Morgunblaðið - 30.08.1945, Síða 4

4
MOKGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 30. ágnist 1945.
Fljótandi gólfbón
er sjálfvirkt- og' ver gólfin hálku.
Pre. VJax DL' CL
eaner
hreinsar ui/|) gólfin áður en bónað er.
i Bíla- og málningarvöruverslun
FRIÐRIK BERTELSEN,
Uafnarhvoli. Hímai- 2872, 3564.
f Sjónaukar
^ Höfu'ni nú fengið dálitla viðbótarsendingu af. sjón-
aukum (Sömu góðu gerðinni og áður). Pantanir sótt- %
ar sem fyrst, annars aelt öðrum.
Utsalan

Lækjargötu 8.
Hafnfirðingar
Laghentur maður óskast um óákveðinn tíma í hrein-
lega vinnu J Hafnarfirði. Upplýsingar gefur Jón
Mathiesen, eða Þórður Teitsson, Versl. Nova í Rvík.

Fulltrúastaða
er laus hjá stóru heildsölufirma. Einungis reglusamur
maðtir, sem hefir reynslu í verslun, kenlUJ■ til greina.
Þarf að kunna ensku. Hátt kauj) í boði. Umósóknir,
merktar: „Framtíðaratvinna 700“, sendist blaðinu.
V eitingastof a
með öllu tilheyrandi, til sölu eða leigu. Tilboð sendist
blaðinu fyrir föstudagskvöld merkt: „Matsöluhús".
Sýningu Svavars
Guðnasonar lýkur
í dag
SÍÐASTI DAGUR listsýning-
ar Svavars Guðnasonar listmál
ara er í dag. Aðsókn að sýn-
ingunni hefir verið ágæt. Fyrsti
sýningargestur 1 gærmorgun
var Sveinn Björnsson forseti
íslands.
Alls hafa selst 15 myndir á
sýningunni.
Málaði myndir, er
„voru eflir Ver-
meer"
London í gærkvöldi.
FRÁ HAAG berast þær fregn
ir, að Hans Vanmeegeren, hol-
lenskur listmálari, hafi játað,
að hann hafi á undanförnum
árum málað fjölda málverka,
og sagt þau vera eftir Vermeer
og aðra forna meistara. Hefir
Vanmeegeren grætt miijónir á
sölu þessara verka.
Hann er nú að mála eitt verk.
sem hann ætlar að láta sem
sje eftir Vermeer, en líkiega
trúa honum ekki margir að
þessu sihni. Segist hann líka
hafa sagt frá þessu, til þess að
sýna listkunnendum, að hann
geti raunverulega málað, þann
ig að allir sem sjái, trúi því, að
myndin sje eítir einn hinná
fornu meistara, og að játningar
hans um að hafa málað mynd-
ir. sem hann sagði að væru
eftir Vermeef, sjeu rjettar. Og
þótt hann sje ekki alveg búinn
með myndina enn, eru sjerfræð
ingar vissir um, að myndirnar,
sem hann hefir grætt mest á,
eru .eftir hann sjálfan, en ekki
Vermeer. — Reuter.

f Bækur til sölu:
V'Idalmsþostilla, G'rallarinn frá 1779, Fornrithi íEgils
saga, Eyrbyggja, Grettis saga, Vatnsdæla saga), Forn-
aldarsögur Norðurlanda, Biskupasögur Bókmentafje-
lagsins, Klaústurpósturinn I. árg., Gullöld Islendinga,
Fuglinn í fjÖrunni, Dagleið á fjöllum, Sjálfstætt iolk,
Þú vínviður hreini, Hús skáldsins, Islandskiukkan,
Bí, bí og blaka, Samt mun jeg vaka, Jeg læt sem jeg
sofi, Bjartar nætur, Sturla í Vogum, Ljóðmæl^ Matthi-
asar, Ljóðmæli Jónasar Hallgrímssonar, Þyrnar, Eið-
urinn, Vogar, Ilafblik, Ilrannir, Kvæðasafn Davíðs
Stefánssonar. Ennfremur mikið af góðum íslenskum
og dönskum bókum.
L eikfan gah ú ðin
Laugaveg 45.
Málarameistarar!
Iíöfum jafnan fyrirliggjandi:
ÞAK MÁ LNIN G U (riðvarnar)
CELLULQCE-LÖKK
UNDIRMÁLNINGU
HVlTUR, — ÞVNNIj — FERNIS.
HJriciril Í^erteíien &T* do. L.j.
Uafnarhvoli.
Símar 1858, 2872. x
AUGLTSLNG eh gulls IGILDI
Margrjet Smiðsdóttir
Sænsk sveitalífssaga frá öndverðri 19. öld eftir sænsku skáld-
konuna Astrid Lind. — Konráð Gíslason íslenskaði.
„Heiðraði lesari! Þú hefur efkiust lieyrt sögur sagðar, þegar
>ú varst barn. Sjálf heyrði jeg þær harla margar. Hrifnust
var jeg þó að heyra æviþætti þeirra, er átt höfðu bóll'estu
)jer í byggðinni á undan mjer. -Teg hlýddi á þá, seni fluttu
óessi fræði; og fúsir voru þeir að fræða mig. Svo dóu mínir
?ömlu sögumenn. Ef til vill höfðu þeir sjálfir sjeð og þekkt,
elskað eða hatað sumt af því fólki, er þeir sögðu frá. E£ til
jvill! Ekkert veit jeg um það. Við, sem búum hjer uppi i hin-
jum víðlendu skógum, erum ekki vön að spyrja. Við sitjum
j >g hlustum, þegar sagt er. frá. . Og við ségjum þeim aftúr;
3h hlusta.4
„íleil öld er nú liðin síðan fólk það, er sagan Margrjet Smiðs-
dóttir segir frá, lifði lífi sínu norður hjer í Námahjeraði. Allt
var það — hver einasti maður— lífrænir hlekkir í langri festi
kynslóðanna. Það er nú horfið af þessari jörð. Ótalmargir
höfðu runnið skeið sitt á undan því, og ærinn fjöldi h.efur
síðan lifað og starfað á sama vettvangi, — nimað, hatað og
syndgað, þolað og þjáðst. Öld af öld fellur hinn ævarandi
og stríði örlagastraumur eftir hinum norðlægu og víðlendu
skógum Námahjeraðs. Skógurinn einn er æ hinn sami. öld
af öld vakir hann á vei'ði um lífsferil vor allra, er lifuin hjer
norður frá. — Og alltaf skapast ný og ný örlög. ..
Þessi örlagaríka saga fæst hjá öllum bóksölum.