Morgunblaðið - 09.03.1951, Qupperneq 8

8
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 9. mars 1951
i Kistmundiir Guðmundsson
i <*
írumreiðslumuður — Minning
Minningarorð
Ingiríður Kristjánscféftir
frá Gunnarsstöðum
KRISTMUNDUR Guðmundsson.
framreiðslumaður, verður jarð-
settur í dag. Hann andaðist á
sjúkrahúsi í Hull að kvöldi
fimmtudagsins 23. febrúar, eftir
stutt en hörð fangbrögð við dauð
ann. Kristmundur hafði tekið
sjer frí frá störfum í Sjálfstæðis-
húsinu, til að leita sjer nokkurra
daga hvíldar frá hinu lýjandi
starfi framreiðslumannsins, en
hann veiktist skyndilega á skips-
fjol, og í stað þeirrar hvíldar og
hressingar, sem hann hafði sjálf-
ur kosið sjer, um borð í Goða-
fossi úti á opnu Atlantshafi,
ákváðu forlögin honum aðra sigl-
ingu og varanlegri hvíld en allir,
sem til þekktu, hefðu kosið.
oOo
Hjá stórum þjóðum, sem eiga
sjer gróna veitinga- og gistihúsa-
menningu, eru störf framreiðslu-
mannsins virt vel. Löng reynsla
og mikil þjálfun í almennri bátt-
vísi og kynnum við erlenda gesti,
hófur sannað, að felldir eru dóm-
ar um þjóðina almennt, siðmenn-
ingu þeirra og háttvísi, á for-
sendum þess, hvernig starfslið
véitinga- og gistihúsa er þjálfað
í framkomu og háttum.
Kristmundur Guðmundsson
háfði um flest, sem máli skipti,
hinn rjetta skilning á þessum
málum; stjettarbræður hans
fundu þetta og skildu, enda var
hann ævinlega kjörinn til for-
svars fyrir stjett sína og samtök,
þegar vanda skyldi val á manni.
Kristmundur var dugandi starfs-
maður. Hann gekk til starfs síns
með hinu rjetta hugarfari þjóns-
ins, í þess orðs bestu merkingu.
Hann var sjerstakur reglumaður,
Ijettur i skapi, hjálpsamur og úr-
ræðagóður. Skapmaður mikill,
en missti aldrei sjónar á hinni
gullvægu reglu framreiðslu-
mannsins, að vinna jafn vel fyrir
viðskiptamanninn og fyrirtækið.
Enda var hann virtur vel af báð-
um aðilum.
oOo
Kristmundur hóf ungur nám í
iðn sinni, fyrst á Hótel Island.
undir handleiðslu A. Rosenberg.
Fjekk hann þar góðan skóla,
enda mat hann það vel og minnt-
ist starfsáranna þar með þakk-
látum huga. Síðan starfaði hann
í mörg ár hjá þeim heiðurshjón-
um Margrjeti og Agli Benedikts-
sýni í Oddfellowhúsinu. En síðast
var hann framreiðslumaður í
Sjálfstæðishúsinu.
oOo
I dag, þegar jeg kveð Krist-
mund Guðmundsson, leita minn-
ingar frá liðnum árum á huga
minn. Mjer er sem jeg heyri hann
"taka sjer í munn orð Cecil
Rhodes: So little done, so much
to do. En þannig er það ævínlega,
þegar ungir og kappsfullir menn
falla frá. Oft á liðnum starfsár
um áttum við tal saman um iðn
hans, framtíð hennar og menntun
framreiðslustjettarinnar. — Jeg
lærði margt af þeim samtölum,
og þótt persónuleg kynni væru
ekki gömul, eða mjög náin, tel
jeg Kristmund i hópi þeirra
manna, sem jeg mun lengi minn-
ast, sakir mannkosta hans. ár-
vekni og dugnaðar. En hugurinn
leitar einnig á þann stað, sem var
Kristmundi heilagur — til heim-
ilis hans, til elskuiegrar konu
hans, sem ung var honum gefin,
og til sonanna þeirra tveggja. —
Þar er mikil sorg og söknuður
yfir örlögum hins góða eigin-
manns og föður. En í hinni
þyngstu sorg er veitt huggun og
von í trúnni á áframhaldandi líf
og endurfundi. Guð gefi syrgj-
andi ekkju þrótt og dug, en litiu
sohunum hennar blessun.
L. H.
★
ÞEGAR Kristrnundur Þórarinn
Grfðmundsson, framreiðslumað-
uri kveður oss 28 ára gamall, þá
er það eins og svo oft áður, að
við eigum bágt með að skilja og
sætta okkur við það að fjelagar
okkár kveðji þennan heim í
blómá lífsins. i
Kristmundur Þ. Guðmundsson
var fæddur 6. janúar 1923 í Ól-
afsvík, en fluttist á öðru ári til
Reykjavíkur, og ólst hjer upp.
Foreldrar hans voru Guðmund-
ur Kristmundsson, sjómaður í Ól-
afsvík, er ljest fyrir mörgum ár-
um og Ásdís Kristjánsdóttir,
ættuð frá Ölafsvík, en er nú bú-
sett í Reykjavík.
29. maí 1943 kvæntist Krist-
mundur Guðrúnu Jónsdóttur,
Helgasonar, sjómanns i Hafn-
arfirði, og lifir hún mann
sinn ásamt tveimur sonum þeirra,
Þóri, 8 ára og Jóni Helga, sem er
9 mánaða.
Ungur hóf Kristmundur Guð-
mundsson nám í framreiðslustörf
um að Hótel Island í Reykjavík,
fór síðan í þjónustu Eimskipafje-
lags Islands, og var þar um skeið,
og okkar fyrstu kynni voru á
þeim árum, er við vorum saman
á e.s. Brúarfoss. Síðan skildu
leiðir okkar í samstarfi um nokk
urra árá skeið, uns við fórum að
starfa saman í fjelagsmálum
stjettar okkar, eins og síðar verð
ur greint frá hjer.
Ekki varð hann mörg ár til
sjós, en hann vann við fram-
reiðslustörf allan þann tíma, sem
og ætíð síðar, eítir að hann fór í
land,var í mörg ár við þau störf
í Tjarnarcafé, en síðan árið 1948
hefur hann unnið þessi störf í
Sjálfstæðishúsinu, en 20. febr.
s.l. fjekk hann leyfi frá störfum
í Sjálfstæðishúsinu, til að leysa
stjettarbróður sinn af ó m.s. Goða
foss.
Arið 1942 gerðist hann fjelagi
í Matsveina- og veitingaþjónafje-
lagi Islands, og hefur hann unnið
mikið starf fyrir það fjelag og
síðar fyrir Samband matreiðslu-
og framreiðslumanna, var 1947
kosinn gjaldkeri þess, og frá þeim
tíma hefur hann ætíð verið í
stjórn þess, og lengst af sem vara
formaður. Hann átti oft sæti í
sómninganefndum fyrir fjelagið
og sambandið, og síðast starfaði
hann í samninganefnd við Eim-
skipafjelagið og Skipaútgerðina,
þegar SMF fór í verkfall á sið-
asta sumri. Á aðalfundum var
hann oft fundarstjóri. Fulltrúi í
Sjómannadagsráði hefur hann
n n iiwnnni
Markújs
verið síðan árið 1946. og innan
jess hafði hann ýmsum störfum
ð gegna, var endurskoðandi,
engi í skemmtinefnd og nú sxð-
ast formaður hennar, en sú nefnd
;jer um allan undirbúning
skemmtana* á sjómannadaginn.
Hann hafði mikin áhuga fyrir
xyggingu dvalarheimilis aldraðra
;jómanna, sem er eins og kunn-
xgt er það málefni, sem sjómanna
lagurinn beítír sjer fyrir. Vara-
lulltrúi á Alþýðusambandsþingi
og í Fulltrúáráði verkalýðsfje-
laganna í Reykjavík hefur hann
verið s.l. fjögur ár. í prófnefnd í
framreiðsluiðn átti hann sæti
síðan 1949.
I störfum sínum sýndi hann
mikla hæfileika, var ákveðinn í
skoðunum fastur fyrir. en örugg-
ur. Á aðalfundi framreiðsludeild-
ar Sambands matreiðslu- og fram
reiðslumanna, er haldinn var 26.
febr. s.l., var Kristmundur heit.
kosinn formaður deildarinnar.
Við atvinnu sína sýndi hann
einnig mikinn dugnað og trú-
mennsku.
Kristmundur Guðmundsson
var glaðlyndur og hrókur alls
fagnaðar. í starfi sínu var hann
stundvís og tryggur vinum sín-
um, og boðinn og búinn að gera
þeim greiða og hjálpa þeim á
einn eða annan hátt, ef nauðsyn
bar til.
Hann var sá maður, sem fjekk
góðan vitnisburð húsbænda sinna
þar sem hann vann, og traust
stjettarbræðra sinna og vináttu
eignaðist hann. Hann fór því vel
með æfidag sinn, þótt ekki væri
hann langur.
Eftirlifandi konu Kristmundar,
frú Guðrúnu Jónsdóttur, móður
hans og sonum tveimur, sem og
systkinum færi jeg alúðarfyllstu
samúðarkveðjur frá mjer per-
sónulega, sem og stjettarbræðr-
um og stjettarsambandi okkar,
SMF.
Að lokum vil jeg segja þetta:
Kristmundur minn. Fyrir hönd
Sambands matreiðslu- og fram-
reiðslumánna og Fulltrúaráðs
' sjómannadagsins færi jeg þjer
kærar þakkír fyrir allt þitt starf
fyrir þessi samtök. Persónulega
þakka jeg þjer gott samstarf og
trygga Vináttu. Það skárð, sem
rofið hefur verið í okkar hóp,
fjelaga þinna og vina, verður
aldrei að fullu bætt. Eftir standa
minningarnar, bjartar Qg hrein-
ar.
Hvíl þú í friði.
Böðvar Steinþórsson.
Sígarettukveikjari ;
DunhiII, tapaðist i gærmoigun !
í Kirkjustræti, við innke.vrsl- j
una í Landsimaportið. Finnandi i
er beðinn að skila kveikjaran- j
um gegn fundarlaunum, i afgr. j
Landsímans.
j !
! l
HINN 25. fyrra mán. andaðist að
heimili sínu Breiðabólsstað í
Miðdölum Ingiríður Kristjáns-
dóttir frá Gunnarsstöðum. Var
hún elst allra íbúa Dalasýslu og
vantaði misseri til að verða
hundrað ára. Hún var fædd 28.
ágúst 1851 að Gunnarsstöðum, og
dóttir þeirra hjóna Kristjáns Guð
brandssonar ríka á Hólmlátri og
Guðbjargar dóttur Hákonar á
Gunnarsstöðum, velmetins efna-
bóndá. Sagnir skýra frá því, að
Hákon haíi fundið bein drengs
er úti varð á Rauðamelsheiði og
flutt þau til kirkju og hafi hon-
um síðan snúist flestir hlutir til
gæfu.
Kristján faðir Ingiríðar heit-
innar var búmaður ágætur og
hinn mesti framfaramaður um
jarðrækt og stofnaði hann á
merkilegan hátt búnaðarfjelag í
Hörðudalshreppi. Hann varð
skammlífur.
Ingiríður heitin var ung
manni gefin, aðeins 19 ára. Var
það Kristján sonur Kristjáns
sem kallaður var Hítardalsráðs-
maður. Kristján ráðsmaður var
kunnur maður og þótti mikill
fyrir sjer. Ungu hjónin, sem gift-
ust 8. júní 1871, munu hafa byrj-
að búskap á Dunk, en fluttu það-
an að Hraundal í Hraunhreppi.
Þar andaðist Kristján eftir 13 ára
hjónaband vorið 1884 og fluttist
ekkjan með fjórum börnum
þeirra að Gunnai'sstöðum.. Á
næsta ári 17. sept. giftist hún
Magnúsi Magnússyni af Húsa-
fellskyni (Snorraætt) og bjuggu
þau síðan allan sinn búskap, hálf-
an fimmta tug ára, á Gunnarss-
stöðum og þóttu jafnan merkis-
hjón. Voru þau 59 ár í hjóna-
bandi.
Á Gunnarsstöðum var um-
svifamikill búskapur, búfje
rnargt, en jörðin erfið, fjalllendi
til slægna og fjárgöngu. Magnús
rak þar allumfangsmikla sveita-
verslun. Þar var gestrisni mikil
1 og margt langferðamanna er
þangað leituðu gistingar. Hús-
rými mikið eftir því sem þá
gjörðist og veitingar í besta máta,
en gestagangur mæðir jafnan
mest á húsfreyju.
i Ingiríður heitin var tápkona,
veitul og vinsæl, en engar aug-
lýsingar voru birtar um það sem
þau hjónin ljetu af hendi rakna
til bjargþurftarmanna og ætt-
i ingjá. Efnin jukust vegna starf-
j semi og ráðdeildar, en ekki af á-
girnd eða nísku. Húsfreyjan var
starfskona mikil og rriáttí segja
J að henni fjelli ekki verk úr hendi
fram á allra síðustu ár. Hún
j var einörð kona og hjélt sínum
hlut án hávaða. Hún var hæg og
; prúð í framgöngu og leysti hvert
starf vel af hendi.
Síðasta tug æfi sinnar dvaldi
hún hjá dóttur sinni Guðrúnu og
manni hennar Jóni Sumarliða-
syni hreppstjóra á Breiðabóls-
stað, fyrst ásamt manni sínum,

Sj .

en hann andaðist 6. ágúst 1945.
Hafði hún þar á því myndar-
heimili hinu bestu aðhlynningu
í ellinni. Nú síðast, á annað ár,
var hún rúmliggjandi.
Börn hennar þrjú frá fyrra
hjónabandi náðu fullorðins aldri.
Er eitt þeirra enn á lífi, Kristjana
ekkja á Mógilsá. Frá síðara hjóna
bandi eru á lífi Guðrún á Breiða-
bólsstað, Guðbrandur bóndi á
Gunnarsstöðum og Guðlaugur
áður bóndi á Kolsstöðum, nú í
Reykjavík. Magnús dó á þrítugs-
aldri, bóndi í Lækjarskógi.
Ingiríður heitin verður í dag
jarðsett í Snóksdal við gömlu
sóknarkirkjuna hennar. Gengur
þar til hvíldar gagnmerk kona
að endaðri langri og farsælli æfi-
braut. Þorst. Þorsteinsson.
[ Uppboh |
i Opinbert uppboð verður haldið |
| að Ingólfsstrasti 3 hjer í bæn- í
1 um, mánudaginn 12. mars n. k. :
l kl. 2 e.h. og verður þar seld i
i búðarinnrjetting, frysti- og i
| kæliskápur, áskurðarvjel, borð i
i vigt og ýmislegt fleira tilheyr- i
| andi þrotabúi Axels Mogenscn. i
i Greiðsla fari fram við hainars §
I högg. — |
: s
= liorjyjarfógetinn í Keykjavík |
: r 1
•iMiiiiitMiimiiiiiiiiimMiiiiiiiiiiiimiiiiMiiiiiiiiiiiiii.
Armanit
fer til Vestmannae.vja í kvöld. Vöru-
móttaka í dag.
Ef.th Eð. íhx:
1) — Jæja, þá sjáið þið sel- — Jæja, Matti,. við skulum
ina. Þarna eru þeir, Diðrik tafarlaust hefjast handa.
skipstjóri, svo þúsundum skipt- j " ý!
ir. I
2) — Jæja, þá byrjum við, 3) — Hættið þið undir cins.
segir Matti. Miðar rifflinum og Hættið undir eins.
skýtur íyrsta selinn til bana.