Morgunblaðið - 06.07.1940, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 6. júlí 1940.
Elsa Barker:
Brjeffrá látnumsem lifir
Öxnadalsheflðarvegar
Ósannindi Tím-
ans hrakin
Þessi bók, sem á essku heitir; Letters from a Living Dead Man,
er nú komin út á íslensku í þýðingu eftir Kristm. Þorleifsson og Víg-
lund Möller.
Eins og nafn bókarinnar ber með sjer, eru þetta brjef frá manni,
sem kominn er yfir landamæri dauðans.
Höfundur bókarinnar segir meðal annars í formálanum: „Áhrif
þessara brjefa á mig sjálfa hafa verið þau, að fjarlægja gersamlega
allan ótta minn við dauðann, styrkja trú mína á ódauðleikann og
gera lífið handan við gröf og dauða jafn raunverulegt og eðlilegt og
lífið hjer. Geti þau veitt, þótt ekki væri nema einni mannveru, jafn
dýrðlega ódauðleikavissu og þau hafa veitt mjer, þá er fyrirhöfn
min að fullu launuð“.
Lesið þessa bók.
Bókaverslu n ísaf oldarprentsmiðju
Sími 4527.
Sjerleyfisleiðin
Reykjavík - Keflavík - Garður - Sandgerði
Tvær ferðir á dag alla daga.
ÞJÓÐFRÆGAR BIFREIÐAR.
Steindór, sími 1580.
Kýjar bækur:
Margit Ravn:
DÆTUR BÆJARFÓGETANS.
GRÍMA 15. heftið.
REIMLEIKAR Á ÞÓRSHÖFN.
%
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar
og BÓKABÚÐ AUSTURBÆJAR B. S. E. Laugaveg 34.
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ EKKI----ÞÁ HVER7
Tímanum, sem út kom í gær
birtist svohljóðandi grein:
Oxnadalsheið arvegur.
Morgunblaðið hefir undanfarið verið
að þakka Sigurði Eggerz fyrir það, að
hafist verður handa um lagningu Öxna-
dalsheiðarvegur. Þetta lof er álíka ó-
maklegt og ef Sigurði væri þakkaður
siguf Þjóðverja í Frakklandi! Sann-
leikur málsins er sá, að undanfarin ár
hefir Krossanesverksmiðjan verið helsti
vinnuveitandi Glerárþorpsins hjá Akur-
eyri. Þegar ljóst var að verksmiðjan
myndi ekki starfrækt af sömu aðilum
og áður, sneri oddviti sveitarinnar sjer
til ríkisstjómarinnar og bað hana að
koma því til leiðar að verksmiðjan yrði
starfrækt eða íbúum Glerárþorps veitt
önnur atvinnubót í staðinn. — Vegna
hinna óhagstæðu síldveiðihorfa þótti
ríkisstjóminni ekki hyggilegt að starf-
rækja verksmiðjuna, en sá að skapa
þurfti atvinnu fyrir Glerárþorpið
vegna þessa ástands. Ákvað hún því, að
hafist skyldi handa um lagningu Öxna-
dalsheiðarvegar. Ráðherrar Framsókn-
arflokksins lögðu til að þessi fram-
kvæmd yrði strax greidd fyrir ríkisfje,
en hinir ráðherramir munu frekar hafa
kosið að taka fjeð að láni aðallega hjá
sjóði, sem ríkið ræður yfir. Er enn
óvíst hvor leiðin verður farin, en á-
giteiningurinn um það mun ekki látinn
tefja framkvæmd málsins. Hefir Fram-
sóknarflokkurinn jafnan talið það ó-
heilbrigt að taka. lánsf je til vegargerðar
og láta endurgreiðslu þess verða til að
tefja fyrir framkvæmdum á komandi
tímum. En um afskifti Sigurðar Egg-
erz er það að segja, að hann kom
ekki náJægt málinu fyr en alt var
raunvemlega klappað og klárt og er
því ekki hægt að búa til úr þessu máli
einhverja skrautfjöður handa honum.
Út af þessum skrifum Tímans,
sneri Morgunblaðið sjer til Ól-
afs Thors atvinnumálaráðherra,
og spurði hann hvað hið sanna
væri í málinu. Hann segir:
— 1 þessari Tímagrein er
sannleikanum gersamlega snúið
við. Sannleikur málsins er þessi:
Áður en Bernharð Stefánsson
alþm. fór norður af þingi, bað
hann ríkisstjórnina að athuga
hvort ekki myndi unt að reka
Krossanesverksmiðjuna í sumar,
vegna atvinnuþarfar íbúa Gler-
árþorps. Jeg tjáði Bernharð, að
engar líkur væru til þess, að
verksmiðjan yrði rekin í sumar.
Síðar kom oddviti Glerár-
þorps hingað suður og ræddi
málið við ríkisstjórnina. Hann
fekk sama svar hjá mjer og öðr-*
um ráðherrum, sem hann átti tal
við. Enda liggur í hlutarins eðli,
að þegar sumar íslensku verk-
smiðjurnar verða alls ekki starf-
ræktar eða þá aðeins að litlu
leyti, fer ríkið ekki að leigja
erlenda verksmiðju.
Við þetta sat. Hefst svo þátt-i
ur Sigurðar Eggerz bæjarfógeta
í málinu. Þegar gerðar höfðu
verið samþyktir á sýslufundum
Eyjafjarðar- og Suður-Þingeyj-
arsýslum svo og í bæjarstjórn
Akureyrar viðvíkjandi Öxna-
dalsheiði, kemur Sigurður Egg-
ers bæjarfógeti rakleitt hingað
suður og ræðir málið við rík-
isstjórnina. Hann færði fram
mörg rök fyrir nauðsyn þess,
að hafist yrði handa í sumar
um lagningu Öxnadalsheiðar-
vegarins.
Eitt sinn, er jeg ræddi málið
við bæjarfógeta kom upp sú
hugmynd — jeg man ekki hvort
upptökin voru hjá honum eða
mjer — að sennilega yrði það
málinu til fyrirgreiðslu, ef í-
búar Glerárþorps fengju þarna
forgang um vinnu, þar sem
ríkisstjórnin væri algerlega ráð-
þrota um úrbætur þeim til
handa.
Þetta er sannleikur málsins.
Og þó að það sje rjett, að ríkis-
stjórnin var fúsari að ráðast í
framkvæmdir á Öxnadalsheiði
í sumar, vegna þess, að með því
gat hún í leiðinni hjálpað íbú-
um Glerárþorps, þá er hitt einn-
ig rjett, að engum hafði dottið
þessi lausn í hug, fyr en bæj-
arfógeti Sigurður Eggerz kom
að máli við ríkisstjórnina. Eru
það þessvegna bein ósannindi,
sem Tíminn hermir í málinu.
Sannleikurinn er sá, að það
er fyrir frumkvæði og atbeina
Sigurðar Eggerz við ríkisstjórn-
ina, að hún samþykti að hafist
yrði handa um framkvæmdir á
Öxnadalsheiði, í sumar.
Minning Friðgeirs
Sigurðssonar bryta
Kveðja frá vinum hins látna.
Við lítum yfir liðnar stundir
þá látinn vinur kvaddur er.
Þá margir vakna í minni fundir
manna, sem að kyntust þjer.
Þú fyrrum gekst um bjartar
brautir,
en birtan gafst þjer litla stund.
Svo varðstu að líða þungar
þrautir.
Þó var jafnan glöð þín lund.
Við þÖkkum alla þína kynning,
þótt þú hverfir okkur sýn,
geymist æ hin mæta minning
meðal vor, er söknum þín.
Nú er lokið lífsins þrautum,
Ijómar frelsisdagur þinn,
því sálin nú á björtum' brautum
bústað hefir fundið sinn.
Við lítum yfir liðnar stundir,
þá látinn vinur kva'.dur er.
Nú blæða harma opnar undir
allra, sem að kyntust þjer.
I. K.
Umboðsmaður S. I.
F. í New York kom-
inn til Reykjavíkur
Olav M. Hert2Íwig, umboðs-
maður Sölusambands ísl.
fiskframleiðenda í Bandaríkjun-
um, er nýkománn hingað til bæj-
arins.
Mr. Hertzwig er af norskum
ættum og er fæddur í Bergen.
Hann liefir um langt skeið verið
þektur1 maður meðal Norðurlanda-
búa í Bandaríkjunum og jafnan
verið mjög til fyrirgreiðslu mál-
um þeirra. T. d. hefir liann tekiS
mikinn þátt í ýmsri góðgerða-
starfsemi meðal þeirra og hefir
m. a. verið formaður í stjórn
norsks barnahælis í Brooklyn.
Um níu.ára bil var hann og for-
maður sænsku viðskiftaskrifstof-
unnar í New York.
í mörg ár var firma Mr. Hertz- <-,
wig, Olaf Hertzwig Trading Co.,
New York, einn aðal innflytjandi
skandinaviskra afurða til Banda-
ríkjanna.
Mr. Hertzwig kveðnr sig jafn-
an hafa unnið; að því að skapa
markaði fyrir ^ útflntningsvörur
Norðurlandaþjóða í Bandaríkjun-
,um. Byggir hann miklar vonir á
því, að hægt muni vera að vinna
markaði fyrir íslenskar fiski-
afurðir, einkanlega niðnrsoðinn
fisk, þar vestra. Telur hann, að
hinar íslensku afnrðir sjeu mjög
líklegar til þess að vinna mikla
markaði og sje nú þegar nokknð
komið áleiðis í þeim efnnm.
Hann kveðst álíta, að viðskifti
íslendinga hljóti í framtíðinni
mjög að beniast til Bandaríkj-
•hnna og að viðskiftalegur velfarn
aðnr þeirra hljóti mjög að vera
4 .
háður' því í framtíðinm, hvernig
til tekst með þau viðskifti.
Mr. Hertzwig telur sjer þa?f
hina mestu ánægju að eiga þess
kost að vinna að því að efla við-
skiftasambönd íslendinga í Vest-
urheimi.
Hann kvaðst vænta sjer hins
besta af dvöl sinni hjer.
Lundúnablaðið „The Times'*
hefir birt allítarlega grein um há-
skólabygginguna nýju og sagt frá
hátíðahöldunum i sambandi við
vígslu háskólans 17. ,júní.
Haraldnr Björnsson biður þ.t
Reykvíkinga, sem hafa fengið sent
tímaritið „Leikhúsmál“ og sem
ekki ætla sjer að gerast kaupeúd-
ur að blaðinu, að gera svo vel að
senda honum þetta fyrsta hefti
sem allra fyrst, því það er þegar
uppselt, en eftirspurnin er mikil.