Morgunblaðið - 29.07.1951, Page 10

10
MORGVISBLAÐIB
Sunnudagur 29. júlí 1951, 1
Frdmhaldssagan 25 -
mriiiii miii innimmn
STÚLKHN OG DAUÐINN

Skáldsaga eftii Quentin Patrick
,,Við höfum ekki aðrar sann-
E>.iir fyrir því en orð vinar yðar.“
,.Hann sagði satt,“ sagði jeg.
,,Ef hann hefði verið viðriðinn
’tnorð hefði hann ekki.... hefði
l«*nn ekki beðið mig að segja
5>ður þetta. Þjer eruð bara að
teyna að erta mig til þess að jeg
Fegi yður það sem jeg hef ekkert
lejrfi til að segja.“
Hann horfði á mig skrítinn á
Cvipinn.
„Þjer eruð víst ekki saklausa
litia stúlkan sem jeg áleit yður.
Jpjer hafið gabbað mig, Lee Lov-
cring. í einfeldni minni hjelt jeg
íxð þjer múnduð vilja hjálpa lög-
l'eglunni við að finna morðingja
toerbergisfjelaga yðar.“
„Auðvitað vii jeg hjálpa lög-
íeglunni, svo framarlega sem
tipplýsingar frá mjer leiða ekki
til óþarfa tortryggni gagnvart
,.. .gagnvart fólki, sem hlýtur að
yera saklaust."
„Þjer látið sannarlega eins og
|>að sje ekki saklaust,“ sagði
Trant. „Með öðrum orðum þá
viljið þjer gjarnan hjálpa lög-
reglunni svo lengi sem grunur
íellur ekki á neinn af kunningj-
tun yðar. Jæja, jeg veit þá hvar
þjer standið.“
Jeg held að jeg hafi roðnað.
„Er vináttu okkar þá lokið?“
Hann svaraði ekki strax, en
|>egar hann svaraði var rödd hans
Vingjarnleg:
„Nei, þvert á móti. Mjer þykir
gaman að barnalegum tilraun-
Um yðar til að segja ósatt. En
jeg get sagt yður að það er ein-
tnitt frá fólki sem yður að lög-
reglan fær upplýsingarnar að
lokum.“
Hann horfði beint í augu mjer
Cg bætti við:
„En jeg skal gefa yður eitt gott
l’áð, Lee Lovering. Þegar eitt
morð hefur verið framið. fylgir
oft annað í fótspor þess. Og fórn-
ardýrið í seinna sinnið er oftast
f,k sem veit of mikið, og af mis-
Bkilningi þegir yfir því eða gerir
rangan mann að trúnaðarmanni
BÍnuin.“
Hann brosti svo að skein í hvít-
ar tennur hans.
skil það eða ekki?“ sagði jeg.'fyrir því, sem mjer voru ekki
„Þjer getið talað um það við kunnar.
Steve.“
„Já, en jeg þarf að gera annað
fyrst.“
„Nú?“
„Mig langar til að biðja yður
að koma með mjer í grjótnám-
una til þess að vita hvort 'við
íinnum ekki eitthvað þar.“
Hann kom nær mjer og áður
En nú hafði ótti þeirra yfir-
færst á mig.
Trant þagði á meðan við ókum
niður veginn frá Wentworth og
út á þjóðveginn til .New York.
Um leið og hann beygði bílnum
til hægri sagði hann: „Er það
ekki einhvers staðar hjer?“
,.Jú, hinum megin við beygj-
flinnmnnnn
en jeg vissi af var hann búinn una,“ sagði jeg óstyrkri röddu.
að hrifsa til sín hina dýrmætu I Hann stöðvaði bílinn og við
örk mína. Snöggvast horfði hann' gengum síðasta spölinn. Grjót-
á hana. Svo reif hana hana í náman opnaðist fyrir okkur,
tætlur og rjetti mjer. | dimm og skuggaleg.
„Jeg ætla að ráðleggja yður að | Stígurinn var mjór upp að
geyma.visku yðar í kollinum hjer j námunni. Sjálf náman var um
eftir,“ sagði hann. „Það gerir lög þrjátíu metra lengra inn en stíg-
reglunni miklu erfiðara fyrir..
og morðingjanum sömuleiðis.
urinn lá i boga á milli hæða-
draga, svo að það sást ekki frá
Það er ómögulegt að Vita hver veginum inn í námuna. Það var
gæti náð í- slíkt.“ j úr þessari nárnu sem grjótið hafði
Jeg gat ekki framar undrast verið unnið í skólabygginguna
neitt, sem Trant lögreglufulltrúi
gerði. En það gat ekki verið nema
ein ástæða fyrir því að hann
hafði ekki reynt að komast að
því, sem stóð á blaðinu. Hann
hlaut að vita miklu meira en
hann ljet. Hann hlaut líka að
hafa vitað að jeg var í hættu
stödd.
13.
Það var því nokkurskonar
vopnahlje á milli mín og Trant
þegar jeg settist upp í bílinn við
hlið hans. Klukkan var rúmlega
fimm. Það var skýjað og dimmt
yfir.
Mjer var líka þungt um hjarta
ræður Jeg kveið fyrir því ef við
fyndum eitthvað í grjótnámunni.
Síðasta sólarhring hafði gamla
grjótnáman verið örlagaríkur
staður fyrir marga. Mjer datt í
hug starandi og örvæntingarfullt
augnaráð Robert Hudnutts þeg-
ar jeg hafði komið með ljelegu
þýðinguna úr „Phédre“. Og mjer
datt í hug náfölt andlit Marciu
Parrish. Og mjer datt Steve í
hug, þegar við sátum úti í
skemmtigarðinum og hann hafði
allt í einu tekið um báðar hend-
ur mínar. Það var eins og þgð
Þier meeið ómöeuleea láta eitt að nefna Sriónámuna hefði
,,-Pjer megio omoguiega laia 1)r,Ha_w .hrif - holl Aa
undarleg áhrif á þau. Að öllum
líkindum áttu þau sinar ástæður
fyrir mörgum árum. Stígurinn
var vaxinn illgresi og alls stað-
ar lágu grjóthnullungar.
Trant gekk við hlið mjer eins
og skuggi og var jafn þögull sem
fyrr. Hann hafði undarlega hæfi
leika til að þegja einmitt þegar
mann langaði til að hann segði
eitthvað. Hann nam skyndilega
staðar nokkur fet frá inngang-
inum.
Hann leit í kringum sig. Jeg
vissi ekki að hverju hann leitaði,
að það varð til þess að jeg varð
enn hræddari. Mjer fannst loftið
óþægilegt og rakt og ruslið inni
í námunni óhugnanlegt. Og alltaf
hugsaði jeg um það, að Grace
hafði verið hjer um nóttina. Hjer
hafði Steve skilið hana eftir. Hún
hafði verið æst í skapi og full
eftirvæntingar.... hún ætlaði að
hitta einhvern. Og nú var hún
dáin.
Jeg sá hana greinilega fyrir
mjer eins og hún hafði verið, í
loðkápunni minni. Líklega hafði
hún staðið á milli grjóthnullung-
anna og skimað niður veginn.
En hvað hafði svo komið fyrir?
Hafði sá sem hún beið eftir kom-
ið? Eða hafði einhver annar læðst
að henni utan úr myrkrinu og
myrt hana?
Mjer var hugsað til líkhússins,
þegar jeg hafði horft á stúlkuna
sem lá á marmarabekknum....
O
2?ío rgumlaðsins
A veiðimannaslóðum
ETTIR LAWRENCE E. SLADE.
14.
efast.“ Hann leit á mig. „Eða
takið þjer hann aðeins undir yð-
ar verndarvæng af tryggð við
jæpublikana, sem vilja gjarnan
fijá Carteris í Hvíta húsinu?“
„Hvers vegna haldið þjer að
})&<!> sje Steve?“
Trant yppti öxlum. „Það hef
jeg vitað lengi. Jeg hef verið á
f:tjái í bílageymslunni. Jeg vissi
að bíll Carteris kom ekki inn
íyrr en klukkan fjögur um nótt-
ina.“
Það var tilgangslaust að neita.
„Jæja, jeg skal viðurkenna að
uuuiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiitnnM
i bænum og i Kopavogi til sölú,
íbúðir i( K.leppsholti og
Kópavogi.
Nýja fasieignasaian
Hafnarstræti 19. Simi 1518.
Skrifstofan opin virka daga kl.
10—12 og 1.15—5, nema laug-
ardaga kl. 10—12.
Þvottaklemmur
nýkomnar.
Geysir h.f.
Veiðarf æradeild.
•iiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiniiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui j
Rennimál
Væntanleg.
fara illa fyrir yður einmitt núna
Jáegar jeg er orðinn svo hrifinn
af yður.“
Auðvitað þóttist jeg viss um
eð hann segði þetta til að hræða
mig. Jeg vissi ekki hve sannspár
feann var.
Snöggvast stóðum við andspæn
ís hvort öðru og horfðumst í
augu. Svo leit Trant á örkina
íem jeg kreisti í lófanum.
„Þjer viljið þá ekki segja mjer
b.ver það var sem ók Grace að
grjótnámunni?"
Jeg hristi höfuðið.
„Og jeg ráðlegg yður að revna
Ckki að ná blaðinu frá mjer.“
„Svona, svona.“ Enn einu sinni hafði Ragnar sýnt, hver maður hann var, er
Trant starði á þumalfingurinn 1 ann þreif fram skammbyssu sína og skaut á Begga. Skotið
á sjer með mikilli gaumgæfní. lcnti í úlnlið Beggi, en hann þorði ekki að svara í sömu mynt, því
„Mjer hefur víst skjátlast um að Connor hafði vaknað við skothvellinn, opnaði augun og horfði
tilfinningar yðar,“ sagði hann. j, hann. Beggi hamlaði Ragnari því ekki í að komast brott. Hann
„Jeg hjelt að það væri Jerry þurftj jjka um annað að hugsa. Bæði þurfti að binda um hand-
-oug sem væn sa rarningju- feggjnn þar sem sk0tið hafði lent og svo var einmitt komið tæki-
r,ann, en þegar jeg heyri hvern- „ ... ,
ig þjer haldið verndarhendi yf- íœn 1,1 að spyr;|a Connor spjorunum ur um hvað hefði gerst i
L Steve Carteris, þá fer jeg að hans kofa. Það var líka alltaf hægt að jafna sakirnar við Ragnar.
' Sennilega myndi hann nú halda aftur niður til Edenville.
-Beggi, sagði Connor og tók í hönd hans. — Jeg hafði loð-
feldina tilbúna og beið aðeins eftir að þú kæmir eins og venjulega
og flyttir þá fyrir mig niður í Edenville. Þá rjeðist Ragnar á j
mig. Hann var að vísu grímuklæddur, en í bardaganum milli okk-
ir sviftist gríman frá og jeg þekkti hann glöggt. Svo man jeg '
ekki meira eftir mjer, nema hvað mig rámar eitthvað í það, að
jeg hafi verið fluttur á sleða. Og Benni segir að grímuklæddur
maður hafi flutt mig hingað, en það hefur ekki verið Ragnar. Jeg
get ekki ímyndað mjer, hver það hefur verið. Veist þú, hver það
læfur verið?
— Nei, svaraði Beggi, en jeg verð einnig að grafast fyrir um
það. |
Connor strauk höndinni yfir andlitið. — Getur verið, að það
Jeg er altaf að
ci eitt af því mikilvægasta sem i vona’ að Jim sonur minn sfe ennÞá á lífi- Je8 hef ekki heyrt 01'ð
við liöfum fengið að vita hingað frá honum siðan fyrir fimm árum, þegar hann lenti í einhverju
til.“ j kiandri út af loðfeldaþjófnaði. Þú manst það víst eins vel
„Er það ekki sama hvori Jeg ög jeg,
Véismiðjan Héðinn h.f.l
iiniiiiiiiiiiiii
iminiiim :
Kvöldvaka
Tixnarit hugsandi maima
Timarit umbótamarma
Tímarit einarðra manna
Árgangurinn (288 bls.) 30 kr.
Allir bóksalar taia áskriftir.
Ánægja fjlglr
Opol loffee
iiiiiiiiiiiiniiiiiimi
iiiiiiiiiinirijiiijiiiiiiiii)
það var Steve.“ ,
„Þjer skiljið auðvitað að þefta|hafl VC“ð ,stor °g grannUr maður’ mikl1 skytta'
K eitt af bví sem VOna’ að Jlm SOnUr mlnn 816 ennÞa a hfi' Je8 h<
Getur soðið þvottiun.
Er þýsk framleiðsla,
Vönduð og falleg.
Spyrjist fyrir.
Vjela- og raftæikjaverslunin
Tryggragötu 23. — Simi 81279
HVÍTT
LAKALJEREFT
Uerzt. 3nyÚ>jarya.r Jjohnion
miiiiiimiiiimiiiia
Þýskir
skrauthnappar |
og tölur á kápur, dragtir og |
kjóla.--Glæsilegt úrval,
Á L F A F E I. I,
Hafnarfirði. — Simi 9430. §
-nri-iii ...............
Hr. lælcnir
AXEL BLÖNDAL j
armasl lækningar fyrir mig til S
20. ágúst, en þá tekur við um §
tima hr Jæknir Björgvin Finns S
son. —
Karl Jónsson, læknir.
iiiiimnimniinniiMiiiHiiiiiii
I fjarveru minni
gegnir irr. læknir Ólafur Sig- §
urðsson læknisstörfum mínum, „ =
og Jóns G. Nikulássonar. —• • ■§
Fleimasími 81248. Lækninga- S
stofa til 1. ágúst er í Búnaðar- §
öankahúsinu. Viðtalstími kl. 1 1
—2, simi 80380. Eftir 1. ágúst §
er la kningastofa hans á Vest- i
urgötu 4. Víðtalstími kl. 4—5. =1
Simi 81142,
Eggcrt Steinþórsson
læknir. 3
I 1«
iiHiiiiuimiiinmiiiimiiiiiimiiiii 2
mh\m\
til sölu. Verð 700 kr. Uppl. í =
skiifstofu Hraðfrystistöðvarinn- E
ar. — Simi 5532.
iimiiiimuimniiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiimi —
Köiniiifl heim (
Oskar í*. Þórðarson
Dr. med.
fluimm>»mnn»uai9iimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ~
Ötperðarmcn |
bífaeigendurl
= s
■- r
Sparið peninga yðar. — Kastið
ekbi óhreinu smurolíunni, látið
okkur hreinsa hana og gera
betrj en nýja fyrir ca. hálft
verð. —■ Endurhreinsuð smur-
oiia þolir hátt hitastig, sótar
ekki, smyr vel og gefur góða
endingu á vjelunum. — Notið
endurhreinsaða smuroliu, ef
billirm er farinn að brenna oli-
unni sem þið hafið áður notað,
Höfum 17 tonna lyftu.
nmiammiiiiiiiiiiimmmiiimmiii z ;
T • f • • m i =
Smurstöðin, Sætún 4,
| er opin daglega kl. 8—20 og
8—16 é laugardögum.
Til teekifærisgjafa f
myndir og málverk. önnumst I
innrömm 11 n. Munið okxar vin \
ueln Mensk-íslensku ramnu með i
ikrauthornum.
RAMMAGERÐIN h.f.
Hafnarstrætí 17»
I Jarðvinnuvjelar
Loftpressur
I Þungaflutningai j
í ▲. B. V. h,f. — Shni 74M,