Morgunblaðið - 10.06.1952, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 10.06.1952, Blaðsíða 8
a \tORGV N BLAÐIÐ Þriðíildagíif 10. júní 1952 Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík. Framkv.stj.: Sigfús Jónsson. Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.) Lesbók: Árni Óla, sími 3045. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla: Austurstræti 8. — Sími 1600. Askriftargjald kr. 20.00 á mánuði, innanlands. í lausasölu 1 krónu eintakið. Eimskipafélag íslands og rekstur þess aö gefa onn> mt i!Ei fEatniiip til cr§ ím Eaidiim í RÆÐU þeirri er Hallgrímur Benediktsson, formaður stjórnar Eimskipafélags íslands, flutti á aðalfundi félagsins s. 1. laugar- dag benti hann á, að félaginu vaéri brýn nauðsyn á aukningu skipastóls síns. Komst hann m. a. þannig að orði um þá nauðsyn: „Hinum aukna innflutningi hef ur félagið ekki getað annað með eigin skipum, og hefur því orðið að taka leiguskip. Skýrslan um skiptingu vöruflutninga milli eigin skipa og leiguskipa sýnir, að eigin skip hafa á s. 1. ári ann- azt 87,8% flutninganna á móti 93,5% 1950, en leiguskipin 12,2% á móti 6,5% 1950. Þetta dæmi sýnir glögglega, að félaginu er nauðsyn á auknum skipastóli. Ennfrem- ur má á það benda, að mikið af öðrum innflutningi til lands ins, svo sem salti, kolum, sem- enti og timbri, er fluttur með erlendum leiguskipum, og hef ur félagið í mjög smáum stíl getað sinnt þessum hluta af innflutníngi landsmanna. Að þvi ber að stefna, að skipa- síóll félagsins vaxi svo á kom- andi árum, að innlend skip verði fær um að annast alía flutninga að og frá landinu. Þá fyrst er náð því megin tak- marki, sem í upphafi var stefnt að með stofnun þessa félags. En það á ekki að vera lokatakmarkið, og það er von mín, að siglingar íslenzkra skipa víðsvegar um heimshöf- in geti í framtíðinni orðið ríf- legur þáttur í gjaldeyristekj- um þjóðarinnar“. ★ Undir þessi ummæli stjórnar- formanns Eimskipafélagsins er fyllsta ástæða til þess að taka. Eimskipafélagið þarf að geta aukið skipastofn sinn. Innlend skip verða ekki aðeins að full- nægja flutningaþörf okkarsjálfra heldur og að hefja siglingar fyr- ir aðrar þjóðir. . •», ’ » Eimskipafélagið hefur nú feng- ið leyfi til þess að láta byggja tvö ný vöruflutningaskip. Það er spor í rétta átt. Verður bygg- ingu þeirra sennilega lokið inn- an tveggja ára. Þegar þau hafa bæzt í flotann, mun félagið eiga tíu skip, þar af 8 ný. Mun það verða fríður og góður skipa- stóll. _ Á sviði siglinga og farmenn'sku hlýtur þessi þjóð að eiga mikla framtíð. Meðal eyþjóðar er jafn- an mikið efni í dugmikla sjó- menn. Farmennskan getur einn- ig orðið mjög ábatasamur at- vinnuvegur. Hugur ungra manna stendur til ferða langt út í lönd- in. Við höfum nýlega eignast glæsilegan og góðan sjómanna- skóla. Að honum er mikil að- sókn. En margt ungra manna, sem þaðan koma og áhuga hafa fyrir farmennsku og siglingum eiga erfitt um vik. Kaupskipa- floti okkar er ennþá svo lítill, að ímarga þeirra skortir atvinnu. Möguleikarnir til þess að vinna sig upp eru ennþá of litlir. | En með hverju nýju skipi, sem bætist í verzlunarflota okkar fjölgar því fólki, sem fyllir hina ungu íslenzku farmannastétt. Af- koma þess verður öruggari og hagnaður þjóðarinnar af starfi hennar meiri. i Eimskipafélag íslands hóf merki siglinga og farmennsku með þessari þjóð. Það hefur allt frá upphafi sínu haft forystu í baráttunni fyrir því að íslend- ingár yrðu bjargálna á þessu sviði. Það mun halda þessari baráttu áíram og ekki láta við það sitja, að við getum fullnægt okkar eigin fiutningaþörf, heldur setja markið hærra, eins og Hall- grímur Benediktsson lýsti greini lega í ræðu sinni á aðalfundinum s. 1. laugardag. Eimskipafélag íslands hefur slitið sínum bernskuskóm. Það er orðið þróttmikill félags- skapur, sem stendur á traust- um efnahagsgrundvelli. Öll síjórn þess befur mótast í senn af fyrirhyggju og fram- kvæmdasemi. Það hefur stöð- ugt verið að færa út kvíamar til gagns og gæfu fyrir þjóð- arheildina. Miklar framkvæmdir eru nú framundan hjá félaginu, þar sem er bygging tveggja nýrra skipa og stórs vöru- geymsluhúss í Reykjavík. íslendingar byggja enn sem fyrr miklar \'onir á starfsemi þessa félags. Þeir munu halda áfram að efla það og styrkja. Með því taka þeir virkan þátt í baráttunni að því takmarki, að gera siglingar og far- mennsku að arðbærri og ör- uggri atvinnugrein í landinu. í SÍÐASTA tölublaði var lítils- háttar rninnzt á aðalfundi Eim- skipafélags íslands, sem haldinn! var s.l. laugardag, en fundui*inn var stutt kominn, þegar blaðið fór í prentun. j í fundarbyrjun minhtist for-! maður félagsins, Hallgr. Bene- diktsson látinna félagsmanna og mælti á þessa leið: | Áður en gengið er til dagskrár vil ég sérstaklega minnast þeirra sem verið hafa stjórnarnef.idar- menn og starfsmenn félagsins, sem látist hafa frá því síðasti að- aifundur var haldinn. Hásmæðraskóiarnir j : MEÐAL nytsömustu fram- kvæmda, sem unnar hafa verið í íslenzkum skólamálum undan- farin ár er bygging myndarlegra húsmæðraskóla viðsvegar um land. H’utverk þessara stofnana er mjög hagnýtt. Það er í því fólg- ið að kenna verðandi húsmæðr- um að gegna sem bezt störfum sínum á heimilunum. Tilgangur- inn með húsmæðrafræðslunni er ekki fyrst og fremst sá, að kenna ungum stúlkum að búa til dýran og íburðarmikinn mat eða sauma skartklæði. Hann er miklu frem- ur sá, að kenna þeim að hagnýta þau efni sem bezt, er þær hafa handa á milli, gera mikið úr litlu, boða nýtni og sparsemi. Þetta er miög mikilvæg fræðslustarfsemi. Um hendur húsmæðranna fer mikið fé. Þær geta ráðið miklu um það, hvernig það nýtist. — Húsmæðraskólarnir verða því að leggja áherzlu á, að kenna nem- endum sínum búhvggindi og ráð- deild. Það er ekki nóg að hinar ungu húsmæður kunni margar unpskriftir af góðum og dýrum réttum og séu vel áð sér til munns og handa. Hitt er enn meira virði, að þær fari vel með bau efni, sem fara um hendur þeirra. Óbætt er að fullvrða að hús- mæðraskólarnir hafi haft mik- il og góð áhrif í þá átt, að skapa menntaðri húsmæður os aukna heimilismenningu í landinu. Þess vegna er ástæða til þess að fagna árangrinum af störfum þeirra og bygg.ia miklar vonir á þeim í framtíð- inni. Hallgrímur Benediktsson, form. Eimskipafélagsins. I Þeir eru forseti íslands, hr. Sveinn Björnsson, fyrsti :"ormað- ur þessa félags og einn aðalhVata- maður að stofnun þess, en hans er sérstaklega minnzt, í skýrslu félagsstjórnarinnar; Guðmundur ! Ásbjornsson, ritari félagsstjórn- arinnar, Einar Stefánsson, skip- stjóri og Oddur Jónsson. AFKOMA FÉLAGSINS Ennfremur komst Hallgrímur Benediktsson svo að orði: l Afkoma félagsins á s.l ári má teljast hafa orðið góð. Eins og reikníngarnir bera með sér, varð hovnaður á rekstrinum kr. 2,886.853.09, og hafa þá verið I færðar til gjalda afskriftir af eignum félagsins efir sömu regl- 1 um nrr undanfarin ár. Heildartekjur félagsins á árinu urðu 48% meiri en árið 1950, en gjöldin aftur á móti 53% hærri. Þrátt fyrir það varð brúttóhagn- aðurinn um 2 millj. krónum meiri en árið 1950. Þetta má þakka auknum vöruflutningum að og frá landinu og betri nýt- ingu skiprúms. Heildar vöruflutningar á veg- um félagsins urðu 33,6 þúsu^d smáh meiri á s.I. á-i en ánð 1950. Þar af auk’nn útflutningur, 12,3 þúsund smál. Vm T,TmwTTM AUKINN SKIPASTÓL Hinum aukna innflutningi hefur félagið ekki getað ann- að með eigin skipum, og hefur því o'-ðið að taka leiguskin. — Skýrslan um skiutinsru vöru- flutninganna milli eigin skipa og leiguskipa sýnir, að eigin skín bafa á sl. ári annazt 87.8% fh’tninganna á móti 93,5% 1950, en leiguskipin 12,2% á móti 6,5% 1950. Þetta dæmi sýnir glögglega, að félaginu er nauðsyn á auknum skipastól. Ennfremur má á það benda, að mikið af öðrum innflutningi til lands- ins, svo sem salti, kolum, cem- enti o? timbri, er fluttur með erlendum leiguskipum, og hef ur félagið í mjög smáum stíl gettð sinnt þessum hluta af inn flutningi landsmanna. Áð þvi ber að stefna, að skipastóll félagsms vaxi svo á komandi árum, að innlend skip verði ) fær um að annast alla flutn- inga að og frá landinu. Þá fyrst er náð því megin- takmarkj, sem í upphafi var stefnt að m:S sícíiiuii þessa félags. En það á að vera LOKATAKMARKIÐ, og er það von mín, að siglingar ís- Ienzkra skipa víðsvegar um heimshöfin geti í framtíðinni orðið ríflegur báttur í gjald- eyristekjum þjóðarinnar MIKLAR FRAMKVÆMDTR á Félaslnu bættist nýtt skip síð- ast á árinu, m.a. Reykjafoss, sem keyptur var á Italíu í nóvember- s.l.. og kom hingað hinn 27. des. Þá hefur ennfremur verið samið um smíði tveggja vöruflutninga- skipa Við skipasmíðastöð Bur- msister & Wain’s A/S í Kauþ- j mannhöfn, og er gert ráð fyrir, I að þau verði til afhendingar inn- j an tveggja ára. Á síðasta aðalfundi skýrði é? frá tilraun félagsstjórnarinnar til bess að fá fjárfestingarleyfi til; byggingar nýs vörugeymsluhúss, j Leyfi þetta hefur nú fengizt, og er hugmyndin að hefja byggingu þess á yfírstandandi ári. MIKIÐ MÁ GEEA MED SAMEIGINLEGUM KRÖFTUM Að framansögðu er því ljóst, að fyrir dyrum standa nú hjá fé- laginu allmiklar framkvæmdir, þar sem er bygging tveggja nýrra skipa og stórs og mvndarlegs vörugeymsluhúss. Það dylst eng- um, að framkvæmdir þessar krefjast geysimikils fjármagns og til þess að félagið geti staðizt straum af því þarf starfsemi þess helzt að aukazt. í því sambandi treystir félagsstiórnin. nú sem fyrr, á einhug og stuðning hinna mörgu og góðu viðskipta.vma fé- lagsins. I framhaldi af þessu vil ég leggja mér í munn orð fvrsta foi - manns félagsins, hins látna for- seta íslands, hr. Sveins Biörns- sonar: „ — að menn gleymi ekki því, sem fyrir þjóðinni vakti við stofnun félagsins, og láti sér ekkí í framtíðinni gleymast, hversu mikið á því veltur fyrir land og þjóð, að halda við og styðjá þefta félag, sem er tákn þess, hve mik- ið má gera af fátækri og fá- mennri bjóð með name’ginlegum kröftum“. — Fétagsstjórnin vænt ir þess, að sú eining og sá sam- hugur, sem lagði grundvöllinn að þessari starfsemi oe fvlgt hefur félaginu og stutt það til þess. sem það nú er, megi áfram verða sú lyftistöng, sem fleyti því að því marki, sem stefna ber að. GUÐMUNDUR VILHJÁLMSSON Framkvæmdastjóri félagsins, Guðmundur Vilhjálmsson, fór ut- an 19. apríl síðastliðinn til Eng- lands og þaðan í erindum fyrir félagið til New York. Á leiðinni frá Englandi vestur um haf veikt ist hann og eftir komuna til New York 12. maí síðastliðinn var Framh. á hls. 10 Velvokandi skrifar: ÚB DAGLEGA £.1ZINU Danir Iesa mest um dulhyggju. BÓKASAFNIÐ í Árósum, sem er eitt mesta bókasafn Dan- merkur, er fimmtugt á þjóðhá- tíðardaginn næstkomandi. I viðtali, sem birtist við aðal- bókavörðinn vegna afmælisir.s, segir, að engar bækur séu þar nú eftirsóttari en dulspekirit, þegai Daninn les dulspeki, Islendingur- inn sögu. Eftirspurnín eftir bókum arr, dulhyggju er svo áköf, að orðið hefir að stytta útlánstímann a þeim úr mánuði í 2 vikur. En alJt kemur fyrir ekki. Nöfnum þeim, sem á biðskrá eru, fjölgar engu að síður. Bókavörðurinn bætir því við, að hér muni þó einungis vera um stundarfyrirbrigði að ræða. En íslendingar? ÞETTA hlýtur nú annars að vera eitthvað málum blandað hjá þeim dönsku, því að ólíklegt er að skáldsavan sé ekki efst eins og hér hjá okkur. Að skáldsögunum frátöldum lánar Bæjarbókasafnið okkar mest út af sögulegum bókum, innlendum og érlendum. Þá koma þjóðsögur og sagnaþættir og ferðabækur. Bækur um dulræn efni koma enn seinna, þó að allt af sé tiltekiim hópur af viðsk:pta- vinum safnsins, sem tekur þær fram yfir aðrar. Andstyggilegur sóðaskapur. KÆRI Velvakar.di. Hvers vegna liggja ekki sektir við að hrækja á götuna? Ég gekk niður götuna og var einmitt að hugsa um, hve skemmtilegt væri að búa í hrein- um bæ. teygaði að mér tæra loft- ið og horfði á-fagurblá fjöllin í norðvestri, Þá allt í einu rumdi í vegfaranda fyrir aftan mig. Til- þrifin eins og skriðufall væri á ferðinni, og svo heyrði ég hvernig hann hrækti í götuna. F”rqt bessu nrúðbúna fóúti leyfist að spýta ógeðslegum hráka á götur borgarinnar, sé éí? ekki annað en alveg eins hefði mátt snara bænum smíði vanhúsanna ,í Bankastræti. Víf.“ Svona er það. Mönnum g’e-t-m- ist of oft, að það er hæ"T ,rei"a sóði, þó að táhetturnar gliá; fag- urlega og tízkufrakkinn sitji fyr- irmannlega á herðunum. Þátttakan í ólympsku íeikunum. DAGLEGA lífinu hefir borizt hessi fyrirspurn til Olympíu- nefndar: „Ég las þá frétt á dögunum. rð íslenzkir km.ttsnvrnumenn vf-ði ekki með í næstu ólympsku leik- um. Var frétt þessi send hingað frá Felsingfors. Mig langar til að fara þess á I leit v’ð Olvmníunefnd. að hún upnlvsi nánar um þátttöku okkar í leikunum. Tel ég eitdu, að þar sem för bessí er styrkt af bæiar- o<? sveitarfélögum og ennfremur af öllum almenningi, þá eigi þióð- I in rétt á að fá að vita, hvort hér !séu einhverjar sérstakar iþrótta- greinar, sem teljast öðrnm frem- ur hafa einkarétt til þátttöku án t’lúts til, hverjir séu líklegrstir til sigurs. Sigu:jón.“

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.