Morgunblaðið - 05.01.1937, Síða 5

JÞriðjudagur 5. janúar 1937.
MORGUNBLAÐIÐ
V a r i s t
umferðaslysin!
Að undanförnu liafa birst ýms-
:ar greinar í bloðum bæjarins, þar
sem rjettilega hefir verið bent á
jþann óeðlilega fjölda umferða-
slysa, er orðið hafa hjor 1 bænum.
Umræðurnar um ]>etta mál hafa
einkum beinst að bílunum; hætt-
unui er af þeim stafar og hvað
gera megi til þess að dragá úr
hættunni. Að þessu sinni mun jeg
því ekki dvelja við þau atriði um-
ferðahættunnar, heldur önnur,
ekki síður athugunarverð. Sú hlið
málsins snýr að hjólreiðamönnum
og gangandi fólki.
Skal þá fyrst birt skýrsla lög-
reglunnar í Reykjavík um það,
hvernig umferðaslysin skiftust
niður árið 1935.Eins og sú skýrsla
her með sjer, er það langflest
gángandi fólk og hjólreiðamenn,
sem fyrir slysunum verða. Bkki
mun það þó ávalt sök þeirra
sjálfra, en oftast mun þó svo vera.
Hjer birtist útdráttur úr skýrsl-
um lögreglunnar í Reykjavík um
þá, er meiðst hafa eða dáið af
umferðaslysum árið 1935:
Bílstjórar í leigubíluin 3
Parþegar í leigubílum 6
Bílstjórar í einkabílum 1
Farþegar í einkabílum 4
Bílstjórar vörubíla 3
Parþegar í vörubílum 9
Bifhjólastjórar 3
Hjólreiðamenn 14
Ökumenn með hesta 5
Okumenu með handvagna 1
Gangandi menn 28
Hjeldu kyrru fyrir 1
.Á sleðuin 1
Eltir Jón Oddgeir Jónsson.
Jón Oddgeir Jónsson hefir í eftirfarandi grein ritað
fyrir Mbl. um umferðaslys af völdum hjólreiða. Er
Jón fyrst og fremst sem skáti áhugamaður um varnir
gegn slysum af völdum umferða.
Það er eftirtektarvert, að árið 1930 urðu 49 umferða
slys í Reykjavík. En síðan hefir þeim stöðugt fjölgað
og voru 79 árið 1935.
Á einu ári (1933) ljetu þrjú börn, tveir karlmenn
og ein kona lífið af umferðaslysum í Reykjavík.
Samtals 79
Þessi skýrsla segir aðeins frá
’þeim umferðaslysum, sem valdið
hafa meiðslum og dauða, en
• dauðsföll af völdum umferðaslysa
urðu 4 þetta ár. Alis urðu 74
hjólreiðamenn fvrir umferðaslys-
um, en af þeim mei'ddust 14, eins
og skýrslan sýnir.
Margan mun undra þær háu töl-
tur, sem skýrsla þessi leiðir í Jjós
Rjettið út vinstri hand-
legginn, er þjer ætlið
að beygja til vinstri og
hægri handlegg, þegar
þjer beygið til hægri.
Það er ekki
rjetta úr handleggnum
eins og efri myndin sýn
ir, heldur eins og sjest
á þeirri neðri.
um slyafjölda gangandi fólks og
hjólreiðamanna. En þeir, sem veitt
Jiafa því eftirtekt, hvernig þessir
aðiljar þráfaldlega brjóta settar
umferðareglur, munu ekki eins
undrandi. Lítið t. d. á unglingana,
sem hjóla hjer um göturnar. Þeir
þjóta með geysihraða yfir gatna-
mót og fyrir hættuleg honl, án
þess að gefa uokkuð til kynna,
hvert þeir ætla sjer. Ef þeir mink
úðu hraðann og gæfu merki um
það, með handleggjunum (saman-
ber meðf. mynd), hvert þeir ætl-

Auk þess að nota
„kattarauga" aftan á
hjólunum, láta hjól-
reiðamenn erlendis
mála afturbrettið á
hjólunum hvítt, eins
og sjest hjer á mynd
inni. Það forðar frá
ákeyrslu í myrkri.
uðu að beygja, þegar þeir koma
að gatnamótum, mundi það draga
mikið úr hættunni. Algengt er að
þeir lijóli röngu megin á götunni,
og fari fram iir öðrum farartækj-
um, þvert á móti settuin umferða-
reglum. Þá er og altof algengt að
hjólreiðamenn leiki sjer að því að
sleppa báðum höndum af stýrinu,
hanga aftan í bílum o. s. frv.
Um gangandi fólk er það að
segja, að fæst af því virðist kunna
hinar einföldustu umferðareglur,
svo sem að ganga ávalt á gang-
stjettunum, og þegar fara þarf
yfir götu, að gæta fyrst til beggja
handa og ganga síðan þvert yfir
götuna. Bnnfremur að víkja ávalt
til vinstri og nema ekki staðar
á fjölförnum götum til þess að
rabba við kunningjana.
Hvernig verður úr
þessu bætt?
Pyrst og fremst þarf að lialda
öflug námskeið í skólum og með-
al almennings, þar sem kendar
væru umferðareglur. Við þá kenslu
yrði að nota góðar leiðbeininga-
myndir og fræðslukvikmyndir.
Jafnframt þarf að lierða eftir-
litið með hjólreiðamönnum, en
það mun torvelt, nema lögreglan
láti skrá öll reiðhjól og númera,
eins og bílana. Við það mundi á-
byrgðartilfinning hvers' einstaks
hjólreiðamanns aukast og eftirlit-
ið yrði að mun auðveldara. Lög-
reglan í Stokkhólmi hefir þegar
látið gera slíkt og lirtist hjer
5:
í Reykjavík vantar fleiri reið-
hjólastoðir. j
Reiðhjólastoð í
mynd af einu númeruðu hjóli
þaðan.
Á það hefir verið bent hjer í
blaðinu, live miklum skemdum og'
trafala það getur valdið á umferð
farartækja og gangandi fólks að
leyfa hjólreiðamönnum að leggja
hjólum sínum hvar sem er, á gang-
stjettirnar, upp við búðárglugga
o. s. frv. Allir munu viðurkenna,
að slíkt er mjög algengt og skap-
ar jafnvel vandræðaástand í bæn-
um.
í þessum efnum er þó sökin
eltki öll iijá lijólreiðamönnum, því
mjög víða vantar reiðhjólastoðir
við opinberar byggingar og aðra
staði, þar sem umferð er mikil og
telja verður sjálfsagt að slíkt sje
til.
, Víða erlendis eru reistar stórar
reiðhjólastoðir, þar sem umferð er
mikil, og væri slíkt gert hjer,
mundi það mikið bæta úr því
vandræðaástandi, sem nú ríkir.
Kaupmannahöfn.
Hjól með númer í Stokkhólmi,
Myndin, sem hjer birtist, er af
reiðhjólastoð í Kaupmannahöfn.
Seinna mun jeg segja frá því,
hvernig námskeiðum í umferða-
reglum er hagað í skólum hjá ná-
grannaþjóðum vorum.
Jón Oddgeir Jónsson.
Legufæri.
Keðjur, 1 y2’ akkeri 200 til 800 kg. (múrningar), befi jeg til
sölu eins og undanfarið. Ennfremur gufuspil í línuveið-
ara, stýrisvjel, ketilpumpu, „Möllerups „Smörapparat“,
„Födevands“ hreinsara, „Forvarmer“, krafttalíur, stórai1
járn- og trjeblakkir, skipsbáta o. fl.
HJÖRTUR A. FJELDSTEP
sími 4824.
Ný bók:
Sje^ og lifaH
Ed'-’j rminningar Indriðc. lar? *.
erð 15.00 i eft, 20.00 í
vctoIuii S;l.f<ffásar Eyiit* x, ?
k UOKABÚ3 AUSTURB/r
Laugaveg 3^
Lífbelti,
lúábreiur
og fleira, til sölu. — Upp-
lýsingar á bifreiðastöðinni
H úsmæður
Þjer a
fars, m
kindabjúgu
Búrfell
„örin“. Sími 1430. >Lauga\ eg 48. Sír