Morgunblaðið - 04.04.1937, Blaðsíða 4

4
MofíGUNi LAÐÍÐ
Sunnudagur 4. apríl 1937.
f Þ R Ó T T I R -
Myodlr frá tkiðaviku I. R. á Kolviðarhóil um páskana.
ViÐavangshlaup í. R.
á sumardaginn fyrsta,
Svanur" gefur
nýjan bikar.
T 7 íðavangshlaup í. R.
* fer fram á sumar-
daginn fyrst, eins og
venja er til. Kept verður
þá í fyrsta skifti um
„Svanabikarinn“ og
fylgir honum ný reglu-
gerð sem farið verður
eftir, og er hún nýstað-
fest af stjórn Í.S.Í.
Sú breyting verður á tilhög-
un hlaupsins, að í stað 5 manna
sveitar komi nú 3 manna sveit, I
mega því fjelögin nú senda
minst 3 menn til kepni í stað
5 áður, eftir gömlu reglugerð-'
inni.
Undanfarin ár og frá því |
fyrsta, hefir þátttakan í hlaup-'
inu aðeins verið frá fáum fje-
lögum og án efa hefir ástæðan
verið sú, að ýms fjelög hafa
ekki átt 5 menn kepnisfæra. —
Sjerstaklega hefir þetta gengið
út yfir hin smærri íjelög.
Með 3 manna sveit er ráðin
mikil bót á þessu, og ættu nú
framvegis fleiri fjelög að geta
tekið þátt í hlaupinu og til-
gangur hlaupsins að ná tak-
marki sínu með almennri þátt-
töku fjelaga.
Þátttökubeiðni ásamt nöfnum
hlaupara sendist til stjórnar í.
R. fyrir 15. apríl næstkomandi.
*
Sjörlíkisgerðin „Svanur“ hef-
ir gefið vandaðan silfurbikar til
að keppa um, í stað Morgun-
blaðsbikarsins, sem Borgfirðing-
arnir unnu til eignar í fyrra-
vor. Bikarinn er nú í smíðum1
á gullsmíðavinnustofu Árna B.
Bjömssonar, og er hann gerð-
ur af Leifi Kaldal.
Efri röð: Æfing í brekku við Kolviðarhól. Þátttakendur í páskanám-
skeiðinu. Lagt af stað í skíðaferð í Ýnstadal, Við gufuhverinn í
Tnstadal, Æfing í brekku við Kolviðarhól. — Litla myndin: Æfður
snjóplógur. — Neðri röð: Kend skíðaganga, Þátttakendur í 3ja daga
námskeiði fyrir páska, Hnjebeygja (jafnvægisæfing), Tveir nám-
skeiðsflokkar, Kennarinn Tryggvi Þorsteinsson.
Skíðavikan
á Kolviðarhóli.
Hjer birtast myndir frá
skíðanámskeiði í. R.-inga
er þeir hjeldu að Kolviðarhóli
um páskana. Tók fjelagið alt
gistipláss á Hólnum þessa daga
og voru þar að staðaldri 30
gestir. En auk þess kom þang-
að fjöldi í. R.-inga daglega til
þess m. a. að njóta kenslu og
tilsagnar skíðakennarans —
Tryggva Þorsteinssonar — en
hann var kennari á námskeið-
inu. Suma dagana voru þarna
hátt á 2. hundrað manns á
vegum fjelagsins.
Tryggvi Þorsteinsson er ung-
ur Ísfirðíngur. Hefir hann und-
anfarin ár haft á hendi leik-
fimis- og sundkenslu. Er sænski
skíðakennarinn Tuveson var á
ísafirði í fyrra, aðstoðaði
Tryggvi hann við kensluna.
í. R.-ingar eru mjög ánægðir
yfir því, að hafa fengið Tryggva
sem kennara á skíðanámskeið
sitt, hinn fyrsta íslenskra skíða-
kennara.
Gekk hann að því með oddi
og egg að allir, sem námskeiðið
sóttu, bæði þeir, sem gistu þarna
efra, og eins hinir, sem komu
þarna dagstund, gætu haft full
not af kenslu hans.
*
í. R.-ingar sáu um fastar
ferðir upp að Kolviðarhóli alla
helgidagana. Þeir sem notuðu
sjer ferðir þessar, gátu fengið
3 klst. tilsögn á skíðum. Þó
kenslutíminn væri ekki lengri
en þetta, opnaðist fyrir mörg-
um alveg nýr heimur á þessu
sviði. Undir leiðsögn Tryggva
náðu þeir ótrúlega fljótt því
valdi' yfir skíðunum, að þeir
gátu farið margar erfiðar
brekkur á alt annan hátt en
áður, brekkur, sem þeim datt
ekki í hug að fara, meðan þeir
höfðu enga aðra kunnáttu en
að renna sjer beint niður á jafn
sljettu án þess að hafa nokkra
stjóm á skíðunum.
*
Tryggvi Þorsteinsson vann
sjer traust og vináttu allra sem
nutu kenslu hans, og þó einkum
þeirra í. R.-inga, sem voru með
honum að staðaldri. Með dugn-
aði sínum, alveg sjerstökum
kennarahæfileikum, stjómsemi
og áhuga á því, að menn nytu
sem best leiðsögu hans, ávann
hann sjer óskift traust í. R.-
inga.
Mjög hrósa í. R.-ingar allri
aðbúð á Kolviðarhóli, og minn-
ast með ánægju þessa fyrsta
skíðanámskeiðs fjelagsins, enda
hefir fjelagsstjórninni borist
þakklæti margra fjelagsmanna
fyrir forgöngu þessa máls.
*
Það er með skíðaíþróttina,
eins og allar aðrar íþróttir, að
þeir sem ætla að læra hana
þurf'a að byrja á byrjuninni,
læra að hafa vald á skíðunum.
Annars hafa þeir litla ánægju
af íþróttinni og um framfarir
verður aldrei að ræða.
Þetta hefir fcilfinnanlega
vantað hjer undanfarin ár, þó
fjöldi fólks hafi farið upp um
fjöll og firnindi og leikið sjer
Um skíðaíþróttina:
Getum við hugsað okkur nokkuð frjálsara og heil-
brigðara en að taka skíðin okkar og fara út um
fjöll og firnindi á björtum og heiðríkum vetrardegi? Get-
um við hugsað okkur nokkuð hreinna og göfugra en sjálfa
náttúruna, þegar álnar djúpur snjórinn þekur holt og hæð-
ir, fjöll og dali nær og f jær?
Getum við hugsað okkur nokkuð frískara og hressi
legra en að rjúka eins og fúglinn fljúgandi niður skógi-
vaxna fjalllshlíðina, þar sem frostkalt vetrarloftið streym-
ir að vitum okkar og hrímhjelaðar hríslur grenitrjánna
strjúkast um vanga okkar og eyru, á meðan hugur og sjón,
sjerhver vöðvi og sjerhver taug er spent til hins ýtrasta,
tilbúin að varast allar leyndar hættur og hindranir, sem
fyrir kunna að verða á hverju augnabliki?
Er þá ekki eins og við höfum, alt í einu, hreinsað hugi
okkar og vitundarlíf af allri mollukendri siðmenningu og
skilið hana eftir í rykugu andrúmslofti borgarlífsins, langt
að baki okkar og við erum í senn samtengdir skíðunum og
náttúrunni.
Fridthiof Nansen.
Tryggvi Þorsteinsson.
á skíðum, dag eftir dag. En
merkilegt að kunnáttuleysi
manna skuli ekki hafa orðið
til þess að fleiri slys hafi orðið
að því, að menn hafa ekki haft
æfingu eða kunnáttu til þess að
forðast hættur, sem þeir hafa
eigi sjeð framundan fyr en á
síðasta augnabliki.
En leiðsögn og kensla í
skíðaíþróttinni ætti að koma í
veg fyrir að nokkur hættta staf-
aði af kunnáttuleysi manna í
framtíðinni.
Gengið á
Mýrdalsfökul.
APálmasunnudag gengoi þrír
menn upp á hæstu bungu
Mýrdalsjökuls. Fengu þeir bestu
færð upp jökulinn, voru sprung-
ur lítið til tafar, en hálka nokkur,
en hið efra var jökullinn renn-
sljettur og harðnr sem ís og svo,
að ekki mundi finnast ákjósan-
legri akvegur fyrir bifreiðar,
hjól og önnur slík farartæki.
Á hájöklinum var frostið full
tíu stig á Celsíus, en niður í bygð
og við jökulræturnar var frost-
laust á sama tíma. Veður var kyrt
og bjart'. Sást gjörla yfir alt Snð-
urland, austan frá Oræfajökli, að
Reykjanesfjallgarði og alt norður
að Hofsjökli.
Jökulfararnir voru ellefu tíma
í förinni, en telja, að liæglega
megi ganga þá leið á íniklu
skemri tíma, því þeir voru mjög
illa útbúnir til slíkrar farar.
Voru þeir t. d. allir á gúmmískóm,
broddalausir, og urðu því að
ganga á sokkaleistum þar sem
brattast var og hálast.
Þeir, sem þátt tóku í förinni,
voru: Benedikt. Guðjón.sson kenn-
ari, Kjai’tan og Páll Sveinssynir,
allir frá Fossi í Mýrdal. (FÚ.)