Morgunblaðið - 05.04.1952, Blaðsíða 2

MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 5. apríl 1952 j
\ 2
„Sýklasprengjur4 reynd-
ust vera dreifiliréfaliylki
M'yndiir kínverskra blaða afsanna
staðhæfingar komirtúnisia um
sýkiahernað
N'EV/ YORK —..Fullsannað er nú, að kínverskii' kommúnistar hafa
gripið til þess óheillaráðs að birta falsmyndir til stuðnings ásök-
•unum sínum á hendur. Sameinuðu þjóðunum um sýklahernað í
Kóreu. New York Times hefur birt myndir þær, sem kínversku
tílöðin töidu sýna sýklasprengjur S. Þ. og fylgja umsagnir heims-
þekktra vísindamanna, sem kynntu sér myndirnar að þeiðni blaðs-
ins. Vísindalegar athuganir þeirra hafa leitt í ljós að furðulegrar
fáfræði gætir í falstilraunum kommúnista.
DREIFIBREFA-HYLKI
Myndir þær, sem kínversku
blöðlrj^staðhæfðu að sýndu -fean-
væn skordýr er „bandarísku inn-
rásarmennirmr“ hefðu dreift
voru raunar af all&kostár mein-
lausum skordýrum, sem ekki
gætu flutt sjúkdóma...
i»á hefur komið í ljós, að
það sem blöðin nefndu „sýkla-
sprengjur" voru hylki þau,
senm flugmenn S. Þ. nota til
að dreifa flugritum yfir lands-
svaeði óv'nanna. Hylki _þessi
era þannig úr garði gerð, að
útilokað væri ineð öliu að
gejiina í þeim sóttkveikjur.
M3ENLAUSAB FLUGUB
Ufid.ir mynd af slíku hylki var
þessar upplýsingar að finna í einu
_Peiping-blað.anna hinn 15. marz
s. k: ,.Heil sýklasprengja, sem
bandarísku innrásarmennirnir
vörpuðu niður“. Myndin var af
eii!u 500-punda dreifibréfahylki
fluffhersins. Allar myndir komm-
úni.-.ta af flugum og öðrum „sýkl-
berum“, reyndust vera af mein-
lausum flugum, sem algengar eru
þar- eystra og geta með engu
xnóti flu.tt sjúkdóma.
AULALEGUR ÁRÓÐUR
Ví.úndgmennirnir, sem rann-
sakað hafa myndir kommúnista
eru m. a. þeir dr. C. H. Curren,
skordýrafræðingur náttúrusögu-
safnsíns í New York og dr. Rene
Dubqs, heimsþekktur sýklafræð-
ingur. við Rockafeller-stofnunina.
Ber þeim saman um að falstil-
raunir kommúnista séu einstak-
lega yesaliegar og lýsi vanþekk-
ingu svo að undrum sæti.
Áróðursafglapar kommúnista
hafa því orðið til þess að stað-
festa það sem raunar allir skyn-
samír menn vissu fyrir, að ásak-
anir um sýklahernað hafa við
engin rök að styðjast og til þess
fram^koranar að dylja getuleysi
og vankunnáttu í viðureign við
laitdfarsóttir, sem eru tíðir vá-
gestir þar eystra._____
Féiag járniðnaðar-
manna verður
sjoínað í Hafnarfirði
SÍÐASTLIÐIÐ fimmtudagskvöld
komu járnsmiðir í Hafnai’firði
saman í stofu Iðnaðarmannafé-
lagsins í Flensborgarskóla til þess
að stofna sveinafélag járniðnað-
armanna þar í bæ.
Fundarstjóri var Kjartan
Markússon og fundarritari Svein-
björn Ölafsson. Mikill áhugi var
meðal járnsmiðanna um félags-
stofnun, og nefnd kosin til þess
að semja lög og annast annan und
irbúning að stofnun félagsins.
Verður framhaldsstofnfundur
hajdinn siðar.
I undirbúningsnefnd voru
kosnir: Kjartan Markússon, Pét-
ur Auðunsson, Magnús Magnús-
son, Sveinbjörn Ólafsson og Jó-
hann R. Guðbei'gsson.
AKUREYRI, 4. apríl. — Ruth
Hermanns hélt fiðlutónleika á
vegum Tónlistarfélags Akureyr-
ar fyrir styrktarmeðlimi félags-
ins og gesti þeirra, í Nýja bíói í
gærkvöldi. Árni Kristjánsson yar
við flygelinn.
Efnisskráin var á þessa leið:
prelud.ia og allegro, eftir Pugn-
ani, Kreisler-fiðlukonsert í d-
dúr, eftir Mozart, Vorsónatan,
eftir Beethoven, synfónía Es-
pagnole eftir Lalo og Polanaise
Brillante, eftir- Wieniawski.
Hinum ágætu listamönnum var
tekið með mjög miklum fögnuði
af tilheyrendum og ætiaði lófa-
taki þeirra ekki að linna fyrr en
farið var með aukalag. Margir
blómvednri bárust.
— H. -- ’d.
tiáslólafyrirlestur
itEi Skúla Hagnús-
sm og Innrétting-
arnar
Á MORGUN, sunnudag, kl. 2 e.h.
fiytur prófessor Þorkell Jóhann-
essp.n, íyrirlestur í hátíðasal há-
sl:álans. Fjaliar fyrirlesturinn
um Skúla Magnússon og Innrétt-
ingarnar, en nú í vor eru liðin
200 ár frá stofnun Innrétting-
anna að forgöngu Skúla.
Hár verður greint frá aðdrag-
anda þessara atburða og lýsí
uqJ |;uð áhrifum þeirra á hagi
þi ið-jripnar, er m.a. leiddu til
þ ) v rzlun landsins var ieyst
ú v'ð'íum ^iroku’iarinnar.
Gb'u-.u p.r ’ .eimi'l að ;angur c.ð
f. i: lest 'iauir’. __
C ■ ""'"-.iinarstiið
C.A ;,:£E.?RA ■— Ensk-íranska
oJf.C'í'- " i.5 og Ástra'íustjórn hafa
uí b'.ritað samnir.g, þar sem fé-
1 >.,j iu v'eitt ley.fi til að reisa
32 xailljóna sterlingspunda oliu-(
hi einsunarstöð í Ástralíu.
Verkairiannaíl.
sigraði
LUNDÚNUM 4. apríl — Úrslita-
tölur eru nú kunnar úr borgar-
stjórnarkosningunum í Lundún-
um og hefur Verkamannaflokk-
urinn unnið á. Hlaut hann sam-
tals 92 fulltrúa kjörna á móti 317
fulltrúum íhaldsmanna.
Frjálslyndi flokkurinn tapaði
sínum eina fulltrúa og kommún-
istar fgngu engan mann kjörinn. '
Verkamannaflokkurinn hefur
því tryggt sér völdin til næstu
þriggja ára, en hann hefur farið
með stjórn Lundúnaborgar allt
frá árinu 1934
Verkamannaflokkurinn telur
úrslit kosninganna hinn mesta
Ósig'.ir fyrír ríkisstjórnina, en
íhaldsmer.n saka ar.dstæðingana
um að hefa í kosningabaráttunLii
gerí sér mat úr beim efnahags-
örðugicikum, sem þjóðin á nú við
að ctja. En þá prðugleika megi
rekja að verulegu, leytj íil stjórn-
ar Attiees. I
Reuter-NTB j
Pönnukökuveizla
Þegar Svíakonungur var á ferð í Kaupmannahöfn fyrir skömmu heimsótti hann m. a. ráðliús borg
arinnar. Þar voru framreiddar hinar þekktu „Ráðhúspönnukökur“. Konungarnir tveir sitja hér a<3
snæðingi og fer ekki dult, að þeim þykja kökurnar hið mesta lostæti.
— Ræða ðfarna ðetiedikissonar
Framh. af hls. 1
hafa verið háðar á æfiskeiði henn
ar, og vilji a. m. k. ekki, að unnt
verði að kenna þriðja heims-
stríðið því, að vanrækt hafi verið
að gera það nógu ljóst, að vopn-
aðri árás verði mætt með víð-
tækum og öflugum samtökum.
Þess vegna var það, að hin írið-
elskandi lýðræðisríki umhverfis
norðanvert Atlantshaf bundust
samtökum og stofnuðu Atlants-
hafsbandalagið 4. apríl 1949.
Á sínum tíma sýndist nokkuð
sitt hverjum um það, hvort
Islendingar ættu að gerast aðilar
þessa bandalags. Raunin varð bó
sú, að yfirgnæfandi meirihluti
Alþingis samþykkti aðildina.
Hlutu flokkarnir, sem að þeirri
samþykkt stóðu, fylgi 4/5 hluta
íslenzku þjóðarinnar við næslu.
Alþingiskosningar á eftir, þegar
þetta mál var eitt af þeim, sem
lagt var undir dóm þjóðafinnar.
Dómur manna um það, hvort ís-
land ætti að gerast aðili banda-
lagsins, mótaðist að verulegu
leyti af líkunum fyrir því, hvort
landið mundi dragast inn í næstu
stórstyrjöld, ef til hennar kæmi.
Töldu sumir, að afskiptaleysi
byggt á hlutleysisyfirlýsingunni
frá 1918 yæri bezta tryggingin fyr
ir öryggi landsins. Meginhluti
þ.ióðarinnar leit hins vegar svo á,
að reynslan hefði begar sýnt, að
hlutleysið væri Islandi einskis
nýtt.
FÁNÝTI HLUTLEYSISINS
Fápýti þess var ýmsum ljóst,
þegar fyrir heimsstyrjöldina
1939. Um þær mundir ritaði einn
þeirra manna, er mest hefur látið
þessi mál til sín taka fyrr og síð-
ar á þessa leið:
,,Frá því Island fékk sjálfstæði
sitt 1918 heíur orðið svo stórfeljd
breyt.ing á alþjóðaháttum, ?ð sú
trygsring, sem menn bá treystu
á að næsia mundi fyrir siá'f-
stæði smáþíóðar eins os íslend-
insa: Virðing fyrir sjálfstæði
þióðar os drengskapur segn vopn
lai’sri smáþióð, eru nú horfin.“
Nokkiu síður sagði sami mað-
ur: ,,Því er það. að íslenzka þjóð-
in verður os að trvggja sér, cf
nokkur kostur er á, að erlend
ríki, sem stvrkur er eð og ste.nda
mundu víð sk'ddbiudinírer- pír.r>-:
tsekju eirmig ábyrgð á sjálfstæði
ís1',nr1- os verðu það, ef á það
yrði ráð:st.“
i*Á3LANRS
Sú varð og raupin á, að fsland
dróst inn í síyrjöldina, þó að mpð
r.okkrum öðrum hætti væri en
sumir höfðu óttast, þar eð það
voru þeir. er okkur voru vinveitt-
astir og næstir stóðu og standa að
skoðunum, sem hér fengu þæki-
stöðvar. Þarf ekki að rekja þá
sögu; öllum er hún svo kunn.
En því miður er víst, að ísland
muni ekki síður hafa þýðingu í
siðari heimsstyrjöld, cf háð verð-
ur, en í þeirri, sem stóð frá 1939
til 1945. Sumir segja, að á milli
styrjalda búi herfræðingarnir
sig ætíð undir að heyja aftúr
sömu styrjöld og síðast var háð.
Sé þe.tta r.étt verður fsland áreið-
anlega í mikilli hættu, ef til stór-
styrjaldar kemur.
Fróðustu menn telja, að Hitler
hafi í hernaðaráformum sír.um
einkum yfirsést í því, að vera
ekki undir það búinn að skera á
lífæðina frá Bretlandi yfir
Atlantshafið. Ef honum hefði
tekizt að gera það, mundi hann
hafa sigrað England, og þá hefði
hann getað farið öllu sínu fram
á mcginlandinu. Augljóst er, að
frá ísjandi cr hægt að ráða miklu
um öryggi eða truflun sarrigangn-
anna um norðanvert Atlantshaf.
Vestupyeldin unnu orustuna um
AtJantshafið ekki sízt vegna þess,
að þau höfðu bækistöðvar á fs-
landi í þaráttunni gegn I^afbát-
unum. Þvðing íslands fyrir þann,
sem næst kynni að reyna að koma
Engiandi og Vestur-Evrópu á kné
er því svo auðsæ, að ekki þarf að
eyða orðum að því að skýra hana
frekar.
V \RNARLEYSIÐ BÝÐUR
ÁRÁSUM HEIM
Við komumst þess vegna ekki
hjá því að viðurkenna þýðingu
lands okkar í hernaði til verndar
beim heimshluta, sem .við erum í.
Af þessum ástæðum verðum við
að gera ráð fyrir, að árásaraðili
reyni að ná hér aðstöðu í upphafi
ó friðar, cf landið er alveg varnar-
laust, ckki sízt eftir að við höfum
séð, nú síðast í Kóreu, að varnar-
levsið _ beinlínis býður árásinni
heim. Árásarmennírnir bar skildu
brottför Bandaríkjahers úr land-
inu á þann veg, að nú væri beim
óhætt að fara sínu frsm. Af því
stafa hin qniuriegu örlög þjirrar
ógæfusömu þjóðar.
VARNARRÁRSTAFANIR
ÓILÍÁKVÆMILEGAR
Vegna þess friðleysis, sem ríkir
í heiminum, taldi ríkisstjórn og
Alþingi íslendinga þess vegna
óverjandi annað en að sjá íslandi
fyrir vörnum. Við erum þeirrar
skoðunar, eins og Litvinoff 1938,
að bi’unaliðið verði að vera til
taks. éf eldur skyldi brjótast út
og að óiíkt hægara sé að slökkva
eld þegar nýkviknað er í, en þeg-
ar húsið er orðið alelda. Með
þessu er ekki sagt, að alltaf þutfi
að vera erlent varnarlið hér,
þvert á móti vinnum við ásam?:
bandalagsþjóðum okkar að því aði
það ástand skapist, að ekki þurfi
á því að halda. En meðan ófriðar
eldurinn logar undir og hefur svo
víða brotist út sem nú, væri melS
öllu óverjandi annað en að hafa
varnir tiltækar í landinu sjálfu,
Af þessum sökum var það, sem
varnarsamningurinn við Banda-
ríkin var gerður á s.l. ári. Auð-
vitað hefði Alþingi og ríkisstjórn
frekar kosið, að ástand heimsmál-
anna væri slíkt, að verjanlegt
hefði verið að gera ekki þennara
samning. Vitanlega eru ýmsir ó-
kostir því samfara að hafa erlent
varnarlið í landinu, bæði fyrir
landsmenn og fyrir varnarliðs-
merin. Það er feiður en svo ástæða
til að draga dul á, að af þessu
hljóta að skapast- ýmis konar
vandamál, sem sum er erfitt aði
leysa. En skylt er að hafa það í
huga, að liðið er hingað koraið
með samþykki y-firgnæíandj
meirihluta íslenzku þjóðarinnar,
og að foryztumenn þess leitast :i
hvívetna við að leysa öll vanda-
mál er upp rísa, á þann veg, að
vel megi við una.
TIL AÐ FIBRA MEIRI HÁSKA
En jafnframt því, sem við ját-
um vandann, sem þessu er sani-
fara, þá skulum við ekki gleymat
hiriu, að þessar ráðstafanir eru
ggrðar til áð firra þjóðina öðrujot
miklu meiri vanda og háska. Fi’
okkur og rétt að minnast þess, aði
aðrar þjóðir hafa íekið á sig gífur
legar byrðir, bæði með almenr.ri
herþjónustu og þungum fjáríra.n
lögum, til að tryggja varnir sin -
ar ög halda uppi friði í heimin-
um. Vegna aðstöðu okkar getumt
við ekki látið slík framlög í té.
Engu sð síður gerum við okkur
ljóst, að það er nauðsynlegt okkar
sjálfra vegna jafnt sem hinnat
friálsu lýðræðishíóða, að lar.d
okkar sé varið. Island má ekkit
verða hinn veiki hlekkur í varn-
arkeðju friðar og frelsis, enda
eiga engir meira en við, sem sjálf-
ir getum með engu rnóti v’ariðl
okkur, urtdir bví, að friður og:
frelsi ríki í heiminum.
Til þess að svo megi verði érut
örusg samtök hinna friðeHkandí
frjálsu þjóða líklegasta ráðið.
Portvínsútflutningur
LISSABON — Portúgalar fluttu
út tæpa 28 milljón lítra portvíns;
árið 1951. Verðmæti þess var 4,5
milljón sterlingspund. Útflutn-
ingurínn var 3,? milljón lítruni
ineiri en 1950. - __J