Morgunblaðið - 01.07.1938, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 1. jólí 1938^.
Samkvæmt amerískum blöð
um hafa tveir byssusmið-
ir fundið upp nýja tegund af
byssum, sem ameríski herinn
væntir sjer mikils af. Einn af
herforingjum Bandaríkjanna
hefir látið svo um mælt opin-
berlega, að ef byssur þessar
reynist eins vel og alt útlit sje
fyrir, muni einn Bandaríkja-
hermaður vera jafnsterkur á
vígvellinum með hið nýja vopn
sem 5 annara þjóða hermenn.
Eftir nýjustu upplýsingum að
dæma er þetta vjelbyssuteg-
und, sem aðeins vegur 4 kíló.
★
Um miðjan júnímánuð fann
lögreglan í pólska hafn-
arbænum Gdynia dauðan betl-
ara í rennusteininum. Læknis-
skoðun leiddi í ljós að maður-
inn hafði dáið úr hungri. Lög-
reglan komst að því, að maður
þessi hjet Josef Gynter og var
einn af morðingjum utanríkis-
málaráðherra Þýskalands, Rat-
henau, sem myrtur var 1923.
Gynter var bílstjóri hjá Rathe-
nau í maí 1923 og stöðvaði bíl
ráðherrans á tilteknum stað,
þar sem Rathenau var drepinn.
Bílstjórinn var handtekinn og
dæmdur í 10 ára fangelsi, en
var látinn laus eftir 6 ára fang-
elsisvist, en vísað úr landi til
Póllands, því hann var pólsk-
ur borgari.
★
Trjesmiður einn í London
þóttist hafa fundið upp mótor-
hjól, sem gæti gengið fyrir
spíritus. 1 reynsluferðinni varð
hann samt fyrir því mótlæti, að
stimplarnir í vjelinni bráðnuðu
og síðan var hann dæmdur í
tveggja sterlingspunda sekt
fyrir að hafa framleitt spíritus
á ólöglegan hátt.
UllililllIUIIIIIIllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillll
JCaupA&apuv
Sítrónur nýkomnar. — Nýjar
kartöflur 30 au. */2 kg. Rab-
arbar 35 au. ^ kg. Þorsteins-
búð. Hringbraut 61. Sími 2803.
Grundarstíg 12. Sími 3247.
Tjöld og tjaldsúlur fyrirliggj-
andi, einnig saumuð tjöld eft-
ir pöntun. — Ársæll Jónasson
— Reiða- og Seglagerðaverk-
stæðið. Verbúð nr. 2. — Sími
2731.
| Rykfrakkar karla, verð kr.
44, 49.50, 59.50 og 74.50. —-
Vesta, Laugaveg 40.
Framköllun.
Kopiering.
Stækkanir.
Nýar Sumarpeysur í öllum
tískulitum koma í búðina dag-
lega. Langmesta og fallegasta
úrval bæjarins. Vesta, Lauga-
veg 40.
imuiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Vjelareimar fást bestar hjá
Poulsen, Klapparstíg 29.
Laxveiðimenn. Getið ávalt
fengið keyptan ágætan ána-
maðk á Ásvallagötu 16. Sími
1888 (skrifið símanúmerið hjá
yður).
Fegurstu nýtísku sumarfrakk-
ar og sumarkápur kvenna. —
Mikið úrval. Lágt verð. Verslun
Kristínar Sigurðardóttur, Lauga
veg 20 A.
lÉfa

Sumarkjólaefni, margar teg.
nýkomnar. Versl. Kristínar Sig-
urðardóttur, Laugaveg 20 A.
Fallegur silkiundirfatnaður
kvenna, settið frá kr. 9.85. —
Versl. Kristínar Sigurðardóttur.
Laugaveg 20 A.
Amatörar
Framköllum,
kopierum — stækkum.
Hvergi betri vinna.
Sigr. Zoega & Co.
Bálfarafjelag Islands.
Skrifatofa: Hafnarstræti 5.
Fjelagsskírteini (æfigjald) kosta 10 kr.
Skírteini, sem tryggja bálför, kosta 100
krónur, og má greiöa þau I fernu lagi,
á einu ári. Allar nánari upplýsingar á
skrifstofu fjelagsins. Sími 4658.
Tölur, hnappar, spennur og
ýmiskonar smávörur; fjölbreytt
úrval nýkomið. Hvergi lægra
verð. Vesta, Laugaveg 40.
Motiv til að festa á barna- {
föt, svuntur, kjóla o. s. frv.:
Kanínur, íkornar, Micky Mouse, (
skip og akkeri í ýmsum litum
Vesta, Laugaveg 40.
Ágætar telpna og drengja-
peysur. Ullarsokkar og háleist-
ar. Versl. Kristínar Sigurðar-
dóttur, Laugaveg 20 A.
Georgette-slæður í Úrvali.
Hattastofa Svönu og Lárettu
Hagan.
Bútar, kjóla- og blússuefni,
með tækifærisverði. Vörubúðin,
Laugaveg 53.
Vörur, sem hafa óhreinkast,
seljast með tækifærisverði. —
Vörubúðin, Laugaveg 53.
Baðsloppaefni, silkisokkar —
Regnhlífar o. fl. Nýkomið. —
Versl. Kristínar Sigurðardóttur,
Laugaveg 20 A.
Fallegar kvenpeysur, nýjasta
tíska, afar lágt verð. Verslun
Kristínar Sigurðardóttur, —
Laugaveg 20 A.
Kálplöntur, alls konar, úr
köldum reit, til sölu. Þingholts-
stræti 14, sími 4505.
Erum í bænum. Tökum aS
okkur utan og innanhússþvott.
Jón og Guðni. Sími 4967.
Otto B. Arnar, löggiltur ÚÞ
varpsvirki, Hafnarstræti 19. —
Sími 2799. Uppsetning og vi8-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Sokkaviðgerðin, Hafnarstrætil
19. gerir við kvensokka, stopp-
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af«
greiðsla. Sími 2799. Sækjuva,
sendum.
Hvort heldur er um „Ka-
rikatur“-teikningar Stróbla
að ræða eða aðrar myndir,
ffeta allir verið sammála um
að innrömmunin er best og
ódýrust hjá
GUÐM. ÁSBJÖRNSSYNI,
Laugaveg 1.
'Í/fflíifnniítcfav
Friggbónið fína, er bæjarint
bfcsta bón.
Hraðferðir
til Akureyrar alla daga nema mánudaga.
Afgreiðsla í Reykjavík hjá Bifreiðastöð íslands. Sími 1540.
Bifreiðastöð Akureyrar.
Strásykur 45 aura kg. Mola-
sykur 55 aura kg. Sítrónur —
Tómatar — Rabarbar — Kar-
töflur nýar og gamlar. Brekka,
Ásvallagötu 1. Sími 1678. IJerg
staðastíg 33. Sími 2148. Njáls-
götu 40.
Munið eftir ódýra bóninu í
lausri vigt. Brekka. Símar 1678
og 2148.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Slysavaraafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúsinu við Geirsgötu,
Seld minningarkort, tekið* móti
gjöfum, áheitum, árstillögum
DCtt&nesz&l
Frá 1. október þarf jeg að fá
góða þriggja herbergja íbúð
með öllum þægindum. Tilboð
óskast. Sveinn Árnason, fiski-
matsstjóri. ;
FAITH BALDWIN:
EINKARITARINN. 74.
og sjá hana. Ef hún hefði ekki verið trúlofuð, hefði
hann auðvitað farið til hennar, um leið og hann varð
frjáls maðnr. En eins og á stóð, gerði hann það ekki.
Hann var ekki til fyrir henni. Það var betra að reyna
að gleyma henni, og hann reyndi allar leiðir til þess,
vann af kappi og skemti sjer eins og hann gát.
Við þetta tækifæri kom hann til þess að tala við Mc
Pherson eftir beiðni hans. Hann fór inn á skrifstof-
nna og bjó sig undir að sjá Önnu.
„Mr. Mc Pherson býst við yður“, sagði stúlkan í
móttökuherberginu, og hann svaraði; „Jeg þekki leið-
ina“, og gekk rakleitt inn. Þá sá hann Önnu sitja við
ritvjelina. Hún var ein í hinni stóru skrifstofu, og
rjett í því, er hann kom inn, lagði hún hendur í kjöltu
sjer og andvarpaði þreytulega.
Áköf geðshræring greip Fellowes, er hann stóð
þarna á þröskuldinum. Hún var alveg eins og hann
hafði sjeð hana svo oft áður, daginn út og daginn
iun, alveg eins og hann hafði sjeð hana fyrir sjer í
draumum sínum, síðan hún hafði farið frá honum,
lítil vexti og yndisleg, með sólargeisla í hárinu, en
heldur föllleitari og grenri en hann mundi eftir, fal-
lega vaxin í óbrotnum en snotrum kjól.
„Anna“, sagði hann með titrandi röddu.
Hún hafði ekki heyrt hann koma, hafði verið marg-
ar mílur í burtu frá skrifstofunni og vinnunni. Nú
leit hún upp og sá hann, og hann sá, að roði færðist
í kinnar hennar og hvarf strax aftur.
En hún virtist alveg róleg, er hún ávarpaði hann.
„Mr. FeIIowes“, sagði hún og stóð á fætur. „Jeg
skal ná í Mr. Mc Fherson“.
Fellowes gekk nær henni og rjetti fram hendina.
„Viljið þjer ekki taka í hönd mína?“ spurði hann.
„Eruð þjer ekki búin að gleyma klaufsku minni, öðru
axarskafti mínu?“
Hún lagði hönd sína í hönd hans. Hversvegna
þurfti hún að þola þenna fund? hugsaði hún með ör-
væntingu og kvíða. Það var grimdarlegt. Iíún, sem
hafði lagt fram alla sína krafta, til þess að gleyma
honum, rífa hann út úr hjarta sínu og sál.
Hann slepti alt í einu hönd hennar, til þess að
standast freistinguna að þrýsta hana fast, kremja
hana. Hann langaði til þess að sleppa henni aldrei
framar.
„Jeg var búinn að frjetta, að þjer væruð hjer. Jeg
varð alveg hissa. Jeg hjelt auðvitað, að þjer og
O ’Hara —
Hún leit upp með hinu rösklega látbagði, sem hann
mundi svo vel eftir, og svaraðii
„Við ætlum ekki að gifta okkur fyrst um sinn“.
„Haxm er Ijómandi viðkunnanlegur maður“, sagði
Fellowes og hataði Ted O’Hara meira en hann hafði
hatað nokknrn mann. „Það er víst ekki siðunum sam-
kvæmt að óska ungu stúlkunni til hamingju, en jeg
geri það samt“.
„Þakka fyrir“, sagði Anna og reyndi að brosa. Hann
horfði á hana um stund, og ef hennar eigin augu
hefðu ekki verið svona blinduð af ótta, hefði hún sjeð
það, sem augljóslega mátti lesa úr svip hans.
„Ernð þjer búin að fyrirgefa mjer?“ spurði hann.
aftur.
Anna kinkaði kolli og gekk eitt skref aftur á bak.
Hún neri saman höndum í örvæntingu. Ef Mc Pher-
son kom ekki, ef Fellowes fór ekki að fara, vissi hún,
að hún myndi æpa upp, fara að gráta, hlaupa leiðar
sinnar, flýja eitthvað langt í hurtu.
En Mc Pherson kom, eins og hann væri kallaður.
Um leið og hann kom í dyragættina, flýtti Fellowes
sjer að hvísla:
„Anna, jeg vona, að þjer sjeuð hamingjusöm. Jeg
vildi óska, að þjer væruð það —“.
„Og jeg er það líka“, sagði hún og hrosti glaðlega..
Eins og hann ljeti sjer ekki á sama standa, hvort hún
var hamingjusöm eða ekki! Ef hann hefði kært sig
nm hana, hafði hann verið fljótur að jafna sig. Allar
tilfinningar hans voru bygðar á hrifningu, sem hún
hafði einu sinni reynt að seyða fram og hafði nærri
eyðilagt liana — og hann. Henni fanst hún stirðnuð
í framan, eins og væri hún með dauðagrímu. Hún
bærði varirnar og talaði, en þó var hún dauð. Ham-
ingjusöm ? Hún hafði aldrei á æfi sinni verið eins
óhamingjusöm og nú, er hún hafði sjeð hann aftur.
Hún tók saman dót sitt, og fór út og skildi þá tvo eina
eftir. Fellowes einþlíndi á eftir henni, og Mc Pher-