Morgunblaðið - 02.08.1950, Qupperneq 10

10
HORGUNBLAÐIB
Miðvikudagur 2. ágúst 1950.
HiiiiiMiiminiii
Framhaldssagan 98
fin iii M mii ii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iii iiiim*i
I Gestir hjs „Anteine“ !
Elfir Frances Parkinsost Keyes
£ E
•tiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiii'iimiiiiiiimiiiiiiimiii^ii*
VIII.
Október, 1948.
Sabin renndi flugvjelinni nið
ur á flugbrautina og hallaði sjer
aftur á bak í flugstjórasætiiiu.
Tækið, sení notað var til að leita
að olíulindum neðanjarðar sfcóð
á bak við hann. Síðan um moig-
uninn þegat þenr lögðu af stáð,
höfðu verið mpgldar og tgikn-
aðar á kort hðþdrað fermílur
af neðanjarðarlágum. — Vjelin
snart jörðina og rann é'ft’rr braut
inni, þangað til hún nam stað-
ar. Sabin spennti af sjer örygg-
isólina, tók af sjer hlustunar-
tækið og snjeri sjer að aðstoð-
armanni sínum.
vAnnar dagurinn búinn“,
sagði hann. „Jæja, við skulum
koma, Dutch“. _____
Þeir stigu út úr flugvjelinni
og starfsmerin flugy.gllarins
þyrptust utan um flygvjelina
til að standsetja'háná.til riotkun
ar næsta dag. Sabin leit til lofts
um leið og þeir gengu fram hjá
radar-mastrinu. Það var farið
að skyggja. Eftir nokkur augna-
blik mundi nóttin, kolsvört,
skella á.
Sabin og Dutch Schaefer
bjuggu saman . í Jitlum kofa
skammt frá flugvellinum. Þang
að gengu þeir, fóru f bað og
höfðu fataskipti.
„Mjer finnst betta alltaf jafn
kjánalegt", sagði Dutch á Ieið-
inni niður stígffln frá kofa
þeirra að matstofunni. „Að fara
tvær mílur upp í loftið til að
mæla fimm mílur niður í jörð-
ina, á jeg við“.
„Þetta er eina leiðin til að
leita að oIíulindum“, sagði Sab-
in. „Og þetta er þarft verk, því
að alltaf vantar olíwna“.
„Það getur að minnsta kosti
kallast okkar starf og það gef-
ur okkur tækifæri til að fara
upp í loftin blá“, sagði Schaef-
er og brosti. „Það' kemur held-
ur ekkert merkikerti frá leyni-
þjónustunni, bankar í öxlina á
manni og segir manni að fylgja
sjer. Ekki fyrir þag gð minnsta
kosti. Manstu þegar við vorum
út á „Bar None Ranch“ og
mannkerti kom og sótti mig þar
sem jeg sat í mesta sakleysi cg
var að tala við þig'úm einhverja
stúlku?“.
langað til að vera djarfasti flug
maðurinn í heiminum. Mig lang
ar bara til að vera sá elsti. Ef
heppnin er með, skal mjer líka
takast það“.
Þegar þeir gengu aftur út úr
matstofunni, var komið svarta
myrkur og stjörnurnar blikuðu
í þúsundatali á himninum.
„Jeg held að jeg bregði mjer
inn í bæinn í kvöld“, sagði
Dutch. Það á að vera dansleik-
ur á „The Plaza“. Hvernig væri
að slást í förina með mjer?“.
„Jeg held ekki“.
„Æ, jú, komdu með. Þú hefur
gott af því að lyfta þjer upp“.
„Jeg held ekki, Dutch. Jeg
ætla að fara snemma að hátta“.
„Jæja, þú um það. Jeg ætla
þá að fara og reyna að fá Lue-
itu á stefnumót. Við hittumst
þá aftur á morgun“.
Sabin beið á meðan Dutch
skrönglaðist upp í yfirfullan
jeppann og horfði á eftir hon-
um þar sem hann ók eftir götu-
ruðningnum, sem lá inn til Val-
buena. Síðan snjeri hann upp
hæðina að kofanum og raulaði
lagstúf fyrir munni sjer. Hann
brosti með sjálfum sjer, þegar
honum datt í hug hvað Dutch
mundi hafa sagt, ef hann hefði
sagt honum að hann ætlaði líka
á stefnumót í kvöld.
Hann settist í stól á svölun-
um fyrir framan litla kofann
og horfði út yfir spegilsljett
Valbuena-vatnið og rautt sólar-
lagið í fjarska. Svo stakk hann
hendinni í vasann og dró upp
þvældan brjefmiða .... brjef-
miðann, sem hafði dottið úr
handtösku Perraults læknis,
þegar hann var í flýti að ná í
lyf handa Caresse. — Perrault
hafði ekki orðið var við það þeg
ar brjefmiðinn datt úr tösk-
unni, en það hafði Sabin hins
vegar, þar sem hann lá í leyni
við næstu grafhvelfingu. Hann
hafði beðið þangað til læknir-
inn var farinn. Þá hafði hann
tekið upp miðann, því að hann
þóttist vita, að hann hefði verið
ætlaður sjer......
ENDIR.
[iiylræði- og málflutnings
skrifstofa mín Lækjatorgi 1
tekur að sjer allskonar lögfræðistörf, svo sem innheimtu.
málaflutning, fasteignasölu m. m.
Er til viðtals frá kl. 4—5 e. h., en fulltrúi minn, Pjetur
Þorsteinsson, lögfræðingur, er til viðtals frá kl. 10—12
f. h. og 1—4 e. h.
JÓN ÓLAFSSON, hjeraðsdómslögmaður.
j Skrifstofuhúsnæði tii íeiyu
Þrjú stór samliggjandi skrifstofuherbergi eru til leigu
; á Klapparstíg 26.
■
Upplýsingar á Umferðamálaskrifstofu póststjórnarinn-
I ar Klapparstíg 26, sími 1014.
j Pólsk húsgagnaáklæði
„Já, jeg man það. Stundum
finnst mjer vera' Svo óralangt
síðan það allt skeðí. Og aðra
stundina finnst mjer eins og
það hafi verið í gær“.
„Já, það er margt skrítið,
þegar maður hugsar út í það.
Manstu þegar við yorum í New
Delhi og þú sagðir að þegar
stríðið væri búið, þá mundir þú
ekki fvrir nokkurn pening stíga
fæti þínum upp í flugvjel aft-
ur. Og núna íerðu upp í þessari
leitarvjel okkar og flýgur yfir
landssvæði, sem er þannig hátt-
að, að jeg ligg á bæn allan tím-
ann og Jofa guði að verða nýr
og betri m^ðúl?"
Sabin vpriti öxlum.
„Þá hielt jeg líka að jeg
mundi fá óeitthvað til að lifa
fyrir. Það' getúr verið að jeg
komi að því aftur að líta þannig
á málið. en núna....“. Hann
lauk ekki við setninguna. Dutch
leit snöggvast á hanri.
„En núna, eins og þú sagðir,
erum við að vinna þarft verk,
sem einhver vrifður að gera,
svo að það er eins gott að við
gerum það. Mig hefur aldrei
afgreidd frá Póllandi til leyfishafa strax.
F. JOHANNSSON
Umboðsverslun. —
Sími 7015.
Röska stúlktt
vantar okkur strax.
nalaucfin
ϗir
Tveggja til fjögra herbergja
I B Ú
óskast milliliðalaust. Má vera óstandsett eða fokheid.
Til greina kemur útvegun á efni, t. d. miðstöðvar, gólí-
dúk og fl. Tilboðum sje skilað á afgr. Mbl. merkt „Tvennt
í heimili — 408“.
Nótt í Nevada
Frdsögn af ævintýmm Roy Rogers
Kjartan kvaddi þá fjelagana. Járnbrautarlestin hvarf út
í fjarskann. Þetta var í síðasta skipti, sem þeir sáu hafln
lifandi.
En næstu nótt, fannst hann dauður við stjórnvöl eim-
reiðarinnar. Hann hafði verið skotinn, en öllum nautgrip-
unum, sem Roy og fjelagar hans höfðu ætlað að hagnast á
hafði verið stolið.
Menn gátu tæplega trúað þessu. Að þetta gæti komið
íyrir á 20. öldinni? En það var þarflaust að rökræða um
það. Þetta hafði þegar gerst.
í blöðunum fjölluðu aðalfyrirsagnirnar um þennan geig-
vænlega atburð. Roy fór niður að lögreglustöðinni í Silfur-
o’al. Hann sinnti ekkert frásögn blaðanna, því að hann var
bæði hryggur og reiður. Þarna höfðu vonir hans og vina
hans um laun fyrir fimm ára strit og starf kollvarpast. Og
á sama tíma hafði einn besti viriur þeirra, Kjartan, eim-
reiðarstjóri, verið myrtur með köldu blóði.
Roy var hörkulegur á svip, þegar hann gekk inn í lög-
reglustöðina í Silfurdal. Þar mætti hann lögregluforingjan-
úm, sem reyndist vera enginn annar en Cookie, gamall kunn-
ingi okkar. Hann heilsaði honum. Svo spurði Roy: — J æia.
hvernig gengur það, Cookie. Hefurðu íundið nokkur sönn-
unargögn eða nokkuð, sem getur leitt til þess að við þekkj-
um glæpamennina?
Lögregluforinginn, sem eins og við þekkjum, var ekki
beinlínis mjóvaxinn, hafði á fyrri árum, meðan þeir Roy
voru saman í lögreglunni, sagði Roy nú alveg eins og var,
að hann hefði ekkert fundið, sem gæti leitt þá á sporið á
ræningjunum.
— Jeg hef ekkert fundið, en við skulum annars athuga
það, sem stendur í blöðunum. Hann las upphátt: — Dyrnar
að vögnunum voru lokaðar og læstar. — Jeg skil sko ekkert
í þessu, Roy. — Heyrðu, hafðirðu annars vátryggt naut-
gripina?
Roy svaraði stuttaralega. — Þeir voru að vísu vátryggðir,
en ekki nema örlítið, alls ekki sem svarar kostnaði.
Cookie opnaði skúffu og teygði sig ofan í hana. Hann
tók upp silfurgljáandi lögreglumerki og rjetti Roy það.
7.

Skrýtin tilviljun.
„Pabbi, hvar faeddist þú?“
„1 Vestmannaeyjum, góði.“
„En mamrna?"
„Á Akureyri."
„En hvar fæddist jeg?“
„1 Reykjavik.“
„Það er svei mjer sniðugt, hvernig
við þrjú höfum náð saman.“
★
Sönarleg afsökun.
Presturinn barði að dyrum eitt
sunnudagskvöld og Villi litli kom til
dyra. „Pabbi er ekki heima," sagði
hann. „Hann fór út í golfklúbbinn."
Brýrnar sigu á prestinum og Villi
flýtti sjer að útskýra: „Nei, nei, hann
ætlar ekki að leika golf. Ekki á sunnu
degi. Hann ætlaði bara að fá sjer
bjór og spila nokkur spil af poker.“
hann. Hann var að negla á hann aft-
urfæturna.“
★
Vandaniál fyrir fleiri.
Kennari (er að skýra orðið
,,hvild“): „Á kvöldin, þegar pabbi
þinn kemur heim, þreyttur og úttaug
aður, hvað gerir hann þá?“
Tommi: „Já, það er nú einmitt það,
sem mamma vill fá að vita.“
★
Meiri ástæSa.
Mamma: „Borðaðu spinatið þitt.
Það gerir tennurnar sterkar."
Siggi: „Af hverju gefurðu afa það
ekki?“
«IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHtriliK>úi:l«mOHMnMnRHaM
★
Skiljanleg kvörtun.
Rósa: „Jeg vil ekki að þú talir um
það við mömmu, pabbi, en jeg verð
að segja, að jeg held, að hún viti ekki
mikið um barnauppeldi."
Faðirinn: „Hvað þá, því segirðu
þetta, Rósa?“
Rósa: „Hún lætur mig fara i rúm-
ið þegar jeg er glaðvakandi og rífur
Ihig upp, þegar jeg er grútsyfjuð.“
★
Vildi ekki skipta.
Faðirinn: „Hvers vegna græturðu
svona, Baddi minn?“
Sonurinn: „Jeg heyrði, að þú varst
a|S segja við sjera Jón, að þú ættir von
á nýju barni, og býst við að það sje
meiningin að skipta á mjer.“
Vissi hvaS hann söng.
Nonni. „Jeg hefi sjeð mann, sem
býr til hesta.“
Mamma: „Ertu nú viss?“
Nonni: „Já, alveg viss. Hann var
næstum búinn með einn, þegar jcg sa
Kúplingshús
I Dodge ’40 óskast |
! Kuplingshús í Dodge ’40 óskast |
vinstri hundar. Uppl. í sima |
9673, -— Athugið! Ýmsir vara- j;
hlutir geta komið í staðinn, svo |
sem geymir, dynamo og straum :
loka o. fl.
5
::
•miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiia
•11111111111111111111111111111111 iiiimiiiii 11111111111111111111111111
| Lækninpstofamín
| verður í Túngötu 5. Viðtalstími
| kl. 5—6 e.h. Laugardaga kl.
| 1—2 e.h. Simi 4832. Heimasími
| 5326 — Sjergr.: Bæklunarsjúk-
r dón\ar.
Haukur Kristjánsson
| læknir.
1
|i
9
Jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiisiiiiiiiás