Morgunblaðið - 22.06.1937, Síða 4

4
______________MORGTJM BLAÐIÐ Þriðjudagur 22. júní 1937.
KVENÞJÓÐIM OG HEIMILIN —
Ofþreyta veiklar taugarnar. .cnps-
Látið blómin tala.
Blóm k Ayextir
Hafnarstræti 5. Sími 2717.
Ljerefts-
Barnahattarnir
eru komnir.
liattabúðin
Gunnlaug Briem
Austurstræti 14.
MUNIÐ
— — — að shmep er gamalt
húsráð við gigt. Sjóðandi heitu
vatni er helt yfir eins og eina,
teskeið af sinnepi, sem síðan er
lirært út og borið á gigtveiku
staðina og bakið.
-------að kerti, sem eru orðin
rykug, eftir að hafa staðið lengi í
ljósakrónum eða stjökum, má
hreinsa með klút vættum í spritti.
— — — að þegar ryðgaður
skrúfunagli situr fastur, er hægt
nð losa hann, eftir að vel heitu
strokjárni hefir verið haldið á
hausnum á naglanum um stund.
-------að mýs forðast lyktina
af piparmyntuolíu. Verði vart við
músarholu, sem ekki er hægt að
gera við strax, er því gott ráð að
Tæta baðmullarhnoðra í pipar-
myntuolíu og stinga í gatið til
bráðabirgða.
Carl Ottosen yfirlæknir skrifar í
„Sundhetsbladet^ um taugarnar,
og hversu nauðsynlegt það sje að
spara kraftana, svo að þeim sje
ekki ofboðið og taugarnar veiklist.
Þar segir m. a.:
Á þessum hraðfleygu tímum
reynum við sjálfsagt meira á taug-
arnar en forfeður okkar gerðu.
Þeir lifðu rólegra lífi. Það er því
mjög þýðingarmikið, að við ger-
um okkur Ijóst, hvað það er, sem
hefir skaðleg áhrif á taugarnar,
svo að við reynum ekki um of á
þær. Bn eitt er það m. a., sem
stuðlar að því að gera nútíma fólk
taugaveiklað og það er:
Ofreynsla.
Fyrst og fremst ber þó að leggja
áherslu á það, að það er blessun
að geta unnið. Vöðvarnir styrkj-
ast ekki, nema á þá sje reynt. Og
til þess að þroskast andlega, þurf-
um við að vinna andlega vinnu.
En að æða úr einu í annað
hvíldarlaust dag eftir dag er eng-
um holt. Meðalhófið er best hjer
sem í öðru.
Rjett verkaskifting.
Vinnutímanum ætti að skifta
niður með smá hvíldartímum á
milli, og sá tími notast best, með
því að leggja sig til hvíldar. Geti
maður vanið sig á að sofna í þær
10—-20 mínútur, sem hvíldartíminn
stendur yfir, er það fyrirtak.
*
Margar mæður verða taugaveikl
aðar vegna þess að þær fara á
mis við nauðsynlega hvíld á dag-
inn, en vinna hvíldarlaust frá
morgni til kvölds. Það er engin
furða, þó að þær verði taugaslapp-
ar og finnist það þung byrði að
gæta erfiðra barna.
*
Hæfileff hvíld og svefn
fyrir öllu.
Það verður ekki vjefengt, að
hæfileg hvíld og svefn hefir mikla.
þýðingu fyrir taugarnar. En það
er líka margt annað, sem hefir
sína þýðingu. Vilji maður hafa
sterkar taugar, á maður að vera
eins mikið og unt er í sól og birtu,
anda að sjer heilnæmu lofti nótt
og dag, fara daglega í volg eða
köld böð, lifa á hollri, einkum
málm- og fjörefnaauðugri fæðu,
hrejrfa sig undir beru lofti og
Arerja sig og herða fyrir skaðleg-
um áhrifum kulda og ofkælingar.
Alt þetta kemur þó ekki að full-
um notum, ef svefn og hvíld vant-
ar.
Tískulitur Parísar
stúlkunnar.
Parísarstúlkan hefir jafnan haft
miklar mætur á svarta litnum, og
mikið notað svart og hvítt saman.
Töluvert bar þó á því í vor og
nú í seinni tíð að marínublátt
kæmi í stað svarta litsins, enda
fer sá litur líka prýðilega við
hvítt.
Hinar svonefndu „clips“-spenn-
ur eru mjög í tísku um þessar
mundir, enda er hægt að nota þær
til skrauts á marga vegu.
Fallegri „clips“ er krækt í
bandið á hattinum og gefur hon-
um laglegan svip. Skrautleg
„clips“ fer líka vel í slaufu fram-
Húsvinur einn, góður og gamall
piparsveinn, lofaði mömmu Karls
litla, að hann skyldi taka að sjer
að gæta hans einn dag, þegar eng-
inn var heima.
Sjer til gamaus skrifaði liann
lista yfir það, sem snáðinn að-
hafðist einn einasta klukkutíma
þessa dagstund. Listinn er eitt-
hvað á þessa leið:
Kalli stóð á öndinni í fimm
mínútur af orgum, eftir að móðir
hans fór út úr dyrunum.
Hann krotaði á stofuvegginn
með blýanti eins hátt og hann
náði.
Settist á glas og braut það.
Gleypti þrjá hnappa og lítinn
bandhnykil.
Helti úr saumakassa móður
sijmar í kolakörfuna.
Reyndi að troða kettinum niður
í krukku, án þess J)ó að verða
fvrir klóm hans.
Braut brúðu systur sinnar með
því að nota andlitið á henni fyrir
hamar.
Valt niður af legubekknum og
tók jurtapott með sjer.
Braut gluggarúðu með staf,
sem ,,frændi“ lánaði honum til
þess að leika sjer að.
Datt niður í kolakörfuna og ó-
hreinkaði fötin sín.
Kveikti í ábreiðunni, meðan
„frændi“ skrapp inn í næsta her-
bergi, til þess að finna eitthvað
leikfang fyrir hann.
Skreið undir legubekkinn og
neitaði að koma fram aftur, fyr
en hann fjekk sultutau.
Helti úr fullu mjólkurglasi í
spariskó móður sinnar.
Og loks — hljóp hann svo hratt
an í kjólnum, í hálsmálinu, í belt-
inu eða sem lás á töskunni.
Þannig „clips“ eru búnar til úr
allavega efni, glitsteinum, gleri,
silfri, gulli o. fl. og mjög mis-
munandi í lögun. En það nýjasta
er þó að hafa „clips“ í stað eyrna-
lokka. (Sjá mynd efst til hægri).
á móti móður sinni, þegar hún
kom heim, að hann lirasaði um
þrepskjöldinn, fekk blóðnasir og
reif blússuna sína.
Vesalings manninum fanst nóg
um og kvaðst ekki mundu treysta
sjer að vera barnfóstra Karls oft-
ar. —
Hvað er heimilið?
Þessa spurningu lagði stórt tíma-
rit í Englandi einu sinni fyrir
þúsund lesendur sína. Ríkir og
fátækir fengu tækifæri til þess
að svara spurningunni og láta í
ljós tilfinningar sínar gagnvart
heimilinu.
Eftirfarandi sjö svör þóttu best:
Heimilið — það er heimur út af
fyrir sig, þar er kærleikurinn lok-
aður inni, en þræta og þras lokað
úti.
Heimilið — þar verða ungir
gamlir, og gamlir ungir í annað
sinn.
Heimilið — er konungsríki föð-
ursins, heimur móðurinnar og
paradís barnanna.
Heimilið — það er takmark
vona okkar, um það snúast allar
okkar helgustu óskir.
Heimilið— þar fær líkami okkar
máltíðir þrisvar á dag, en hjart-
að stöðuga næringu.
Heimilið — er eini staðurinn á
jarðríki, sem breiðir yfir breisk-
leika okkar.
Heimilið — er sá staður, sem
við kvörtum mest á, en fáum
best atlæti.
Látið
TIPogTÖP
þvo alt fyrir
yður, svo sólin
fdi notið sín
ísstofanni.
toa-w- . <•
A\dna bdn
Cc /
Piparsveinn sem barnfóstra