Morgunblaðið - 18.07.1948, Síða 8

MORGVNfíLAÐiÐ
Sunnudagur 18. júlí 1948.
— Meðai annara orða
Framh. af hls. 6.
fyrra. Og salan fer enn mink-
andi.
Astæðan, segja framleiðend-
ur, er að nokkru leyti Petrillo-
bannið, en síðan það gekk í gildi
heldur almenningur, að ekki sje
hægt að kaupa annað en gamlar
plötur. Auk þess eiga vinsældir
sjónvarpsins og dýrtíðin mik-
inn þátt í hínni síminnkandi
sölu.
» •
VíLJA HELDXJR
SJÖNVARP
„Fólkið vill heldur eyða pen-
ingum sínum í sjónvarp“, kvein
aði einn framleiðandinn, og
bætti við, „Þ. e. a. s„ þeir sem
hafa nokkra peninga. Fæstir
hafa peninga til þess, að
kaupa annað en mat“.
Framleiðendur hafa reynt alt
mögulegt, til þess að blása nýju
lífi í viðskiftin.
Eitt af stærri fjelögunum er
um það bil að senda á mark-
aðinn nýja gerð af plötum. Þær
eru gerðar úr nýju, dularfullu
efni. Þær verpast ekki, geta
ekki brotnað og eru ódýrar.
Columbía býður viðskifta-
vinum sínum sex plötur, albúm
iil að geyma þær í og safírnál
fyrir $ 4,50. En raunar ætti
þetta allt að kosta $ 6,75.
Þá mun Columbía innan
skamms senda á markaðinn
nýja gerð af plötum. Þær eru
þannig ge ðar, að hægt er að
leika heila symfóníu á einni
plötu.
Önnur bandarísk fyrirtæki
láta leika inn á plötur erlendis,
en flestir eru samt á því, að það
muni ekki leysa aðalvandamál-
ið, þ. e. a. s., það muni ekki fá
almenning til þess að kaupa
plötur í jafnstórum stíl og áður.
Bevin fer fil Haag
London í gær.
BEVIN utanríkisráðherra Breta
fer til Haag á morgun og mun
hann eiga fund þar með utan-
ríkisráðherrum Frakka og Bene-
lux-landanna. Meðal annars verð
ur rætt um Berlín vandamálið.
— Reuter.
Verðlanimritgerðir
Framh. af hls. 4-
Enginn maður, sem með íþrótt
um fylgist kemst hjá því, að
viðurkenna hollustu þeirra og
meta hinn mikilfenglega þátt
þeirra „í auknum skilningi og
vináttu milli þjóða“.
Eru til öllu áhrifameiri sendi
fulltrúar til staðfestu á atgerfi,
líkamshreysti og manndómi
einnar þjóðar en vel vaxnir,
fallegir, snjallir og drengilegir
íþróttamenn?
Er ekki fátt, sem tekur því
fram að horfa á millilandakepni
í íþróttum eða afburðamenn á
ýmsum sviðum þeirra?
Eru ekki ótæmandi möguleik
ar til aukinnar kynningar,
skilnings og vináttu milli ó-
skyldustu þjóða, þegar hópar
æskumanna þeirra mætast í
glæsilegum og djörfum leik og
eignast fjelaga og vini með
sömu lífsgleði, fórnfýsi og á-
hugamál með framandi þjóð?
Vettvangur Olympíuleikanna,
glæsilegustu íþróttahátíðar
mannkynssögunnar, á sannar-
lega ekki siður að vera vett-
vangur aukinnar kynningar en
keppni.
Jeg er stundum að hugleiða,
hvort hinn sanni íþróttaandi og
þau traustu bönd, vináttu og
virðingar, sem knýtt eru á al-
heimsmóti íþróttaæskunnar,
geti skapað tryggingu fyrir al-
heimsfriði á ókomnum árum?
Er ekki mögulegt að bróður-
kærleikur og víðsýni æskunnar
vaxi svo mjög á hinum göfuga
vettvangi iþróttanna að óveð-
ursský styrjalda og tortímingar
verði að víkja fyrir björtum
geislum vináttu og skilnings?
íþróttirnar og hinn sanni í-
þróttaandi eigi vissulega ótak-
markaða möguleika á að skapa
vináttu í stað óvildar, traust í
stað tortryggni, frið í stað fjand
skapar.
Þetta er aðeins sjónarmið Is-
lendings, sem er þegn einnar
minstu þjóðar heimsins. Þjóð-
ar, sem á ekkert vopn, engan
her, ekkert öryggi í styrjöld-
um, nema yfirlýsingu um ævar
andi hlutleysi.
Þjóðar, sem því öllum þjóð-
um fremur byggir tilveru sína á
skilningi og vináttu við aðrar
þjóðir.
Ýmsar þjóðaríþróttir veita
innsýn í æfaforna líkamsment
og menningu. Eiga sína sögu.
Tala sínu máli. Kynna sína þjóð.
Og flestar heimsins íþróttir eiga
nær ótakmarkaðan fjölda aðdá-
enda.
Jer því sannfærður um, að
með því að skipuleggja geysi-
víðtækar heimsóknir íþrótta-
flokka milli landa og þjóða, má
vinna ómetanlegt starf til kynn-
ingar, skilnings og vináttu. —
Margfalt meira gagn en með
ýmiskonar kurteisisheimsókn-
um á öðrum vettvangi.
Lyftið iþróttunum til öndveg-
is í alþjóða samvinnu. Látið
íþróttanna máttuga mál hefja
raust sína um heiminn. Sigur-
inn er yís.
Þegár neisti sá, sem tendrað-
ur var á Olympíufjalli í örófi
alda og ætíð er tengdraður við
setningu Olympíuleikanna, er
orðinn að eilífu ljósi friðar og
frelsis hjá bornum sem óborn-
um kynslóðum, mun vissulega
engin mannvera efast um „þátt
íþróttanna í auknum skilningi
og vináttu milli þjóða“.
— Nær og fjær
Framh. af hls. 7.
tækjum, nylonsokkum og vindl-
ingum.
Út af fyrir sig er það ekki svo
fátítt að reynt sje að flytja
tískuvarning ólöglega inn í land
ið. Hitt er fátíðara að stálþráð-
arins verði vart. En það, sem
gerir þessa smyglsögu sjerstæða
er ýmislegt, sem gerist í sam-
bandi við uppgötvun tollvarð-
anna um borð í skipi því, sem
flutti varninginn. Tollvörðum er
þar í fyrsta lagi varnað um all-
langt skeið að komast inn í íbúð
lögbrjótsins. Á meðan að það
gerist sjest pakka fleygt út um
kýrauga hennar að því, er sjón-
arvottur, sem álengdar stóð tel-
ur. í öðru lagi snýr annar smygl
arinn, sem er á leið í land, aftur
með tösku, sem hann heldur á,
þegar hann kemur auga á toll-
vörð áður en smygltilraun hans
hefur verið uppgötvuð. Þegar
hann síðar er spurður um þessa
tösku segist hann hafa týnt
henni! Þegar svipuð eða sama
taska finnst svo í skipinu síðar
reyndist hún full af vítissóda!!
Allt þetta og ýmislegt fleira
hlýtur að gera þetta smyglmál
tortryggilegra en venjulegt ny-
lonsokkamál.
Það er þessvegna fyllsta á-
stæða til þess að spyrja: Ilvað
er í pokanum? Hvað var upp-
runalega í töskunni, sem snúið
var við með, var það vítissódi og
hversvegna þurfti þá að fara í
íelur með ekki tortryggilegri
vöru ?
Hvað var í pakkanum, sem
kastað var út um kýraugað?
Það er ekkert að furða þótt
þessum spurningum sje varpað
fram.
Þegar svo við þetta bætist að
blað kommúnista, Þjóðviljinn,
telur það furðulegan stráksskap
að vera að skipta sjer af nylon-
sokkasmygli og stálþráðartækj-
um, sem þekktir kommúnistisk-
ir undirróðursmenn flytja frá
útlöndum, þá vcrður sú athygli,
sem þetta smyglmál hefur vak-
ið ennþá skiljanlegri.
Margt bendir til þess að í
þessu máli sjeu ekki öll kurl
komin til grafar þótt Þjóðvilja-
menn vildu gjarnan að svo væri.
Á meðan svo er ekki spyr al-
menningur: Hvað er í pokan-
um, hvað var í pakkanum, sem
nú er sennilega orpinn leir og
sandi í Reykjavíkurhöfn?
Viðræður m fiughernað
BANDARÍSK flughernaðar-
nefnd kemur til Ástralíu á
morgun. Mun hún eiga viðræð-
ur við ástralska flugforingja.
Viðræðurnar munu snúast um
varnir á Kyrrahafi. — Reuter.
Vk or L
acjntAá ^Sltorlaciuá
hæstarjettarlögmaSur.
elmsókn frá Neregl
Aðalritarinn, ofursti
L. B. JARNES OG FRtJ frá Oslo
tala á samkomu í Hiálpræðishernum, sunnudag 18. júlí kl. 11 f. h., 4 og 8*4 U- h.
Hinn nýi deildarstjóri Islands og Færeyja brigader BERNHAR PETTERSEN ásamt
foringjum og hermönnum aðstoða. — Söngur og ldjóðfærasláttur.
— Allir velkomnir. —
ÓLYMPÍIÍDAGURINN ER A MORGUN i
■
Kl. 8,30 hefst íþróttamótið. Keppt verður í 11 íþróttagreinum. — Áður en keppui hefst ganga allir íslensku '
Olympíufararnir inn á vöilinn. I
Dregið verður í Happdrætti Olympínefndarinnar á íþróttavcllinum í leikslok. I,
Kaupið happdrættismiða. — Fjölmennið á völliim. _ ■
■ '
Ólympíunefndin j
............................................................................................I
* * Efílf Roberf Sfarsi
SOTTA telu phil
4BSUT THAT DPTROIT
PHOMp CAli'. MASBE
v;e cah cloze this
v CAZE /VI0RMIN6 í
AT THi5 IN5TANT, OUTélDE, A FAMlLlAR ff\C£
WHILE AT THE RNESVIEW CLU3, UNDA
: I -I FEEL $HAKV 1
WHY ^HOULD ANYBOpy
WANT T0 WRITE A $OMö
CALLED "WILDA"? AND
IT'5 ÖOING T0 BE
f INTKOPUCBD TONISHT
Bing: Jeg verð að íara og segja Fhil frá símtalinu. klúbbnum við íljotið er Linda: O, jeg er eitthvað syngja í kvöld er kallað Wiida. — En fyrir utan er
Hver veit, nema við getum leyst úr þessu í nótt. í svo hrædd. Hvernig stendur á því, að lagið sem á að náungi, sem við könnumst við.