Morgunblaðið - 14.09.1947, Qupperneq 2

Morgunblaðið - 14.09.1947, Qupperneq 2
2 MORGUNBLAÐIÐ Sunnudagur 14. sept. 1947 GJALDÞROT KO i«TA Á b&q Áá' títi á þekju. Umræður Þjóðviljans um gjaldeyrismálin að undanförnu munu vera með því ljelegasta, sem sjest hefur í íslenskri blaða mennsku jafnvel þótt sjálfur Þjóðviljinn sje hafður til saman burðar. Ekki er um að ræða, að blaðið hafi lagt sig niður við að nefna tölur eða staðreyndir, meta á- stæður eða hcrfur út frá venju legum jarðneskum sjónarntiið- um, heldur hefir allt horfið í moldviðri stóryrða eoa skýjum fimbulfambsins. „Röksemdirnar" haía yfirleitt verið þessar: 1946 voru teknar frá 300 miljónir króna til ný- sköpunar. Því hefur verið ráð- stafað til nýsköpunar. Öllu hinu hafa heildsölubraskararnir eytt. Þetta er endurtekið, teygt og togað, undið og skælt í dálki eft ir dálk, blað eftir blað! „Heildsalabrask44 kommúnista. Auðvitað ætti ekki að þurfa að svara svona endemis vitleysu því að hver skyniboiinn maður veit að fjöldi nauðsynja er til auk ,,nýsköpunarvaranna“ enda hafa þær í löggjöfinni verið metnar ein 15% innflutnings- ins. Enda þótt því skuli engan veginn neitað, að þjóðin hefir á undanförnum árum eytt mikl um peningum í óþarfa, er sú fjárhæð vitanlega mjög lítil móts við hitt, sem þarft má telja og gott. Nýsköpunarvörurnai ná að- eins yfir þröngt svæði. Þar í eru fyrst og fremst ný skip, ýmis- konar vjelar og efni m. a. til hraðfrystihúsa, verksmiðju- rekstrar, o s. frv. Yfirleitt heyra þar ekki undir aðrar vörur en þær, sem beinlínis eru til aukins atvinnureksturs. Vilja nú kommúnistarnir halda því fram, að hjer sjeu tald ar nálega allar þarfir þjóðfje- lagsins? Varla neita þeir þvi, að flytja þurfi til íandsins matvörur, kaffi, sykur o. fl. eða þá vefn- aðarvörur til fatnaðar og ann- ars, skó, og stígvjel, hreinlætis vörur, búsáhöld, rafmagnsvör- ur, lyf og annað því um líkt. Þá eru enn ótaldar allar bygg ingarvörur aðrar en beinlínis til framleiðslunnar og hefir stundum þotið svo I kommun- istum, að ekki sje ofmikið bygt af íbúðarhúsum. Þá þarf kol og olíur allar og salt og fjölda rekstrarvara handa útgerðinni og öðrum atvinnurekstri. Allt þetta og fleira hefir þurít að flytja inn nákvæmlega með sama rjetti og nýsköpunarvör- ur, þó að kommúnistar tali reyndar stundum eins og ekki þurfi annað til nýsköpunar at- vinnuveganna en að hrúga inn skipum og tækjum en hiröa ekkert um reksturinú. Ef allar þessar vörur, sem nú hafa verið nefnd'ar eru tómt heildsalabrask og auðvalds- eyðsla, þá er málsmeðferð kommúnista rjett, en annars er hún annað hvort bein fölsun eða bjánaskapur, eða — það sem líklegast er — undarleg blanda af hvorutveggja. Og svo er eins og þeir gleymi því alveg, að ullum gjaldeyri hef ir yerið ráðstafað af nefndum, sem sósialistar áttu stna full- trúa í. Er þaö bágur vitnisburð ur, sem þeim fulltrúum er gef- inn með því að segja, að þeir hafi látið heildsalabraskara- svindlaraskríllinn skalta og valta með hundruð milljóna króna án þess að bera sig upp eða mótmæla. Það er þvert á móti nokkv.ð algeng skoðun, og e!:ki heldur öscnnileg, að einmitt sósialista- fulltrúarnir í hinum tveimur „ráðum“, sem gjaldeyrinum út- hlutuðu, hafi verið örastir allra á leyfisveitingar. Ekki nóg forsjá með kappinu. Sannleikurinn er sá, að lang mestur hluti gjaldeyrisins hefir farið til þarfra hluta enda væri það skárri ósköpin, ef svo hefði ekki verið. Það sem að má finna, auk óþarfaeyðslunnar, og er ef til vill auðveldara að sjá eftir á en fyrir fram, er þetta tvennt: 1. Ofmikið virðist hafa verið veitt af því, sem ekki getur tal ist til beinna nauðsynja, og það bæði af nýbyggingarráði og við skiptaráði. Liggja þar til marg ar orsakir, og mun rjettast nú, að sakast sem minnst um það, þegar skeð er skeð, og nauðsyn krefur, að hafist sje handa ein handa um stefnubreytingu og viðreisn. 2. Of ört og um efni fram hefir verið úthlutað því, sem til framfara hefir horft. Það er sannleikur sem hefir gleymst og oft gleymist, en má þó aldrei úr minni líða ef heilbrigða f jár málastjórn á að reka, að jafn- vel hina þörfustu og bestu hluti má aldrei kaupa of ört) eða í svo ríkum mæli, að þeir verði ekki hagnýttir. Fjöldi manna og fyrirtækja hefir fyr og síðar farið um koll eða lam ast af því einu, að hurðarás hef ir verið reistur um öxl, jaínvel þótt allt það, sem f je var eytt í hafi út af fyrir sig verið þarft og gott. Hið sama getur átt sjer stað um heilt þjóðfjelag. Mætti ræða þetta mál, og þyrfti að ræða það vel og vand lega. En skýrt dæmi þessa kem ur nú t. d. fram í því, að ný- sköpun atvinnuveganna hefir verið sett í verulega hættu með því að hrúga inn tækjum án þess að sjá um að fje sje til þess að gera þau fullkomlega úr garði eða reka þau, og án annarar fyrihyggju. svo sem um mannafla, sölumöguleika o. s. frv. Þjóðviljinn biSst griða. Einhver rnesta gjaldþrotayfir lýsing, sem sögur fara af í ís- lenskri pólitík er þó afstaða Þjóðviljans til skýrslu Fjárhags raðs. Blaðið hefir eklci enn þorað að birta pessa skýrslu. Fyrst eftir að hún kom út, reyndi Þjóðviljinn að begja skýrsluna í hel. En þegar ráðamern blaðsins sáu, að það myndi ekki duga, þar sem skýrslan bírtist í "öðr Ura blöðum og útvarpi, og þar sem hjer er ekki enn komið á það hugsjónaástand sósialista að menn megi ekki lesa nje hlusta á annað en það, sem þeir sjálfir matbúa fólkinu, — þá varð blaðiö að víkja að þessu ctætis plaggi, sem gaf þeim svo átakanlega utan undir. Og árangurinn birtist í fimtudagsblaðinu. Þar gefur á að líta eitthvert kyndugasta skoðunarspil, sem lengi hefir sjest. Á yfirborði mætti ælta, að hjer væri skýrslan Ioks birt, því að hjer er all-langt rnál, og fyr irsagnir líkar og í skýrslunni, tölusettar og allt þar eftir, en efnið undir þessum fyrirsögnum er þvættingur og raus Þjóðvilj ans sjálfs, er hvergi kemur nærri efni skýrslunnar. Ekki er gott að segja hver tilgangurinn er með þessari dæmalausu fölsunartilraun. Varla er unnt að hugsa sjer, að Þjóðviljinn meti svo litils gáínafar lesenda sinna, að hann haldi, að hann geti látið ein- hverja taka þetta fyrir skýrsl- una sjálfa. Ef þetta hefði kornið í venju legu grínblaði hefði mátt ætla að hjer væri á ferðinni gaman- semi af litlum mætti. En 1 aðal stjórnmá'.ablaði eins af flokkum landsins er svona aðferð einhver hörmulegasta uppgjöf allra varna, sem hugs- ast getur og í raun og veru sama sem að biðjast griða. Er nú ekki annað fyrir hendi en skora á Þjóðviljann að birta skýrsluna ef hann þorir, svo að lesendur hans og aðrir geti bor ið saman þessar tvær málsmeð ferðir, Fjárhagsráðs, er segir rólega og hlutlaust frá stað- reyndum og Þjóðviljans, sem rausar og slettir úr klaufum. Dæmi „rökvísinnar44. Sem dæmi um málsmeðferð- ina er rjett að ntfna dæmi handa þeim mörgu, sem ekki sjá Þjóðviljann. „Skýrsla“ Þjóðviljans hefst með- inngangi án f.vrirsagnar, eins og skýrsla Fjárhagsráðs, og byrjar svona: „Fjárhagsráð hefir gefið út eitt guðfræðilegt skjal. (Á líklega að vera fyndni af því að formaður ráðsins er guðfræðingur). Niðurstaða þess og sönnunarmarkmið virðist vera: Sjá, allt er komið til hel- vítis — kaupið verður að lækka Tölum og röksemdum er síðan hagrætt í samræmi við þennan tilgang •— og öllu, sem kynni að sýna eitthvað annað er sleppt.“ Þetta er tónninn. Hvergi er reynt ag sýna hvernig staðreynd um sje „hagrætt" til þess að sýna að kaupið eigi að lækka (sem hvergi er nefnt í skýrsl- unni), nje heldur hvaða tölum eða öðru er sleppt, — allt tómt raus og vaðall einhversstaðar utan og ofan við umræðuefnið. Landsbankinn og skýrslan. Eitt vígorð sósialista, sem kemur þeim í röksemdastað, er Landsbankinn og „Landsbanka valdið“. Má því nærri geta að þeir leita nu til þessa vígis er þeir 'standa rökþrota fyrir skýrslu Fjárhagsráös. „Hún er samin af Landsbankanum“, segja þeir og þá þarf ekki framar vitna við. Hjá flestum skynsömum þjóð um myndi það ekki þykja neinn ljóður á skýrslu um fjárhags- ástandið, þó að hún væri sam in af þjóðbankanum. Aliar ná- grannaþjóðir vorar hafa fyrir löngu lært þá cinföldu list, að nota sjerþckkingu, leynslu og hæfni þeirra manna, er sitja svo að kalla í miðdepli alis f jármála lífs þjóðanna, þessa menn; sem heita má að haldi á sjálfri loft vog athafna og atvinnuhrær- inga þjóðíjelagsins. Við hjer á Islandi höfum illu heilli tamið okkur þann ósið að mcta flest orð frá stjórn þjóð- bankans lítils, og taka svo illum afleiðingum þess oftast nær. Væri ekki ófróðlegt að segja sögu þeirra mála að nokkru. En skemmst er að minnast þess, að Landsbankir.n lagði þau ráð á, er lögin um stofnlánadeild sjáv arútvegsins voru á döfinni, að nú væri hag þeirrar stofnunar og „nýsköpunarinnar" yfirleitt allt öðruvísi og betur komið ef þeim ráðum hefði verio fylgt. Og meira að segja verður Þjóð viljinn að játa —- líklega alveg óvart — að betra heíði verið að fylgja ráðum og tillögum Lands bankans um nýbyggingarsjóð- ina. Það væri því engin skömm og drægi ekkert úr giidi þessarar skýrslu þó að hún væri „samin af Landsbankanum“. Flitt er svo annað mál, eins og reyndar er í samræmi við annað í Þjóðviljanum, að þessi skýrsla er ekki samin af Lands- bankanum" eins og hún ber með sjer sjálf. Til hennar er við- að gögnum frá ýmsum aðilum, cn fyrst og fremst vkanlega frá þeim aðilum, sem innflutr.ings og gjaldeyrismál hafa haft með höndum. Hún er skýrsla um ástand þeirra mála þegar Fjár- hagsráð tók við. Hún heitir „Skýrsla um gjaldeyrishorfur og fleira“ og er eins og segir í henni sjálfri, „úttekt á ástandi í f jármálum og viðskiptamálum þegar fjárhagsráð hefur störf sín, — og tekur við úr höndum þeirra, sem með þessi mál hafa farið“ Enda ekki nema eðlilegt að Fjárhagsráð vildi gera sjer sjálfu og öðrum grein fyrir því við hverju það tók. Hins vegar cru vitanlega margar fróðlegar upplýsingar þar um bæði Lands bankann og báða þá banka, sem farið hafa með gjaldeyrismálin og þann fróðleik er eðlilegast að sækja til bankanna sjálfra, ef ekki er unnið upp á Þjóðvilja vísu, heldur til þess að gefa staðgóðar og rjettar upplýsing ar. Lokarugl Þjóðvilja- greinarinnar. Af þessu má sjá að það er tómur misskilningur og fimbul famb þegar síðast í rugli Þjóð viljans er farið að halda því fram, að þessi skýrsla sje undir búningur undir dýrtíðarráð- stefnu þá, sem nú er liafin. Til skýrslunnar hlaut að vera safnað og hún samin áður en vitað var yíirleitt að til slíkrar ráðstefnu yrði boðað. og skýrsl an er því á engan hátt miðuð við hana, þó að hún hafi sjálf sagt inni að halda margan þann fróðleik, sem þeir á þessari ráð stefnu sem \ ilja leysa vandamál þjóðfjelagsins á heillaríkan hátí geta notfært sjer. Allt ruglið um það, hvað f skýrslunni hefði átt að vera til undirbúnings þessari ráðstefnu cr því á sömu bókina lært eins og annað í langloku 1 jóðviljans. Anr.ars er óhugsandi, enda ó- þarft að eita ólar við allt það r.ugl, sem álpast hefir inn í Þjóðviljagreinina. Hún er ekkert annað en mjög svo maklegur liður í vandræða fálmi Þjóðviljans í dýrtíðarmál- unum. Stundum þykist Þjóðviljinn hafa sagt allt fyrir, sem nú er fram komið um fjármálaöng- þveitið. Hjer hefir hann „í ágúst 1946“ sagt íyrir „að gjaldeyris forði þjóðarinnar yrði upp ur- inn í ágúst 1947“. Hann gerði þá „ýtarlegar tiliöguii“ um það, hvernig þessu yrði afstýrt. „Nú verandi stjórnarflokkar skeyttu þessu engu“, segir er.nn fremur Sjálfur var þó sósialistaflokkur inn við stjórn helming þessa tíma, sem hjer um ræðir, og átti eins og áður er sagt fulltrúa í báðum þeim ráðum, sem ávísan irnar gáfu til allrar eyðslunnar. En í öðru orðir.u segir svo Þjóðviljinn að allt sje í besta. lagi, nóg til að halda áfram „ný sköpun“ og halda öllu í háa lofti. Þá er það „hrunstjórn" ein, sem er hrædd og vill ekki nota þennan „uppurna“ gjald- eyri til þess að kaupa fyrir meira af skipum og vjelum og byggja allskonar verksmiðjur og hafnir o. s. frv. fyrir tugi og hundruð miijóna. Hve langt skyldi líða þar til enginn lifandi maður með full um sönsum lítur við þvaðri sós ialista? Bandaríkjantenn ákveðnir Lakc Success. BANDARÍKIN hafa form- lega farið þess á le-it við Ör- 'yggisráðið, að það geri kleyft, að Balkanrríáiin verði tekin fyrir á fundi allsherjarþings Sameinuðu þjóðanna, sem hefst á þriðjudaginn kemur. Fulltrúi Bandaríkjanna i Öryggisróðinu, Herschel John- son, hefur skrifað brjef til Andrei Gromyko, sem nú er forseti Öryggisráðsins og beiðst þess, að Grikklanctsmálið verði tekið upp í Öryggisráðinu, svo að hægt verði samkvæmt 12. grein sáttmála S. Þ. að taka málið fyrir á allsherjarþinginu. Barídaríkin haia ekki enn gefið upp, hvaða leið þau ætla. að fara til að fá þetta mál í gegnum málalengmgar Öryggis ráðsins. ERETAR MÓTMÆLA AÐFÖRUM KOMMÚNISTA LONDON: — Breski sendi- herrann í Sofía hefir lagt fram mótj til búlgörsku stjórnarinn- ar vegna þess að kommúnistar í Búlgaríu undiroka fullkom- lega alla stjórnarandstöðu- flokka og halda foringjum and stöðuflokkanna niður með ógn- unum um handtöku.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.