Morgunblaðið - 10.07.1952, Síða 10

10
MORGUWBLABim ’
Fimmtudagur 10. júlí 1952
RAKEL
Skdldsaga eítir Daphne de Maurier
ÍmiiiiiiimiiminMiiiiimiiimiinmiiifHHMmimiimuniiiinHfHimiiimiiiiMiii
llllllllll•l•mlllm•llllllll•lllllll•lllll■llllllllllmllmmllm immmmmimmi
Framhaldssagan 61
máðar þar sem bréfið hafði verið
brotið. En svo sá ég aftur hvar
stóð Rainaldi.
„Eg kem niður á svalirnar og
þá situr Rainaldi þar. Þau þagna
bæði, um leið ög þau sjá mig.
Eg get ekki annað en velt því
fyrir mér hvað þau hafa verið
að tala um. Einu sinni þegar hún
hafði farið inn og við sátum eir.-
ir eftir, spurði hann mig upp úr
þurru um erfðaskrá mína. Hann
hafði séð hana af tilviljun, þeg-
ar við giftum okkur. Hann sagði
mér að eins og hún væri mundi
Rachel .standa uppi allslaus ef ég
félli frá. Þetta vissi ég og hafði
þegar skrifað aðra erfðaskrá til
að leiðrétta þetta. Ég hefði skrif-
að undir hana í votta viðurvist,
ef ég gæti vitað hvort þessi
eyðslusemi hennar líður hjá eða
hvort hún er henni í blóð borin.
Samkvæmt nýju erfðaskránni
arfleiði ég hana að eigninni og
eftir hennar dag rennur hún til
þín, en þú átt að’hafa yfirumsjón
með öllum rekstri. Ég hef ekki
enn skrifað undir hana, og það
af þeim ástæðum, sem ég hef þeg-
ar sagt.
Það var í marzmánuði sem
Rainaldi spurði' mig um erfða-
skrána, og þá var ég einmitt
mjög þungt haldin af höfuð-
verkjum. Hann hefur ef til vill
fært það í tal þá, vegna þess að
hann hélt að ég mundi ekki lifa
lengi. Ef til vill er það rétt. Ef
til vill tala þau þó ekki um
það sín á milli. En það get ég
ekki vitað með neínni vissu.
Fyrir .tveim dögum fékk ég
annað kast og þess vegna settist
ég nú niður til að skrifa þér.
þetta bréf. Þetta kemur yfir mig
skyndilega. Ég fæ verki og ó-
gieði sem breytist svo í hugar-
óra, svo að ég fæ ekki ráðið
gerðum mínum. Og ég get varla
staðið á fótunum fyrir svima.
Þetta líður þó hjá og ég verð
gripinn óstjórnlegri löngun til að
sofa svo að ég dett niður þar
sem ég er kominn, hvort heldur
er á gólfið eða á rúm mitt. Ég
minnist þess ekki að faðir minn
hafi þjáðst á þennan hátt. Jú,
ég man eftir höfuðverkjunum og
erfiðu skapferli hans en ekki
öðru. Phiiip, elsku drengurinn
minn, þú ert sá eini sem ég get
treyst, segðu mér hvað þetta er
og komdu til mín, ef þú getur.
Segðu engum þetta sem ég hef
sagt þér og umfram allt bið ég
þig að skrifa mér ekki bréf að
svari. Þú verður bara að koma.
Ein tilhugsun er það sem gagn-
tekur mig og gefur mér engan
frið. Eru þau að reyna að eitra
fyrir mér? s
Ambrose."
Ég stakk bréfinu ekki aftur í
vasabókina í þetta sinn. Ég reif
það í tætlur og fleygði þeim í
allar áttir.
Svo gekk ég heimleiðis. TJm
leið og ég kom inn í anddyrið,
kom Seecombe með póstpokann,
sem vikapilturinn hafði sótt til
bæjarins. Hann beið á meðan ég
tók upp úr honum. Á meðai bréf-
anna til mín, var eitt til Jlachel
stimplað í Plymouth. Ég þurfti
ekki annað en líta snöggvast á
•skriftina til að þekkja fínlega
rithönd Rainaidi. Ef Seecombe
hefðj ekki verið viðstaddur, held
é-g að ég hefði tekið bréfið. En
eins og var, gat ég ekki annað
en fengið honum það og beðið
hann að fara með það upp.
Það var iíka eins og kaldhæðni
örlaganna að þegar ég kom upp
j biíðleg og full umhyggju eins og thevbergið, tók lykiana af nátt-
(hún hafði verið áður. Hún rétti (borðinu hennar og reyndi
báðar hendurnar á móti mév og .minnsta lykilinn. Hann gekk í
spurði hvoit ég hefði getað hyílt
mig. — Hún minntist ekkert á
bréfið, sem hún hafði íengið
Við miðdegisverðinn velti ég
því fyrir mér hvort bréfið hefði
fært henni slíkar gleðifréttir. Ég
velti því fyrir mér hvernig hann
skrána. Ég stakk hendinni ofan
í skúffuna og dró upp umsiag,
|og um leið .snerist hugaræsing
mín í vonbrigði. Því það var
ekki- bréfrð frá Rainaldi, sem ég
hélt á. Það var aðeins umslag
ráeð frækornum. •— Frækornin
mundi hafa orðað bréfið til henn- ' rúrinú’ yfir hendur mínar og út
ar og hvort það hefði verið ást- . á gólfið. Þau yðru agnarlítil og
arbréf. Sennilega væri það skrif- græn að iit. Méi varð starsýnt á
að á itölsku, en ef til vill mundi þau. Ég minntist þess að hafa
ég skilja einstaka orð. Ég mundi jséð þannig fræ fyrr. Þetta voru
sjá það á því hvernig hann á- sams konar fræ sem Tamlyn
varpaði hana, hvaCa samband hafði fieygt yfir öxl sína úti á
væri á milli þeirra. ekrunum.
„Þú ert þögull. Ertu frískur?“ j Þetta voru laburnum-fræ, eit-
„Já,“ sagði ég. „Ég er frískur," ur fyrir menn og skepnur.
og roðnaði af ótta við að hún | iagði umslagið; aftyr niðltr
gæti lesið hugsanir mínar. j í skúffuna og sneri iyklinum. Ég
Eftir miðdegisverðinn íórum setti lyklakippuna aftur á nátt-
við upp í dyngjuna. Hún bjó , borðið. Ég leit ekki á hana þar
grasateið eins og venjulega, og
setti boilana á borðið fyrir fram-
an mig. Á skrifborðinu lá bréfið
frá Rainaldi að hálfu leyti undir
vasaklútnum hennar, Ég gat
varla haft augun af því.
„Philip, þú horfir alltaf á sama
blettipn, eins og þú sæir aftur-.
göngu," sagði Rachel. „Hvað er
að?“
„Ekkert,“ sagði ég. Og í fyrsta:
sinn sagði ég ósatt þar sem ég
kraup við hlið hennar, og gerði
mér upp ástleitni til þess að hún
spyrði mig ekki frekar. Og/ til
þess að hún gleymdi bréfinu, sem
lá á borðinu.
Seint um nóttina, þegar ég
y.issi að hún svaf.... því ég hafði
staðið í herbergi hennar með
kertaljós og ég séð að svo var... .
iæddist ég aftur inn í dyngjuna.
Vasaklúturinn lá ennþá á skrif-
borðinu, en bréfið var horfið. Ég
leit inn í arininn, en þar var
engip aska. Ég opnaði skúffurri-
ar í skrifborðinu pg þar lágu öll
bréfin hennar í röð og reglu, en:
ekki bréfið sem ég var að leita
að. Það var ekki í hillunum og
ekki í litlu skúffunum við.hliðina
á þeim. Eftir var aðeins ein
skúffa, sem var læst. Ég tók
hnífinn minn og stakk honum í
rifuna. Ég sá skína í eitthvað
hvítt. Ég fór aftur inn í svefn-
sem hún lá sofandi í rúminu, en
fór til herbergis míns.
Ég held að ég hafi verið ro-
legri en ég hafði verið í margar
vikur. Ég gekk að þvottaskál
inni. Við hliðina á henni stóðu
meðalaglösin tvö, sem læknirinn
hafði gefið mér. Ég tæmdi úr
þeim út um gluggann. Svo fór
ég niður í eldhúsið með lagandi
kerti. Þjónustufólkið var allt
gengið til náða fyrir löngu. Á
bakka við' hliðina á vaskinum
stóðu bollarriir sem við höfðum
drtikkið grasateið úr. Ég vissi að
John geymdi oft uppþvott frá
kvöldinu til næsta dags. ’•— Það
hafði hann líka gert nú. Neðst
í bollunum voru dreggjar af te-
inu. Ég athugaði þær gaumgæfi-
lega við kertaljósið. Það var
engan mun að sjá á bollunum
Eg stákk Jitla fingrinum fyrst í
hennar bolla og svo í minn og
bragðaði. Var pokkur munur?
Það var erfitt að segja um það
með vissu. Það gat ver.ið að
dreggjarnar úr mínum bolla
væru aðeins þykkari. En ég gat
ekki verið viss.
Ég fór áftur upp til herbergis
míns. ",
Ég háttaði og lagðist fyrir. Ég
var hvorki reiður né hræddur.
Ég var fullúr meðaumkunar. Ég
áleit hána ekki ábyrga gerða
galv., 1” og 114”, og
Fittings, galv. og svartur.
A. Einarsson & Funk.
í Keflavík til sölu. Kirkju-
veg 9A. Uppl. á staðnum.
4 lítil risherbergi
TSL LEIGD
Mætti clda í cinu. Uppi. í
Stórholti 33, efri hæð frá
kl. 1—4.
Válháturinn
Ánægði Jón
eftir Grimmsbræður
4.
„Það er allt í tegi'með það,“ sagði Pétur. „En ég kann ekki
að matreiða, svö' a^ þú verður að sjóða lambið. Hérna er
pottur handa þéir. Eg ætla að ganga hér um í nágrenninu á
meðan þú ert að §jóða kjötið. Og þú verður að loía mér því
að byrja ekki áð börða fyrr en ég kem aftur“.
„Já, það er allt í lagi með það,“ sagði ánægði Jón. „Ég
skal elda kjötijSr'*
Sankti Pétdr hélt nú í burtu frá Jóni, en hann slátraði
Ismbinu og kveikti upp eld. Að því búnu lét hann kjötið
í pottinn. .. -
Þegár koi.riTð var kvöld færði Jón kjötið upp úr pottinum
og skar það í bita, en hjartað skar hann frá í heilu lagi. Sankti
Pétur var enn ókominn.
„Það er sagt, að hjartað sé bezti bitinn af jskepnunni,"
muldraðí ;hann fyrir munni sér. Svo át hajih það upp til
agna. Þáð var orðið mjög áliðið kvölds þegar Pétur kom.
„Þér er heimilt að fá allt lambið, aðeins ef ég fæ hjartað.“
Ánægði Jón tók nú hníf og gaffal og þóttist vera leyta að
hjartanu í pottinum. Vitaskuld fann hann það ekki, því að
hann var búinn að borða það.
„Það hefur ekkert hjarta verið í lambinu,“ sagði hann.
„Hvernig getur það átt sér stað?“ spurði þá Pétur. „Ég
veit ekkert um það“. anzaði Jón. „En sjáðu til. Við erum
til hennar skömmu síðar, var “^u rueiru einfeldningarnir. Það eru aldrei hjörtu í lömbum. ‘
horfinn aliur kuldi úr framkomu' »,Það þykir mér skrítið. Ég veit ekki betur en að öll dýr
hennar gagnvart mér. Hún var séu með hjarta.“ ___
er til sölu. Uppl. í síma
4046 frá kl. 10—12 og 2-^6.
STULKA
óskast í kaupavinnu vestur
á land. Nánari uppl. á
saumastofu Guðmundar ís-
f.jörð, Kirkjuhvoli, neðstu
hæð. —
TBL SOLD
sem nýr „Silver Cross'
vagn, á háum hjólum. Hólm
garðj 20, niðri. Verð krón-
ur 1.600.
B1LAR
Pallbíll og Austin 10, sendi-
ferðabifreið til sýnis og
sölu e.h. kl. 1-7 á Hofteig 21
TIL SOLD
er Ford ’41, model, fólks-
bíil með palli og Renault,
’46 model, 4ra manna bíli.
Uppl. í síma 9163 milii kl.
5—7.
V-rdmar
og reimskífur í mörgum
stærðum. Góð og ódýr fram-
leiðsla. —
= HÉÐINN =
PFNINGAMENN
Viljið þið lána 10—50 þús.
krónur til 5 ára gegn góðri
tryggingu og vöxtum. Gjör
ið svo vel að leggja inn til-
boð á afgr. Mbl. í dag eða
á morgun, merkt: „Aið-
bært — 628“.
RAÐSKONA
óskast í 3 mánuði eða ieng-
ur. Ágætt sóiherbergi. Góð
laun. Uppl. í síma 3924 frá
kl. 7—10 e. h.
1Ny amerísk
ORAGT
nr. 16 til sölu. Ránargötu 18
M EII. B E R GI
til leigu, Hverfisgötu 16A.
LisxveiéimerEO I
Nokkrir dagar lausir í MiS
fjarðará um miðjan ágúst,
og enn fremur síðasta viican
í ágúst, í Hofsá.
StangaveiSifcl. Borgarncss
Á.rni Björnsson
Símar 15 og 57
Friðuik ÞórSarson
Símar 4 og 44.
Sumarbúslaður
við Hafravatn í Mosfells-
sveit til söiu. Stærð: 4 her-
bergi og cldhús, ásamt stór-
um geymsluskúr. Stærð bú-
staðarins: 56 ferm. Hæfur
til fiutnings. Tækifærisverð.
Helgi Guðmr.ndsson
Bræðraborgarstíg 15. —
Sími 81103.
.Leyfið börnunum..‘
Hjón með tvö börn, vantar
tilfinnanlega íbúð á sann-
gjörnu verði, hinn 1. sept.
eða ,fym. Alger reglusemj;
föst og' hreinleg atvinna." —
Tilb. sendist afgr. blaðsins
fyrir 15. þ.m., merkt: „Leyf
ið börnunum ao koma til
mín — 620“.
Seglbáfur
Nýi, fallegur, 15 feta segl-
bátur t.il sölu. Mjög heilt-
ugur á vatni v.ið sumarbú-
staðinn. Hægt að nota utan
borðsmótor. Allur seglaút-
b’únaður fylgir. Sanngjarpt
verð. Uppl. gefur Pétur
Wigelund í Slippfélaginu..
UNION-smekklásar.
Hurðarhúnar og skrár
Té-Iamir, margar stærðir
Stafla-lamir
Verzl. Vald. Poulsen Iif
Klapparstíg 29. Sími 3024.
„Fenner“ V-reimar og reim
skífur .ávallt fyrirliggjandi.
Einnig flatar reimar og
reimalásar. -—
Vor/1. Vald. Poulsen Iif
Klapparstíg 29. Sími 3024-