Morgunblaðið - 30.08.1950, Qupperneq 6

6
HVHlrÍJÍSdLAtHÍt
Miðvikudagur 30. ágúst 1950.
Börnin okkar Vandamál foretdranna.
Þegar þau eru nýfædd
Eftir cand. psych. Grete Janus.
LILLI og mamma hans eru ný-
komin heim af fæðingardeild-
inni, og þeim líður báðum vel,
þó að það sje sannarlega ekki
tómur leikur að vera nýbökuð
móðir.
Snáðinn var aðeins 10 merk-
ur, þegar hann fæddist, en hann
er fastákveðinn í því, að stækka
eins fljótt og nokkur leið er i
til.
Frænkur og ömmur eru
skelfdar og hneykslaðar yfir
því, að honum er gefið eitthvað
að borða í hvert sinn sem hann
grætur, og gremja þeirra er vel
skiljanleg, því að það hefur
verið hamrað árum saman á því
við konur, hve strangar og á-
kveðnar þær eigi að vera við
börnin frá byrjun.
Margar mæður fá samvisku-
bit, ef þær taka litlu börnin
sín upp, þegar það er ekki álitið
bráðnauðsynlegt. Þvert á móti
móðurtilfinningum hverrar
konu finnst henni það vera
skylda sín að láta barnið gráta,
þangað til vísar klukkunnar
hafa þokast þangað, sem þeir,
samkvæmt bókunum, eiga að
vera, þegar máltíðin hefst, og
þær vilja heldur vera svefn-
lausar alla nóttina af barns-
gráti, heldur en að láta undan
og gefa barninu að drekka. —
Þeim dettur það ekki í hug, að(
nýfædd börn eru mismunandi
einstaklingar, alveg eins og full;
orðið
ekki, að sum börn þrífast best
með því að fá mat þriðju hverja
klukkustund, og að önnur láta
sjer nægja að borða fjórða
hvern tíma; að sum geta verið
án þess að fá mat á nóttunni,
en önnur verða að fá að borða
þá, þangað til þau eru fjögurra
til fimm mánaða gömul.
Það er ekkert skemmtilegt, að
vera rifinn upp úr hlýju rúm-
inu kl. 4 eða 5 á nóttunni, það
skal fúslega viðurkennt, en
hvernig á litla flónið að vita, að
það er nótt, og mjólkurbúðirn-
ar lokaðar? Það grætur þegar
það er svangt, og fyrst um sinn
er það jafnsvangt, hvort sem
það er nótt eða dagur.
Nýtísku barnasálarfræði hef-
ur sýnt, að það er mjög rangt
að ætla sjer að fella tilveru
allra barna í sama farið eftir
áætlun, sem meira að segja hef-
ur verið ákveðin áðus en þau
fæddust, — og af tilliti til þjón
ustuliðs fæðingardeildarinnar.
Allar mæður verða að smá-
fikra sig áfram, þangað til þær
hafa fundið þá tilhögun, sem
hæfa börnum þeirra. Það er ef
til vill erfitt og meiri vinna í
byrjun, en það borgar sig fyrir
báða aðila.
Lilli mun mjög fljótlega á-
kveða sjálfur matmálstímana,
sem fullnægja litla maganum
hans og hann heldur áreiðan-
lega fast við þá, þangað til hann
er orðinn svo stór, að hann
þarfnast ekki eins mikils um-
stangs. Þegar að þeim tíma
kemur, „sefur hann yfir sig“ og
sjer sjálfur um, að tíminn á
milli máltíðanna verði lengri.
Smám saman fellur blessuð ró
yfir fjölskylduna — og Lilli er
á góðri leíð með að verða þægt
og heilbrigt barn.
Oi'ð um hjónabandið
Það er með það eins og fugla
búr. Fuglarnir, sem eru fyrir
utan, eru æstir að komast inn,
en þeir, sem eru fyrir innan,
eru æstir að komast út.
Montaigne.
X brúðkaupsdaginn
Brúðkaupsdagurinn er merki
legur dagur í !ífi kcnunnar og
þá vill liún vcra eins falleg og
hægt er. Brúðarkjóllinn, sem
dæturnar nota ef til vill síðar
meir á sínum merkisdegi, er
valinn með kostgæfni.
Þessi brúðarkjóll er úr knippl
ingum og blúnduefni. — Kjóll
fyrir móður brúðurinnar cr úr
kaffilituðu chiffonefni.

Bæði brúðurin og brúðar-
mærin er klæddar í organdy.
Pífxirnar á kjól brúðarinnar eru
apligueraðar að neðan.

FLESKRÚLLETTUR. — Fáið svínakjöt, þar sem flesk og kjöt
skiptist nokkurn veginn á. Skerið það í þunnar sneiðar, sláið
gneiðarnar nokkrum sinnum með hnefanum, og vefjið þeim utan
um kál eða einhverskonar grænmcti. Bindið utan um þær með
bómullargarni og brúnið þæi í feiti á þönnu. Leggið þær síðan
í eldfasta skál með loki og látið þær sjóða dálitla stund við mjög
vægan hita. Kartöflumús er góð með.
Og hjer er brúðarnáítkjóll-
inn og sloppur úr bleiku gagn-
sæu nylonefni. Náttkjóllinn er
úr hvííu silki, með pífum úr
sioppefninu.
Grænmeti soðið í pergamentpappír
ÞESSI AÐFERÐ hefir marga góða kosti, þar eð grænmetið
heldur lit sínum, fullu bragði og fjörefnum, það er að segja,
ef það er ekki soðið of lengi.. Einnig er á þennan hátt hægt
að sjóða margar tegundir í einu og spara bæði rafmagn og
uppþvott á pottum og þar að auki losnar fólk við hinn vel
þekkta ilm, sem breiðist um íbúðina við venjulega suðu á
grænmeti.
Kaupið hút af pergamentpappír. Skiptið honum niður í hæfi-
lega stór stykki fyrir grænmetið, sem á að sjóða, vætið hann,
setjið grænmetið á miðju hvers stykkis og stráið ofurlitlu salti
yfir. — Búið síðan til böggla, eins og sjást á myndinni og bindið
vel fyrir. Látið síðan bögglana niður í pott með óflysjuðum
kartöflum, sem hafa soðið rúmar 10 mínútur, en gætið þess að
láta það síðast, sem þarf styttstan suðutíxna.
Þvoið pappírinn, þegar hann hefir verið notaður, vefjið
honum saman og geymið hann. Það má nota hann nokkrum
sinnum. —
Þannig er karimaðurinn,
þegar hsnn fer
ÞETTA er sköi'p ádeila, en hún
getur verið holl lestrarefni fyr-
ir vissar tegundir — af karl-
mönnum.
~0_ I
Vesalings maðurinn, hann
þarf að fara á fund. Og það er
þar að auki ekki svo langt síð-
an, að hann var á síðasta fundi.
Og hann segir, með djúpar
hrukkur á enninu, að það sjeu
mikil likindi til þe.ss, að hann
verði að hanga á fundurn út ;
alla vikuna.
Það er aðdáunarvert að sjá,
hvað hann leggur mikla vinnu
fyrir framan spegilinn í að út-
litið sje sem best — þegar á-
stæðan er eins óánægjuleg,
eins og hún nú er. Hann man
eftir að láta í sig hárvatn og :
Kölnarvatn líka, Það er í raun-
Inni sálfræðilega rjett, að reyna
að líta eins vel út og mögu-
legt er. Sem sje: Það gerir
mann virðulegri. og orðum
manns verður betur tekið. Og
begar tekið er tillit til þess, að
hanrr hlýtur að vera dauðþreytt
ur eftir vinnuna á skrifstofunni,
hlýtur maður að dást að því,
hve ljett og f jörlega hann hleyp
ur niður stigann.
Hann veifar á bíl, og' þýtur
af stað til heimilisfangs, sem
virðist eiga Htið skylt við fund-
arhöld. Ljettur á fæti, eins og
menntaskóladrengur, hleypur
hann upp fimm þrep, með ljóm
andi'eftirvæntingarsvip á and-
litinu. Það er bókstaflega hjart-
næmt'að sjá fólk ganga að hin-
á fund
um leiðinlegu skyldustörfum
með svona miklum áhuga og
eldmóði. Við konurnar gætum
lært ýmislegt af þessu. Hann
hringir þrjár stuttar hringing-
ar og eina langa, cins og það
væri .eitthvað leynilegt merki,
eitthvað a la Ku Klux Klan, til
dæmis, og þegar í stað er opn-
að fyrir honum af einum af
meðlimunum, íklæddum rós-
rauðum náttslopp. Hún neyðir
hann til að setjast í mosagræn-
an sófa, sem er fyrirfram upp-
tekinn af stoppuðum faangsa og
svertingjabrúðu. Og nú eru all-
ir stjórnarmeðlimirnir niættii’,
og geta byrjað fundarstörfin
með snittum, eggjum og laxi.
Eitt er það, sem allir vita,
og það er það að fundarhöld
geta dregist mjög á langinn.
Það getur verið margt vanda-
málið á dagskrá Og ef menn
komast ekki að neinni óyggj-
andi niðurstöðu er ákveðinn
annar fundur í næstu viku.
Vesalings maðurinn. Þetta er
’ erfiði! Og það sjest líka á hon-
; um, ef ekki fvrr, þá að minnsta
; kosti þegar hann setur smekk-
i láslykilinn í skrána heima hjá
sjálfum sjer.
Orð um ástina
j Ástin er eins og súpa. Fyrsta
skeiðin er heitust, svo smákóln-
ar hún.
Það er hvorki hægt að kaupa
nje selja ástina. Einasti gjald-
miðill hennar er — ást.