Morgunblaðið - 13.09.1945, Síða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 13. sept. 1945
Frjelfabrjef úr Kjós:
Lítill heyfengur eftir sumurið.
Sæmileg gurðuppskeru
Frá frjettaritara Morgbl.
í Kjós.
SUMRI tekur nú óðum að
halla, og eru nú aðeins fáir
dagar þar til að smalanir og
rjettir byrja. Það minka því
smám saman vonir bænda, að
bæta nokkuð við hinn litla og
Ijelega heyjafórða, sem þeir eru
búnir að ná inn í hlöðu. Þó
eru enn mikil hey úti, bæði,
sem búið var að þurka og einn-
ig mikið, sem liggur flatt víðs-
vegar út um rennblautar engj-
ar og er töluvert af þessu heyi
komið í vatn, og sumt flotið
alveg á burt.
Eru því hey sem þannig er
ástatt um töluverður vonarpen-
ingur úr þessu. Því altaf rign-
ir. Vorið var kalt og þurviðra-
samt. Spratt því víða gras í
seinna lagi, og byrjuðu því
margir ekki að slá fyrr en mán
aðamótin júní og júlí. En þeir,
sem fyrst byrjuðu slátt og höfðu
dálítinn mannafla. Sem nú er
þó heldur óvíða. Náðu töðunni
lítt skemmdri. En hinir, sem
seinna byrjuðu og voru liðfáir,
hjá þeim hraktist taðan mjög
tilfinnanlega,* og náðist víða
ekki af túnum fyrr en seint
í ágúst eða byrjun september.
Nú undanfarið hafa bændur
verið að slá túnin aftur, og er
sá heyskapur hjá allflestum lát
inn niður í gryfjur jafnóðum,
og er ekki um annað að tala
í slíkri úrkomutíð, enda engin
neið, og er það mín meining
að alt of lítið geri menn að því
að notfæra sjer þá heyverkun-
araðferð, sjer í lagi þegar um
slíkt veðráttufar er að ræða, er
ríkt hefir, nú um langan tíma
í sumar.
Hjer lítur því mjög illa út
með heyfeng í þetta sinn, þó
að nokkuð sje það misjafnt eftir
ýmsum ástæðum. Það er því
eífki annað sjáanlegt, en fækka
verði fjenaði til muna, ef að
ekki úr rætist hið bráðasta. —
Vera má að sumir eigi nokkr-
ar fyrningar frá liðnum vetri,

t
2
X
❖
Ý
Byggiiigamcnn
Tökum að okkur teikningar á raflögnum í
verksmiðjur og íbúðarhiis.
H.f. Glóðin
Skólavörðustíg 10. — Sími 1944.

Vjelbátur — ieiga |
Vjelbátur 40—70 smál, óskast til leigu
næstu átta mánuði.
Tilboð með uppl. um lægsta leigirverð á
mánuði sendist blaðinu merkt:
„Sanngjörn leiga — 349“.
^>*X"X*<*Í">4X+*X,X":"W"W"W":"X"X"X"X":">*>*X"X"W*^>*>*»X
og geti það eitthvað bætt úr.
En hætt er við að sumt af heyj-
unum sje frekar ljelegt fóður,
bæði hrakið og illa hirt.
Ef til vill má búast við að
síldarmjöl verði í minna lagi
til innanlands notkunar, þar
sem síldveiðin brást eins og
allir vita. En hvernig kann að
afla útlends fóðurbætis er enn
óvitað. Er því nauðsynlegt að
gæta als hófs í ásetningi í
haust og haga sjer eftir þeim
ástæðum sem að fyrir liggja
Garðuppskera í meðallagi.
Uppskera í görðum mun vera
yfirleitt í meðallagi og sums-
staðar ágæt, þar sem að eigi ber
tilfinnanlega á skemmdum. En
skemmdir virðast vera töluverð
ar sumstaðar og það svo að ekki
þýði eða svari kostnaði að eiga
neitt við að taka upp úr sum-
um görðum. Um rófur er vart
[ að tala, því að maðkurinn sjer
um að eyðileggia þær og hefur
1 svo verið síðustu árin.
| ' Jeg held því að telja megi
i að þetta sumar sje eitt með því
lakara, sem komið hefir nú um
langt árabil. Það eru því ekki
þeir einir, sem lifa af því, að
yrkja jörðina, sem bíða tjón,
beint og óbeint, þegar um slíkt
tíðarfar er að ræða, sem nú
hefir gengið um.mikinn híuta
Suðurlands og mun það fljótt
koma í ljós hvað viðvíkur mjólk
urframleiðslu á þessu svæði,
enda farið að tala um ráðstaf-
anir til að reyna að bæta úr
því.
Þó að effiðlega hafi gengið
á ýmsa lund á þessu sumri, gæti
það ef til vill orðið einhverj-
um reynsluskóli, og búið sig þá
betur undir að mæta misjöfnu
eftirieiðis og ekki tel jeg líklegt
að bændur fari að hlaupa frá
búum sinum þó erfiðlega gangi
um sinn. Heldur reyna að færa
sjer í nyt hina miklu nýsköpun
og allskonar nýjungar í búnaði,
og búa sig þann veg undir að
mæta því misjafna, sem síðar
kann að koma.
St. G.

minnin^aror^

Frú Matthildur Isleifsdóttir
HINN 29. ágúst siðastliðinn
andaðist í Vestmannaeyjum
eftir þunga sjúkdómslegu, frú
Matthildur ísleifsdóttir, kona
Páls Oddgeirssonar, kaupmanns
og útgerðarmanns þar.
Frú Matthildur var fædd í
Vestmannaeyjum 7. maí árið
1900 og varð því aðeins fjöru-
tíu og fimm ára gömul er hún
ljest. Hún var dóttir þeirra
mætu hjóna, ísleifs bónda
Guðnasonar að Kirkjubæ í Vest
mannaeyjum og konu hans Sig-
urlaugar Guðmundsdóttur. ís-
leifur faðir hennar ljest fyrir
allmörgum árum en móðir henn
ar lifir enn háöldruð.
Hinn 17. janúar 1920 giftist
frú Matthildur eftirlifandi
manni sínum og áttu þau hjón
því tuttugu og fimm ára hjú-
skaparafmæli á síðastliðnum
vetri.Þau eignuðust fimm börn,
þrjá sonu og tvær dætur, sem
öll eru á lífi, mannvænleg og
vel gefinn.
Frú Matthildur ól allan sinn
aldur í Vestmannaeyjum, að
undanskildum þrem árum,
1925—28, er maður hennar
veitti forstöðu umboðsverslun
Carl Sæmundsen & Co. hér í
bæ. Hygg ég að hún hafi á þeim
árum jafnan þráð eyjarnar sín-
ar, enda mátti glöggt heyra það
á henni, að við þær var hún
bundin böndum órofa trygðar-
og átthagaástar.
Hver sá er leit frú Matthildi
í fyrsta sinn gekk þess ekki dul
inn að þar fór engin miðlungs-
kona. Hún var glæsileg ásýnd-
um, björt yfirlitum og svip-
hrein, enda var hún frábær að
mannkostum. Hún var prýði-
lega gefin, innileg trúkona, orð
vör og fáskiftin um annara hagi,
en hlý og elskuleg vinum sín-
um. Hún var glaðvær að eðlis-
fari og unni lífinu og fegurð
þess, hvar og í hverri mynd
sem hún birtist. Þessvegna
hlakkaði hún jafnan til vors-
ins og þeirrar gleði að fá að
njóta bjartra sólskinsdaga í
sumarbústað þeirra hjóna,
Breiðabakka í Vestrhannaeyj-
um, þar sem hún fór mildum
vinarhöndurn um þann gróður
Matthildur ísleifsdóttir.
er hún og maður hennar höfðu
vakið þar í ötlulu samstarfi og
með ást á viðfangefninu. Og
þannig stóð hún einnig í lífs-
baráttunni, mikilhæf og traust
og örugg við hlið manns síns
og tók meiri þátt í starfi hans
og áhugamálum en alment ger-
ist, jafnvel um bestu eiginkon-
ur.
Þeir sem kunnugir voru heim
ili þeirra hjóna, gestrisninni og
myndarbargnum, sem þar var
á öllu, og vissu hver frábær
eiginkona og móðir frá Matt-
hildur var, skilja best hve
þungur harmur er kveðin að
ástvinunum við fráfall hennar.
Og vissulega munu vinir henn-
ar minnast hennar með þakk-
látum huga og sönnum sökn-
uði. — En það er eins og jafn-
an endranær, að fagar minning
ar milda sársaukann og græða
sárin þegar frá líður.
Frú Matthildur var jarðsung
in frá Landakirkju í JVest-
mannaeyjum 7. þ. m. að við-
stöddu miklu fjölmenni. Kom
þá glöggt í Ijós hve miklum
vinsældum hún átti að fagna,
því að fánar blöktu þá í hálfa
stöng um allan bæinn, Vest-
mannakórinn kvaddi hana með
söng við heimili hennar, — og
þangað bárust ótal kransar og
fegurstu blóm —
Blessuð veri minning þessar-
ar mætu konu.
Sigurður Grímsson.
Efllr Robert Storm
I'LL MEBT VOU TONI6HT WHEN L
VOU'SE THROU6H. "GOLPPLATE "
te-- WANTS TO SEE VOU.
&ET ME ANOTHER ^
BOTTLE OF HAIR 6ROOM
_ THIS ONE'S EMPTy. -
OKAV, &UT I
PON'T WANT
TROUBLE. r

X 9 hefir nú lagt glæpamennina með grímuna
að velli og byrjar nýtt æfintýr.
Maður: Heyrðu viltu vinna þjer inn hundrað
dollara með lítilli fyrirhöfn? •— Stúlkan: Auð-
vitað. Hvað á jeg að gera?
Bara fara í smáferð með járnbra t? — Og til
hvers?
Jeg hitti þig í kvöld eftir vinn- Gnliskalli vill
finna þig. Stúlka: Gott, en jeg vil ekki lenda I
klandri. —
Gullskalli: Náið í aðra flösku af hámeðali jeg.
Jeg er búinn ár þessari.
k