Morgunblaðið - 08.08.1945, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 8. ágúst .1945

. eftír
ytargerySltarp
m::
’m-
2 duglegar stúlkur
& óskast á Ilótel í nágrenni Reykjavíkur. Nauðsynlegt
, iinnur geti sjeð um bakstur sjálfstætt. Hátt kaup,
Upplýsingar gefur:
Cssls Csslasosi
Belgjagerðinni, heirna Hverfisgötu 14 kl. 6 eftir hád.
ii • (ekki í síma).
33. dagur
„Hversvegna læsirðu þá ekki
herbergisdyrunum?“ spurði
Belinski.
„Það er ekki siður að gera
það á einkaheimilum“.
„Það getur valdið leiðum
misskilningi", sagði Belinski í
umkvörtunartón. „Ef dyrnar
hefðu verið læstar, hefði jeg vit
anlega haldið aftur til herberg-
is míns“.
„Jeg kæri mig ekki um að
heyra þig segja frá æfintýrum
þínum á göngum gistihúsa. Jeg
ætla að fara að sofa“.
„Þegar þú dansaðir við mig
áðan, varstu vakandi — í fyrsta
sinn.“
Betty andvarpaði. Hún hafði
mikið yndi af því að dansa —
dansaði ætíð með lífi og sál, og
þetta var ekki í fyjrsta sinn, sem
karlmenn höfðu misskilið það.
Hún sagði þolinmóð: „Hr.
Belinski — mig langar svo sem
ekkert til þess að hrópa á
hjálp. En veistu hvað skeður,
ef jeg geri það?“
„Ekkert. Að minnsta kosti
ekkert sem —r“.
,,Ef jeg æpi“, tók Betty fram
í fyrir honum, „þá verður þjer
vísað á dyr þegar í stað. Það
er gamall enskur siður. Hvað
myndirðu þá gera?“
„Jeg ætla til Ameríku. Jeg
kom hingað til þess að minna
þig á það, þar eð helst lítur út
fyrir, að þú hafir gleymt því.
— Það er ekki víst, að þú sjáir
mig framar“.
„Ágætt“, svaraði Betty.
Það varð stundar þögn — og
það var einmitt á sama andar-
taki, sem Andrjes gekk framhjá
dyrunum, á leið sinni til her-
bergis Belinski.
— Svo mælti Belinski, alvar
legur í bragði:
„Ef þú vilt giftast mjer, get-
um við auðvitað gift okkur. En
ef jeg ætti að vera alveg hrein-
skilinn, myndi jeg ráða þjer frá
því; Jeg hefi engar fastar tekj
ur. Jeg er útlendingur, og for-
eldrar þínir myndu áreiðan-
lega hafa á móti því, að þú gift
ist mjer“.
„Jeg held þú sjert ekki al-
mennilegur! Mjer hefir aldrei
svo mikið sem flogið í hug, að
giftast þjer“.
„Jeg sje, að þú ert vel viti
borin, auk þess að vera falleg.
Jeg er innilegur aðdáandi þinn.
En ástin er aftur á móti dálítið
annað“.
„Jeg er ekki ástfangin af
þjer. Það geturðu þó svei mjer
verið viss um“.
„Varstu það ekki einu sinni,
meðan þú dansaðir við mig? Og
hvernig í ósköpunum geturðu
sagt um það, hvort þú ert ást-
fangin af mjer eða ekki, þegar
þú hefir ekki einu sinni svo
mikið sem kyst mig? Slíkar stað
hæfingar eru hlægilegar“.'
„Hjer í Englandi er sú skoð
un ríkjandi, að þið Pólverjar
sjeuð lítt siðavandir í ástum“.
„Jeg hefi oft furðað mig á
því,“ svaraði Belinski, „hvern
ig kynstofninn fer að haldast
við í þessu Jandi. — Hefi jeg
sagt nokkuð, sem hefir hneyksl
að þig?“
„Nei“, viðurkenndi Betty.
„Jeg hefi áður heyrt menn tala
um þetta. En nú skal jeg segja
þjer dálítið. Jeg þekki menn og
konur, sem eiga í sífelldum ást-
aræfintýrum. Getur verið, að
fólk þetta sje að leita ástarinn-
ar — þeirrar einu rjettu. En
það er orðið úttaugað — þreytt
— leitt á lífinu og —
Belinski langaði ekkert til
þess að heyra meira. Hann
rjetti snöggt út höndina til
þess að slökkva ljósið. En Betty
varð fljótari til. — Hún hróp-
aði á hjálp — af öllum lífs og
sálarkröftum.
★
Þegar Andrjes hjelt aftur til
herbergis síns, rakst hann á
móður sína í ganginum. Þau
störðu hvort á annað — bæði
undrandi.
„Mjer heyrðist jeg heyra ein
hvern umgang“, sagði lafði
Carmel. „Ert þú eitthvað las-
inn, væni minn?“
„Nei. Jeg var að ná mjer í
vindling“.
„Farðu varlega með eldinn,
góði. Prófersorinn hefir brent
tvö stór göt á rekkjuvoðina.
„Já, jeg skal gera það. Ætl-
arðu’ ekki að fara að sofa?“
„Jú“. Hún snjeri sjer við,
gekk að handriðinu og leit nið
ur í anddyrið. Andrjes gekk til
hennar, og þau stóðu þarna hlið
við hlið, móðir og sonur, hús-
freyja og erfingi og hlýddu á
tifið í klukkunni. Það var eina
hljóðið, sem heyrðist.
,,Andrjes“, sagði lafði Carm
el alt í einu. „Þú mátt ekki selja
húsið“.
„Nei, mamma“, svaraði
Andrjes, annars hugar. Hann
hjelt áfram að stara niður í and
dyrið, og bætti við: „En jeg
ætla að ganga í flugherinn".
Móðir hans þagði svo lengi,
að hann var farinn að efast um,
að hún hefði heyrt það, sem
hann sagði. En þegar hann leit
á hana, rjeði hann af svip henn
ar, að hún myndi hafa heyrt
það.
„Veit faðir þinn,það?“ spurði
hún loks.
„Ekki ennþá. Jeg ætla að
segja honum það á morgun. —
Hefir þú nokkuð á móti því,
mamma?“
„Néi“, svaraði lafði Carmel,
ákveðinn á svip. „Þakka þjer
fyrir, að þú skyldir segja mjer
það núna, Andrjes. Nú skaltu
fara aftur í rúmið, svo að þú
fáir ekki kvef“.
Andrjes hló og kyssti móð-
ur sína á kinnina. Á sama and-
artaki hoyrðu þau neyðaróp
Betty. Andrjes þaut þegar til
herbergisdyra hennar, og rakst
þá á hr. Belinski, sem hrökl-
aðist út um dyrnar í sama
mund. — Þeíta var heldur ó-
þægilegt augnablik fyrir pró-
fessorinn. Hann hafði átt von á
þv', að niðamyrkur væri í g'atig
inum. í þess stað var allt upp-
ljómað, og fólk á ferli. Andrjés
þreif í andlegg hans. En iÉgl-
inski, sem var snarráður, g%ip
þegar í Andrjes, og ljest verða
skelfdur. *
Betty Cream birtist í dv’Ta-
gættinni. Þegar hún kom atfga
á Andrjes og móður hans, hvfiff
hún aftur inn í herbergið, ^til
þess að klæða sig í slopp. Clu»y
Brown kom í dyrnar, sem lágu
að herbergjum þjónustufólks-
ins. Hún var klædd hvítum, ?íð
um náttkjól, hár hennar úS8
— og hún minnti einna helst
á Lady Macbeth.
Þau töluðu öll í senn.
„Hefir einhver verið my^-
ur?“ æpti Cluny Brown.
„Guð komi til! Það er
Andrjes!“ hrópaði Belinski.
„Brown — farðu undir eins
í rúmið aftur“, sagði lafði
Carmel. c
„Hvað hefir komið fyrir?,(L
spurði Andrjes, þungur á brúif1
ina. I
Betty var nú komin fram af
ur. Hún virtist alveg róleg.
„Jeg verð að biðja afsökuna
lafði Carmel“, sagði hún. „Je
heyrði að herbergisdyrnar vo
opnaðar og hjelt að það væ
innbrotsþjófur. Þess vegna hró
aði jeg á hjálp".
„Hvað kom fyrir?“ endurtók
Andrjes þrákelknislega.
„Jeg fór dyravilt", sagði Bel
inski. „Jeg var að koma innan
úr baðherberginu. Það var þreif
andi myrkur“.
Þar eð þau vissu öll, að bað
herbergi hans var í eystri álm-
unni, við hliðina á svefnher-
berginu, ljóstruðu þessi orð
hans helst til miklu upp.
Lafði Carmel flýtti sjer að
segja: „Það var leiðinlegt að
heyra. En þetta kemur iðulega
fyrir menn, þar sem þeir eru ó-
kunnugir. — Það er ekki að
furða þótt Betty yrði skelfd.
Það braust maður hingað inn í
fyrra. Andrjes, jeg vil ekki að
faðir þinn verði fyrir ónæði, ef
hann sefúr ennþá. — Drottinn
minn — þetta hefir verið við-
burðarríkt kvöld! Góða nótt,
prófessor. — Andrjes slekkur
ljósin“.
★
Eins og góðri húsmóður
sæmdi, fylgdi lafði Carmel
Betty inn í herbergi hennar, til
þess að sjá um, að hún kæmist
heil á húfi í rúmið. Betty drap
ekki frekar á söguna um inn-
brotsþjófinn og Alice Carmel
ætlaðist ekki til þess af henni.
Þeim var báðum ljóst, að hún
hafði gert sitt gagn og því ekki
nauðsynlegt að halda henni
lengur á lcíti.
Þegar Betty var komin upp
í rúmið, stóð lafði Carmel and-
artak og horfði á hana. Svo
mælti hún:
„Jeg held að þú ættir að fara
að gifta þig, góða mín“.
„Já, lafði Carmel“, svaraði
Betty auðmjúk.
Vefnaðarvöruverslun
helst í miðbænum eða við Laugaveginn, óskast til
kaups. -— Tilboð, rnerkt, 1900 sendist afgreiðslu blaðs-
ins fyrir föstudagskvöld 10. þ. mán.
HAFMARFJÖBÐUR
1—2 herbergi og eldhús óskast sem fyrst. Tvent
i heimili. Fyrirframgreiðsla eftir samkomulagi. —
í síma 9168.

Sníða og
Saumanámskeið
byrjar 20. ág. fyrir húsmæður og stúlkur. Sími 4940.
Ingibj. Sigurðardóttir
meistari í kvenklæðskurði.
Vil kaupa
hús í Hafnarfirði
Tilboð sendist á Suðurgötu 51, Iíafnarfirði fyrir laug-
ardag.
Vanur
tíma.
TRESIVIIÐIJR
húsasmiður getur fengið atvinnu um lengri
Steíán Thorarensen
Laugavegs Apóteki.
Sími 1616.
Tvær hjúkrunarkonur
óskast nú þegar að sjúkrahúsi Vestmannaeyja. Allar
upp). gefur sjúkrahúslæknirinn.
Einar Guttormsson