Alþýðublaðið - 17.06.1958, Síða 11

Þriðjudaginn 17. júní 1958
Alþýðublaðið
II
iiKynmng
J. Magnús Bjarnason:
Nr. 114.
Þegþegar SVR eru, beðnir að athuga, að burtfara-
staðir strætisvagnanna fytjast frá Lækjartorgi í dag
frá kl. 13,05 vegna bátíðarhaldanna, sem hér segir:
SOGAMÝRI, KLEPPUR, VOGA - hraðferð, SUND-
LAUGAR, HLÍÐAHVERFI, BÚSTADAHVERFI og
LÆKJARBOTNAR liefja ferðir frá HVERFISGÖTU
(Þjóðleikhús),
NJÁLSGATA — GUNNARSBRAUT, SÓLVELLIR,
SELTJARNARNES, hraðferðir AUSTURBÆR —
VESTURBÆR og VESTURBÆR — AUSTURBÆR
hefja ferðir frá bifreiðastæðinu við KALKOFNSVEG.
SKERJAFJÖRÐUR, FOSSVOGUR og IIAGiVR hefja
ferðir frá FRÍKIRKJUVEGI.
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
bhi
í DAG er þriðjudagurinn, 17.
júní 1958. — Þjóðhátíðardagur
íslendinga.
Slysavarðstofa Reykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á sarna
Btað frá kl. 18—8. Sími 15030.
Næturvörður er í Vesturbæj-
ar ápóteki, sími22290. Lyfjabúð
in Xðunn, Reykjavíkur apótek,
Laugavegs apótek og Ingólfs
apótek fylgja öll lokunartíma
sölubúða. Garðs apótek og Holts
apótek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 daglega nema á laugardög-
um til kl. 4. Holts apótek og
Garðs apótek eru opin á sunnu
dögum milli kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar apótek er opið
alla virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl. 9—16 og 19—21,
Helgidaga kl. 13—16 og 19—21.
Næturlæknir er Ólafur Ein-
arsson. .
Kópavogs apótek, Alfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
FLUGFERÐIR
Flugfélag íslands h.f.:
Millilandaflug: Gullfaxi fer
til Glasgow og Kaupmannahafn-
ar kl. 08.00 í dag. Væntanlegur
aftur til Reykjavíkur kl. 22.45 í
kvöld. Hrímfaxi fer til Glasgow
og aKupmannahafnar kl. 08.00 í
fyrramálið. — Innanlandsflug: í
dag er áætlað að fljúga til Ak-
ureyrar (3 ferðir), Blönduóss,
Egilsstaða, Flateyrar, ísafjarðar,
Sauðárkróks, Vestmannaeyia. (2
ferðir) og Þingeyrar. — Á morg
un er áætlað að fljúga tii Akur-
eyrar (3 ferðir), Egilsstaða, —
Hellu, Hornafjarðar, Húsavíkur,
ísafjarðar, Siglufjarðar, Vestm,-
eyja (2 ferðir) og Þórshafnar.
Loftleiðir h.f.
Hekla er væntanleg kl. 19.00
frá London og Glasgow. Fer til
New \rork kl. 20.30. — Saga,
sem átti að koma í morgun frá
New York er væntanleg i nótt.
SKIPAFRETTIR
Eimskipafélag íslands h.í'.:
Dettifoss fór frá Leningrad 13.
6. til Ventspils, Kotka, Lenin-
grad og Reykjavíkur. Fjailfoss
kom til Reykjavíkur 13.6. frá
Keflavík. Goðafoss fer frá Hafn
arfirði í dag 16.6. til Akraness
og Reykjavíkur. Guilfoss fór frá
Reykjavík 14.6. til Leith og
Kaupmannahafnar, Lagarfoss
fór frá ísafirði 15.6. til Hólma-
víkur, Skagastrandar, Siglufjarð
ar, Ólafsfjarðar, Akureyrar, —
Norðfjarðar, FáskrúðsEjarðar, —
Vestmannaeyja, Keflavíkur og
Hafnarfjarðar. Reykjafoss fer
frá Hamborg 18.6. til Hull og
Reykjavíkur. Tröllafoss fer frá
New York u m24,6. til Reykja- i
Víkur. Tungufoss fer frá Ísaíirði
í dag 16.8. til Sauðárkróks, —
Siglufjarðar, Akureyrar, Húsa-
víkur, Raufarhafnar, Þórshafn-
ar, Seyðisfjarðar, Norðfjarðar og
Reyðarfjarðar og þaðan til Rott-
erdam.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvasafell er væntanlegt til
Reyðarfjarðar á morgun. Arnar-
fell fer 19. þ. m. frá Þorláks-
höfn áleiðis til Leningrad. Jök-
ulfell.fór í gær frá tlamborg á-
leiðis til Hull og íslands. Dísar-
feli er væntanlegt til Raufarhafn
ar á morgun. Litlafell er í ol.íu-
flutningum í Faxaflóa. Helgafell
fer væntanlega frá Riga í dag á-
■leiðis til Hull. Hamrafell. fór frá
Batum 11. þ. m. áleiði til Rvk.
Heron losar sement á Breiða-
fjarðarhöfnum. Vindicat losar
timbur á Norðurlandshöfnum. —
Helena er væntanleg tií Akra-
ness á hádegi í dag.
HJÓNAEFNI
S. 1. laugardag opinberuðu trú
lofun sína stud. phil. Sigrún Á.
Sveinsson, Gústafs A. Sveinsson
ar hrl., Melhaga 16 Reykjavík
og cand med. Jochen Anders,
Kurts Anders yfirlæknis, Berlín.
Listamannakiúbburinn í bað-
stofu Naustsins er opinn annað
kvöld. Rætt verður um tilmæli
Tónskáldafélags íslands til rík-
isstjórnarinnar um sérleyfi til að
reka eigin útvarpsstöð á sama
hátt og varnarliðið. Útvarps-
stjra og útvarpsráði er boðið á
fundinn. Málshefjandi verður
Jón Leifs. Umræður hefjast kl.
9 stundvíslega.
E-n hvað þeir sungu hátt í
Singapore! „Tra-lá-la-la!“ Á-
fram, áfram inn í Kínasjóinn,
framhjá Formósa, fram hjá
Japan. En hvað þeir stigu létti
Igga dansinn f Tókíó! /,Eja! svo
dillandi dans“. Áfram, áfram
út á Kyrrahafið, — það var leið
in til Aðalheiðar. Áfram, áfram
til Ameríku, austur yfir Kletta
fjöllin. Ég sveif í loftinu austur
yfir grassléttuna, austur yfir
stórvötnin, austur yfir skóga
og vötn, borgir og, byggðir, —
austur að Atlantshafi. „Húrra!“
Ég var búinn að fara hringinn
í kring um jörðma eins og
herra Fogg. Maður gat svo sem
vel farið f kringum jörðina á
ofurlítið skemmri tíma en átta
tíu dögum. — Skyldi Jules
Verne hafa nokkra hugmynd
um það? Það var nauðsynlegt
að láta hann vita það, — vita
það, að maður gæti farið í kring
um jörðina á fáum mínútum,
með því að synda í sjónum og
svífa í loftinu. Ég lagði svo aft
ur af stað út á hafið til þess
að finna Jules Verne. Hvað mér
var létt um að synda! Hvað var
kafteinn Webb hjá mér? Hann
synti Englandssund með ógur-
legustu erfiðismunum. Og Byr
on lávarður var næstum sprung
inn á sundinu yfir Héllusund.
En ég, — ég synti Atlantshafið
að gamni mínu. En svo allt í
einu sá ég tvær konur koma á
móti mér. Þær gengu á sjón-
um og leiddust. „Halló!“ Ég
þekkti þær. „Halló!“ Það voru
þær Lallá og Aðalheiður.
„Halló! Halló! “ En nú missti
ég sundtökin. „Hjálp!“ Ég var
að sökkva. „Hjálip!“. Ég var að
drukkna. „Hjálp! Hjálp!
Hjálp!“ Ég sökk.----------Nei,
ég var aftur í rúminu mínu.
Það voru einhverjir við rúm-
stokkinn. Það var lotið ofan að
mér. Ennið á mér var strokið
með einhverju mjúku. — Það
var svo notalegt að láta strjúka
sér um ennið. Það voru ein-
hverjir að hvísla nálægt mér.
Það var talað, en svo hljótt, —
svo hljótt:
— Far þú að sofa, þú ert
svo þreytt. Eg skal vaka í
nótt, — far þú að sofa.
Eg hafði heyrt þessa rödd
áður, — en hvar?
— Nei, ég ætla heldur að
vaka, — ég er ekki þreytt, —
ó, ég verð endilega að vaka!
Eg hafði lika heyrt þessa
rödd einhverntíma áður, — en
hvar og hvenær? Ó, ég elsk-
aði þessar raddir, sérstaklega
þá síðari. En því þótti mér
vænt um þær? Því elskaði ég
þær?
— Nei, elskan, usofðu í nótt,
— hann er úr allri hættu. Eg
skal vaka, — sof þú, elskan,
— elskan, sof þú.
Þetta var sagt svo elskulega,
með sorgarblíðu, — svo hljótt,
— svo undur hljótt, eins og
móðir væri að svæfa bam sitt.
Ó, hvað þessi orð voru svæf-
andi! Ó, hvað það var gott að
sofna, — vera lítið barn, —
láta vagga sér, — láta syngja
við sig vögguljóð, — svo lágt,
svo lágt, — lægra, lægra, sæt-
ara og sætara — og sofna. Og
ég var allt í einu orðinn lítið
barn. Mér var vaggað og vagg-
að og vaggað — og vpggu-
hljóðið var Ijúft, svo þýtt og
svo sætt, — varð alltaf ljúf-
ara, þýðara, sætara. Sof þú, sof
þú, sof þú, sof þú, elskan, —
elskan sofðu. Og vaggan var
svo mjúk, og hún gekk svo lið
inn. og svo var álfakóngurina
líka svo nærri og állir Ijósálf-
arnir litlu. Nei, ég þorði ekkií
að kyssa ál fadrvícninguna, þó>
að hún væri ídi.af að segja:
Kysstu mig, i litli drengur, —.
kysstu núg, kysstu mig. Og'
allir litlu ljósálfarnir hlógu að
mér, og álfakóngurinn hló að
mér, og elskulega, litla Ijós-
álfadrottningin hló að mér
líka, af því að ég var svo feim
inn. Og mér fannst ég ætla að
verða að ekki neinu.------En
svo allt í einu var ég horflnn
heim f rúmið mitt. Eg lauk
upp augunum og horfði um
herbergið. Lal!a sat við rúm-
stokkinn. Hún brosti framan
í mig,_ og ég brosti líka.
— Ó, hvað ég hefí sofið fast,
sagði ég, og mig hefur verið að
dreyma öll ósköp.
— Já, þú hefur sofið vært
í nótt, elsku Eiríkur, sagði
Lalla, og nú fer þér að batna,
Hún strauk svitann af enn-
inu á mér með silkiklútnum
sínum og hún klappaði á
ugt til hægri og vinstri, og hún hönd mína.
leið með mig svo hægt, svo — Þér er að; batna, guðj sé
hægt, inn f allsnægtaland 'ilof, sagði hún. En hvað hún
draumanna. Þar var gott að
vera. Þar vildi ég eiga mér
höll og búa á meðal ljósálf-
anna litlu. Ó, vhað þeir voru
elskulegir, litlu ljósélfarnir!
Þeir voru næstum eins litlir
og ég. — Eg var svo ósköp
litlu. Ó, hvað þeir voru elsku-
lega fríðir í sjón að sjá, litlu
ljósálfarnir! Hvað þeir döns-
uðu ilétti'íega á blómkrónum
rósanna! Hvað þeir klifruðu
fimlega upp regnbogaröndina
og renndu sér mjúklega niður
aftur! Hvað 'þeir voru yndis-
var föl, — svo ósköp mögur og
föl.
— Eg sé að þú hefur vakað*
yfir mér í nótt, elsku systir,
sagði ég. Þú ert góð.
— Eg hef ekki vakað ,nema
hálfa nóttina, sagði hún, ten
guðj sé lof fyrir að þér er að
batna.
— Já. mér er að batná. Eg
gæti klætt mig í dag.
-— Nei, nei, ekki í dag.
-— Jæja, þá á morgun. Mér
þykir vænt um, að þetta' urðu1
ekki eins alvarleg veikirrdi og
legir, þegar þeir þeystu um á I ég hélt í fyrstu, Það er • ekki
gulum og rauðum og grænum
og bláum fiðrildum! Og hvað
þeir voru kátir og Ijúfir og sak
lausir, og einn hafði á höfðinu
kórónu úr gulli. Það var álfa-
kóngurinn, og hásætið hans
var bikarinn á marigóld-blómi.
En hvað hásætið ruggaði í
vindinum! Og álfadrottningin
sat á hæstu liljunni. Hvað hún
var falleg, með gú-gú augu og
Spékoppa £ kinnunum! Hún
var búin í fegursta skraut, allt
úr ilmsætustu og fríðustu blóm
um. Hún leit til mín og brosti.
— Kysstu mig, sagði litla ljós-
álfadrottningin, æ, kysstu mig,
kysstu mig litli drengur — þú
ert svo — elskulegur og —
svo sætur. Og ég varð svo feim
mikið að liggja veikur þrjá eða
fjóra daga. Eg vona, að við
getum lagt af stað í næstu viku
eins og við höfðum ákvarðað,
Lalla leit undan sem snöggv
ast.
— Þú mátt ekki tala meirs
í senn, elsku Eiríkur,'
hún, því að þú ert enn sVo
óstyrkur.
Ég brosti, — ég gat ein-
hvern veginn ekki hlegið. ;
AUGLÝSIÖ I
ALÞÝÐUBLAÐINÖ.
T'
FSLIPPUS
OG GAMLS
TURNINN
„Hvað gengur hér á?“ spurði
foringinn, þegar hann kom nið-
ur í klefann. Prófessorinn var
einmitt að 'hjálpa varðmannin-
um á fætur. „Læstu dyrunum
og sjáðu um það, að þessi sleppi
ekki líka,“ hrópaði foringi varð
liðsins, „og komdu svo með
mér.“ Varðmaðurinn fylgdi for
ingja s'ínum ruglaður upp.
„Leitið þið í bænum þar til þið
finnið fangann,“ bvæsti foring-
inn, „og þið skuluð biðja fyrir
ykkur, ef þið finnið hann ekki.“
Filippus reikaði um göturnar í
mannfjöldanum. „Ég vona aS
ég geti fundið Jónas,“ bugsaðt
hann. ^ :