Alþýðublaðið - 04.05.1929, Side 2

thalds hveUor.
„Fjðregg fslendinga.”
„Veriad flskveiðalagamia.t(
Sigurðnp Eggerz les npp.
ALÞÝBUBLABIB
ssmur út á hverjum virkum degi.
4Sg'íei@sia i Alpýðuhúsinu við
Hverfisgötu 8 opin trá kl. 9 árd.
tll kL 7 síðd.
ShrlSstofa á sama stað opin kl.
91/*—lOV'j árd. og kl. 8-9 síðd.
Simar: 988 (aigreiðslan) og 2394
(skrifstoian).
Verðlag: Askriftarverö kr. 1,50 á
mánuði. Auglýsingarverðkr.0,15
hver mm. eindálka.
Prentsmiðja: Aipýðuprentsmiöjan
(i sama húsi, simi 1294).
S. U. J.
í kvöld koma fulltrúar frá 4
æskulýðsfélögum, 2 hér í Reykja-
vik og 2 utan borgarinnar, saman
í þeim tilgangi að stofna samband
sin á milli. Hefir Féiag ungra
jafnaðarmanna hér i borginni
gengist fyrir sambandsstofnun
pessari og haft ailar framkvæmdir
á hendi. Stofnpingið sitja 12 full-
trúar.
Hreyfing ungra jafnaðarmanna
er nú í hröðum vexti og er pað
víst, að sambandsstofnunin mun
ýta mjög undir unga jafnaðarmenn
um land alt til að stofna með
sér félög, er siðan gerist meðiimir
sambandsins.
Samtökin eru pau öfl, er jafn-
aðarmenn beita í baráttunni fyrir
stefnunni.
Petta skiija og ungu mennirnir
og binda félögin, sem til eru í
eitt allsherjarsamband svo að
meiri árangur verði af starfinu og
pað verði skipulagt vel. — Er
petta góður vottur um viðgang
alpýðusamtakanna, ekki sist pegar
á pað er litið, að pað er æskan
sem hér er á ferðinni. — „Ef
æskan vili rétta pér örvandi hönd
pá ertu á framtíðar vegi,“ segir
Þorsteinn, og pað er víst að sann-
ieikur mikill felst í pessum orðurn.
Jafnaðarstefnan er framtíðar-
stef nan og pví er hún æskulýðsstena
Alpýðublaðið vill fastlega hvetja
alla eldri flokksmenn til að styrkja
samtök ungra jafnaðarmanna með
ráðum og dáð, — pví að starf
ungra. jafnaðarinanna er hags-
munamál ailrar alpýðu um leið
og pað er andlegt og líkamlegt
hagsmunamál æskuiýðsins.
Alpýðublaðið óskar ungu
mönnunum tii heiliameð alt samj
taka starf sitt.
Ungfrú Fjóla Stefáns.
hefir opnað matstofu, par sem
áður var .söMbúð Sigurpórs úr-
smiðs í Aðalstræti 9. Selur hún
par .smuxt brauð, öi, te, mjólk og
fcaffl Auk pess geta ntetm keypt
.sér par böggla með smurðfu
brauði; er pað tilvallð nesti í
smá ferðalög, eða lát/ð senda pað
heim til sin. Ungfrú Fjóla býr til
ágætan mat.
Þegar hinn ágæti árangur Síld-
areinkasölumnar íslenzku varð
kunnur í Noregi, fóru norskiir út-
gerðarmenn að tala um að taka
íslendinga sér til fyTirmyndar.
Sama ólagið réði í síldarverzlun
peirra eims og i síldarverzlun
Islendinga áðúr.
Síldin, isem Norðmenn veiða við
tsland er seld á sömr stöðum og
isú, er Isliendingar veiða. Of má|k-
il veiði hjá öðrum hivorum eða
báðum veldur verðfalli á saSt-
og krydd-isíldarmarkaðnum, sem
er mjög takmarkaður.
Norskir sildveiðamenn áttu ný-
lega fund mieð sér út af þessu: í
Haugasundi og höfðu beðið tvo
framikvæmdarstjóra S íidaneinka-
isölunniar, sem voru erlendis, aö
rmæta á fundinum, til þass aö
ræða um samivinnax milli Islend-
inga og Norðmanna um v.úðina.
Fra pessu sögðu f-orstjórar einka-
sölunnar peim, er petta ritair, á
pessa leið: S í 1 d ve; ðamenniirnir
inorsku vildu takmarka s idarsöit-
un norskra skipa, er veiðá við
Island, eftir samkomulagi við
S.ldareinkasöluna, pannig að
ko.mið- yrði í veg fyrir að metina
yrði 'saltað en hæfiiegt pyikir.
Vildu þeir pá efteir lcTöfum E. O.
og P. Ó. leggja til við norsiku
istjómina að pettp yrði gert með
lögurn, ;svo enginn gæti skorist úr
' leik.
Hims vegar voru framkvæmdar-
stjórar einkasölunnar ekki ófáan-
legir til, eftir ösk Norð.manna, að
imæla með hér heima, að ef Norö-
menn gerðu þetta; fengju þeir'
að leggja upp síld í síldairverk-
smiðjur í landi, auðvitað ekki ó-
takmarkað, og að hafa fljótandi
bræðsluffíöðvar í landhelgi.
Þegar hér var komið máium,
kom fulltrúi frá nonsku stjórninini
til sögunnar og vildi auk pessa
hafa ýms önnur hlumnindi til
handa Narðmönnum. Vonu þau
slík, að framkvæmdarstjórar
einkasölunnar vildu ekká) mæla
með peim og sögðu að sér fynd-
iist ólíklegt að pau næðu fram
aö ganga.
Frá pessu skýra norsk blöð
nokkumveginn rétt, m. a. „Ber-
gens Aftenblad", sem Sigurður og
„Mgbl..“ hafa söguna eftir.
Alt öðru mál er að gegna um
Sigurð Eggerz og „Morgunbiað-
ið“. Það skýrir frá pví, að Sig-
urður bafi á alpingi lesáð upp
istutten kafla úr „Bergens Afíen-
blad“ frá 25. apr. Þeir Einair og
Pétur hafi verið á fundi i Hauga-
sundi, og áuftngur þess fundar
h*fi orðið sá, að pvi er norska
blaðið ,segi, að peir hafi lofað
að mæla með jrví við útflutn-
ingsnefnd einkasöiuranar og stjóm
Islands:
„Að Norðmenn fengju að selja
(ótakmarkað síld í verksmiðjur á
íslandi, og
að peir fengju leyfi til jress
að hafa fljótandi sildarverksmiðj-
ur innan landhelgi islands!“
„Morgunbliaðið" lætur líta isvo
út og sýnist hafa eftir Sigurðli
Eggerz, að annað og meÍTa hafi
ekki farið fram á fundi pessum;
blaðið sleppir pví alveg, að nokk-
ur skilyrði hafi veröð sett af hálfu
fionstjóra einkasöluinnar og etiins
hinu, að peir npitu&u aa mœla
mp& kröfum norsku stjórnorijmar
en eiinmitt því skýrir „Bergens
Aftenbiad“ frá penna dag, sem
um, e:r að ræða, í pessari sömu
grein. Þetta var ,járangiiriim“ af
pessum árangursiausa fundi. Hef-
ir pœsu venLö alveg snúið við í
meðförum „Mg(bl.“ Er pví annaö'
hvort að „Mgbl.“ hefir nangt efítir
Sigurði, eða þá að ha'nn Irefir
misraotað friiðhelgi alþiiingis til
þess að rangfæra frásögn um
gerðir fjarstaddira manna.
Það er eiras og liann- hafi vant-
að vind í sjá 1 fstæðfisbelginn.
„Vernd fiiskveiðalöggjafarihnar“
er orðið „fjöregg" pjóöairtlnraar og
Eiinar og Pétur eru að seija j>að
í hendur Norðmömiium eftir sögn
„Mgbl.“ Fisikveáðalöggjöfin er að
mörgu leyti góð, en pette „fjör-
egg“ hefir liengst af verið í um-
sjá ilhaldsins og pað er nógu
fróðlegt að sjá hvemig pað li«f(r
gætt pess.
Árið 1925 eru peim verksmiöj-
um er vilja veiitt víðtæk leyfi ti!
að kaupa sild af erlendum skip-
um.
Árið 1926 eru leyfiin veitt þann-
ig:
27. fehr. Síldarverksmiðjunni ís-
landi á Síglufirði léyft að kaupa
af 10 skipum næsta siumar.
15. mars. Hjélmari Tryggvasyifi
leyft sama.
11. maí. Æjgi í Krossanesf. lei'ft.
sjama.
30. júní. Sören Gaos á Siglu-
firði leyft að kaupa bræðslusííld
af 14 erlendum skipium á yfflr-
standandi sumrii.
S. d. Æjgi í Krossane'sii Jeyft að
kaupa af 25 erLendum skipurn
næstu 2 ár.
8. júli. Síldarverksmiðjunni ís-
landi leyft að kaupa af 16 ertend-
um skipum yfirstandandi sumar:
14l ágúst. Ægi í Kr-ossanesl
teyft að kaupa síld til bræðsíLu af
ertendum skipum út yfirstendandt'
isíIdveiðStímai.
Og 1927 eru pessi teyfi vertt:
3. marz. Dx. Poul á Sigluiífftröí
ieyft að kaupa sild til bræðslu
af erl. skipum næsta sumíar.
16. maí. Sören Goo-s á Siglú-
firðii teyft að kaupa af 20 skip-
um sama, tíma.
25. maí. Æg.i í Kr,assc.n(Jf leyft
tíö. kaupa brœtíil.usjld af erlend-
um skjpuni nœstu 2 ár frá datgs
dntó.,
M. ö. o. ihaldsstjórnin, sem
annars oft er að reynia að eigna
sér „fjöreggið", fiskveiðalögin, og
á Sigurð Eggerz með sjálfstæðls-
belgnum, færir sig alt af meira
og meira upp á skaftíð með að
teyfe úttendingum og pá mest
Norðmönnum, að teggja síld upp
í bræðslra. Þrisvar á árinu 1926
fær Krossanesverksiniöjan teyfi
til að kaupa sild af útlendlingpm.
og ait af er leyfið rýmkað. Áfið
1927 er enn liðkað tíl og Krossa-
nesverksmiðjan fær ótakmarkaö
leyfi l 2 ar í einui. Þá var lika
Magnús Guðmiundssora r'áðherra.
Svona fór íhaldið með „vemd“
fiskveiðaiöggjafaxinnar. Það veiittf
svo rífleg leyfi til aö leggja sild
upp í bræðslu, að verksmiðjum-
ar gátu ekki við meiru teidðii
Eina nýmætíð í ,;samnrngun;unT‘,
,sem strönduðu, er pá sikiar-
bræðslan á floti.
Mestu áhyggjúr síidveiðimanna:.
eru ems og sakir standa yfir pví,
ef síldarbræðsla ríkisins kemst
eigi. á flot á pessu ári Það hefðí
pví verið óginar skaðliegt pó
Norðmönnuim hefði liðiist að hafa
eina eða tvær bræðslustöðvair á
floti í landlhelgi, auðvitað gegn
fullu gjaldi í ríMssjóð, tl að-
feka afgangs s'ld!
í blaðinu „Vfsi“ e.r nýiega gizk-
að á að Norðmenn leggi hér á
lland í ár undir „verrad“ fiskveiða-
laganna um 20—30 þús. skpd.
af fiski, pó um minraa væri a&
ræöa sýnist ,’vernd“ pessara laga
ekki stör, hvorki fyrir porsk- né
.sUd-veiðar Isleradinga.
Hefir þetta verið sv-o um nokk-
ur ár, og hvað er pað pá, sem
lögin verrada, eiras og pau hafe
verið framkvæmd ?
Það er eitt af furðúverkum í-
haldsins að hrópa upp um vemd
jressara laga, sem pað sjálft hefir
fótumtroðið frá öndverðu, og' er
petta hinn mesti skrípaleikur. Þá
er pað ekki síður furðulegt að
heyra þvf hampað ,sem einhverj-
um voða fyrir sjáifstæði pjöðaa'-
iinnar, þó tveir áhugasamir menn
komi að máli við Norðmenn og
tali um við pá á hvern hátt bezt
,sé hægt að tryggja síldarútveginn
fyxir skakkaföllum. Það er alveg
nýtt ef trygt síldarvérð er hættu-
legt '.sjálfstæðinu, og aö minsta
koisti er víst að stofnun, sem Sig:
Eggerz er nákominn, væri sjálf-
stæðari en hún er, hefði síldar-
verðið verið .stöðugra.
Að sjálfsögðu er pörf á a&
islendingar verndi atvmnuvegi