Morgunblaðið - 14.10.1950, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐ19
Laugardagur 14. okt. 1950 1

FRÖ MIKE
Eftir Nancy og Benedfcf Freedman
LflHn2]lIII!llllll)!IIll!llll>llilllmllll!llll!IUI31llll"flllll"il"ll""ll""""ll""""m""m"llllllll""ll"l"""l"mm"l">"""n""llll""U"" Tlllltll*l""mimm>iiHlil<»to<S
„Jeg .....Frú Mike“, konan hjálpa þjer“. Sarah hafði lagt eða þremur árum síðan kom
Itom nú auga á mig og lyfti hönd sína á öxl konunnar og Indíánakona til mín. Og hún
hendinni í kveðjuskyni. „Hvern herti smám saman takið. Allt hafði einhverjar ástæður fyrir
íg líður þjer. frú Mike? Jeg er
frú Marlin. Jeg kom hingað
bara til að rabba við frú
Tala og Túlsí
16. 3
Túlsí sýnir mikið hugrekkL
Tala og Túlsí voru önnum kafin við að skrifa boðsbrjeí
til allra skógardýranna, til að biðja þau að koma í afmælis-
Carpentier“, bætti hún við til
skýringar.
„Frú Marlin!“ sagði jeg. —
í einu rykkti hún frú Marlin því að hún viidi ekki eiga barn
niður í stól. „En ........ jeg ið. Jeg sagðist ekki geta hjálp-
hjálpa þjer ekki!“ I að henni. Hún fór, en gerði ekk . . .
Frú Marlin sleit sig lausa. I ert. Sat og hataði barnið. Þann veisluna. Og þegar þau loksins voru buin að skrifa ollum,
,,Jeg bið þig, tíu, tuttugu sinn- 1 ig gekk það til daga og nætur. ióru þau sjálf inn í dimma, dularfulla frumskóginn til þess
um“, sagði hún beisklega. „Ef Loks rann upp sá dagur að að bera út brjefin.
„Mig hefir alltaf langað til að þú ekki hjálpar mjer. geri jeg barnið fæddist. Hún rjettir Þegar þau komu inn £ græna rjóðrið, þar sem dýrin voru
a8 Þakka að hittast til að spjaila samaa og segja „Íjustu frjett-
„Fyrir blómin mín. Þau voru hún rjetti fram skjálfandi braut höfuð þess og handlegg irnar> sat þar heill hopur, en allir voru afar daprix 1 bragoi.
hægri hendi sína en fingurnir, og litlu fingurna og Ijek það, ,,Hvers vegna eruð þið öll svona hrygg?“ spurði Túlsí.
voru bognir og litu út eins og i mjög illa, en gömul kona, sem j „Við erum öll ósköp sorgmædd, vegna þess að hvífi mað-
klær. var hjá henni bar barnið á urinn hefir sett gildru fyrir fjelaga okkar, Tamari tígris-
Þær stóðu þarna hreyfingar brott“, ‘
yndisleg“.
Hún strauk veiklulegri hendi
um andlit sitt og horfði síðan á
tnig undrandi á svip. Frú Mar-
lin hafði til að bera hina veiklu
legu og útlendingslegu fegurð
«em skapast er margir þjóð-
flokkar blandast. Augu hennar
voru dökkblá. Ef til vill hafði
rússnesk-kínverskur maður
mætt fransk-ítalskri stúlku
og hún orðið amma frú
Marlin. og síðan hefði ættin
enn blandast skotsku og írsku
blóði. Það voru margþættir
fegurðareiginleikar allra þjóð-
flokka í útliti hennar og þetta
olli því að það varð einhvern
veginn ósamstillt. Það var ein-
hver erlendur yndisþokki sem
gaf auganu sinn fegurðarljóma
en hafði allt annað en fögur á-
hrif á sál hennar. )
„Blóm? sagði hún og þagnaði
eíðan um stund. „Já, nú man
ýeg. Jeg gréðursetti garð fyrir
þigr frú Mike. Hann var ekki!
fallegur". I
Jeg stóð þarna og glápti á
hana og reyndi að hugsa mjer
eitthvað sem jeg gæti sagt við
hana. i
lausar, þögular og horfðust í
augu. Æðisgengin þögul bar-
átta átti sjer stað milli þeirra.
Jeg sá að andlit Söru slappað-
ist og hinar djúpu hrukkur í
í kinnum hennar dýpkuðu.
„Ja
' dýr, og er búinn að ná því á sitt vald“, svöruðu dýrin. „Hvíti
Kassinn hreyfðist og Sarah maðurinn fór burtu með það í fjötrum og Púlli hrafn seg-
hjelt honum"kyrrum.^En^hrevf ir’ að hann her^ Tamali og haldi því í stóru járnbúri, og
ingin inni fyrir hjelt áfram. áetti að fara með það yfir hafið, þangað sem hvitu mennirn-
„Gamla konan gaf mjer barn ir eiga heima. Svo á að setja það á stað, sem heitir dýra-
- , . , ið. Jeg gerði tilraun til að garður og þangað mun koma fullt af hvítu fólki, sem horf-
um „ rámum “rómi 7)2 ~E” ** «*• ekki » á þ.0 <Xt stríðir því. Og það verður aUtaf innilokað í
varla heyxðist og síðan bætti
hún við: „Jeg læt undan“.
Frú Marlin sagði ekkert.
oert bsð veT* t *
Nú fyrst tók jeg eftir að loft ÞrönSu búri °S fær aldrei framar að koma tU írumskoSa
göt voru á kassanum. Þá skyldi arins °g sja konuna sína og htlu börnin sín.
jeg hvernig í þessu lá. Þarna Af þessu er það, sem við sitjum hjerna og tárfellum, það
sv0 geymdi hún það, þetta brotna, er yfir vesalings Tamali“.
illa leikna barn. Jeg horfðí á, Þa siQg Túlsí litli upp og sagði ákveðið: „Verið þið ekki
barÍTá^gólSnÍS'hvoífdS! að Sráta- Því að je6 er hugrakkur, og jeg ætla að leita hvíta
ofan af því. Jeg spratt á fæt- manninn uppi og frelsa Tamali .
ur. | „Og jeg ætla að fara með Túlsí“, hrópaði Tala litla, „jeg
Veran sat þarna. Það var vil líka hjálpa Tamali“.
gríðarstór froskur og deplaði Þá fóru Ö11 dýrin að brosa og þau hrósuðu Tölu og Túlsí
^ íyrir það, hvað þau væru dugleg og góðir fjelagar.
Munnur hennar opnaðist
skein í gulleitar tennurnar. —
Augu hennar urðu stærri og
hönd hennar slappaðist.
Sarah tók krús út úr skápn-
leitaði síðan eftir litlu
glasi og hellti síðan í það lög,
sem var eins og svart sýróp.
Frú Marlin greip glasið og! augunum til okkar í sífellu.
hvarf síðan án þess að segja garab notaði tækifærið
nokkuð. j hvolfa kassanum yfir þessa ®n sögðu: „Verið þið ekki að þakka okkur fyrir, fyrr
Sarah kveikti þegar í stað veru aftur, meðan hún horfði en við koraum með Tamali heilan á húfi. Og svo er það
eld í stónni. Eftir nokkrar mín, undrandi á okkur. likn góðkunningi okkar, alveg eins og ykkar, og við viljurn
útur kæfði hún eldinn aftur og | >)Hvað gerðirðu við barnið?“ ekki láta hvíta fólkið fara með það yfir hafið og horfa á
dreifði þurru grænu grasi yfir spurði jeg. jeg skalf frá hvirfli það og stríða því.“
hPit. kolin. DvkkíiTi hvitíiTT rpvK xn ;ir_ _ .. i « i
Og dýrin brostu aftur og sogðu: „Vo—o—o—o , sem þyddu
„Vel mælt, litlu vinir“.
Túlsí hafði verið að velta því fyrir sjer, hvernig þau ættu
heit kolin. Þykkan, hvítan reyk fil ilia>
lagði upp frá stónni og Sarah ( >>Vig barnið? Ó, það lifir1
„Dóu þau“, sagði hún. Síðan Ijet hann leika um hendur ekki lengi“. Þessi g6ða galdra-
ldnkaði hún kolli. „Þau dóu. sier .eins og hún væri að þvo kona andvarpaði. „En eins og
Jeg veit það. Það sem jeg sjer- þú sjerð, tókst mjer ekki vel að fara að því að frelsa Tamali, og nú hvíslaði hann a<3
snerti — það deyr“. | „Hvað ertu að gera?“ spurði að græða sár þess“.
Sarah gekk nú fram.
ferð núna!“
Frú Marlin settist á kassa
sem Sarah hafði hvolft yfir
stökkpödduna. Lætin inni í
„Þú Jeg.
I „Jeg er að hreinsa hendur
mínar“.
Og eftir stutta þögn hjelt hún ’
áfram. „Þú þarft að vita af

Tölu
kassanum byrjuðu á ný, en hverju aUt þetta er, frú Mike“.
hún virtist ekki heyra þau.
„Jeg held hún vilji tala við
þig í einrúmi“, sagði jeg við
Söru.
„Mig langar ekki til að vita
það“, sagði jeg, „jeg held það
sje rjettast fyrir mig að halda
( heimleiðis“.
„Hún hefir ekkert hingað að „Frú Mike“, sagði Sarah
gera. Farðu núna!“ Sarah hristi vingjarnlega.
konuna óblíðlega. | „Jeg er hrædd um barnið“,
Ský dró fyrir sólu og allt í sagði jeg afsakandi, „þetta hef-
einu varð skuggsýnt inni í skýl ir verið erfiður dagur“.
inu. —• | „Hafðu ekki áhyggjur af
„Þú býrð til banvæn lyf“, barninu þínu, frú Mike. — Þú
muldraði frú Marlin. ; elskar það og langar til að eign
„Jeg á engin banvæn lyf“, ast það og þá muntu fá það.
sagði Sarah. „Hvern ætlarðu að Hún líka, þessi kona, mun eign
drepa?“ ast barn. En hún hatar það og
„Engan mann .......... enga vill alls ekki fæða það. Hún
konu“, ráulaði frú Marlín. sagði þjer það sjálfri að hún
Jeg hallaði mjer fram á við, vildi drepa það. Myrða það áð-
því jeg hafði rekið fótinn í eitt ur en það byrjar æviskeið sitt.
hvað, sem var uhdir borðinu. Það mun ekkert tækifæri fá til
Það var krukkan með bjóraeitr að sýna mátt sinn og megin, því
inu. Eitrið, sem hefir þau áhrif hún verður búin að koma því
að líkaminn stirðnar og sá sem ofan í jörðina áður en það er
eitrið hefir borðað, lítur út eins fært um að ganga á henni“. —
og dauður væri, síðan.... | Sarah þagnaði en bætti síðan
„Lögin hegna þjer ef þú drep við, þungbúin á svip. — „Jeg
ur. Rauðstakkarnir taka þig“, hjálpa til“.
var Sarah að segja frú Marlin. | „Nei, þú getur það ekki“,
„Jeg ætla ekki að drepa hvíslaði jeg. „Taktu aftur lyf-
neina manneskju .... bara. ið“. —
„Eitthvert dýr?“ j „Mörgum sinnum hafa kon-
Nú varð löng þögn en síðan ur komið til mín og beðið mig
sagði Sarah. „Jeg held jeg viti um hjálp til að myrða börnin
hvern þú vilt drepa. Hver það sín. Jeg segi alltaf nei. — Jeg
er sem þú segir að sje ekki kona hefi ef til vill tekið á móti 5
og ekki maður. Nei, þú hefir hundruð börnum og aðeins eitt
rjett fyrir þjer. Lögin ná ekki til þeirra hefir látið lífið. Jeg
þln og rauðstakkarnir taka þig hjálpa ekki til við að myrða
„Fyrst verðum við að tína fulla körfu af granateplum og
Bústjórn
Ung hjón með edtt bam, vön
allri sveitavinnu, vilja taka að
sjer að sjá um bú, um næstu
áramót. Tilboð merkt: „Bústjóm
— 777“ sendist afgr. blaðsins
fyrir 20. okt.
f ¥ LOFTVR GETVR ÞAÐ EKKI
ÞÁ RVER?
| Skifti
f Vil akipta á einbýlishÚBÍ í
| kaupstað úti é landi og 3ja her-
| bergja íbúð. Má vera i útjaðri
I bæjarins. Tilboð sendist afgr.
| Mbl. fyrir 25. þ.m. merkt:
I „Skipti — 786“.
i ?
MiHiMiMitiitiiifiiiMiiiiitininittiiiiiiiitiiiinmiiiiiiaaui
^jilRlxr4 rno^UfumJuillunju. «
llrlending. og jeg skal sýna ykkur
hugleysingja."
Risavaxinn maður stendur á fæturs
„Jeg er Irlendingur."
Boxarinn: „Hemm, jeg er hugleys-
ingi.“
ic
Patrik: „Jeg vildi óska, faðir, a8
þú værir Sankti Pjetur og hefðir
lykla himnarikis, því að þá gæturðu
hleypt mjer inn.“
Presturinn: „Jeg held, vinur, eftir
því sem hugur minn segir mjer, að
það væri betra að jeg hefði lyklana
að hinum staðnum, þvi að þá gæti
jeg hleypt þjer út.“

ekki. Mjög auðvelt
SKIPAUTUtKÖ
1 RIKISINS
H.s. Þorsteinn
til Vestmannaeyja í kvöld. Tekið t
ef jeg þau. Allt í lagi. Fyrir tveimur á móti flutningi í dag.
Olsen vitavörður les kvöldblaðið
★
Presturinn: „Svona, þú verður að
berjast á móti brennivínsþorstanum.
Þegar þig langar í vín, hugsaðu þá
um konuna þina heima.“
Jón ('hugsandi): „Já en, þegar
þorstinn grípur mig, verð jeg alveg
óhræddur.“
★
Frú Muhphy: „Að hverju ertu að
leita, góði?“
Murphy: „Engu, vina mín, engu.“
Frú Murphy: „Ó, þá finnurðu það
í flöskunni þar sem vískiið var.“
★
Maggi (við vin, sem hefir dottið
niður í pytt): „Danni, ertu dauður?
Talaðu, ef þú ert dauður, Danni.“
Denni: „Jeg er ekki dauður, en jeg
er mállaus.“
★
Fyrrverandi boxari: „Sýnið mjer
fer að öllu forfallalausu mánudag-
inn 16. þ.m. til Færeyja og Kaup«
mannahaf nar.
Tilkynningar um vörur komi serm
fyrst.
SkipaafgreiSsla Je» Zimten
Erlendur Pjeturason
LF LOfltK GETVK ÞAO EKKi
ÞÁ HVERr