Morgunblaðið - 28.06.1936, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudaginn 28. iúní 1936.
Sumardagar.
F^essa viku liafa verið margir
blíðviSrisdagar um land alt.
Á Norður- og Austurlandi hefir
hitinn orðið 25 stig og þar yfir.
Sjer í Reykjavík hefir verið á-
gætis veður þótt hitinn hafi ekki
orðið eins mikill og sumstaðar ann-
íarsstaðar. Pólkið ber þess merki.
Ungir og gamlir reyna að njóta
sumarsins og sólskinsins eftir því
sem kostur er á. Fólkið verður
hraustlegra útlits, Ijettara í spori
glaðara í bragði og hjiartsýnna.
Yeðráttan hefir auðvitað mikil
álirif á fólkið. Þessvegna er sjálf-
sagt að reyna að njóta sumarsins
svo sem frekast eru föng á.
Útsýnið hjeðan úr Reykjavík á
björtum sumarkvöldum er fagurt
og heillandi enda á orði haft. Það
cr líka staðreynd að flestir, sem
hingað flytja kunna vel við sig.
„Ekkjan viS ána“.
T T inir gömlu Revkvíkingar,
þeir sem fæddir eru hjer og
uppaidir urjna bæ sínum mjög.
Maður, sem skrifaði arn Reykja-
vík í fyrra sumar sagfii að um
Reykvíkinga yfirleitt mætti segja
eitthváð líkt því sem Guðmundur
á Sandi segir um „ekkjuna við
ána”: Hún elskaði ekki l'andið
en aðeins þennan blett. Einhverjir
sárviðkvæmir föðurlandsvinir hentu
þetta á lofti og fundu hjer tilefni
til mikillar hneykslunar.
Þarna var Reykvíkingum rjett
lýst! Þeir elskuðu ekki landið sitt,
en aðeins blettinn, sem þeir bjuggu
á, steinkumbaldana og malbikuðú
göturnar!
Guðmundur á Sándi var víst
alls ekki að gefa í skyn að konan
sem hann orti um, væri sneidd
allri ást til lands síns. Hún elsk-
aði þann hlufca þess, sem hún
— Heykjavíkurbrjef --
mmmmmmmmmmmmmmBmmm 27. júní.
ingar Gís!a litlar þakkir fyrir, að
dylgja svo um ófrjálslyndi þeirra
sem hann hefir gert.
þekti best, hafði lifað og fórnað
sjer fyrir.
Reykvíkingum er þess vegna
engin minkunn ger þótt þeim sje
líkt við ekkjuna við ána.
Góður Reykvíkingur
— góður íslendingur.
"p-^að samrýmist ekki að vera
„góður“ Reykvíkingur og
„vondur“ íslendingur.
Mundi ekki frekar yera hægt að
að segja að átthagaástin, hvort
heldur sem átthagarnir eru við
Faxaflóa, Skjálfanda, eða Hjer-
aðsflóa, út við sjó eða upp til dala
— væri undirstaðan undir ættjarð-
arástinni ?
Hver sem elskar „blettinn sinn“,
fórnar honum orku sinni og striti
er góður Islendingur. „Ekkjan við
ána“ var góður íslendingur, á sama
hátt og átthagakærir Reykvík-
ingar.
Og það er hægt að segja meina
um þetta. Það er erfitt að hugsa
sjer að sá maður geti verið góður
alheimsborgari, sem elskar ekki
sitt eigið land.
Fjöldi manna hæðist að ættjarð-
arást og þjóðrækni. Þeir hinir
sömu predika alheimsfrið og
bræðralag meðal þjóðanna. En
hvemig má það samrýmast, að
hata „blettinn sinn“, landið sitt,
náunga sinn, en elska svo alt og
alla, alheiminn og mannkynið?
Landið er fagurt
og frítt.
wá maður, sem ekki finnur ein-
hvern yl um hjartarætumar,
VETUR
8UMAR
VOR ÖG
HAUST
er ekkert jafn hressandi og
góður kaffisopi. Það er hægt
að búa til kaffi á margan
hátt, en cigi það að vera
verulega gott verður að nota
LUDYIG
DAYID KAFFIBÆTI.
Munið, að það er aðeins
LUDYIG DAVID kaffibætir,
sem gefur kaffinu hinn
rjetta lit og bragð.
þegar hann sjer ísl.and rísa úr hafi,
er úr „skrítnum steini“. Fegurð
þessa lands býr yfir meiri há-
leik og tign en fegurð flestra landa.
Þetta er viðurkent af þeim ferða-
mönnum, sem víðförlastir eru.
„Landið er fagurt og frítt“,
sagði Jónas Hallgrímsson. Stund-
um er því bætt við að fólkið sje
dálítið „skítt“. En þetta er líka al-
rangt, sem betur fer. íslendingar
standa að andlegu og líkamlegu
atgerfi fyllilega jafnfætis við þær
þjóðir, sem best eru mönnum skip-
aðar. Hvergi er tiltölulega fleira
af fögrum konum, og hávöxnum
þreklegum karlmönnum, en meðal
ungu kynslóðarinnar á íslandi.
Hví skyldi maður ekki vera
svo bjartsýnn mi — í heiði langra
daga, í „nóttlausri voraldar ver-
öld“ — hví skyldi maður ekki
vera svo bjartsýnn, að vona og
trúa, að þeirri kynslóð sem nú ‘er
að vaxa upp, takist betur en þeim
eldri, að sameinast í baráttunni
fyrir sitt fagra land og sína kyn-
göfgu þjóð.
Konungskoman og
ferðamennirnir.
Tvað var mjög heppilegt að svo
*■ vel skyldi viðra meðan kon-
ungsheimsóknin stóð yfir. Fyrst
og fremst óskum vjer þess, að hver
góður gestur geti notið dvalar
sinnar hjer á landi sem allra best.
En auk þess er það svo um þessa
heimsókn, að hún vekur mikla at-
hygli utan landsteinanna.
Dönsk og skandinavisk blöð
flytja daglega greinar um þessa
heimsókn og auk þess er hennar
getið í frjettablöðum út um allan
heim.
Á þessum tímum, þegar svo mik-
il áhersla er á það lögð að beina
ferðamannastraumnum hingað til
lands, er mikilsvert að slík ferð sje
ánægjuleg.
Hvað veðurfar og náttj'irufegurð
snertir, varð ekki á betra kosið. En
því leiðara er að slík mistök skuli
þurfa að skyggja á, sem þau er
áttu sjer stað við Geysi á dögun-
um.
Sænska vikan.
Oænsku stúdentasöngvararnir
^ eru væntanlegir hingað ann-
að kvöld. Svíar eru taldir standa
flestum þjóðum framar í karlakórs-
söng, ekki síst sænsku stúdenta-
kórarnir. Þarf ekki að efa að þess-
um sænsku sönggestum verður yel
fagnað.
Sænska vikan hefst svo á þriðju-
daginn. Hafa Svíar sent hingað
ýmsa þekta mentamenn sína til
fyrirlestrarhalda og listamenn til
að veita forstöðu sýningunni, sem
hjaldin verður á sænsku vikunm.
Árið 1932 var íslensk vika í
Stokkhólmi. Þeir íslendingar, sem
þahgað sóttu, minnast þeirra
stunda með þakklæti og hlýju.
Aukin kynning vor við hina miklu
sænsku menningarþjóð er öllum
fslendingum hið mestia gleðiefni.
Frumlegar aðferðir.
A sgeir Ásgeirsson flutti í vetur
** í útvarpið mörg erindi um
Ameríku. Hann sagði frá ýmsum
furðulegum hlutum. Meðal annars
því, að verkamenn yrðu oft að
greiða mikinn hluta af l'aunum
sínum til óhlutvandra manna, sem
hefðu í hótunum að rægja þá frá
starfi sínu að öðrum kosti.
Áheyrendur krossuðu sig og
þökkuðu sínum sæla fyrir að vera
ekki í slíku spillingarinnar heim-
kynni.
Fæsta mun hafa grunað, að hjer
á landi værj rekin starfsemi, sem
í eðli sínu væri ekki óáþekk þess-
ari amerísku fjáröflunaraðferð.
Það er á almæli, að margir þeir,
sem fengið hafa starfa hjá ríkinu
síðustu árin, verði að greiða svo og
svo mikinn hluta af launum sín-
um til flokksþarfa stjórnarflokk-
anna. Á þennan hátt er sameigin-
legur sjóður landsmanna gerður
að flokkssjóði valdhafanna. Hve
langt er gengið í þessum efnum
vita menn ekki gerla. En ýmislegt
bendir til að ekki sje altaf um
smáupphæðir að ræða.
Sagan, sem Svavar Guðmunds-
son segir af viðskiftum sínum við
S. í. S. beinir athygli manna að
hinum frumlegu f járöflunarað-
ferðum stjórnarflokkanna.
Leiðarþing.
msir þingmenn halda fundi
með kjósendum sínum um
þessar mundir. Eysteinn fjármála-
ráðherra fór austur í vikunni. Æg-
ir hefir legið bundinn við hafnar-
garðinn, en leysti nú skyndilega
landfestar til að flytja ráðherrann
austur.
Thor Thors fer vestur á Snæfells
nes nú í vikunni. Þingmenn Rang-
æinga ætla líka bráðlega að halda
leiðarþing.
Garðar Þorsteinsson er nýfarinn
norðúr til viðtals við kjósendur
sína í Eyjafirði. Þar hefir nýlegla.
verið haldinn samvinnuhátíð mik-
il, og þykir Tíma-Gísla það furðu
gegna að Garðar skuli þora þang-
að norður, þegar svo skamt er lið-
ið frá þeirri hátíð. Er helst svo
að skilja, að T.-G. telji að eyfirskir
samvinnumenn hafi strengt þess
heit að gera engum vært í hjeraði,
nema hreinræktuðum Tímamönn-
um. En sennilega kunna Eyfirð-
Þegar Haraldur
flýtti sjer.
¥ T araldur Guðmundssnn má eiga
* það, að hann er mesti róleg-
heitamaður í daglegri framgöngu.
Hann labbar hægt og silalega um
götur bæjarins og aldrei neinn
asi á hoftum. Honum liggur ekk-
ert á. '
Nema einu sinni!
Haraldur var staddur í Kaup-
mannahöfn á dögunum um það
leyti sem konungur fór til íslands.
Og til þess að vera viss um að
hann gæti fagnað konungi sínum,
sneri Haraldur sjer til Sameinaða
f jelagsins og bað það að láta „Dr.
Alexandrine“ fara degi fyr en til
stóð.
Það er ekki að lasta þessa kon-
ungshollustu Haralds. En mönnum
kemur þetta dálítið broslega fyrir,
þegar þess er gætt, að Haraldur og
fjelag'ar hans „stritast við að
sitja“ jafnan, þegar hrópað er
húrra fyrir konungi á Alþingi og
taka níðúr flaggstöngina þegar
konungur kemur í bæinn.
Álit Brobergs.
TA anski samvinnufrömuðurinn,
■ Broberg forstjóri, átti við-
tal við danska blaðamenn á 75
ára afmæli sínu. Hann ljet þá
skoðun í Ijós, að hagsmunum al-
mennings væri þá best borgið, er
kaupmenn og kaupfjelög fengju
,að starfa. jöfnum höndum í
frjálsri samkepni.
Hallgrímur Benediktsson skýrði
frá þessu á Landsfundi Sjálfstæð-
ismanna og jafnframt því, að
skoðanir íslenskra samvinnu-
'manna kæmu illa heim við skoð-
anir þessa danska samvinnufröm-
uðs.
. Auðvitað þoldi Tímagimbillinn
lijer í Reykjavík ekki, að hlut-
laust væri skýrt frá skoðunum
danska samvinnumannsins og
hefir alt á hornum sjer við Hall-
grím Benediktsson.
Samvinnustefnunni hefir ef til
vill hvergi vegnað betur en í Dan-
mörku. Ástæðan er ekki síst sú,
að danskir samvinnumenn hafa
unnað oðrum jafnrjettis og var-
ast að gera verslunarsamtök sín
að pólitískri klíku.
Þessi sannindi þola Tímamenn
ekki að Úeyra.
Elska litla dóttir okkar,
Þóra,
andaðist aðfaranótt 27. þ. m.
Guðrún Egilsdóttir. Guðleifur Þorkelsson.
Elsku drengurinn okkar,
Sigurður,
sem andaðist 16. júní, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðju-
daginn 30. júní, klukkan 1 eftir hádegi.
Sólveig R. Ólafsdóttir. Sigurjón Jónsson.
Hverfisgötu 104.
Jarðarför konunnar minnax og móður okkar,
Maríu Sigurðarddttur,
fer fram þriðjudaginn 30. þ. m. frá heimili okkar, Brávallagötu 20,
kl. 3 e. h.
VigfÚB Guðbrandsson og börn.