Alþýðublaðið - 19.03.1929, Blaðsíða 2

ALtSÝÐUBLAÐIÐ
ALÞ'ÝÐUBLAÐIÐ |
ícmur úí á hverjum virkum degi. •
\5grel8sla i Alpýðuhúsinu við :
Hverlisgötu 8 opin frá kl. 9 árd. !
lil kl. 7 síðd. ;
Skrlfstofa » sama stað opin kl. :
Qi/i—lOVi árd. og kl. 8-9 síðd. ;
Slmar: 988 (afgreiðslan) og 2394 :
(skrifstofan). •
Ver&lag: Áskriftarverð kr. 1,50 á :
mánuði. Auglýsingarverðkr.0,15 ■
hver mm. eindálka.
Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiðjan ■
(i sama húsi, simi 1294). :
Flugumaðuriim
Magnús V. Jóhannesson, fá-
tækrafulltmi, er áöur var kos-
inn af Alþýöuflokknuiu í niöur-
'jöfinrunamefnd Reykjavíkur, hél't
s.í. sunnudag ,,fyrir.Iestur“ svo-
kallaðan í Nýja Bíó. Aðalefni
lesturs pessa var árás á steflnu
AjpýðufJokksinis. í niðurjöfniunar-
o'g skattamálu'm bæjarinis, á sam-
bandsstjórn, fulltrúaráð, bæjar-
fulitrúa flokksinis' og núverandi
trúnaðarmenn fliokksiins í ■ yfir-
skattanieflnd (undirriitaðan) og i
n'iðurjöfnunarnefnd (Sigurð Jón-
assoá). Að vísu hafði fyrirlestur
þessi ekki verið fjölisóttur og
mestmegnis sóftur af ihaldsmönn-
um, en pó kann að vera rétt að
skýra einiu sinrai frá orsökuinum
til snúnings Magnúsar og ilsku
hans við þá, er áður voru sam-
herjar hanis.
Magraús var kjörinn af bæjar-
fulltrúum A1 þýðuf! okksins tii þess
að sitja i raiðurjöfnunam'efnd
Reykjavíkur samfíeytt í sex ár, og
þó með vaxandi tregðu. Hann var
kosinn til þess að fylgja fram
stefmi flokksjns í úitsvársmáluim
í raefndinni, kypná sér se.m bezt
öll þau mál, og skýra fyrir al-
menningi aðferðiir andstöðufl'okk-
anna, íhaldsmanra og'frjáislýndra
í nefndinni. Prátt fyrir margítrek-
a£ar óskir um þetta, heyrðist ekk-
ert öii þessi ár frá Magraúsi um
starfsaðferðir ihaldsins í nefnd-
ínni, hvorki opinberlega né innun
ílokksins, í félögum'né skýrsium
tii stjóma samtakanna eða bæjar-
fulitrúanna. Hann pagði elns og
steínn um alla rangsleitni i-
haldsins í útsvarsmálum i 6 ár
samfleitt. Aldrei hefir það koniið
fyrir á þessum 6 árum, að hann
hafi undarskrifaö mieð fyrirvara
eina einustu fun-dargerð eða á-
lyktun niðurjöfnunamefndar né
ini ðu rj öf nunar s krána sjálifa. Hann
hefir ávált verið satnrrtóla íMld-
iifítjx í nefndiinni 'L cíðaldmttumim,
þó að auövitáö greindi ýmsa niö-
urjö fnuna rn-efn d a r memn á um út-
svör einstakra gjaldenda. Eina
skiftið, sem orð hiefir heyrst frá
horaum opinherlega um útsvars-
Ímálí var í fyrra, er hanm talaði um .
skattsvik nokkurra manraa og
reyndi að beina ákærunni gegn
■llanidsstjióirhinini í , stað þess að
hver maður sá, að slík nvá)
heyrðu fyrst og fremst undir
-skattstjórann, sem þá var, Einar
Amórsson, og haran hefði átt iað
kæra slík svik og hafa eftiriit
með skattsvikurumim. Enda hefði
Magnúsi sæmt betur að kæra
mennina sjálfur, úr því hann ,vissi
um skattsvikin, heldur en að
bal'da fyrirlestur um þetta sér til
fjáj\. ihaldsmeranirniir í bæjarstjótm
■uTðu samferða Magniúsi i með-
ferð hatM á málinu og ■ sýnir það
hezt, hveirt stefrat var. MagnúS'tók
því þegjaradi á sama tíma, að
stórgróða- og stóreigna-menn
hefðu lítið sem ekkent útsvar. iMá
af þessu marka, hve djúpt hiann
þá þegar var sokkiran í 'íhaJds-
foraðið.
Síðastl. haust, er koisið var iaf
nýju í hiðurjöfniunarmefnd Rvík-
ur, var það augsýnilegt að ængu
betra væri að hafa Magnús í
néfndinmi heldur en hvern annam
íihaldsmann, og þó öilfu lakara
vegna þess, að stimpilil flokks-
iras var á homum þar, og hanm gat
látið. sem hann kæmi þar fram
fyirir fliokksins hönd. Var því kos-
irara í hanls stað í jretedina Siigurð-
ur Jónasson bæjarfuliltrúi, sem er,
■mjög v*el tiæfur til slíkra istarfa
að allira dómi og ákveðiran ijiafn-
aðarmaður, sem treysta má til að
Jylgja fraira stefrau filokksins.
Síðara þetta kom fyrir hefir
Magnús úthverfst alur og læitur
'isér raú ekki nægja lengur i að
sví-kja flokk siinn í ileyrai eiras og
hann áður gerði. Hefir hann nú
gerst flugumaður 'haldsms inra-
ara verklýðsfólaga og erindreki
þess opiraberlega hér í bænum, itiíl
þess að vega að trúnaöarmiönn-
um Alþýðuflokksiras í samíbands-
stjórn, á þingi, í bæjafstjórn, full-
trúaráði, yfirskattanefnd og raið-
urjöfniunarnefnd. Hefir haran verið
látinn nota þæir svivirðiingar, sem
■ Hhaldsmenn hafa soðið saman, en
taiið sumir jafravel siig of góða tili
jþess að flara iraeð, og jafraframt
hefir hann var.ið, eins og geta og
gáfur leyfð.u, borgarstjóra, E,in-
feir Arnórssom fyrverandi skatt-
istjóra og íhaldsmennina í niöur-
íjöfraunarnefnd og öll þeirra störf.
'Slík framkoma er ailt of fyrirliít-
Teg tif þess að um haraa þurfi
mikið að ræöa, enda munu fáir
leggja trúraað á mál Magnúsar af
aiþýðu þessa bæjar. En rétt er tií
athuguraar að skýra litið eiitt frá
ástæðunum tjl þess, að Magnús;,
sem einiu sinni va:r saemilegur
flokksmaður, skuli nú vera orð-
inn slíkux f.lugumaður og iið-
hlaupi.
Magraúsi hefir verið mjiög ant
um aö fá að sitja í niiðu;rjöfnunr
arnefnd, og af störfum hanis þar
er augljóst, að það hefir ekfei
veirið til þess að berjast fyrir,
stefnu Alþýðuflokksins, heldur sér
til fját Hann hefir fengið 14
—1600 kr. í kauf) á ári fyrir 3
mlánaða starf frá kl. 4 e. h. bg
fram eftir kvöldinu. En hitt vissii
engiiui af trúnaðarmiöranum
flokksins fyr.en það komst upp
nú í haust, að Einal Arnórsson
og íhaldsmeirihluti raefndarmnar
hafi par að cmki greitt honum ár-
lega 400 krúmu' fyrir ýmsar upp-
lýsiiigar, er hann útvegaði nefnd-
inni. ihaldiniu þótti svara kositn-
aði að greiöa Miagraúsi þetfa auk-
reitis. Pjá er og kuranugt, aö
Magnús hefir byggt istóilhýsi á
Nýleradugötu 22, og er brunabóta-
verÖ þess 63600 ltr. Þaö er nú
og oröið kunnugt, að Magnús
hefir flengið íraestan styrk til aö
byggja hús þetta frá höröusitu i-
haldsmönnum bæjarins. Hjá borg-
arstjóra fékk hanm lóö meö þeim
kjörum, sem eragir aðrir floifeks-
menn hans hafa fengið, Hjá borg-
arstjóra fékk haran og bæiarbílana
til að keyra grjót og mulning að
húsi síniu fyrir lítiö eða ekfei neitt.
En lánin tiil húsbyggingarimnar
fékk hann meö ábyrgðum aranara
íhaldsmanna, sem miklu ráða hér
í íhaldsfilokkraum í bænum og í
niöurjöfnunarniefnd. Loks má geta
þesis, aö er fátækrafulltrúasitöð-
urnar urðu lausar, mæltist Al-
þýðuflokkurfnn 11,1 þess aö anraar
'fátækrafullfrúinn yrði Alþýðu-
flokksmaður og var þá mælt með
ákveðnum manrai. En borgarstjór-
inn galt þaiu svör við þessu, aö
hann myndii cngan taka i slíka,
slöðu, er, hefði ac\ra skoðun á fá-
tœkramálum en hmn sfálfur, og
var þá auövftaö búist viÖ að iskip-
aðfr yrðu 2 íhaldsmenin. En borg-
arstjóri skipaði Magraús. Hamn
h'pfir í þessari stööu 4200 krónu
ánsfauh og hefir síðan í hoi.lt ár
verið blóðbunidur borgarstjðrans í
fátækramJálum og sVieitafluitniiwg-
um, illa þokfeaður af þeim, sem
hanin átti að hjiálpa.
Pessar fjárveitingar ihaldsdns
tiil Magraúsar geta skýrt ástæð-
urnar tili þess, hvemig hann er
OTðinm í sieininii tíð. Súmuim
flokksmiönmum kann að sáma
þetta Magnúsar og flokksins
vegna, en við þvi er í raura- og
veru ekkert, að gera. Slíkt og
aranað eiras feemur stundum fyrSrs
og er ekki með öðru betur hægt
að svara því era með fyrirlitningu
þeirri, siem fluguimeran og ilið-
hlaupar ávalt verða fyrir hjá öll-
um sæmilegum möninum. Njóti
haran lofs Vijsis bg Morguirablaðs-
iras og laumanna.
Héðinn Valdtmarsson.
Rannsókn
á togaraútgerðinni.
f gær kaus raieðri deild iailþdmgis
raefmd þá, sem samþykt hafði Iver-
ið að vísa til tillögu1 »VIÍþýðu-
flokksfulltrúarama ram skipun
nefndar til þess að raransakja hag
og rekstur togaraútgerðar.iranar. (
Kosnir voru (af þrem listram án
atkvæðagreiðslu): H&raldur Guð-
mundssom, Bjarni Ásgeirsson,
Bembarð, Magmús Guðm. og Pét-
ur Ottesen.
Undir áhrifnin.
Fyrir tilsfilLi þeirra manna, er
hafa tekið sér fyrir heradur að'
reyna að eyðileggja viðleitni
Hljómsveitar Reykjavíkrar til þess
að afla félögum sínum mentunar
í tónlist og þó einkum í fiðhiMk,
skrifar Emil Thoióddsen grein, er
birtiist í „Vísi“ í gær. Átyllan er
hljómleikur Jóhannesar Velderas,
er hann hélt í Gamla Bíó á sunnu-
daginn. Tjlgangurinn er auðsær
þeim sem kunnugir eru starfil
þeirra manna, sem bak við Emil
standa. —. Hafa þeir ekki orðið
sér til nógu mikiliar vanvirðu með
slúðursiögum og rógi, sem þeir
áxanguTslaust hafa reynt að koma
á kreik undan far.ið?
„Eraginn maður með fullú ráði“s
þeirra, er voru á urn getnum
hljómleik, tekur uokkurt mark á.
þvj, sem Emil skrifar um mieðferð
Jiohs. Véldens á viðfangsefnranumi.
Flestir munu sammála ram, að
Velden hafi gert sónötu i D-dúr
eftir Beethoven fuíll skil, og jafn-
vel að hrara hafi verið prýðiliegast
leikin þess, er hann fór með„ þó
að erfitt sé að gera upp á milli
meðflerðar á ajlólíkum viðfangs-
efnum, sem öll erra leyst af hendi
eftir næmum skilningi hiins sararaa
listamannS og með handbragði
■sniliingsins. — En það uradrar mig
ekki, þótt oft hafi brugðið fyrir
vit Emils „margs konar óskýr-
Ieika“, ef hann hiefiir í þetta sinn
verið jafn-.úlla fyrirkallaður" og
hann var á ..sfðari konsert hliiónv
sveita,rinnar í vetur“, sem hann
vitnar tiil í grein sinrai.
„Stóxlynd i Islendiraga væri betur
raotað til þess, að gera innlendum
listamönnum fært að halda hljióm-
Ieika,“ skrifar Emil. — Hvers
vegna snoppuragar maðurinn sjálf-
ara sig? Er bonum ekfei sjálfrátt?'
Maðurinn, sem ætlaði að taka að
sér að stjórna hljómsveit þeirra,
er sviku orð og efndir við Hljóm-
sveit Reykjavíkur, aðallega út-
liendinga, ef , húsbændur sumra
þeirra, þótt útlendir væru, hefðu
ekfei aftrað því að híira feæmist á
laggirnar, — hann dirfist að setjaj
fram þessa setningu um Ifeið og;
hann reynir að svjvirða hinn á-
gætasta kennara, sem hér hefir
starfað að mentun íslenzkra tön-
listarmanna.
Peim, sem standa á bak við um-
xætt skriif Emils Thoroddsens,
hefir ekki tekist að ’ sundra liði
hljómsveitarinnar — og mran ekki'.
takast.
„Á skal at ósi stemma.'1 —
Emil Tboroddsen mun verða virt
til woxkunnar, að hann lét haf'a
sig tfflf að henda fyrsta skíthnaus-
inum fram í dagsbirtuna. — Þeir,
sem á bak við stánda, munu verða
dregnir fram í Ijósið, ef þeir
hætta ekki óhappaverkunum, og
þá sýradir í : allri eymd sinrai og
vesaJmensku.
Tómas Albertsson.