Morgunblaðið - 13.09.1939, Page 8

8

Miðvikudagur 13. sept. 1939t
lll_!iillIlllItinilI]l!Illllllillllllll!lllillllilUll!lililltllltllIllllllllllll!l!Illllllllllllllllll!l]lll!llllllilllllllll]llll!lllllIllllllll!IIIIIIIII!ltllllll!lllll!lll||!!l]||||||IIIIIUIIII]||llllliIIII!llll!]||II111llllllIIII!lllllllllllllllllllllll]iil!lillllllllllllllllll|||IIIIIIII!lll!liimilillllilllIllli:illlllll
^aupsíiapuv 1 Orczij barótiessa: EWUHITITI
LEGUBEKKIR
allar stærðir, vandaðir, ódýrir.
Körfugerðin, Bankastræti 10.
GRÆNMETISSALAN
við Steinbryggjuna selur á
hverjum degi frá kl. 8—12
mjög ódýrt hvítkál í stærri
kaupum.
Þjer getlð byrjað að fylgjast með i dag. — IO. dagur.
'jiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii1
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiim
MEÐALAGLÖS, FLÖSKUR,
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Við sækjum
heim. Hringið í síma 1616. —
Laugavegs Apótek.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkenda
meðalalýsi fyrir börn og full-
orðna, kostar aðeins 90 aura
heilflaskan. Lýsið er svo gott,
að það inniheldur meira af A
og D-fjörefnum en lyfjaskráin
ákveður. Aðeins notaðar ster-
ilar (dauðhreinsaðarj flöskur.
Hringið í síma 1616. Við send-
um um allan bæinn.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
hvoli.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. -
BJörn Jónsson, Vf'sturgötu 28.
Sími 3594.
KAUPUM FLÖSKUR,
fctórar og smáar, whiskypela,
giös og bóndósir. Flöskubúðin,
B ergstaðastræti 10. Sími 6395.
Fœkjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
í 08 og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
valt hæsta verð. Sækjum til
yðar að kostnaðarlausu. Sími
6883. Flöskuversl. Hafnarstr. 21

VENUS SKÖGLJÁI
mýkír leðrið og gljáir skóu« af-
burða vel.
VENUS-GÓLFGLJÁI
aíburðagóður og fljótvirkur. —
Á*ali í næstu búð.
Það, sem skeð hefir í sögunni:
Eftir stjómarbyltinguna í Frakklandi
býr Juliette Marney hertogadóttir með
Petronelle fóstru sinni, í litlu kvisther-
bc-rgi í París. Dag einn gerir lýðurinn
aðsúg að henni, og hún forðar sjer inn
í hús Derouledes, þjóðþingfulltrúa, er
býður henni að búa á heimili sínu
ásamt Petronelle, þangað til enski
ofurhuginn, Rauða akurliljan, geti út-
vegað henni far til Englands. Juliette
er á báðum áttum, því að fyrir 10 ár-
um hefir hún svarið föður sínum þess
eið að hefna sín á Deroulede, er hefir
vegið bróður hennar í einvígi.
Þau voru kornin út í skógar-
jaðarinn og gengu þegjandi á-
fram. An þess að hun tæki eftir
því, höfðu blómin, sem hún hafði
tínt, hrunið eitt og eitt úr hönd-
um hennar. Og Deroulede var svo
niðursokkinn í hugsanir sína, að
hann virtist ekki talra eftir henni.
Við hliðið tók hann þó upp vega-
brjefið, sem leyfði henni inngöngu.
Sjálfur gat hanu sem þingfulltrúi
farið og komið eins og honum
sýndist.
Hrollnr fór um Juliette, er borg-
arhliðið lokaðist að baki hennar.
yar eins
fyrir að hafa fundið til samúðar
með þessum manni og jafnvel ver-
ið hrifin af göfgi hans, þessa
manns, sem hafði gert henni og
hennar fólki ilt, þessum manni,
sem hún átti að hata og hefna
sín á.
VI. kapítuli.
Rauða akurliljan.
okkrum klukkustundum
síð-
ar sat Juliette í dagstof-
unni með Madame Deroulede og
Anne Mie. Þær virtust allar þög-
ular og kvíðafullar.
Bjett eftir kvöldmat hafði kom-
ið gestur til Derouledes, og þeir
voru nú báðir inni í vinnuherbergi
hans.
•Gesturinn sat við borðið and-
spænis Deroulede. Á stólnum við
hlið hans lá stórt slá, rykótt og
útslettótt, eins og eftir langt
ferðalag. En fötin, sem hann var
í, báru vott um góðan smekk og
fullkominn skraddara. Hann bar
sig vel og frjálslega í hinum
skrautlegu tískuklæðum þeirra
tíma, stuttum frakka, tvöföldu
vesti og íburðarmiklum knipling-
Það yar eins og það lokaði úti um' Hanf var ólíknv Deroulede,
endurminninguna um þenna ynd-1 og Ijóshæiður, dálítið daufleg-
islega dag.
Hún fann til smæðar sinnar og
ófullkomleika. Hvaða rjett hafði
hún til þess að vera glöð og bjart-
sýn, eins og hún hafði verið úti í
skóginum? Hún skammaðist sín
fyrir sjálfa sig, skammaðist
sin
SAUMA GARDÍNUR
Tek einnig zig-zag saum. —
Eyvör Þorsteinsdóttir, Víðimel
49, sími 5262.
GÓÐ STÚLKA
óskast í vist á Hringbraut 116.
Sigríður Benediktsdóttir.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Sími
2799. Sækjum sendum.
ur a svip i góðlátlegum augunum.
Og hann talaði frönsku með ensk-
um hreim.
Um stund höfðu þeir setið og
talað saman alvarlegir í bragði.
Nú horfði Englendingurinn hvast
á vin sinn, en elskulegt bros ljek
um varir hans. Deroulede gekk
um gólf, hrifinn á svip og óþyeyju-
fullur.
„Jeg skil ekki, hverníg þjer
hafið komist til París, kæri Blak-
eney“, sagði hann og lagði hönd-
ina á öxl vinar síns. „Franska
stjórnin er þó ekki búin að gleyma
Rauðu akurliljunni“.
„Jeg hefi sjeð fyrir því“, svar-
aði Blakenej^ og hló sínum sjer-
kennilega hlátri. „Jeg sendi Tin-
ville brjef, ritað með eigin hendi,
í morgun“.
„Þjer eruð ekki með fullu ráði,
Blakeney!“
„Ojú, kæri vinur. Það var ekki
af eintómri heimsku, að jeg sendi
FRIGGBÓNIÐ FlNA,
er bæjarins beata bón.
ERUM KOMNIR 1 BÆINN.
Tökum að okkur hreingerning-
ar eins og að undanförnu. —
Guðni og Þráinn. Sími 2131.
BESTI FISKSlMINN
er 52 75.
SLYSAVARNAJELAGIÐ,
skrifstofa Hafnarhúsinu við
Geirsgötu. Seld minningarkort,
tekið móti gjöfum, áheitum, árs-
tillögum o. fl.
KENNI BYRJENDUM
og skólafólki ensku, dönsku,
þýsku og reikning. Þormóður
Ögmundsson, sími 4888.
KENSLU í ÍSLENSKU
óskar jítlendingur. Tilboð með
kenslugjaldi merkt 2727.
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor
kvikindum útrýmt úr húsum og
skipum. — Aðalsteinn Jóhanns-
son, meindýraeyðir, sími 5056,
Reykjavík.
hiuum opinbera ákæranda rauða
merkið mitt. Jeg vissi hvað þio
höfðuð í huga. Það er óðs manns
æði, og þess vegna kom jeg yfir
sundið í „Dagdraum“, til þess að
vita hvort jeg gæti ekki tekið
þátt í leiknum“.
„Þjer kallið þetta leik?“, sagði
Deroulede beiskjufullur.
„Hvað á jeg að kalla það?
Heimskulega, fjarstæða, æðis-
gengna fyrirætluu, sem getur að-
eins endað á eian veg — lífláti
ykkar allra“.
„Hvers vegna voruð þjer þá að
koma?“
„Til þess, ja, hvað skal segja“,
sagði Sir Percy með hinni óvið-
jafnanlega letilegu rödd. „Til þess
að gefa frönsku stjórninni annað
að hugsa um, meðan þið hinir
gangið í gildruna. Því að þetta
er nú djarfasta og heimskulegasta
ráðagerð sem nokkurn tíma hefir
verið upphugsuð, kæri Deroulede,
þar sem í hlut á, drotning í fang-
elsi, sem brátt á að dæma, lund-
arfar Frakka og heimska mann-
kynsins yfirleitt“.
Deroulede brosti.
„Finst yður það ekki koma úr
hörðustu átt, Blakeney, að þjer
sitjið þarna og sjeuð að dæma
fólk fyrir djarfar og heimskulegar
ráðagerðir ?“
„Jæja, jeg sit þá ekki, jeg
stend“, svaraði Blakeney hlæj-
andi og stóð á fætur og rjetti
letilega úr sjer. ,,Og lofið mjer
svo að segja yður það, að Rauða
okurliljan og fjelagar hans hafa
aldrei reynt það ómögulega. En
að reyna að hrífa drotninguna úr
klóm þessara blóðhunda, það er að
reyna hlut, sem er ómögulegur“.
„Og þó ætlum við að reyna“.
„Veit jeg vel, og þess vegna.
lcom jeg og sendi byltingarnefnd-
inni í tilbót lítinn lappa. Neðst á.
honum var merkið, sem þeir eriu
farnir að kannast við: Rauða ak—
urliljan11.
„Og síðan?“
„Og síðan? Síðan mun árangur-
inn brátt sýna sig. Robespierre,.
Danton, Tinvell, Merlin og allir
þessir bannsettu þrjótar fá nógr
að gera við að leita að mjer, eins
og nál í heystakk. Þeir munu,
kenna mjer um hina mishepnuðu
tilraun og ef til vill — jeg segi
aðeins ef til vill — sleppið þjer:
úr landi á „Dagdraum“ með; hjálp-
yðar auðmjúka þjóns“.
„En áður en það verði, ná þeir*
í yður, og þá láta þeir yður ekki:
sleppa!“
„Kæri vinur. Byltingarstjðrnin
yðar misti þolinmæðina, þegar jeg;
slapp úr greipum Chauvelins. Reið-
in blindar þá, en jeg- er altaf jafn
kaldur og rólegur“.
Og Rauða akurliljan hló glað--
lega.
„Ætlið þjer að hjálpa okkur tiP
þess að bjarga drotningunui ?“
spurði Deroulede alvörugefinn.
„Já, eftir megni“, svaraði Blak-
eney. „Og síðan ætla jeg að lijálpa-
ykkur, til þes sað komast úr klíp-
unni, þegar tilraunin hefir mistek--
ist“.
„Hún mun ekki mistakast“„.
sagði Deroulede innilega.
Sir Perey Blakeney gekk tiP.
vinar síns og lagði höndina blíð—
lega á öxl hans og spurði.
„Viljið þjer segja mjer frás
ráðagerðum yðar?“
Deroulede var strax fullur af.~
áhuga.
Framh.
fTW^qu/nka'funjLi
4\0 > + -
TVÖ HERBERGI OG ELDHÚS
vantar mig 1. október í Skerja-
firði. Jón Þorláksson, Þorra-
götu 5.

ÍBÚÐER, itórar og tmáar og
emitök herbergi.
LEIGJENDUR, hvort tem «r
fjölikyldufólk eöa eiuhleypa.
BmáauglýBÍngar Morgunblaðe-
ius ná altaf tilgangi línuœ.
STÓR ÍBÚÐ
til leigu, til íbúðar eða fyrir
smáiðnað og íbúð, skrifstofur,
matsölu eða fleira. Sjerstakt
verkstæðispláss, til Ieigu sama
stað. Uppl. í Klæðaversl. Aðal-
stræti 16.
til leigu fyrir 25 kr. frá 1
Vesturbraut 6. Sími 9190
Það var altítt hjer áður, að
bækur, sem vöktu gremju, voru
brendar á báli. Það kemur fyrir
ennþá, en mismunurinn er sá, að
fyrrum voru þær dæmdar af sjer-
stökum dómstóli. Árið 1754 fjell
sá dómur t. d. yfir bók í Boston,
aðhún skyldi hýdd 40 vandarhögg
um á almanna færi, og síðan brenn
ast. En á síðustu stundu var refs-
ingin færð niður í 30 vandarhögg
og brennu. Það þætti eflaust kát-
legt nú á dögum að sjá bækur
hýddar á almanna færi.
★
Flugyjel lenti fyrir skömmu
skamt frá Indíánabústað lijá
Pnerto Carreno í Colombia. Indí-
ánahöfðinginn sendi þegar tvo af
mönnum sínum til þess að rífa
hana í súndur. Hann var tekinn
fastur fyrir þetta tiltæki, en við
| yfirheyrslu kom í ljós, að liann
ætlað sjer að ná í stóru
Hafnarf jörður:
1 HERBERGI OG ELDHÚS .
okt na^ni ætlaö sler aö na 1
I fuglseggin tvö (þ. e. hjólin) til
þess að unga þeim út og eignast
TVÖ HERBERGI : sjálfur slíka fugia.
og eldhús til leigu á Suðurgötu ^
63, Hafnarfirði. j Meðan Bismark var málafærslu-
maður, reiddist hann einu sinni
við vitni, sem var ósvífið í orðum.
— Hagið yður sæmilega, ella
fleygi jeg yður út, sagði hann.
FORSTOFUHERBERGI j — Jeg ræð því hverjum er
til leigu á Austurgötu 23. fleygt út, sagði dómarinn.
TIL LEIGU I HAFNARFIRÐI
tvær stofur og eldhús. Upplýs-
ingar í síma 1811.
Var nú haldið áfram, en brátt
reiddist Bismarek aftur við vitnið
og þá sagði hann:
— Ef þjer liagið yður ekki sæmi-
lega, læt jeg dómarann fleygja;
yður út.
★
Skáldið Milton, sem orkti Para-
dísarmissi, var mjög eigingjarn og
ónærgætinn við konu sína. Hún
varð því næstu.n því klökk er
hann spurði hana einu sinni að því
í samkvæmi hvort ekki væri drag
súgur þar sem hún sat. Slíkri um-
hyggjusemi hafði hún ekki átt að •
venjast.
. — Nei, góði minn, sagði hún.
— Þá skulum við skifta um
sæti, sagði skáldið, því að hjer er
sá bölvaður dragsúgur.
★
Heimspekingurinn Hume var
mjög feitur. Einu sinni var hann
á leið yfir Ermarsund og gerði þá
æðiveður. Hefðarfrú nokkur ætl-
aði að leita hughreystingar hjá
honum, en Ilume sagði að þau
myndi bæði vera komin í fiska-
maga innan skams.
— Hvert okkar haldið þjer þá
að verði fyr etið? spurði hún.
— Ránfisltarnir munu ráðast á
mig, sagði Hurne, en þeir mat-~
vöndu á yður.