Morgunblaðið - 12.05.1951, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 12. maí 1951.
Framhaldssagan 27

AST f MEINUM
SKÁLDSAGA EFTIR LOIS EDWARDS
„Það hlýtur að vera rjett hjá
þjer“, sagði jeg hlæjandi. „En nú
skulum við koma heim. Það er
kominn matmálstími og fóikið
bíður kannske eftir okkur“.
„Þá skulum við hoppa heim“,
sagði Niekie. Svo tókumst við í
hendur í kross og hoppuðum jafn
fætis upp að húsinu.
Það var daginn eftir, að jeg
spurði Guy hvort jeg mætti ekki
kenna hpnum að synda. Mjer til
undrunar tók hann ekki vel í
það.
„Það er fallega hugsað, Georgia
sagði Guy, „og hann mundi
áreiðanlega ekki geta fengið betri
kennara. En hann er svo lítill og
ekki mjög hraustur“.
„Hann gæti orðið hraustur af
að synda“ sagði jeg. „Hann er
lítill, en hann er svo fljótur að
íæra. Það getur verið gott fyrir
hann að kunna það þegar hann
byrjar í skóla“.
Það hafði áhrif. Hann átti um
fram allt að hafa yfirburði. Við
vissum bæði að hann mundi þuría
þess með. En þó hikaði Guy og
allt mitt líf skal jeg muna eftir
því að hann hikaði og vita það
að hann man það líka.
„Það er svo mikið slí í tjörn-
inni“ sagði hann en bætti svo
við, „en þú ert öru'''' í vatninu,
Georgia. Og þú mundir alltaf
yera nálægt honum“.
„Auðvitað. Þú hlýtur að treysta
mjer, Guy“.
„Það er ekki það að jeg treysti
þjer ekki. Stundum finnst mjer
bara að jeg hafi svo mikla ábyrgð
....“. Hann stundi við. „Jæja,
taktu hann og kenndu honum.
Jeg veit hvað þjer þykir vænt
um hann“.
Við syntum á hverjum degi og
Nickie var fljótur að læra. Eftir
þrjá daga gat hann fleytt sjer
sjálfur þar sem grunnt var, Og
eftir vikuna fórum við á litla
bátnum út á prammann.
„Þetta er ljelegur og gamall
bátur og hann lekur. Við verðum
að biðja pabba að kaupa handa
©kkur nýjan bát“, sagði jeg einn
daginn, þegar við vorum að róa
í land frá prammanum.
,.Mjer þykir gaman að synda
frá prammanum" sagði hann.
„Þar er ekkert slí. Mjer er svo
illa við það“.
. „Mjer líka“ sagði jeg.
Guy stóð á bakkanum. „Jeg
sá ykkur“ sagði hann. „Ykkur
gengur vel“. Hann hjelt á brjefi
©g mjer sýndist hann vera óvenju
ánægður á svipinn.
„Georgia segir að jeg geti lært
að stinga mjer bráðum“, sagði
Nickie um leið og hann stökk
upp úr bátnum.
„Hann er svo duglegur, Guy.
Jeg er hreikinn af honum“.
„Það ert þú, sem ert góður
kennari“. Guy batt bátinn. „Sjáðu
jeg fjekk brjef frá móður minni“.
„Er hún mjög reið?“
Hann lagði handlegginn yfir
axlir mjer. „Þú þarft ekki að
vera hrædd. Jeg held að hún sje
alls ekki reið. Hún segir: Jeg er
auðvitað bara móðir þín, en mig
langar til að vita hvenær þú hef-
ur hugsað þjer að giftast“. Hann
þrýsti mjer að sjer. „Hvenær
viltu giftast mjer, Georgia?“
„Á morgun, Guy. Við skulum
láta gifta okkur á morgun í þorp-
inu“.
„Þú gleymir að við erum í
Frakklandi. Við getum ekki <úft
okkur á morgun. Jeg skal tala
við bæjarstjórann í kvöld. Við
getum gift okkur i næstu viku.
Viltu giftast mjer í næstu viku?“
Hann tók mig í fang sjer. Jeg
hjelt í hendina á Nickie svo að
við föðmuðumst öll þrjú. „Já,
jeg vil það“ sagði jeg.
Þegar við komum upp að hús-
inu, sáum við að Anette og Henri
sátu á pallinum fyrir framan hús-
ið ásamt Giséle og Gickie. _
„Ágætt“, sagði Guy. „Við skul-,
um segja þeim það strax“. Hann
kiappaði á kollinn á Nickie.
„Farðu inn og borðaðu kvöldmat
inn þinn.“ Barnið hvarf inn í
húsið. „Við höfum frjettir að færa
ykkur“ sagði Guy við hin. „Við
ætlum að gifta okkur í þorpinu
strax og hægt er. Jeg hugsa að
það geti orðið í næstu viku“.
„Og hvað segir mamma“ spurði
Anetté.
..Jeg ætla að skrifa henni
snöggvast og biðja hann að koma.
Jeg vona að þið farið heldur ekki
strax“.
„Ef mamma kemur, þá verð jeg
auðvitað kyrr“ sagði Anette.
„Nei, þakka þjer fyrir“ sagði
Giséle. „Við Dickie förum til
Deauville. Hvað ætlar þú að gera
við Helen, Georgia?“
„Hvað hún á að gera við Helen?
Hvað áttu við Giséle?“ spurði
Guy.
„Jeg á bara við að hún verður
að sjá um hana. Bradfordhjónin
j eru að fara og vi ðhin meira og
minna að búa okkur undir að
fara. Hún verður þá meira upp á
I ykkur komin og jeg býst varla
j við að það verði mjög skemmti-
legt fyrir ykkur“.
„Þú gætir boðið Helen að koma
mcð ykkuí til Deauville“ sagði
Guy.
„Jeg gæti það, en mjer finnst
mjög ólíklegt að ieg geri það. Nei,
þið getið sjálf sieð um hana“.
„Jeg held að Helen geti sjeð
um sig sjálf. Hún er vön því“
sagði jeg. „Jeg ætla að fara og
segja henni það núna, Guy“.
Jeg fór inn í húsið og upp. Jeg
barði að dyrum hjá Helen.
„Hver er það? Get jeg ekki
fengið að vera í friði?“
„Það er Georgia".
„Hvað viltu?“
„Jeg ætlaði bara að segja þjer
að við ætlum að gifta okkur í
næstu viku. Fyrirgefðu að jeg
ónáðaði þig“. Jeg gekk áfram inn
ganginn.
Dyrnar opnuðust að baki mjer
og jeg snjeri við. Hún hjelt um
J dyrakarminn með annari hend-
inni. í hinni hendinni hjelt hún
J á sígarettustubb.
,Jæja. Þið ætlið þá að giftast
hjer í Longueville. Er það satt?“
Hún strauk hendinni tilgerðar-
lega yfir ennið.
„Hefurðu nokkurn tímann
reynt að taka því óumflýjanlega,
Helen?“
„Hefur þú það?“ hreytti hún
út úr sjer.
„Já, og jeg skal ekki telja nein
um trú um að mjer hafi tekist
það vel“.
„En þú gerðir það samt. Þú
gætir kannske gert það aftur“.
Hún bljes frá sjer sígarettureykn
um og bandaði honum burt með
hendinni. „Þetta ert þú“ sagði
hún. „Þú ert ímynd einhvers og
þegar þú ert horfin þá verður
allt eins og það var áður. Þú varst
ekki til, fyrr en jeg skapaði þig“.
Hún bar óðan á en þagnaði svo
og bætti við. „Þú hefur fært mjer
frjettirnar. Nú getur þú farið.“
Hún fór aftur inn í herbergið en
snjeri sjer við áður en hún lok-
aði hurðinni. „Jeg er hrædd um
að það eigi eftir að fara ilia fyrir
þjer“.
Næsta morgun var mjög heitt
í veðri. Jeg flýtti mjer að klæða
mig og fór til að leita að Nickie.
Hann sat á legustól úti á pallin-
um fyrir framan húsið. Ljósu
lokkarnir voru votir á enni hans.
„Ertu búinn að borða morgun-
.verð“ spurði jeg.
„Það er svo heitt. Jeg er ekki
svangur".
„Hvaða vitleysa. Komdu með
mjer. Við fáum okkur appelsínu
og brauðsneið. Svo held jeg að
best sé að fara að synda. Gleymdu
því ekki að í dag áttu að læra
að steypa þjer“.
Hann stóð upp og kom á eftir
mjer inn.
„Jeg á að læra að stinga mjer í
dag“ sagði hann við Honoré þegar
hún kom með kaffið.
„Er hann ekki of ungur til
þess?“
„Nei, hann er orðinn duglegur
að synda núna“.
Hún klappaði á kollínn á hon-
um og fór út. „Þú ert góður dreng
ur“ tautaði hún.
Við gengum niður að tjörninni.
Það var ákaflega heitt í veðri og
kyrrð og friður yfir sveitinni.
Gangadreglar
•ManitiiuiiMiEicnv •rniiiiiiiiiiiiiiiifMiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiuniiiiiiiiiiiiiiiiB
| Sumarkjólaefni I
| mjög ódýr.
(cocos)
margir smekklegir litir fyrir- §
liggjandi. Földum og saumum :
saman eftir því sem um tr beð- ;
iS. — =
Geysir h.f. \
I = Uerzl Jnfjifyjarqar ^ohn
Seglastofan.
=
Q
ARNALESBOK
jllcrguublaðsins 1
Hókon Hdkonarson
119.
ingjans. Straumurinn og bylgjurnar höfðu borið það að landi. Stór
hópur af hákörlum lágu fyrir utan og biðu þess, að vatnið stigi
svo að þeir gætu hent sjer yfir bráð sína. Þeir ýttu hver öðrum
frá, syntu órólegir fram og til baka, en þeir náðu ekki til dána
mannsins.
En maðurinn, sem stóð á ströndinni og sem var hættulegri en
nokkur hákarl, hann náði til hans. Hann óð varlega út til líksins,
ekki til þess að draga það á land og grafa það, heldur til að ræna
það. Það var skammbyssa við belti mannsins. Ef til vill var hún
hlaðin -------
Hann þreif hana og djöfullegt bros færðist yfir andlit hans, þegar
hann sá, að hún var hlaðin. Það voru meira að segja þrjú skot í
henni. Þrem lífum hafði hann vald yfir.
En einn hafði sjeð það, sem fór fram. Nú dró hann sig varlega
til baka og falinn af runnunum hljóp hann til hinna mannanna.
Undarleg skúta.
Það var bjartur, hlýr dagur með hressandi norðaustan golu.
Skonnortan rann á fullri ferð fram hjá Skjaldbökuey og í áttina
að hólmanum, þar sem flakið var. í staðinn fyrir svarta sjóræn-
ingjafánann með hvítu hauskúpunni, blakti nú norski fáninn frjáls
frá stöng í skutnum.
Jeg hafði fundið hann í bunka af fánum niðri í einum klefan-
um. Þegar við drógum hann upp, hleyptum við þrem heiðurskot-
um úr fallbyssunum og hrópuðum þrisvar sinnum húrra.
Stýrimanninum fannst eðlilegast, að við drægjum upp enska
fánann, en við vildum ekki samþykkja það.
Jens hafði heiðurinn af því að bjarga skútunni, svo að það var
hans fáni, sem átti að draga upp.
Það var nokkuð langt að sigla í kringum Skjaldbökuey og við !
komum ekki á áfangastað fyr en seinni hluta dagsins. Við köst- j
uðum akkerum og komum okkur saman um að skiptast á að vera,
á verði um nóttina.
ituon -
iMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiii,;
SAND-CREPE
Ijósir litir.
ÁLFAFELL
Hafnaifirði. — Sími 9430,
: ■ lllllMllll 1111111111111111111IIIMIIIMIMIIIIIIIIIMlll 1111II :
2-3 herhergja íbúð (
; helst á hitaveitusvæðinu óskast =
TIL LEIGU
Steinn Jónsson, h.Il.
; Tjarnargötu 10, III. Sítr.i 4951 |
I IMMMMMMMMMMMMMMMMMMMIIMMMMMIMMMMMM E
TIL SÖLU
i Ibúðir í Kópavogi, Vogunum, |
; Hlíðunum, Laugarnesliverfi, — =
i Kleppsholti og víðar. Ennfremur |
; fallegt land við Álftavatn undir |
i sumarbústað. Uppl. síma 6530 I
; og 5592 alla daga frá kl. 10 f.h. =
i til 10 e. h.
iFasfeignasðíu-
miðsföðin
Sími 6530, 5592.
- 11111111MMMMMMMMMMMMMMMMIIMMIIMMMMMIMMI «
í 3ja herhergja íbúð (
í nýju steinhúsi til sölu.
| Haraldur GuSmundííon §
lö'jg. fasUignasali
| Hafcarstræti 15. Símar 5415 og i
* 5414 heima.
z IIMIIMIIIIIIIIIIIIMMIMMIMIIMMIMIMMMIIMMMMIIMMI ;
f Til tækifærisgjafa i
= myndlr og málverk. önnumst
= innrömmun. Munið okkar vin- i
f sælu sænsk-íslensku ramma með
i skrauthornum.
RAMMAGERÐIN h.f.
Hafnarstræti 17.
: .MMMMMMMIMMMMIIMMMMMMIIMMIIIIIIIIMMMMMII
I KVEN
I BARNA
IMANNA
! KARL-
j BARNASTIGVJEL f
| með hrágúmmisólum. Stœrðir A i
4—10 ára.
= IIIIIIIIMIIKIIIIMIIIMMIIIIMMIIMIIIIIIIIIIimlllUmni 1
| Tökum að okkur hverskonar
| viðgerðir |
i og breytingar á sumarbústöðum |
Upplýsingar i sima 80674. =
E ■MMMIMIMMMIIIIIIIIIIIIIMIIIMIIIIMIMIIIIIIIIIIIMIIIÞ Z
I Skrifborð |
I litið, úr mahogny (nýtt), til i
1 sölu af sjerstökum ástæðom. — =
i Uppl. í sima 81391 milli kl. 1 |
í og 3 í dag.
Z IMIIIMMIMIMMMIIIIIMIIIIMMIIMMMMIIMMIMMMMMMI Z
Stór
hornstofa
í nýju húsi með aðgangi að
baði og síma til leigu á Hraun-
teig 28. Uppl. í sima 6948.
: IIIIMIIIIIIIIIMIfIIIIIMMMgllllllfllllllllllliiiiiMIIIIIIIII E
Þær domur
[ sem eiga efni hjá okkur tali við =
= okkur, sem fj-rst. Amerísk tísku |
É blöð nýkomin. =
= Samnaslofan Uppsölum i
Sinii 2744. |
= ■ IMMIIIllllIIIMIIMlllMIIIIIIMMMIIMMMMfIMIMMMIMI -
j ffiis og íbtsðir |
= af ýmsum stærðum í bænum og i
I fyrir utan bæinn til sölu. =
Höfum einnig
: heil og hálf hús og sjeVstakar i
= = íbúðir af ýmsum stærðuxv! á hita =
= = veitusvæðinu og í nýju hverfun i
| fum, í skiptum, ýmist fyrir minna =
= E eða stærra. §
| Nýja fasieignasafan )
i • Kafnarstræti 19, simi 1518 og 1
f I kl, 7,30—8.30 e. h. 81546. \
E HltlllllllllllllllllflllltlMIIIIItlMIIIIMSMlllMMIIMMM Z
j R|ómaísvél \
i (Amerísk, Taylor) með kæli- =
| rúmum, er til sölu. Hentug fyr i
i ir ísbar eða þviumlikt. Tilboð =
= sendist Mbl. fyrir n.k. fimmu- i
i dag merkt. ,,Taylor“,
E IIMIIIIIIIIIIIIMMIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIMIIMIMIIMIIIMMIll ”
= frá okkur mæla með sjcr sjálf.
Ht'SGÖCNCo.
i Smiðjustíg 11. — Sími 81575.
E 1 iiitimiiniiiii
IIIIMIMIIMIIIMIIIIMMMIMIMMMIIMIMII -
I Fólksbtfreið
óskast
§ Upplýsingar í síma 3650 kl. 7
i —9 siðdegis.
IMMIMMIMMMMMMIIIMMMMII
j Segulband (
| óskast strax til kaups. — Tilboð a
sendist afgr. Mbl. fyrir þriðju- |
dagskvöld merkt: „Segulbtnd —• |
749“. :
lllllIIMMIMIIMMM111111111111111111111111111111111»IIIIIII Z
Blóm
Afskorin blóm og pottaplöntur. 3
Lækkað verð í
Blómasöhmnl
Reynimel 41. — Sími 3537. |
a
■ MMMMMIIMIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIMIIIIIII E
lilboð óskast I
a
a
í hifreiS, Nfereury, mod-il ’40. |
Verður til sýnis við Leifsstytt- |
una í dag 12. þ.m. kl. 1—3. §
IIMIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIItllRIIIIIIIIMIMMMIIII -
Karlmannsúr
merkt: Tissot 6445, tapaðist 18. j
april á Eiríksgötu eða Hótel :
Borg. Öskast skilað á lögreglu- j
stöðina. Góð fundarlaun.
.............. 11 ■!■ ■ ■. i ■ ■ n ......................................ililli.........1111...........