Morgunblaðið - 28.06.1949, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 28.06.1949, Blaðsíða 12
12 MORGUNBLAÐIÐ Þriðjudagur 28. júní 1949. Sf. Eriks vörusýning- iní Slokkhélmi SJÖUNDA alþjóðavörusýningin sem kennd er við St. Erik og er stg||sta vörusýning, sem naldin | á ýNorðurlöndum, verður opöuð' g4. ágúst og stendur til 4._. sfcþtember í haust. utan saé'nsk firmu, sem eíu fleiri að þessu sinni en - n^líkrú sinni fyr, hafa 14 aðrar þjöðir ' tilkynnt þátttöku með eigin - sýningarskálum. Þjóðir þefsár.' eru: Belgía, Búlgaría, • p*tjKih«rk, Spann, Fæi eyjar, Finnland, Frakkiand, Ungverja ' ‘lahd, Noregur, Ilolland, Tjekkó JsIoVákia, Júgóslóvakía, Vestur- "—-Þýskaland og Austur-Þýska- land. Auk þess taka þátt ein- stök firmu frá Bandaríkjunum fjEagl.an.di, Sviss, Ítalíu og fleiri löndum. Hefur þátttaka frá út- s<, landinu aldrei áður verið jafn mikil og að þessu sinni. Hefur . ekki tekist að íinna rúm fyrir á.alla. sem sóttu um pláss á sýn- A-'ingunni, þótt takmarkað væri ‘,!í‘:Hjá hverjum einstökum umsækj Æv.t ?n(ja í fyrra komu 219 þúsund gest “ ir á St. Eriks-messuna, eins og . þessi vörusýning er nefnd og búist er við fleiri gestum að í „ þessu sinni. Eins og áður verða _ri. sjerstakir ,,dagar“ fyrir hverja þátttökuþjóð. íþróiiir (Framh. af bls. 2) Kringlukast: — 1. Gunnar Huíeby, KR, 43,09 m., 2. Friðrik Guðmundsson, KR, 41,09 m., 3. ■ Gtmnar Sigurðsson, KR, 40,20 og • 4. Bragi Friðriksson, KR, 40,15 m. ' 3000 m. hlaup: — 1. H. Posti, S' Fínnlandi, 3.46,1 m., 2. Þórður : s Þorgeirsson, KR, 9.33,6 mín. og iw' 3. Victor E. Munch, Á, 10.07,6 mín.. 1500 m. hlaup: — 1. Haikkola, Finnlandi, 4.09,3 mín., 2. Stefán « Gunnarsson, Á, 4.13,2 og 3. Hilm- rfear Elíasson, Á, 440,2 mín. v- 4x100 m. boðhiaup: — 1. Ár- rmann 45,2 sek., 2. KR (B-sveit) •:46,5 sek. og 3. ÍE (drengir) 48,4 •^sek. (Magnús Jói sson, sem hljóp - *%riðja sprettinn fyrir A-sveit ’KR, tognaði í hlaupinu og varð aðhætta). . ' • Hástökk kvenna: — 1. Svan- hvit -Gunnarsdóttir, Á, 1,26 m. (hýtt met), 2. Gyða Stefánsdótt- ir, KR, 1,20 m., 3. Ásthildur Eyjólfsdóttir, Á, 1,15 og 4. Mar- rgrjet Margeirsdó' tir, KR, 1,15 m. Kringlukast kvenna: — 1. Mar- ■ .grjet Margeirsdóttir, KR, 28,89 m. etaiýtt met), 2. María Jónsdóttir, ■ KR- 26,83 m., 3. Þórunn Lárus- ééttir, Á, 22,80 m. og 4. Ólöf Þérarinsdóttir Á 22,46 m. — Þ. Ásta Ólafsdóllir Minning ÞAÐ var sumar og glaða sóiskin. Mörg börn að leika sjer á skóla- hólnum í Stykkishólmi. Mest bar þar á einni 7 ára stúlku í ljósum kjól. Hún var svo falleg, ljek sjer þar svo sæl og áhyggjulaus. Þetta var „Ogga Ólafs“. Hún var fyrsta barn foreldra sinna, fyrsti geisli þess heimilis og fyrirmynd margra systkina sinna. Snemma lagði hún fram litlu hendurnar sínar og sagði: „Mamma, jeg skal hjálpa þjer og passa krakkana", oð það gerði hún svo dyggilega að allir undr- uðust. Á kvöldin mátti hún svo leika sjer. Einnig þar var hún svo góð, að allir krakkar sóttu um að hafa hana með. . Þegar Ósk var . fullvaxin stúlka yfirgaf hún æskuheimili sitt og fór til Reykjavíkur. Þar leitaði hún sjer náms og atvinnu. Dvaldi síðar nokkur ár í Kaup- mannahöfn við handverk sitt og afgreiðslustörf. Enginn veit þó hvað mörg tár hennar hafa fallið á danska grund vegna tengslanna við ísland, þess vegna sleppti hún góðum atvinnuskilyrðum þar kom heim og stundaði hjer sömu störf áfram. Nú er Ósk Ólafsdóttir dáin. — Hún fór yfir landamærin með leyndarmál sín, unað sinn og erfiðleika. Svo einlynd var Ósk að fáir vissu um sjúkdóm þann er ógnaði framtíð hennar. Það stríð mun hún aðeins hafa rætt ýtarlega við Guð, enda er hann vís til þess að taka mál hennar að sjer. Miskunn hans er svo ólík dómum okkar mannanna. 17. júní var hátílegur haldinn í Reykjavík. Fólkið söng, hló og dansaði. Freyja íslands var hyllt og vegsömuð — en enginn vissi um harmsöguna, sem gjörðist þar, skammt frá skemmtistöðun- um. Hvernig í ósköpunum getum við líka búist við því að ham- ingjusamt fólk láti sig nokkru skipta örlög einnar vansællar konu, er lauk þar æfi sinni. Öldur hafsins þökktu lík henn- ar ekki, höfðu ekkert með það að gjöra — en móðurást íslands dró það að sjer og grjet yfir sorg- um þess. Ættjarðarást allra þjóða er sterk og rjettlát, vegna þess að hún er helguð af anda Guðs. Frá honum er allur kærleíkur og til hans leita sálir mannanna. Jeg veit að þessi vinkona mín, Ósk Ólafsdóttir — hefur falið framtíð sína, þeim eilífa mætti, sem er „Guð á himni og jörðu“. Kristín Sigfúsdóttir, frá Syðri-Völlum. Jón Bergsveinsson erindreki, sjölugur WASHINGTON — Utanríkismála nefnd fulltrúadeildar Bandaríkja þings samþykkti nýlega að veita Koreu 150 millj. dollara lán. HVER sá, sem einhver kynni hefur að Jóni Bergsveinssyni erindreka, mun fella þann dóm, að þar sje mætur maður og góður, sem um langan aldur hef ur unnið af fórnfýsi og ósjer- plægni í þágu góðra málefna. Jón Bergsveinsson hefur ver- ið fjelagsmaður góður og mun til dæmis bindindishreyfingin á íslandi eiga þar dyggan liðs- mann þó að Slysavarnafjelagið hafi nú á síðari árum tekið nær óskipta krafta hans. En þar hef ur líka munað um hann, og nú er svo komið, að víðast hvar við strendur landsins eru misjafn- lega fullkomin björgunartæki til þess að forða frá mannskaða ef skip strandar. Þetta er vitan- lega ekki neinum einum manni að þakka, en þó munu fárir eiga þar stærri hlut að máli en Jón Bergsveinsson. í persónulegri kynningu er Jón ljúfmenni, sem ætíð getur talað um hvað sem vera skal af víðsýni og góðvild og hann er blessunarlega laus við allt of stæki, sem oft verður fylgifisk- ur ellinnar. Hann er ungur enn þá, í anda að minnsta kosti. Það er engin tilviljun að slysavörnum á íslandi er jafn vel á veg komið og raun ber vitni um, þegar maður veit að Jón Bergsveinsson hefur um langt skeið veitt því starfi for- stöðu og maður þekkir mann- inn sjálfan. Og það mun vera ósk allra, sem þar þekkja til að Slysavarnafjelag íslands njóti sem lengst krafta hans um leið og honum er óskað til ham ingju með sjötugs afmælið. Helgi Kristinsson. — Meða! annara orða Frh. af bls. 8. DANSKA stjórnin hefur einnig sett sjer það markmið, að ljúka við byggingu 20 veðurathugun- arstöðva, sem þegar er byrjað að reisa. Þegar því er lokið, munu stöðvar þessar senda fregnir átta sinnum á dag til Ameríku, sem einn þátt í hinni alþjóðlegu veðurþjónustu. Meðal annarra framkvæmda á Grænlandi má telja byggingu nýrra vega, sjúkrahúsa, skóla og vörugeymsluhúsa. Bruun segir, að stríðið hafi meðal annars haft það í för með sjer, að Grænlendingar hafi nú meiri áhuga en áður fyrir um- heiminum. Samfara því fari svo kröfur þeirra um aukin lífs- þægindi vaxandi. Sjera Vigfús Þórðarson Minningarorð í DAG fylgja ástvinir og kunn- ingjar til grafar sjera Vigfúsi Þórðarsyni, síðast prests að Ey- dölum. Jeg hafði þá ánægju að kynnast þessum látna heiðurs- manni persónulega síðustu 3 árin af æfi hans, þó jeg hins vegar hefði haft af honum nokkur kynni áður fyrr. Jeg tel mjer það nokkurn feng að hafa kynnst honum svo náið, því glaðværð hans, bjartsýíii og góðvild iljaði manni ætíð í skapi í návist hans. Hann var einn af þessum eldri mönnum, sem þrátt fyrir marg- víslegt hnjask, sorgir og erfið- leika langrar æfi láta ekkert buga sína glöðu og gunnreyfu karlmennskulund, því í trausti guðlegrar handleiðslu í gegnum blítt og strítt, leit hann björt- um augum á lífið, tilgang þess og takmark, eins og það hafði mótast í hans huga í yfir 40 ára prestsstarfi. Sjera Vigfús var fæddur 15. mars 1870 á Eyjólfsstöðum á Völlum, varð stúdent úr Latínu- skólanum 1891 og kandídat í guð- fræði 1893. Það ár giftist hann eftirlifandi konu sinni Sigur björgu Smith, einni af þeim mörgu og fallegu dætrum Boga Smith í Arnarbæli, og byrjuðu þau hjón búskap það sama ár á föðurleifð sjera Vigfúsar, Eyjólfs stöðum. Þar bjuggu þau í 7 ár, eða þar til brauð losnaði sem honum líkaði, sem var Hjalta- staður í Hjaltastaða þinghá og var hann vígður til þess brauðs árið 1901. Því brauði þjónaði hann í 18 ár, en sótti þá um Ey- dali eftir lát sjera Pjeturs Þor- steinssonar svila síns. Sjera Vig fús hlaut þar kosningu og þjón- aði því brauði í 23 ár. Að þeim tíma liðnum baðst hann lausnar frá prestsskap og hafði þá verið starfandi prestur í 41 ár. Þá fluttust þau hjónin að Snæ- hvammi til dóttur sinnar Odd- nýjar og tengdasonar, Sigurjóns Jónssonar, þar voru þau í 2 ár. fluttust að þeim tíma liðnum til Reykjavíkur, þar sem þau hafa dvalið síðan, þar til sjera Vig- fús andaðist 17. júní s.l. að heim- ili sínu, Efstasundi 35. Þau hjónin eignuðust 6 börn, 5 syni og eina dóttur, einn son misstu þau í barnæsku, en tvo uppkomna menn er hjetu Guð- laugur og Þórður, mestu efnis- menn. Þeir tveir synir þeirra, sem eftir lifa, eru Einar og Ás- geir, báðir kvæntir og búsettir í Reykjavík. Auk þess ólu þau hjónin upp 4 börn og eru þau þessi: Bragi Sigurðsson, Oddný Pjetursdóttir, Ágúst Filipusson, ............................................................„„„„„„„„„„„......................................................■■■■■■■■■■......... í'- Markúfi ”, (Willlllllllllflllllilllllllll £ Eftir Ed Dodd iii,iiiiim(iiiiiiiiiiin 111111111111111 ■i,iiii,i,ii,iiii»iiiiim,i,,iii,iiiii(iiiimiiii,ii,ii,ii,iiaiiMiiiiiiiiiiiiiii i -\r» HE CUAASS, A ÖTTLE lAAAN WATCHES WITH N\OP£ I THAN CA5UAL INTEREST jFt 'M h\OT KNOVVING rHAT THE TOP OF THF r.P.EAX FIR | HAS REEN DAMGEROUSUy « r BV LIGHTMING, AAA, SKILUFULLV AAOVES UP THE "BIS STICK'" -------i„ ■ im,.. JVIarkús klifrr upp í furuna, en veit ckki, að^elding f jell nið- ur í trieð fyrir nokkrum dögum og laskaði bolihn, veit ekki, að það er lífshættulegt að fara upp í trjeð. Meðan hann smáhækkar upp trjábolinn, stendur lágvaxinn maður í hópnum fyrir neðan og virðir hann fyrir sjer með at- hygli. Hvað skyldi þessi ókunn ugi maður vera að gera þarna? Þegar Markús er hálfnaður upp bolinn, fer fyrst að reyna á hæfileika hans. Til þess að komast hærra upp verður hann að höggva af allsveran kvist. Vigfús Þórðarson. Guðrún Ásgeirsdóttir, e i búsett í Reykjavík. Þetta er í fáum orðu i nokkrir drættir af lífsferli sjf i Vigfús- ar og er þá eftir að g a manns- ins sem slíks og þá það fyrst, að sem prestur var hann mjög ást- sæll af sóknarböiu. vn sínum, bæði se a presi "r, b ’ndi og fje- lagi sinna sveitunga cg fór það að vonum svo mikið ' 'purmenni, sem hann var og fuliur af góð- vild til allra, hjálpsarnur og fús til fyrirgreiðslu í hverju efni, sem var og við var komið. I Sjera Vigfús var a'j eðlisgáfu talsvert listrænn, t. d. músik- alskur mjög, og talsv rt músik- menntaður, kenndi i uörgum á orgel og æfði söngf 1 ka. Hann var og smiöur góður enda oft til hans sóttar ýmsai /iðgerðir á því, sem aflaga fó_ og þótti presti gaman að getr. bætt úr svona vandkvæðum : ágranna sinna, enda maðurinn sv/innandi að einhverju föndri í hö: .dum, ef ekki voru stærri verkevni fyrir hendi. Nokkuð fjekkst hann við málningu og hafði aíiað sjer nokkurrar fræðslu í ,ví fagi, hann t. d. málaði k'rk. r sínar sjálfur. Heimilisfaðir var sjer, Vigfú.3 með ágætum, sterkur í r rginni og glaður á hinum góði ögum, fórnfús og umburðarlyna • gagn vart börnum sínum, ástt ilegur eiginmaður sinnar elskul gu og glæsilegu konu, sem hann þreyti ist aldrei á að lofa fyr.ir oann styrk og huggun, sem hún veitti honum í heimiiissorgum þeirra, veikindum og barnamissi, og þá ánægju og þann yndisleik, sem hún kriddaði með allt þeirra langa hjúskaparlíf. Þegvr vici heimilisvinir sjera Vigfu r og konu hans nutum þess ; anac) tveggja að vera heima hjá >eim hjónum eða hafa þau heím , njá okkur, fann maður hvernig loft- ið umhverfis þau eins og u 'aði af ást og virðingu þeirra ; • ri; fyrir öðru. Steingrímur Thorsteinsscn, rvg- ir: „Ekkert fegra á fold jeg I T, en fagurt kvöld á hausti“, og í ri hann við haustití í náttúrur ", en þessi ljóðlína getur ekki sít • átt við haustið í mannsæfim ", og vildi jeg því héimfæra hai : upp á haustkvöldið í lifi sjern Vigfúsar, svo fagurt var það eft ir langt ávaxtaríkc starf a akri mannlífsins, kirkju og krist indóms. Það er að vonum m'.kil eftir - sjá og tómleiki í hjörtum eftir - lifandi ástvina, konu, barna, fósí; urbarna og barnabarna sjera Vig fúsar, svo skyndilega og tiltölu- Iega óvænt sem lát hans bar að, en innan stundar setur að þeim sárum og fagrar minningar fylla hugan ásamt þakklæti fyrir allfc og allt. Blessuð sje minning hans. Sig. Á. Björnsson frá Veðramóti.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.