Morgunblaðið - 07.12.1947, Page 12

12
MORGUNBIAÐIÐ
Sunnudagur 7. des. 1947.
— Reykjavíkurbrjef
Nýstárleg handknattleikskeppni:
Armann — KR — Valur
gegn Fram-ÍR-Víkingi
ÁKVEÐIÐ hefur verið að næstkomandi miðvikudag fari fram
handknattleikskeppni í íþróttahúsinu við Hálogaland milli Fram,
lR og Víkings annarsvegar og Ármanns, KR og Vals hinsvegar.
Verður bæði keppt í meistaraflokki karla og kvenna. Handknatt-
leiksráð Reykjavíkur gengst fyrir keppni þessari.

Frh. af bls. 9.
lendu herveldi, og stefna að því,
að koma þjóð sinni undir það
kúgunarvald, þeir geta ekki
blekt neinn, eða vilt á sjer heim-
ildir, þó þeir þykist vera vinir
þess sjálfstæðis, sem þeir vilja
feigt.
í því augnabliki, sem hið al-
þjóðlega kúgunarvald kommún-
ismans reynir ao teygja klæ;
sínar til þessa lands, þá væri
ekki meira ;ið í íslenskum
kommúnistum, til varnar fyrir
land og þjóð, en hundi sem geiti
á rússnesku.
Þetta er íslensk alþýða farin
að skilja.
Stríií eða friður.
ALLAR þjóðir heims, allir hugs
andi menn, óttast að enn dragi
til styrjaldar í hinum sturlaða
heimi. Hvaðan skyldi vera upp
haf þess ótta? Hver talar mest
um stríðsæsingar?
Ekki þarf annað en líta á
hina íslensku útgáfu af aðal-
málgagni alþjóðakommúnista,
til að sannfærast um það. — Á
hverjum degi er þar sami söng-
urinn. Að vestrænu þjóðirnar,
,,hinar fasistisku auðvaldsþjóð-
ir“, sem Þjóðviljinn kallar,
vilja ekki lofa Rússum að
leggja undir sig heiminn þegj-
andi og hljóðalaust, vilji ekki
lofa þeim að koma á hinum
austræna friði, friði fangels-
anna, friði fjötranna, þeim friði
sem lætur unga og gamla, kon-
ur og karla, rotna lifandi í viðj-
um hins fullkomna ófrelsis.
Allur heimurinn skilur upp-
haf og orsök hins eilífa ófriðar-
tals kommúnistanna. Valdhaf-
ar Rússlands, sem halda milj-
jónunum í viðjum. útiloka þær
frá öllum kunnleik á því, sem
gerist í umheiminum, verða að
gera grein fyrir því, hversvegna
þeir halda áfram að vígbúast,
safna vopnum, æfi heri, láta al-
þýðu manna vinna baki brotnu
að herbúnaðinum. Hinu mædda
fólki er talin trú um, að all-
ar þjóðir, sem ekki eru enn
komnar undir yfirráð Rússa,
sjeu að undirbúa styrjöld á
hendur kommúnistum.
Illur á sjer ills von, segir mál
tækið.
halda þeir tókunum á hinu fá-
fróða.
Þetta er háttur harðstjóra. —
Þannig halda þeir kúguðum
þjóðum sínum í sífeldum ótta,
og knýja þær til að vinna að
hernaðarundirbúningi sínum.
Hjálpin til Vestur-
. Evrópuþjóðanna.
STRAX og það kom til orða,
að Bandaríkin veittu Vestur-
Evrópuþjóðunum stuðning, til
viðreisnar eftir hörmungar
styrjaldarinnar, ætluðu komm-
únistar af göflunum að ganga.
Þeir segja að Vestmenn sjeu
með þessu að teygja sig til á-
hrifa og yfirráða yfir Evrópu.
Með því m. a. að bjarga tugum
miljóna manna frá hungur-
dauða.
Og þá var hert á áróðrinum
gegn lýðræðisþjóðunum. — Þá
var alþjóðabandalag kommún-
ista endurreist til þess að kom-
múnistaflokksdeildir allra
landa gætu unnið beint sem
njósnarasveitir, fimtu herdeild-
ir, og tilvonandi kvislingar
hver í sínu landi. Undir hinni
sameiginlegu austrænu stjórn.
Flokksdeildirnar.
ÞEGAR bólar á einhverri við-
leitni til þess að sfemma stigu
við þjóðsvikum og kvislinga-
starfsemi einhverrar flokks-
deildar kommúnista, í ein-
hverju landi, þá ætla komm-
únistar alveg að rifna af vand-
lætingu. Skárra er það ófrelsið,
segja þeir. Að menn skuli ekki
fá að vinna í friði að hugðar-
efnum sínum. Og þeir þykjast
mega nota hin hörðustu orð,
um slíkar fasista aðferðir, sem
þeir sjeu beittir.
En hvar í hinu víðlenda veldi
Rússa mega flokkar, sem eru í
andstöðu við kommúnista vinna
og aðhafast það, sem þeim sýn-
ist? Þar kalla kommúnistar það
ekki fasistiskar aðferðir, að
taka fram fyrir hendur manna,
og dæma hvern þann landráða-
mann, sem er ekki stjórnvöld-
um landsins auðmjúkur þræll.
Svona er ósamræmið á öll-
um sviðum í hugarheimi kom-
múnistanna. Hvort heldur þeir
eru íslenskir að uppruna, eða
annara þjóða menn.
Eyðingar styrjöld.
EF mannkynið verður fyrir
þeim hörmungum, að styrjöld
brjótist út að nýju, þá bland-
verður hundrað sinnum ægi-
legri en alt annað, sem komið
hefir fyrir hinn hrjáða heim.
Og enginn getur hedur efast
um, hvaðan upptökin að slíkum
hörmungum koma.
Þegar styrjöldin braust út
árið 1914, var það alment álitið,
að hún myndi ekki standa yfir
nema í hæsta lagi í nokkrar
vikur. Hún stóð í 4 ár.
Þgar styrjöldin braust út
haustið 1939, þá bjuggust menn
við að sú styrjöld yrði stutt.
Enda ætlaði Hitler að leggja
undir sig heiminn á skömmum
tíma. Sú styrjöld stóð yfir í 6
ár. Ef henni er þá í raun rjettri
lokið enn.
Forspáir menn segja, að ef
styrjöld brýst út enn, þá muni
hún verða hin langvinnasta. —
Þó nú sjeu morðtólin og vítis-
vjelarnar þúsund sinnum ægi-
legri en áður. En þeir menn, er
verði svo óhamingjusamir að
lifa þær hörmungar, verði að
byrja á bvrjuninni og heyja
stríð sín með örvum og boga.
Því allt, sem mönnunum hefur
áskotnast á öldum tækninnar,
verði eytt í þeirri styrjöld.
Aldrei hafa nokkrir menn,
frá upphafi manr.kyns, tekið á
sig þyngri ábyrgð, en þeir, sem
á þessum tíma sporna við öll-
um sættum í heiminum og berj-
ast um á hæl og hnakka til að
skifta mannkyni f tvær and-
stæðar fylkingar En svo eru
kommúnistar, jafnt hjer á landi
sem annars staðar, blindir í
ofsatrú sinni á kúgunarvaldið,
og tilfinningalausir fyrir öllu
velsæmi, að þeir skilja þetta
ekki. Eða látast ekki skilja.
Frh. af bls. 11.
ustunni um Atlantshafið. Einn
kaflinn í bókinni fjallar um her-
námið út á landi. Þá er skýrt
frá þeim atburðum er gerðust
hjer í bænum á Friðardaginn,
ávarpi því, er forseti íslands
flutti þennan dag, og er bæjarbú-
ar samfögnuðu Dönum og Norð-
mönnum og vikið er að ýmsu
öðru, er kom við sögu þennan
dag.
Þórhallur Þorgilsson bókavörð
ur hefur tekið saman í einum
kafla bókarinnar ritgerðir og
blaðagreinar um hernámstíma-
bilið. Þá eru loks fluttir stuttir
kaflar um kímni og hernáms-
sögur.
Gunnar M. Magnúss hefur tek-
ið þessi tvö bindi saman. Mikill
fjöldi mynda prýða bókina, en
hún er prentuð og unnin í ísa-
foldarprentsmiðju og er hún í
sama broti og fyrra bindið. Frá-
gangur bókarinnar er góður og
er lesmál hennar rúmar 800 bls.
Sanmingur um rjettindi.
Kaupmannahöfn — Samningar
um rjett til að lenda flugvjelum
hvors annars hefir nýlega verið
gerður milli Danmerkur og Eire.
50 og 30 mín. leikir
Leiktími í kariaflokki verður
2x25 mín., en kvenflokki 2x15
mín. Er þetta í fyrsta sinn, sem
fjelög í Reykjavík keppa við
hvert annað með þessum leik-
tíma og 10 manna liði (þó verða
aðeins 7 á vellinum í einu).
ÍR, Fram og Víkingur hafa
haft sama þjálfarann, Henning
Isachsen, og þessvegna leika
þessi f jelög saman. Gera má rað
fyrir að keppnin verði tvísýn og
skemtileg, og mönnum ætti hjer
að gefast kostur á að sjá það
besta í handknattieik, sem höf-
uðstaðurinn hefur upp á að
bjóða.
Ármann — KR — Valur
sterkari?
Til gamans má geta þess, að
á nýafstöðnu bandknattleiks-
móti Reykjavíkur hlutu Ármann
— KR — Valur 20 stig í karla-
flokki og skoruðu 105 mörk
gegn 84. Hin samsteypan skor-
aði 81 mark gegn 102 og hlaut
10 stig.— í kvenflokki hlutu Ár
mann og KR 7 stig og skoruðu
9 mörk gegn 6, en ÍR og Fram
hlutu 5 stig og skoruðu 10 mörk
gegn 13.
Aukin lcunnátta
Sú nýbreytni Fiandknattleiks-
ráðsins að efna til keppni sem
þessarar mælist áreiðanlega
mjög vel fyrir. ITandknattleikur-
inn hefur átt miklu og vaxandi
fylgi að fagna síðan farið var
að iðka hann hjer fyrir alvöru.
Fyrst í stað höfðu margir í-
þróttamenn hann sem aukagrein
eins og t. d. knattspyrnumenn,
og stunduðu hann í „hjáverk-
um“, ef svo má segja, en nú er
sá tími að líða. Ilandknattleik-
urinn er þegar að komast á það
stig, að menn verða að leggja
sjerstaka alúð við iðkun hans
eins og aðrar íþróttagreinar til
þess að vera þar liðtækir.
Skofinn vsgna
ágreinings um
keppni Louis og
Wakolf
HNEFALEIKAKEPPNI heims-
meistarans Joe Louis og svert-
ingjans Walcott (Louis er einn-
ig svertingi) hefur vakið feikna
athygli um allan heirn og þegar
kostað einn mann lífið.
Louis var dæmdur sigurinn,
en sá dómur hefur hlotið mjög
mikla gagnrýni, enda voru dóm-
arar keppninnar ekki á eitt sátt-
ir um úrslitin. Menn geta mark-
að af því hvílíkt hitamál þetta
er vestra, að í Philadelphia var
maður nokkur, Arthur Brown
að nafni, skotinn til bana vegna
þess að hann og kunningi hans
voru ekki á eitt sáttir um úr-
skurð dómaranna.
Alment hafði verið gert ráð
fyrir, að Louis ætti auðvelt með
að „afgreiða“ Walcott, en reynd-
in varð önnur. Walcott sló Louis
t. d. tvisvar niður, fyrst í ann-
ari lotu og síðar í fjórðu. Telja
margir að Louis hafi þá mátt
þakka sínum sæla fyrir að geta
staðið upp, en dómarinn hafði
þá þegar talið upp í 7.
Einn dómarinn dæmdi Wal-
cott sigurinn, en hinir tveir
dæmdu Louis hann.
Útvarpsfyrirlesari einn, sem
lýsti leiknum, taldi Walcott hafa
unnið 6 lotur, en Louis aðeins 2.
7 hefðu verið jafntefli.
í gærkvöldi var skýrt frá því
að Walcott hefði áfrýjað úr-
skurði dómarans.
HEY! TMl^ CA5E
TMAT I'M $TARTIN6
ON---}Ú§ IN LlNDA'é
M0ME TOWNT WMV,
I'LL B>B 0UT THERE
i T0M0RR0W! J
AI&anwhilE, in the pistant town of oak^hape-
LI£TEN, "GRAPE-ETE5>
5T0P TH05E JlTTERS-!
VOU'RE GETTIN6 MB j
EDGV( 700!
/ WITH EVERV li
BADGE IN THE ®
6TATE 5NIFFING F0R
MB, 1 GHOULP BE
READING FUNNV _.
v PAPER5>? HÍ\
Efflr Robert Sform
Phil (hugsar): Linda gift — og þar að auki móðir,
Á meðan á þessu stendur fer fram samtal í Oalís- i* mnst þjer jeg kannske eiga ao sitja og lesa hazar-
fyr má nú vera. Hann athugar minnisbók sína: Sjá hade: Vertu ekki svona taugaóstyrkur, „Gullaldin". blöð, þegar hver einasti lögregluþjónn í fylkinu er
um til, þetta mál, sem jeg fer að vinna við — það Þú ert að gera mig það líka. „Gullaldin" svarar: að leita að mjer.
er þar sem Linda á heima. Jeg verð þar á morgun.