Morgunblaðið - 03.06.1947, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 03.06.1947, Blaðsíða 2
1 MORGUNBLAÐIÐ Þriðjudagur 3. júní 1947' RðKKÆDUR ERU í AUGUM KOMMÚNISTA NÝLEGA var frá frá því skýrt í Þjóðviljanum, að af mörgum hrellingum kommún- ista undanfarið teldi blaðið þó „andstyggðina mestu“ vera hin- ar hóflegu rökræður, sem und- anfarið hafa birst í dálkum þessum um kenningu og fram- kvæmd kommúnista. át FJANDSKAPUR KOMMÚNISTA VIÐ PRENTFRELSIÐ. Ekkert óvænt er í því, þó að ið fyrir kommúnistum nú, ef kommúnistar láti uppi and-! málstaður þeirra hefði verið styggð sína á skynsamlegum frambærilegur. Ógifta þeirra er rökræðum. Undrunarefnið er fyrst og fremst sú, að málstað- það eitt, sem þó hlýtur stórum ( urinn er illur. Þar við bætist, að vera til uppörfunar og á-1 að flestir málsvararnir eru mál nægju, að Þjóðviljinn skuli staðnum litlu betri. Þar hæfir greina þau fátæklegu orð, sem skel kjafti. í þessum dálkum hafa verið! skráð, frá öðrum og lýsa mestri ÞEGAR JAFNVEL ÁKI ER andstyggð á þeim. Það gefur KNÚINN TIL AÐ BORGA. vissulega til kynna, að þau hafi . Kommúnistar eiga þessvegna ANDSTYGÐIIM IUESTA * Verkfallshótunin veldur þeim vaxandi vandræðum j Á sama veg mundi hafa far- eigi til einskis verið færð í let- ur. Auðvitað er það engin nýj- ung, að kommúnistar óttist rök ræður. Það er engin tilviljun, eftir rökræður þær, sem undan- farið hafa átt sjer stað, ekki aðeins um sárt að binda vegna málsstaðar síns, heldur og vegna forystumanna sinna. Á að þeir hafa ætíð gert sjer þess suma þeirra og-þá einkum Aka grein, að þjoðskipulag þeirra1 Jakobsson, hafa sannast sakir, getur ekki staðist, nema prent-1 er hafa leitt til þess, að allir, frelsi sje afnumið. | að undanteknum örfáum Ástæðan er sú, að þeir hafi kommúnistum, telja honum sjeð fyrir, að þeir mundu verða sæmst að hverfa úr opinberu undir í öllum rökræðum. Stað- J lífi. reyndirnar sjálfar myndu tala j En jafnvel um svo þykkskinn á móti þeim, ef leyfilegt væri aðan mann sem Áka Jakobsson að benda á þær. Þessvegna hef- hefur komið á daginn, að gagn- ur það, ætíð verið einn aðalþátt- rýni er engan veginn tilgangs- urinn 1 l^enningunum um alræði laus. Að því hafði verið vikið, l.____ 1_* x__1 • nrK Vuvnn ViníAí vnimof Afóovilnry * öreiganna, að þegar það tæki við, yrði að banna prentfrelsi sem önnur hinna úreltu borg- aralegu rjettinda. ÓFARIR KOMMÚNISTA í ÚTVARPSUMRÆÐUNUM. Ó?arir kommúnista í öllum rökræðum hafa berlega komið í ljós að undanförnu. Öllum ber saman um, að útreið þeirra í út varpsumræðunum hafi verið hin hraklegasta. Enda stiltu þeir sjálfir svo til, að ekki þótti fært að hafa útvarpsumræður um vantrauststillögu þeirra á dögunum, einungis vegna þess, að þeir voru sjálfir búnir að reyna, að þeir biðu stórfeldan hnekki af þeim tvennum út- varpsumræðum, er skömmu áð ur höfðu átt sjer stað. Sjálfir bera kommúnistar fram á þessu þá skýringu, að ekki sje von, að einn hafi við þremur. Vitna þeir því máli sínu til styrktar í útvarpsum- ræður á tveim síðastliðnum ár- um, þegar Fjamsókn ein stóð gegn þáverandi stjórnarflokk um og fór ætíð halloka. GÓÐUR MÁLSTAÐUR HJÁLPAR SJÁLFSTÆÐIS- FLOKKNUM TIL SIGURS. Nokkuð kann að vera til í því, að erfitt sje fyrir einn að sækja á móti þremur. Mest er þetta þó komið undir málstaðn um. Menn minnaSt þess til dæm is, að í útvarpsumræðum um bæjarmálefni Reykjavíkur hafa andstöðuflokkarnir þrír ætíð sótt að Sjálfstæðisflokknum einum. Þrátt fyrir það hefur Sjálfstæðisflokkurinn undan- tekningarlaust farið me^ sigur af• hólmi. Hin erfiða aðstaða skaðaði hann ekki, vegna þess, an málstáðúr hans var svo góð- uri að hann hefði rcynst ófáanleg- ur til að greiða reikning við ríkisstofnun, sem flestir í hans sporum • mundu umtalslaust hafa borgað við 'fyrsta tæki- færi. Þrátt fyrir það, þótt reikn- ingur þessi hafi þrásinnis ver- ið sendur með innheimtumanni til Áka Jakobssonar meðan hann var ráðherra og hann jafn framt oftar en einu sinni verið skriflega krafinn um skuldar- greiðsluna, þá reyndist hann ætíð ófáanlegur til að borga. Það var ekki fyrr en nokkrum sinnum hafi opinberlega verið vikið að þessari ósæmilegu skuldseiglu hans, sem hann sá sóma sinn í að greiða og þá án þess að venjulegur rukkari heimsækti hann. SKOÐA PRENTFRELSIÐ SEM ÓVELKOMINN RUKKARA. Engin furða er, þó að þeim mönnum, sem svona fara að sje illa við preiVfrelsi og vilji það feigt. Þeir líta á það sem óvel komkin rukkara fyrir sjer f jand samlegt velsæmi, er þeir forð- ast og láta ekki undan fyrr en í fulla hnefana. Að vísu vilja þeir nota prent- frelsið sjálfum sjer til hags út í ystu æsar og bera andstæðinga sína sífelldum brigslum. — En hinsvegar ætlá þeir að ærast, ef með sanngirni er sagt frá þeim ávirðingum, er þeir sjálfir gera sig seka um í opinberum stöð- um. Enda er yfirlýst stefna þeirra sú, að láta það verða sitt fyrsta verk að afnema prent- frelsið fyrir alla aðra ep sjálfa sig, er þeír komast' einir . til valda. Án ófrelsisins tréysta þeir sjer ekki til að stjorna í friði. segja satt urn kommún'sta sem aðra á íslandi, eru ekki miklar líkur tii, að kommúnistum tak- ist sú tilraun að fá verkamenn til að gera verkfall í því skyni, að koma Áka Jakobssyni og fje- lögum hans til valda á ný. KOMMÚNIST AR í VANDRÆÐUM MEÐ AÐ VERJA VEftKFALLIÐ. Umræður þær, sem þegar hafa farið fram, hafa leitt til þess, að kommúnistar eru nú horfnir frá að halda því fram, að verkfallið hafi pólitískan til- gang. Nú afneita þeir því með öllu, að verkfallið sje ofbeldis- tilræði gegn Alþingi og ríkis- stjórn. I stað þess segja þeir ó- sköp sakleysislega, að aðeins sje um að ræða eðlilegar kaup- hækkunarkröfur verkamanna. En af hverju voru þær kröfur ekki bornar fram fyrr en nú? Ef vísitalan er röng nú var hún þá ekki jafnröng þau tvö ár, er kommúnistar voru í stjórn? Eða muna kommúnistar aðeins eftir' rangindum gegn verka- lýðnum á meðan þeir sitja ekki sjálfir við háborð valdanna? HÆTTIR AÐ TALA UM TOLLANA. Af eðlilegum orsökum hafa kommúnistar fyrir löngu gefist upp við að bera fyrir sig tolla- hækkanirnar. Einu sinni ætluðu þeir að birta álit hagfræðinga um þær. Álitið það hefur aldrei kom- ið fram. Ástæðurnar til þess eru ósköþ eðlilegar. Engir hag- fræðingar hafa fengist til að Ijá nafn sitt við fjarstæðum komm- únista í þessu máli. Því að sann leikurinn er sá, að tollunum er þannig háttað, að þeir lenda lítt sem ekki á þurítareyðslu en koma því harðar niður sem ó- þarfaeyðsla er meiri. t* <tr, n 'rA, OF HÁTT VERÐ GERIR AFURÐASÖLUNA ERFIÐA. Eðlilegt er þess vegna, að kommúnistar vilji láta þessar rökræður gleymast. Nú reyna þeir að læða því út, að afurða- salan hafi tekist svo vel, að af þeim sökum sje sjálfsagt að hækka kaupið. Jafnframt þessu er svo stjórnin skömmuð fyrir, að afurðasalan hafi farið svo illa úr hendi, að landráð nálg- ist! Við þvílíku ósamræmi er að búast, þegar ósatt er sagt. Enn þá er því miðuT erfitt að segja, hvernig afurðasalan tekst í heild. Víst er þó,' að sá mikli hængur er á henni, að freðfiskurinn hefur ekki selst, nema því aðeins að síldarlýsi sje afheht með honum. Það er því ekki fyrr en áð síldarvertíð lokinni, sem í ljós kemur, hvort um raunverulega sölu fisksins er að ræða eða ekki. Þessi skil- að verðið á fiskinum er of hátt og þess vegna selst hann ekki einn. Lækningin við slíku er allra síst sú, að hækka framleiðslu- kostnaðinn enn. Meginhluti s'alt iisksins er enn óseldur og með cilu ösýnt, hvernig tekst til um sbiu á honum. Aðalörðugleikinn þar er hinn sami og á öðru. Of hátt verð. KOMMÚNISTAR ÆTLA AÐ SVÍKJA FISKÁBYRGÐINA. Þegar kommúnistar nú heimta hækkað kaup vegna góðra horfa um afurðasölu, mættu þeir minnast þess, að í stjórnartíð þeirra skilaði stjórn skipuð nefnd áliti, þar sem hún áætlaði andvirði útflutnings- vöru íslendinga á þessu ári 850 milljónir króna. Þá töldu kommúnistar þetta mikla andvirði útflutningsins ekki gefa tilefni til kauphækK- ana og báru ekki slíkar kröfuri fram, er Dagsbrúnarsamninguu um var sagt upp í febrúar. Núi telja hinir bjartsýnustu útflutn-* ingsverðmætið milli 400 til 50(J milljönir króna, eða nær helm- ingi lægra en áætlað var í jan- úar. Og þá telja kommúnistah tímann kominn til kauphækk- ana. Ástæðan til þess að afurða- salan hefur orðið miklu erfiðari en menn vonuðu, er eingöngu sú, að íslendingar hafa þurft að heimta hærra verð fyrir freð- fisk og saltfisk en aðrir bjóða samskonar vöru. Ef tilkostnaður eykst enra hjer innanlands, er þess vegna ekkert anriað en atvinnustöðv- ún og hrun framundan. -— Þá nægja engir síldarpeningar til að borga hallan á hinuni út- flutningnum. En eyðileggingar- áform kommúnista lýsa sjer best í því að þeir vinna nú að því að hindra, að síldarpening- arnir fáist til þessa. Þeir vilja sem sje umsvifalaust ge: a út- gerðarmenn, frystihúsaeigend- ur og sjómenn, sem eiga freð- fisk og saltfisk, gjaldþrota. Þv! að auðvitað er ríkisábyrgðiri á þeim fiski úr gildi, ef síldarpen- ingarnir fást ekki. Fyrsti leikurinn við Bretana er í lcvöid . \ FYRSTI leikur breska atvinnuliðsins Queens Park Rr.nger$ verður háður á Iþróttavellinum í kvöld við úrvalsl :ð úr Reykjavíkurfjelögunum. Hefst leikurinn kl. 8,30. -— Komu Bretarnir hingað i.gærdag loftleiðis frá Prestwick. sátu'?> ——< Strax eftir komuna ensku knattspyrnumennirnir hádegisverðarboð hjá móttöku- nefnd liðsins. — Voru þeir þar boðnir velkomnir af Agnari Kl. Jónssyni, formanni Knatt- spyrnusambands íslands, Sigur jóni Jónssyni, formanni K.R.R. og Björgvin Schram, formanni móttökunefndar, sém ^nnfrem- ur bauð breska knattspyrnu- dómarann Mr. Victor Rae sjer- staklega velkominn, en honum var boðið hingað með liðinu. Af Breta hálfu töluðu Mr. Magnall, forstjóri Q.P.RV Mr. Wodehouse og Mr. Baker, og ennfremur Mr. Rae. Vegna þess að enn leyfist aðyrði byggjast eingöngu-á því, LIÐ ÍSLENDINGA Lið íslendinga í kvöld verður þannig (talið frá markmanni að vinstri útherja): — Anton Sigurðsson, Karl Guðmundsson, Hafsteinn Guðmundsson, ÓIi B. Jónsson (fyrirliði , á leik- velli), Birgir Guðjónsson, Sæ- mundur Gíslason, Ólafur Hann- esson, Ari Gíslason, Magnús Ágústsson, Sveinn Ilelgason og Ellert Sölvason. LIÐ Q.L.R. Lið Queens Park Rangers verður þannig skipað (talið upp í sömu röð og ísl. liðið): — Allan, Dudley, Jefferson, (fyr- irlíði á leikvelli), Smith, Ghap- man, Heath, McEwan, Parkin- Son, Durrant, Hatton og Hart- burn. Til þess að forðast þrengsli við sölu aðgöngumiða að leikn- um í kvöld verða þeir seidir á götum bæjarins í dag og einnig á íþróttavellinum eftir kl. 2 eftir hádegi. ÍR vann Refkjaviur boðhlaupið í smn REYKJAVÍKURBOÐHLAUP IÐ fór fram s. 1. laugardag, og hefir aldrei náðst betri árang- ur í því en nú, þar sem þrjár fyrstu sveitir hlupu á skemmrí tíma en nokkru sinni hefir áð- ur verið hlaupið á. IR vann hlaupið í fjórða sinrí í röð. Hljóp A-sveit Uelagsins á nýju meti 17.15,4 mín. Önnur var sveit KR á 17.29,8 mín., 3. sveit Ármanns á 17.30,6 mín. og 4. B-sveit ÍR á 19.50^0 mín. Eftir tvo fyrstu sprettina, semí erú 1650 og 800 m. leiddi KR, en IR og Ármann voru jöfn. I þriðja sprettinum (200 m.) náði Örn Clausen aftur á móti. forystunni fyrir ÍR og eftir það leiddi fjelagið og var um 9S m. á undan að marki. Mjög hörð keppni var á milli KR og Ármanns um annað sæti og mátti'ekki á milli sjá fram til síðustu stundar. Háðu þéíf Þórð ur Þorgeirsson og Hörður Haf- liðason m-jög skemmtilegt ein- vígi á síðustu (1500 m.) vega- lengdinni.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.