Morgunblaðið - 30.11.1938, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 30. ndv. 1938..
8
Anders Höjgaard var þektur
fyrir húsdýrakynbætur sín-
ar. Hann seldi dýr sín hingað og
þangað í hjeraðinu og var þess-
vegna oft að heiman svo dögum
skifti í verslunarerindum.
Einu sinni er hann var svo sem
dagleið frá heimili sínu, hitti hann
nábúa sinn og spurði hann frjetta
að heiman.
— Ha, hvað er þetta maður,
hefir þú ekki frjett, að hún Lína
konan þín er búin að eiga tví-
bura? sagði nábúinn.
— Nei, jeg var nú ekki búinn
að frjetta það, svaraði Anders.
Hann var þreyttur og gat ekki
hugsað um annað en dýraverslun
sína.
— Tja, sagði hann að lokum,
— þeir eru af góðum stofni. Það
verður að setja þá á báða tvo.
★
Nýlega hefir verið opnuð versl-
un í New York, sem selur alt
hugsanlegt fyrir örfhent fólk. Það
eru „vinstri handar skæri“, sjálf-
blekungar, veiðitæki og svo fram-
vegis.
★
9 af hverjum 100 dönskum stúlk-
um á tvítugsaldri eru giftar, en
ekki nema 3% af tvítugum karl-
mönnum.
★
Maud Benderson heitir ung
; túlka, sem á heima í Sydney í
Astralíu. Hún er með aldugleg-
istu perluköfurum þar syðra.
Sjálf á hún eitthvert dýrasta
rierluhálsband heimsins, sem hún
skreytir sig með við hátíðleg tæki
færi. Allar perlurnar í bandi
þessu hefir hún sjálf sótt á hafs-1
botn niður.
mæli fyrir skömmu, og söng um
það leyti í síðasta sinn á leiksviði
óperunnar í Stokkhólmi. Norður-
t landablöðin keptust um að hylla
listamanninn og segja af honum
smásögur. Hjer er ein sagan:
John Porsell kom út úr veit-
ingahúsi í fylgd með vini sínum,
; kom þá betlari til hans og bað
um ölmusu. Porsell gaf honum
krónupening.
— En þetta er drykkjuræfill,
sem þú ert að gefa peninga, sagði
vinur hans.
— Er hann drykkjumaður ?
sagði Porsell. — Þá er ein króna
lítið handa honum. Og hann sneri
við og rjetti betlaranum 10 króna
seðil í viðbót.
★
— Jóakim bað mig að lána sjer
100 krónur. Finst þjer jeg ætti
að lána honum þær?
— Alveg sjálfsagt.
— Nú, vegna hvers er það sjálf-
sagt?
— Vegna þess að annars kem-
ur hann til mín.
★
Fílar geta hæglega borið 500 kg.
langar leiðir á jafnsljettu án þess
að þreytast. Þegar heitt er í veðri
drekka fullorðnir fílar alt að 120
lítrum af vatni á dag.
★
MÁLSHÁTTUR.
Sjaldan fær sá lof, sem á ljós-
inu heldur.
I
ohn Forsell, hinn þekti sænski
óperusöngvari, átti 70 ára af-
Sokkaviðgerðin, Hafnarstræti
19, gerir við kvensokka, stopp-
ar í dúka, rúmföt o. fl. Fljót af-
greiðsla. Sími 2799. Sækjum,
sendum.
JCuupsítapuc
Slifsi frá 3,75. Svuntuefni
frá 5.63. Georgette í upphluts-
sett frá 11.25 í settið. Versi
„Dyngja".
Georgette slæður, Georgette
vasaklútar í góðu úrvali. Versl.
„Dyngja“.
Taftsilki einlit, munstrað í
samkvæmiskjóla á 6.25 mtr.
Versl. „Dyngja“.
Dömukragar, barnakragar,
altaf bætast við nýar tegundir.
Kjólapífur. Versl. ,,Dyngja“.
Dömubelti, ekta skinn og
gerfiskinn, margar gerðir frá
1.50 stk. Versl. „Dyngja“.
Ódýrir frakkar fyrirliggj-
andi. Guðmundur Guðmundsson
dömuklæðskeri, Kirkjuhvoll.
fslensk frímerki kaupir hæsta
verði Gísli Sigurbjörnsson Aust-
urstræti 12 (áður afgr. Vísir),
pið 1—4.
Stórkostleg verðlækkun. ---
Lesið eftirfarandi:
Rúgbrauð aðeins 45 au.
Normalbrauð — 45 —►
Franskbrauð — 38 —
Wienerbrauð venjul. teg. 10 .—
Kjötfars og fiskfars, heima-
tilbúið, fæst daglega á Frí- ^—
kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sent Snúðar á
heim.
sjerbökuð
búttudeig
macarónu
Wales
10 —
10 —
10 —
10 —
8 —
Kaupum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-
glös, dropaglös og bóndósir. —
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
Samkvæmistöskur, nýar teg-
undir. Versl. Dyngja.
Silkinærföt í gjafakössum.
Silkibolir, Silkibuxur, Silkiund-
irkjólar, altaf ódýrast í Versl.
„Dyngja“.
Frakkar og vetrarkápur
kvenna. Fallegt úrval. Gott
snið. Verslun Kristínar Sigurð-
ardóttur.
KAUPUM FLÖSKUR
soyuglös, whiskypela, bóndósir.
Sækjum heim. — 3ími 5333.
Flöskuversl. Hafnarstræti 21.
Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Möskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sæk-jum
heim. Opið 1—6.
o. s. frv. Notið yður hið lága
brauðverð. Sjerstaklega vönduð
vara. Sparið peninga. Sveina-
bakaríið, Frakkastíg 14. Sími
3727. Útsölur á Vitastíg 14 og
Baldursgötu 39.
Friggbónið fína, er bæjarins
it
besta bón.
Fasta fæði og einstakar mál-
,íðir. Ennfremur smurt brauð
’áið þjer á Laugaveg 44. Sími
5192.
Nýtísku kvenpeysur. Falleg-
ur ísaumur. — Mikið úrval. —
Verslun Kristínar Sigurðardótt-
ur.

Silkiundirfatnaður kvenna.
Verð frá kr. 9.85 settið. Versl-
un Kristínar Sigurðardóttur.
Vandaðir ullarsokkar á telp-
ur og drengi — Allar stærðir
lágt verð. Verslun Kristínar
Sigurðardóttur.
Le Noir, sem gefur gránuðu
hári sinn upprunalega lit, er
komið aftur. Elfar, Laugav. 18.
Dúkkur (loka augunum),
Barnamublur — Rólur — Bílar
frá kr. 1,50 og ótal margt fleira
fæst á Laugaveg 18. Elfar.
Venus skógljái mýkir leðrið
og gljáir skóna afburða vel.
| K.F.U.M. og K., Hafnarfirði.
jÆskulýðsvika. — Samkoma í
' kvöld kl. 8,30. Síra Sigurjón J.
'Árnason talar. — Mikill söng-
ur. Allir velkomnir.
Slysavarnafjelagið, skrifstofa
Hafnarhúsinu við Geirsgötu.
Seld minningarkort, tekið móti
’gjöfum, áheitum, árstillögum.
i. o. G. T.
St. Einingin nr. 14. Fundur
í kvöld á venjulegum tíma.
Inntaka nýrra fjelaga. Tekin
ákvörðun um ferðalag næsta
sunnudag. Hagnefnd: Kynning-
arkvöld (spil, tafl o. fl.). Æt.
I Saumanámskeið. Nokkrar
stúlkur geta komist að frá 1-
des. Saumastofan Bræðraborg—
arstíg 19.
Bílskúr til leigu. Ránargötu.
19. Sími 4110.
Gott húsnæði, 3 herbergi og
eldhús og bað á góðum stað í
bænum er til leigu 1. des. n. k.
Tilboð sendist afgr. blaðsins
merkt: „Gott húsnæði“.
S. PHILLIPS OPPENHEIM:
MIUÓNAMÆRINGUR í ATVINNULEIT.
íilla muni launa yður fyrir ómakið. Þetta eru aðeins
50 pund“.
Bliss, sem hafði oft gefið svo mikla drykkjupeninga,
Jjet ekkert á sig fá.
„Þetta var aðeins greiði, sem jeg þigg enga þóknun
íyrir“, sagði hann ofur rólega. „Þetta var fyrir vinnu-
tíma og mjer þykir aðeins vænt um, ef jeg hefi orðið
;,ð liði“.
Pilturinn stakk seðlinum aftur í vasa sinn. Hann
mældi Bliss frá hvirfli til ilja.
„Þjer hafið vonandi ekki misskilið mig“, sagði hann.
-En það er óskiljnalegt, að maður í yðar stöðu vilji
< kki taka við 50 punda seðli. Þjer þurfið ekkert að
ottast. Það er ólíklegt, að þjer heyrið nokkurntíma á
Jætta minst framar“.
„Jeg óttaðist ekkert í þá átt“, svaraði Bliss. „En
jeg vil enga borgun“.
Pilturinn virtist alt í einu verða fullorðinslegri. Hann
j jetti fram höndina.
„Jeg skil ekki“, sagði hann hreinskilnislega, „hvers
vegna maður eins og þjer eruð í svona stöðu. Viljið
þjer lofa mjer að hjálpa yður? Jeg gæti eflaust útveg-
að yður betri stöðu“.
Bliss hristi höfuðið.
„Þakka yður fyrir, jeg er ánægður eins og er“.
Pilturinn horfði í kringum sig á báðum áttum.
„Eitthvað hlýt jeg að geta gert —“, byrjaði hann.
„Mjer þætti gaman að heyra, hvort þetta æfintýri,
'm jeg blandaði mjer í —“.
„Jeg skal segja yður það alt sainan“, tók pilturinn
fram í fyrir honum. „Stúlkan er systir ,mín, heitir Mar-
grjet Braydon, og jeg heiti Geoffrey Braydon. Við
eigum heima á Grosvenor Square. Það var grímudans-
leikur heima hjá okkur, en okkur dauðleiddist. Mig
langaði á dansleik í Covent Garden og sagði Margrjeti
frá því, og hún linti þá ekki látum, fyr en jeg lofaði
henni að koma með mjer. Hana langaði til þess að
sjá, hvernig þar væri umhorfs, og við ætluðum að
vera einn klukkutíma. Þetta var auðvitað óðs manns
æði. Þegar við komum á dansleikinn, eltu þrír menn
systur mína á röndum. Strax og jeg varð þess var,
ákváðum við að fara heim. En rjett um það bil var
alt í uppnámi. Einhver hafði stolið brjóstnælu af konu.
Hún þreif í Margrjeti og ásakaði hana um hafa tekið
hana. Nælan lá á gólfinu rjett við fætur Margrjetar,
°g jeg var hræddur um, að við myndum lenda í vand-
ræðum. Tveir menn lögðu hendur á Margrjeti og ætl-
uðu að halda lienni, þangað til lögreglan kæmi á vett-
vang. Jeg barði annan Jiiður og tók hinn, svo áð hún
losnaði. Okkur tckst báðum að sleppa, en hún fór í
aðra átt en jeg, og jeg misti sjónar af henni.
Með yðar góðu hjálp komst hún heim. Annars Veit
jeg ekki, hvernig hefði farið, því að jeg er viss um,
að annar maðurinn þekti hana og hann er mesti þrjót-
ur, hefir án efa ætlað að hræða fje út úr henni.
Jeg leitaði að henni góða stund, en varð þó að fara
varlega, því að maðurinn, sem jeg sló niður, hafði
meiðst, svo að það varð að fara með liann á sjúkra-
hús. Þá datt mjer í hug að síma heim og tala við einn
þjóninn, sem jeg gat treyst. Hann sagði mjer, að
Margrjet væri komin heim fyrir góðri stundu og
háttuð, og þá gat jeg rólegur farið heim líka. Þetta
var æfintýri okkar. Jeg talaði við Margrjeti, þegar
jeg kom heim, og hún sagði mjer, hvernig þjer hefð-
uð bjargað henni. Við gleymum því aldrei og verðum>.
yður þakklát alla okkar æfi“.
„Við skulum ekki tala meira um það“, sagði Bliss.
„En jeg verð víst að kveðja yður núna. Jeg hefi ann-
ríkt, og húsmóðir mín verður óþolinmóð, ef jeg slóra
lengur“.
„Það er leiðinlegt að mega ekki rjetta yður lijálp-
arhönd“, sagði Geoffrey lávarður. „Komið til okkar
og látið okkur hjálpa yður úr þessu. Jeg get útvegað
yður aðra atvinnu“.
Bliss hristi höfuðið og ýtti honum út að dyrunum.
„Jeg heimsæki yður einhverntíma seinna“, sagði
hann. „Jeg veit, hvert jeg á að snúa mjer, ef jeg þarf'
á hjálp að halda. Verið þjer sælir“.
„Hann var lengi að skila yður frakkanum, piltur-
inn“, sagði Mrs. Mott úrill, þegar Bliss kom aftur
fram úr búðinni. „Maturinn er orðinn kaldur, en' jeg
hitaði upp það, sem eftir var af fleskinu“.
„Þakka yður fyrir, jeg er búinn að fá nóg“, sagði
Bliss.
„Þjer setjist þarna og borðið svolítið flesk og drekk-
ið kaffisopa. Síðan getum við tekið af vagninum í sam-
einingu. — Jeg sje ekki, hversvegna við ættum ekki
að fá einhverja af þessum slæpingjum, sem eru að
flækjast hjer í kring, til þess að gera grófari verkin“,
sagði hún og setti aukamola í bollann hans. „Þá getið
þjer hjálpað mjer meira í búðinni. Það er ekki slæm
vinna, Mr. Bliss“, hjelt hún áfram og lækkaði rödd-
ina. „Og við vinjium ekki langt fram eftir. Við getum
venjulega verið búin það snemma, að við getum snætt
saman kvöldverð klukkan 7. Mjer finst gaman að
skemta mjer svolítið að dagsverki loknu“, sagði hún
í trúnaðarróm. „Og jeg er meira fyrir það núna eftir
að karlinn er farinn. Hann var altaf hálf ölvaður, og.
r ’