Morgunblaðið - 06.10.1948, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 6. okt. 1948.
MORGZJfliBLAÐlB
5
SjÖtugur:
Síra Jón N. Jóhannessen
MAN JEG Reykjavik, er hjer
yoru 4000 íbúar. Reykjavíkur-
Urengirnir þekktu allar verslan
bæjarins. Komu þeir oft þang
íað og reyndu að koma sjer vel
við búðarmennina. Jeg var tið-
Vi gestur í öllum þessum versl
imum og kom einnig oft i búð
Matthiasar Johannessens. Þar
s? jeg röskan pilt, er hjet Jón
Norðfjörð. Var hann þar í búð
inni, og ólst upp á heimili kaup
mannshjónanna, en kona kaup
mannsins, frú Magnea Norð-
fjörð, var móðursystir Jóns.
iVoru foreldrar Jóns Jóhann
tTóhannsson skipherra og Ingi
björg Norðfjörð, og andaðist Jó
bann, er sonur hans var. á
fyrsta ári. Var Jón að öllu leyti
nppalinn af Johannessenshjón-
vnum. I Reykjavik fæddist Jón
þenna dag fyrir 70 árum. Nú
gengur hann ungur um götur
laejarins og minnist liðr.u dag-
pnna. Mjer verður oft litið til
Iiorfinna daga og minnist
margra samferðamanna, og
bugsa þá um leið til æskuvin-
ai, sem á afmæli í dag. Dáðist
jeg að snarræði og kjarki Jóns,
er jeg heyrði hann mæla ókunn
tongumál við erlenda ferða-
menn- Jeg hjelt þá, að hann
tynni öll tungumál. En víst er
það, að vel talaði hann ensku
og þýsku og hræddist ekki
frcnskuna. Var hann túlkur og
fylgdarmaður margra Englend
ínga og Iþóðverja, er á þeim
sumrum ferðuðust hjer um
!?ndið Átti hann því yfir mik-
ilH þekkingu að ráða, er hann
settist á skólabekkinn í Latinu
5-kólanum. Hafði hann lært svo
trargt, er til nytsemda horfði og
Ijet sjer ekki alt fyrir brjósti
brenna, því að tápmikill hefir
hann ætið verið, hugrakkur og
præðinn.
Stúdent vaið Jón árið 1899.
Eór hann þá vestur um haf til
þess að heimsækja móður sína,
en hún andaðist þar vestra í
hárri elli. I þessari vesturför
komst Jón að starfi i lyfjabúð
í Park River i Norður Dakota.
í ærði hann þar margt, er síð
ar varð sóknarbörnum hans
htor heima til hjálpar, og vegna
þekkingar sinnar gat hann
jrörg góð ráð gefið, er bæta
þfyldi líkamsmeinin.
Að lokinni dvöl vestra var
BÍtur haldið hingað heim, og
gcngið til náms á Prestaskólan
y*n. Varð Jón kandidat vorið
r1903. Var hann þá um haustið
sríðinn aðstoðarprestur sira Jón
aíar Hallgrímssonar á Kol-
ífreyj ustað. Vígðist hann til
þessa starfs af herra Haligrími
Sveinssyni 20. sept. 1903, svo
iað nú eru 45 ár frá því, að
gíra Jón gerðist prestur. En
prestsstarfi gegndi hann að
Sendfelli í öræfum 1905—
1912, á Staðastað 1912—1922,
á Breiðabólsstað á Skógarströnd
1923—1929, þá þjónaði hann
Staðarprestakalli i Steingríms-
firði 1929—1941. Sagði hann
þá prestakalli þessu lausu, en
tók þá að sjer að þjóna Breiða
bólsstaðarprestakalli á ný og
hafði þá þjónustu á hendi til
yorsins 1946. Fluttist hann þá
aftur til síns gamla fæðingar-
gtaðar.
Brjef:
Tjörnin ocj Tjarnarbrúin
sem allar eru giftar og eiga
htimili sin hjer í bæ.
Jeg minnist æskufjelaga og
skólabróður- En sjerstaklega
hefir fundum okkar síra Jóns
borið saman á siðari árum. unfegurðarinnar og fuglalifs
Marga samverustund höfum 'ns a rjöminni. Endu: með
við átt á Mosfelli i Grímsnesi, unSa SIna’ ymiSt syndandl a
MARGAN góðviðrismorgun- þessu sinni, leiði jeg hjá rnjcr
inn í sumar hefi jeg verið að minnast á annað. — Á jumr-
snemma á fótum. gengið umjin eru það fuglarnir, sem ráða
Skothúsveginn og staldrað við ríkjum á Tjörninni, en á vefr-
á brúnni til þess að njóta morg- ! um, þegar hún er ísi lögð, er
Sjera Jón N. Jóhannessen
Um síra Jón veit jeg, af per-
sónulegum kynnum, að hann
htfir verið hlýðinn þeim orð-
um, er til hans voru töluð á
vigsludegi hans, er það var fyr
ir honum brýnt, að hann skyldi
verá „maður fastheldinn við
hið sanna orð samkvæmt kenn
ingunni". Af þessu mótaðist
prests- og prjedikunarstarf
hans- í öllu vildi hann heill
sóknarbarna sinna, og það
fr.ndu þeir, er honum kyntust,
að trúmaður var hann og ræðu
maður góður. Þau ummæli hefi
jeg sjeð um hann rituð.
Þegar hann kvaddi Staðar-
prestakall var á kveðjustund
svo að orði komist:
Hann þráði sól að senda
í sálu hvers eins manns,
og Drottinn ljeði ljósið
á leiðir boðberans.
Síra Jón hefir aldrei látið
mikið yfir sjer, en þeir, sem
hafa þekkt vinarþel hans, vita,
að þessi var þrá hans, að hon-
mn mætti auðnast að bera Ijós
til annara. Það lýsir sira Jóni
v-1, er um hann er sagí:
Hvar sem lagð’ hann leiðir
var ljett í kring um hann,
því gleði hans gladdi aðra
og glæddi kærleikann.
Til hjálpar og líknar vildi
hann leggja fram starfskrafta
sína. Þegar hann var prestur
austur i Öræfum veitti hann
með dugnaði sínum mikilsverða
aðstoð, er þýskri og franskri
skipshöfn var bjargað. Hlaut
hann að verðlauilum prúss-
nesku krúnuorðuna og franskt
biörgunarheiðursmerk i.
Hamingjusólin skein í heiði
og gleðin brosti við ungum
hjónum, er síra Jóni veittist s\i
heill að fá að halda brúðkaup
sitt, 8. apríl 1904, með konu
sinni frú Þuríði Filippusdóttur
frá Gufunesi. Sannaðist þá sem
oftar, að góð kona er gjöf frá
Drotni. Með hinni friðu. ágætu
og dugmiklu konu átti sira Jón
það heimili, sem var honum
hið traustasta vigi. Hjer má
ekki gleyma prestskonunni, er
talað er um prestirm. Sár harm
ur var að síra Jóni kveðinn, er
kona hans andaðist 21. febr.
1936. En minningin um góða
kcnu og móður fvrnist ekki hjá
manni hennar og dætrum hans
Filippu, Matteu og Guðrúnu,
en þar var sira Jón oft til að-
stoðar vini sim;m síra Guð-
mundi. Þar voru margar gleði
stundir hjá prófastshjónunum,
og var sira Jón hrókur alls fagn
aðar. I dag er hann sjötugur,
en siungur. ljettur í spori, ið-
andi af kæti og lifsfjöri.' Þar
sem síra Jón er, gefst tækifæri
til þess að kynnast góðum
dreng, sem er tryggur og fals-
laus vinur. .Teg hefi átt því láni
að fagna að kynnast mannkost-
um hans, og er jeg kem til
hans og á tal við hann, eru
orð þessi oft í huga mínum:
„Til góðs vinar liggja gagnveg-
ir“. Þau eru kynni mín af
síra Jóni. Mjer þykir vænt
um að hafa kynst presti, sem
hefir verið trúr hinni heil-
næmu kenningu svo að hann
með henni hefir borið gleði og
huggun til annara
Sira Jóni berast í dag kveðj-
ur frá mörgum, sem eru í þakk
arskuld við hann, og hugheilar
eru óskirnar frá frændmn og
vinum. Jeg vil í dag verða sam
ferða vinum síra Jóns og árna
góðum samverkamanni allra
heilla.
Bj. J.
Barnaskóli og Gagn-
fræðaskóli Húsavík-
ur seitir
Mánudag, frá frjettaritara
Mbl. á Húsavík.
BARNASKÓLI Húsavikur var
settur i gær af skólastjóra Sig-
urði Gunnarssyni. Haustskóli
með yngstu þrem bekkjum,
hefur starfað síðan 1. sept. —
Skólinn starfar eins og undan-
farið í 7 bekkjum og eru í hon-
um um 150 nemndur. Kennara
lið skólans er óbreytt.
Gagnfræðaskóli Húsavíkur
var settur í dag af skólastjóra,
Axel Benediktssyni. Þetta er
fjórði veturinn, sem skólinn
starfar. Nemendur í vetur eru
60. Kennaralið skólans er ó-
breytt. Húsavíkurhreppur hef-
ur keypt Hótel Garðarshólma
(Guðjohnsenshúsið) fyrir skól-
ann og hafa verið gerðar ýms-
ar breytingar og endurbætur á
honum.
það æska bæjarins, sem ríkir
þar og unir sjer vel við hina
íallegu og hollu skautaíbrýtt.
En það er aldrei nógu bjart
þarna, það þurfa að koma fleiri
'ri
spegilsljettu vatninu eða dott-
andi með nefin undir \?æng á
bakkanum eða innan um kjarr ljós, meiri birta. Hvernií
ið sunnanmegin syðri Tjarnar- t. d. að setja upp í kring unv
innar. — Þarna ríkti kyrð og Syðri Tjörnina (þar sem skauta
friður í geislum upprenr.andi fólk aðallega hefst við), nokk-
sólar. ur ljósker mættu vera eitthvað
í stóra hólmanum i norður- frábrugðin því sem venjulega
Tjörninni var meira líf, því þar gerist með götulýsingar, þessi
hafðist við hinn fjörmikli litli -jós væru hvít og sterk n á
kríu-vargur og kyrjaði morg-, miRi þessara ljósstöpla
unsönginn sinn. Litli hólminn svo strengir, sem festar
cru
eru
á mislitar perur. Myndi þessi
lýsing gera staðinn aðlaðandi,
bæði fyrir hið unga skautafólk
og aðra sem yndi hafa af að
ganga úti, sjer til hressingar á
fögrum vetrarkvöidum.
Vilja nú ekki bæjaryíirvöld-
in taka þetta mál til athugun-
ar og meira en það, heldur
hefjast handa.
Vilh. Stefánsscm.
var líka vel setinn, því Ritan
hafði lagt hann undir sig, einn-
ig svam hún í stórum breiðum
um Tjörnina, var hún óvenju
,,fjölmenn“ að þessu sinni. Svo
kom það fyrir að ungir elsk-
endur úr mannheimum sætu
þarna á bekk og nytu morgun-
dýrðarinnar og ástarlífsins með
fuglunum. SannköJluð Paradís. j
Ekki var öll þessi fegurð með
öllú óblandin, því að þarna eru.
því miður, hlutir sem draga
nokkuð úr henni, svo sem grjót
hnullungar, slí, spítnarusl og
annar óþverri. Jeg var oft að
velta því fyrir mjer, hvers-
vegna ekki skuli hafa venð úr
þessu bætt. Erlendis, þar sem
borgir eða bæir eiga því láni
að fagna að eiga vötn, tjarnir,
ár eða læki í hjarta bygðar-
innar, er alt hugsanlegt gert til
þess að prýða þessa staði og
halda þeim hreinum, en hjer er
harla lítið gert, að því er Tjörn
ina snertir.
Tjarnarbriún er eina brúin
hjer í borginni og ætti þvi að
sýna henni alveg sjerstaka
rækt. Það á að klæða upp fall-
ega og sljetta veggi með fram
Skothúsvegi, beggja megin brú
arinnar. Það á að hreinsa í
burtu alt iausagrjót og annan
óþverra við brúna, meðfram
Fríkirkjuvegi og alt í kring um
Tjörnina. Það á að hlaða upp
vatnsbakkana alt í kring á svip
aðan hátt og gert hefir verið
Fríkirkjuvegarmegin og á lægri
bakkanum við vatnsborðið eiga
að vera bekkir með nokkru
millibili, þar sem ungir og gaml
ir, innlendir og útlendir, gætu
sitið og notið fegurðar náttúru-
og fuglalífs, seint og snemma,
og þar sem yngstu borgararnir
í fylgd með pabba og mömmu.
afa og ömmu, gætu lært að yppfQpajf
Noregsmeislara-
kepnin í knatt-
spyrnu
VIKING tapaði í Noregsmeist-
arakeppninni á móti Sarpsborg
í undanúrslitunum með 2-0.
Torgersen markmaður Vikings
varði í þessum leik enn eina
vítaspyrnu.
Úrslitaleikurinn verður
milli Sarpsborg og Fredrikstad
og verður leikinn 17. okt.
— G. A
Tveir ungir
íarþegar með
Bjarnarey
ÞEGAR togarinn „Bjarn.-u ey“
kom til Vestmannaeyja, • int
á laugardagskvöld, voru raeð
skipinu tveir þýskir flóttamenn
sem komist höfðu um bo:ro í
skipið í Bremerhafen.
Menn þessir eru báðir rúrn-
lega tvítugir að aldri. Þeir hafa
mikinn hug á að fá hjer land-
vistar- og atvinnuleyfi og munu
menn í Eyjpm hafa það mái til
athugunar.
Eins og fyr segir, komust )><'ir
um borð í togarann, er hann lá
í Bremerhafen. Þeim tókst að
fela sig svo vel, að þeirra varð
ekki vart fyr en á þriðja dogi
siglingarinnar heima ti3 Vft-
mannaeyja.
Mennirnir eru í togaranum,
og fá ekki að fara í lancl J'ari
svo að þeir fái hjer ekki land-
vistarleyfi, munu þeir fara tneð
„Bjarnarey“ til veiða og iðan
út til Þýskalands aftur.
láta sjer þykja vænt um fugl-
ana með því að gefa þeim brauð
mola eða annað góðgæti, sem
þeir fá, því miður, of lítið af.
i vegarkantinum alt í kring
ætti svo að setja' niður skóg-
arhríslur, sem með tíð og tíma
mynduðu samfeldan hring um
Tjörnina, perlu höfuðborgar-
innar.
Svo hafði jeg hugsað mjer
að við hvorn enda brúarinnar
yrðu reistar súlur eða stöplar,
sem á væri komið fallegum ljós
kerum. Mjer finnst of lítið að
því gert að skreyta með ljós-
um, bæði við Tjörnina og ann
arstaðar, en þar sem það er
Tjörnin, sem um er að ræða að ; virði.
Píndlr fiS að játa á ií|
Vínarborg í . i .
TVEIR starfsmenn bandarískra
olíufjelaga í Ungverjalandi,
sem var vísað úr landi nýh'ga
eru komnir til Vínarborgar og
áttu þeir viðtal við blaðamenn.
Þeir skýrðu frá því, að ásakan-
irnar á hendur þeim ætt.u dð
engin rök að styðjast. Sögðu
þeir, að ungverska lögreglan
hefði haft þá í halöi i fjót’a
daga og misþyrmt þeim, þang-
að til þeir hefðu undirrifað
skjsl, þar sem þeir játnöu * ig
skemmdarverk við ohalirnlir
j Ungverjalands. Þær undi • ::u i i t’t
ir voru
nauðung
Reuter.
og ctnrMS