Verbandstelle, og voru þar
margir virðingarmenn staddir.
Leiðtogi íþróttamála í Þýskalandi
— Reichsportfúhrer von Tcham-
merund Osten — kom út á völl
í dag á undan kappleiknum og
bauð leikmennina velkomna þar.
Móttakan í kvöld var mjög hjart-
anleg og hátíðleg.
Hinar alúðlegu viðtökur.
Um allar þessar viðtökur er
eitt að segja, og um það erum við
allir sammála, að þær skara svo
langt fram úr því, sem nokkur
okkar hafði gert sjer í hugarlund.
Alstaðar hátíðlegar og veglegar
viðtökur að því leyti, að æðstu
embættismenn og virðingarmenn
aorganna og flokksfjelaga na-
tional-sósíalista og knattspyrnu-
málanna eru viðstaddir og hvergi
neitt til sparað, svo að það er
rjett eins og fagnað væri sendi-
herrum frá einhverju stórveld-
inu.
En þrátt fyrir þetta, og þrátt
fyrir alt skrautið og dýrðina, sem
hefir borið fyrir augu, þykir okk-
ur þó meira um hitt vert, hversu
hjartanlegar og alúðlegar móttök
urnar eru. Allir leggja sig í fram-
króka til þess að láta okkur finna,.
hversu velkomnir við erum og
hver ánægja þeim er að því, að'
víð skulum vera gestir þeirra. Svo
að segja hver stund er notuð til
þess að sýna okkur eitthvað nýtt,
og er satt að segja fullmikið, því
að leikmennirnir fá ekki nauðsyn-
lega hvíld.
Ekki má ljúka þessari frásögn
án þess að minnast á leiðtoga
knattspyrnuflokksins, sem komu
heim í sumar. Funkenberg hefir
verið með okkur alla dagana. Dr.
Erbach skildi við okkur í Berlín,
en kom til Dresden og var þar
allan sunnudaginn. Þessir tveir,
ásamt v. Wickede og Koch skilja
ekki við okkur hjer í Berlín. Fun-
kenberg skilur við okkur hjer, en
hittir okkur aftur í Hamborg;
dr. Erbach fer víst með vestur til
Oberhausen, en v. Wickede verð-
ur með okkur hjeðan af. Þeir
hafa hjálpað okkur í hvívetna og
sýnt okkur mikla umhyggju.
Við allar móttökur segja þeir
frá því, hversu vel hafi verið tek-
ið á móti þýska flokknum í Rvík
og hvílík gestrisni sje á Islandi,
og er dálítið undarlegt að hlusta
á það, þegar hinar fátæklegu við-
tökur heima eru bornar saman við
skrautið og viðhöfnina hjer.
Einn af þýsku leikmönnunum
frá í sumar ljek á móti okkur í
Dresden, Kiehl, en Munkelt, sem
einnig átti að vera með, var veik-
ur. Knöpfle starfar í Hamborg,
en átti frí í dag og kom hingað
til þess að horfa á kappleikinn.
Leikmennirnir eru allir mjög
ánægðir með ferðina og við góða
heilsu. Guðni Jónsson fjekk vatn
í ökla í Dresden og getur ekki
kept. Allir leiðangursmenn biðja
að heilsa heim.
Með bestu kveðjum.
Pjetur Sigurðsson.
Á Olympsvöllum.
Berlín, 22. ág. 1935.
Til knattspyrnuráðsins.
I dag var knattspyrnuflokkn-
um boðið að skoða ólympiska leik-
vanginn, sem nú er í smíðum fyr-
ir utan borgina, og tel jeg rjett,
að skýra strax frá því, sem bar
fyrir augu.
Olympiski leikvangurinn ligg-
ur á miðjum ríkisíþróttavellinum
(Reichssportfeld), sem er gríðar-
stórt flæmi, 131 ha. að flatarmáli.
Á miðjum leikvanginum er knatt-
spyrnuvöllur, 70 X 105 m., en ut-
an við eru skeiðbrautir og kast-
vellir. — Áhorfendasvæðið tekur
100.000 manns, og eru sætin hækk
andi upp í 15 metra hæð, svo að
völlurinn sýnist eins og botn í
skál, og virðist eiginlega vera
mjög lítill. Ekki var nema helm-
ingur sætanna fullger, öll efri
sætin eftir, en þó búið að steypa
súlurnar, sem skyldu vera efri
brún sætahringsins, svo að sjá
mátti hæðina.
Fyrir vesturhliðinni er klukku-
turninn, 70 m. hár (ekki fullger);
í honum verður klukka mikil, sem
nú er verið að steypa, 40 smá-
lestir að þyngd. En í hliðinu eru
tvær 15 m. háar súlur, og á þær
verða meitluð nöfn sigurvegar-
anna í leikjunum.
Þriðjudaginn 3. sept. 1935.
Sundlaugin er einnig í smíðum;
þar verður laug fyrir dýfingar
(20 X 20 m.), og önnur laug fyrir
hraðsund, 20 X 50 m. Sæti eru
þarna fyrir 18 þús. áhorfendur.
Þá sáum við hockeyvöll full-
gerðan, með þrepum alt í kring,
tyrfðum með steyptum brúnum,
svo yndislega fallegan, að við ósk-
uðum, að hann væri kominn heim,
en of lítill væri hann fyrir knatt-
spyrnuvöll.
Glímur, hnefaleikar og lyfting-
ár fara fram á svo nefndri
Deutschlandhalle, sem tekur 20
þús. áhorfendur, en er kippkorn
frá vellinum.
Fjöldinn allur af æfingavöllum
var þarna og sundlaug fyrir
verkamennina, og sáum við hóp
af verkamönnum á sundi eftir
erfiði dagsins. Þarna er gríðar-
lega stór íþróttaskóli með stórri
sundhöll, þar sem íþróttakennar-
ar Þýskalands fá mentun sína.
Elsti hlutinn er 10 ára gamall, en
í dag voru risgjöld aðalbygging-
arinnar, og sáum við fylkingar
verkamanna á leið í veisluna, sem
var haldin í gríðarstórum skálum,
og sáum við inn í skálana af veg-
inum. Um 14 km. frá leikvagnin-
um, er ólympiska þorpið, sem er
eign hersins, en verður lánað í-
þróttamönnum á meðan á leikj-
unum stendur. I því eru 150 hús
og verða hýstir þar 3500 kepp-
endur í leikjunum; þar eru æf-
ingavellir, fimleikasalur og sund-
höll. —
Ekki vannst tími til þess að
fara með okkur í þorpið, en aftur
á móti sáum við útileiksvið í fögr-
um skógardal, með sætum upp
alla brekkuna annars vegar (yf-
ir 20 þús. áhorfendur), og fer
fimleikakepnin á ólympisku leikj-
unum þar fram. Unaðslegri stað
er varla hægt að hugsa sjer.
Allur þessi undirbúningur und-
ir leikina kostar of fjár, áætlað
20—25 miljónir marka, en Þjóð-
verjar horfa ekki í þann kostnað,
enda fá þeir eitthvað endurgoldið
í aðgangseyri, og eiga svo stærra
og tilkomumeira íþróttasvæði en
til er annars staðar í víðri veröld.
Stjórnin lætur sjer feikilega
ant um líkamsuppeldi ungu kyn-
slóðarinnar og telur ekki eftir
neinn kostnað, sem til þess fer.
Æskulýðsheimili.
Um alt ríkið eru sett á fót æsku
lýðsheimili, þar sem unglingar fá
gistingu og fæði fyrir eitt mark á
dag. Eitt slíkt heimili sáum við
í Holmstein í saxnesku Sviss. Það
var gamall kastali á háum kletti,
sem síðar hafði verið notaður sem
hermannaskáli og nú sem æsku-
heimili. Þar var hægt að hýsa 800
manns og í eldhúsinu mátti af-
greiða mat handa 2000 manns á
2 klukkutímum.
Þegar við komum^bangað voru
nýkomnir 600 skólakrakkar úr
Dresden, og voru allir í svefn-
sölunum að búa um rúm sín. —
Rúmin voru 2, hvort upp af öðru,
og var svo hreint og þokkalegt
þarna inni, að leitun mun á slíku.
Margir af strákunum höfðu
sjeð kappleikinn kvöldið áður og
tóku á móti okkur með dynjandi
fagnaðarópum; f jöldinn allur reif
upp vasabók og blýant, til þess að
fá nöfnin okkar. Jeg hefi aldrei
sjeð jafn glaðlegan og fjörugant
strákahóp.