Morgunblaðið - 08.12.1948, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 08.12.1948, Blaðsíða 3
Miðvikudagur 8. des. 1948. MORGVISBLAÐIÐ 3 eikhúsið 200 ár ÞÓ HIN konunglegu leikhús hafi verið mörg í Evrópu, blandast víst fæstum hugur um að er hjer á landi er talað um „konunglega leikhúsið“, þá sje með þeim orðum átt við kon- unglega leikhúsið í Kaupmanna höfn, þjóðleikhús' Dana. Þessi virðulega stofnun heldur nú í idesember upp á 200 ára afmæli sitt með hátíðasýningu ýmsra viðfangsefna hennar frá liðn- ran tímum (Jubilæums-Kaval- kade) og gerir það svo eftir- minnilega að dagana 3. til 18. des. — sextán daga í röð — verður sýnd ný leíksýning á hverju kvöldi og aldrei sú sama tvisvar. Ekki er um smásýning- ar að ræða, heldur einhverjar þær vandasömustu, mikilfeng- legustu og tilbreytingamestu úr Bögu leikhússins, nýjar og gaml ör, frá Shakespeare og Moliére til nútímahöfunda og lýkur þeim 18. des. með frumsýningu nýs leikrits, er sjerstaklega hef ur verið samið í tilefni af af- mælishátíðinni. Hefi jeg fyrir Batt að ekkert annað leikhús í iVíðri veröld muni geta leyst af hendi slíkt heljarafrek. Menn geta gert sjer í hugar- lund hvílíkt átak venjulega þarf til að koma upp bara einni leik- eýningu. Þrotlausar æfingar, þflun óteljandi hluta, nákvæmni og yfirsýn til að ekkert gleym- Ist og allt og allir sjeu á rjett- um stað og tíma, en þegar hver Býning er stórvirki og sextán eru í takinu í einu, ætti að vera augljóst að þörf er risaátaks eins og að stjórna heilum her í orustu, til að allt falli í rjettar Bkorður, auk þess mannvals, eem verður að vera fyrir hendi, þar sem hverri sýningu í raun- ínni er ætlað að vera metsýn- Ing. Mjer er ekki ljóst hvort Jtnenn almennt hafa gert sjer grein fyrir hversu merk og um- fangsmikil stofnun konunglega leikhúsið er. Frá upphafi hefur það haft á að skipa hundruðum Bnillinga í öllum listgreinum þess og milljónir krónanna, sem það hefur kostað danska skatt- 'greiðendur, skifta sennilega líka bundruðum. Það mun hafa yfir *700 fasta starfsmenn í þjónustu Binni og er það fólk úr flestum Eða öllum lista- og iðngreinum, er mynda eina heild, þar sem ekki má á milli sjá hvort lista- mennirnir stunda starf sitt með meiri iðni, eða iðnaðarmenn- Smir sýna meiri list í síriu. Bak við tjöldin. Þarna eru m. a. málarar, trje Bmiðir, húsgagnasmiðir, skó- Bmiðir, skraddarar, hattamak- arar, hárkollumakarar o. s. frv. Þetta eru menn, sem ekki að- eins eru snillingar í sínu starfi, heldur eru einnig í hverri grein hálærðir menn, sem eru eins og lifandi lexikon um allt, er við- kemur starfsgrein þeirra, svo Œangt sem sögur ná. Hárkollu- meistarinn kann jafnvel að búa til hárkollu með nýjustu París- Ergreiðslu eins og hann býr til öðra með hárgreiðslu Cleo- pötru, Madame Pompadour eða Bteinalderkonu. Skósmiðurinn er jafn vel heima í fótabúnaði Eftir Óskar Borg Konunglega leikhúsið í Kaupmannahöfn. forngrikkja, egypta, kínverja eins og tuttugustu aldar manna. Búningateiknarar og skraddar- ar verða t. d. jafnan að vera viðbúnir að búa til einkennis- búninga liðsforingja og her- manna hvaða lands, sem er og hvaða tíma, sem er, hvort sem um er að x-æða hermenn Cæsars, Alexanders, Napoleons eða Hitlers. Getgátur duga engar, því leikhúsið gei'ir þá ófrá- víkjanlegu kröfu að þeir sjeu rjettir. Og það þarf að taka á honum stóra sínum hvað ímynd unarafl snertir, til þess að hugsa sjer margbreytni kvenbúninga allra alda, en fagmönnum leik- hússins er það bæði list og leik- ur að búa þá til, auk þess sem stundum er aðstoð fengin hjá bestu tískuhúsum borgarinnar. Kröfur til ljósameistarans eru ekki minni. Hann þarf að lýsa upp leiksviðið, sem er með þeim stærstu og erfiðustu í heimi, með öllum blæbrigðum, sem til- efni gefst til og ber ábyrgð á að allt sjáist, sem þar fer fram, hvort sem lýsingin á að stafa frá dagsljósi, tunglsljósi, raf- magni, gasi, olíulömpum, grút- artýrum, blysi, hlóðum eða eld- spítu. Um öll þessi atriði er það. Tunga einnar þjóðar er oft nefnd fjöregg hennar og Dön- um þykir naumast um annað vænna, en tungu sína. En það sýnir traustið á leikhúsinu og jafnframt það, sem af því er krafist, að því er raunverulega falin varðveisla danskrar tungu og því trúað fyrir að þar komi hún fram í sinni rjettustu og fegurstu mynd. Slíkt er að sjálf sögðu aðalhlutverk hvers þjóð- leikhúss og þótt einstakir leik- arar og leiksýningar verði fyr- ir gagnrýni, þá eru menn sam- dóma um að þessa fjársjóðs hafi leikhúsið gætt vel og að með- ferð danskrar tungu sje hvergi vandaðri eða fegurri en þar. Það gæti verið mælikvarði á hver ítök leikhúsið á í þjóðinni að þegar Þjóðverjum á hernáms árunum fannst Danirnir verða allt of baldnir og standa of mik ið uppi í hárinu á ,,das Herren- volk“, ákváðu þeir að gefa þeim ráðningu, sem í'eglulega sviði undan. Eftir vandlega íhugun ákváðu þeir að sprengja kon- unglega leikhxxsið í loft upp, því það myndi koma Dönum verst. Af þessu varð þó ekki, en leikhúsinu barst njósn af fyrirætluninni og það sýnir lagðar á, eru leiklistarmennirn- ir. Frá byrjun og fram á þenna dag hafa verið við leikhúsið fremstu leiðbeinendur og leik- arar þjóðarinnar og er leiklist þar á svo háu stigi að furðu- legt má kallast um ekki stærri þjóð en Dani. Þetta háa stig leiklistarinnar má þakka tveggja alda starfi afbragðs- manna, er með ítrustu þraut- seigju og dugnaði ásamt sjer- stökum hæfileikum, hafa helg- að henni krafta sína. Og Danir kunna að dansa. Ballettinn danski er töfrandi. A aðra öld hefur hann vei'ið einn af fremstu ballettum heims ins og að hafa komist gegnum balletskóla konunglega leikhúss ins eru meðmæli meðal dans- listarmanna hvar sem er í heim inum. Óperan danska á að sumu leyti örðugast uppdráttar. Hún er að sjálfsögðu geysiöflugur og ómissandi liður í hljómlist- armenningu þjóðarinnar og hef ur oft haft mjög góðum kröft- um á að skipa, en söngurinn er alheimstunga og vill það brenna við að þegar danska óperan hefur alið upp eða eign- ast verulega góðan söngvara, þá kemur hinn stóri heimur og freistar með frægð og gulli, sem söngvarinn fær ekki stað- ist, en ófyllt skarð verður eftir hjá leikhúsinu í.bili. —O— Konunglega leikhúsið er ríkt, óhemjnríkt. Hin gríðarstóru geymsluhús þess eru full af alls konar leiksviðsútbúnaði og bún ingum og vinnur fjöldi fólks við gæslu þess. Þar er margt ein- stakt í sinni röð og óbætandi ef það skemmist. í leikriti einu var fyrir skömmu Struensee ein leikpersónan. Skraddarinn þurfti ekki mikið fyrir honum j stunda i Iféájpriglega leikhusinu leyfi jeg rftjp'Sað færa bvi þakk læti og ósk um enn gifturíkari framtið. íslenskum leikunara bcllð á afmæl Kgl. leikhússins NOKKRUM ÍSLENSKUM ieik urum hefir verið boðið v hfá- tíðarhöld þau sem fram fyra í Kaupmannahöfn um bessar mundir í tilefni af 209 ára»af>* mæli Konunglega leikhússins* en leiksýningar fara fram og fleira verður til hátíðabrigða. Nokkrir íslensku leikaranna fóru í gær flugleiðis til Hafnar, Það eru Gestur Pálsspn. for- maður Leikfjelags Reykjavik- ur, Indriði Waage, sem boðinn er fyrir hönd Fjalakattarir.s. Gunnlaugur Blöndal listmálari en Lárus Ingólfsson, se.rn cr einn af boðsgestum fer ekki fyr en síðar sökum anna. Snnfrem ur er Regina Þórðardóttir hoð- inn, en getur ekki farið vogna leiksýninga á Galdra Loítiy sem nú standa sem hæst. hægara að skrifa bók, en blaða- hvei-su starfsmennirnir elska grein. leikhús sitt, að þeir ákváðu á móti að leggja líf sitt við til að Fjöregg danskrar tungu. Gagnmentuð þjóð, sem Dan- ir, með margra'alda menningu að baki, eiga margar minjar, koma í veg fyrir hana og var smyglað inn í leikhúsið vjel- ibyssum og allskyns tiltækum j vopnum undir forustu Mogens sem þeim eru hjartfólgnar'Ekki Wieth ti! að vernda það eða tU skal fullyrt hver stofnun þeim þess þó að selja líf sitt leik‘ er kærust, en konunglega leik- |hássins sem ■ dýrusttf verði. húsið er ofarlega ef ekki efst á1 '***''*' ' þeim lista. Þótt stundum sje ^yrir opnum tjöldum. nuddað út af of miklum xxt- ^ Tengiliðurinn milli starf- gjöldum við leikhúsið, er engin semi leikhússins og leikhúss- alvara á bak við það, því Dön- ' gestanna, er það, sem sýnt er um er ljóst að slík stofnun hlýt- á leiksviðinu og þeir, sem koma ur að kosta mikið fje, ekki síður þar fram og með því stendur en t. d. háskólinn. Leikhúsið eða fellur leikhúsið. Konung- er líka fyrst og fremst rekið lega leikhúsið er einstakt í sinni sem menningarstofnun, er m.' a. hefur það markmið, að sýna það besta, sem tök eru á, efla danskar bókmenntir og sýna sem flestar hliðar heimsbók- menntanna að fornu og nýjxx og það að mestu án tillits til hvort það fellur í smekk fjöld- ans eða mikið eða lítið fjárhags tjón af því hlýst. Leikhúsið sætir oft gagnrýni, en það er einungis mei’ki þess, hve menn láta sjer annt um röð að því leyti að það hefur á að skipa hóp listamanna í þremur listgreinum, sem hver um sig er þess megnugur að koma upp heildarsýningu, sem sje óperu, ballet eða leiki'itum. Auk þess hefur það 70—80 manna hljómsveit. Det. Konge- lige Kapel, með valinn mann í hvex'ju rúmi. Ekki veit jeg hver listamannahópurinn er fjöl- mennastur, en sá, sem mest ber á og þyngstar l'yrðarnar eru Áfrýjunarbeiðni iapönshu stríís- llæparoannaw fekin til greina Washington í gærkveldi. HÆSTIRJETTUR Bandarxkj- r.nna samþykti í gær mecT fimriri atkvæðxxm gegn fjórum, að faU ast á áfrýjunarfceiðri þeirra sjö japönsku stríðsglæpamann að hafa, því hann fór bara í (anna, sem dæmdir vo. -i 11 oky o geymsluna og sótti nokkuð af, i síðastliðnxim mánuði og áfrj'j eigin fötum Struensee, sem Icik j uðu málum sínum til rjeettar- húsið átti og leikarinn notaði. ^ in.s. Tveir þeirra, sern áfrýý- Ef í leikriti kemur fyrir diplo- uðu, voru dæmdir mat frá byi'jun 19. aldar, hefur hann verið skrýddur hinum gullbróderaða kjól, er sendi- herra Danakonungs bar við krýningu Napoleons mikla í Párís. Svo mætti lerigi telja. Leikhúsið hefur meira að segja þar til fyrir skömmu átt sinn eiginn vínkjallara til afnota á leiksviðinu, því óhæfa þótti að bera þar fram eftirlíkingar og eiga ef til vill á hættu að fýlu- svip.ur kæmi á veislugest í há- tíðarskapi, ef hann fengi upp í sig límonaðigutl í stað kampa- víns! Margir aðiljar koma við stjórn þessa mikla fyrirtækis, en fremstur er þar leikhússtjór- inrx. Staða hans er mjög mikil virðingarstaða, en að öðru leyti eiginlega áþverrastaða. Hann þarf að leysa allan vanda, bera alla ábyrgð og fær bróðurpai't af öllum skömmum. Venjulega er ekki leikari látinn gegna stöðunni og endist sami maður sjaldnast lengi í henni, en er hann lætur af embætti fær hann oftast að velja xxr mestu tignarstöðum í ríkinu. Fyrir hönd.þeii'ra mörgu ís- lendinga, er notið hafa unaðs- il dauða, en hinir til langrar r’angelsxs# vistar. Als kvað stríðsglæpadóm- stóllinn í Tokyo uppdóraa fyrir 25 Japönum. Hæstirjetturinn xr a taka mál ofangreindra sjö nxanna fyrir 16. þessara mán.aðar. — Router. Danlr gefa bömro mat lúÍOl. DANSKI Rauði krossáun tiofur lagt fram 7,500.000 krónur, sem verja á til þess að sjá öllum börnum í Sljesvík-Hnlsttíin fyrir einni heitri mált S i dag til júníloka. Auk þessa munu böm á.aldr- inum tveggja til sea maíVælaböggla, og sje? fyi'ir lýsisgjöf handa börnum. — Reuter. r:\ f.i ' rðúr 000 tfisvífinn sendihe Santiago, Chile, Ai-gentinu hier, Loxiu Zc vei'ið ákærður fyrir til þess að steypa Stéli. itiherra 0, hefhr nð gera tilvaun Chile sXjonx af

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.