Morgunblaðið - 13.09.1952, Blaðsíða 5

Laugardagur 13. sept. 1952
MORGUNBLAÐIB
a]
ÓSKIR höfðu komið fram uiri
náðtíh svörtu'teriimar á oinhvern
Liátt'^áðyr eríríJkunnugtrvár um
"fall hennar. T.' d. hafði Skuli
Guðmundsson alþm.," ritað úm
það í Tímann. Meðal annárs þess 1 ÁrI'TRÆÐUR
vegna vakti frcgnin um bana höfSipginn si
kindarinnar mikla gremju mcð- Hamraendum
al margra. Og sa, sem stytti henm
. er í dag bænda-
höfðinginn Sigmundur Jóhssbn £
í Éreiðuvík', seni
, , , , , um aldamótin 'luttist til Snæ
aldur, heflr hlotxð viðtækt að- fellsncss úr Mýrdal mcð tvær
hendur tómar og talsverða ó
megð, eh hýtur nu æfikvölds
, . ..... . , , w. síns sem gildur bóndi og forystu
um sjonarhol. Er.það að morgu mftður sinnar sveitar, mikilsvirt-
kast.
T-Iann hefur hér i blaðinu í
fyrradag lyst atburðum ‘fra' sín-
leyti samhljóðá' þvl, sé'm ég hefi
um þáð sagf; nema í nokkrum
atriðum, sem rriér finnst rétt 'að
leiðrétta og skýra betur. Veiði- - Kefú, hþn^m stoð 'óg'sfyita Té:
bræðirí villir horíurri sýrí.
Sirgir Þorgilsson. (t. v.) og Kristján Odösson, Ljósm.xMbl.: Ol. íC.
viS Bjrgi Nrgiton og Krisiján Qddsspn, seiti
síoM hafa Íyrirtæki, er gyivelda á |np» l^fina
3NNI á Laugateig 44 sitja tveir
ungir menn við borð með blaða-
br.nka fvrir framan sig. Þar eru
sem skrifað er um viðkomandi
landshlutá.-FÍeira mætti og nefna
til dæmis vill einn fá alls konar
<111 dagblöðin í Reykjavík og fundarsamþykktir félaga og ánn-
* arra samtakaheildá um áskoran-
ir á ríki ög bæ uni fjárframlög í
ýmsu skyríi.
sömuleiðis öll vikublöð, sem gef-
in eru.út í kauþstoðum víðsvegar
um land. — • l>ettn eru þeir Birgir
IÞorgilsson og Kristján Oddssorí.'.
í>eir fletta 'blöðunum varidlega í
gegn og kynná sér efni þeirra af
kös'tgæfni. — Við o'g við þrífa
þeir til skærariría óg klippa úr
fréttaklausur, eða heilar greinar,
og raða þeim eftir efni.
BLAÐAÚRKLIPPUE
— Við' sþfríum úrklippum ur
blöðurium fyrir hina og þessa áð-
lla, segja þeir félagar, er þeir
vorti' sþurðir' að," hVer yæri tíl-
garigúrinn með þéssii starfi
þeirra. Þessu er korr.ið þánnig
fyrir, að viðkomandi gerist á-
skrifandi að einhverju efní, einu
eða fleiri, og fær þá sent aÚt,
sem um það er skrifað í blpð
laridsírís. íyrirtæki okkar höíum
„EKKEíiT MÁ FARA
FSAMHJÁ OKKUR“
— Ér ekia erfitt að uppfyllá
óskir’- hiríríá mörgú?
— Það tekur að vísu alllangan
tírríá að fára gegriurri blöðíri, ááfna
úrklippum og ganga frá þeim, en
þær éru sendar vikulega til víð-
skiptavina. . Við leggjum m.ikla
áherzlu: á, að ekkert fari firarri
hjá okkúr. Það ér fyrstö slulyrðjð.
Viðkcmandi á' að vera öruggúr
um að fá allt, sem um hans mál
er ritaðl Ýíð hofúm ástæðu til að
voná að þetta háfi tekizt.
— Háíið þið" húg: á að opng
skrifst'öíu?
Já, en úr því hefur ekki
getað 'orðið ennþá. Vonaridi verð-
... t . ur það' sanit í framtíðinni. Til
Vlð rii?fnt „B.áðaumsagnir , Þess þSS2-a-höfum við'eingöngu uririið
ér getið á hv'erri eir.stakri blaða-j að þcssu ý heimilum okka.r, en
urklippu úi l.vaðá blaði hún e. þeir sem vi!ja hafa samband við
og hvenær hún hafi birzt. — A
þennan hátt frér áskrifandi ritaða
sögu þéss rnálefnis, sem harin
hyggst fylgjast vel.með, glögga
og alhliða samtíðarlýsingu, sem
getur orðið nú og síðar meir. mjög
nauðsynleg fyiir viðkomandi.
MENN ÓSKA EFTIR
MARGVÍSLEGtJ EFNI
— Hafá margir gérzt ás.krif-
endur að úrkliþpurti?
— Já, þeir eru orðnir nokku'5
ur húsbóndi á fjölmennu rnenn-
ingarheimili; ákairít Margréþ
ibrísdóttúr, konú sirini, serh 'Verið
érl:
, ... , . „ lífsins og Ónn daganna. — Hafa
Þegar þa felaga bar að var þau hjón komiff upp fjölmennuni
ærm i sjalfheldu, þanmg að hun barnahópi; auk- margra j'óstur-
gat ekki komist þaðan, ncma að barna>-,Jg e'ga þVí hmi að 'fagnc
jsnúa við. Óg var illt að koma ag hafa ;nargt uarna og oafna.
auga a hana fynr þa, sem ékki barna á heimili sínu.
vissu hvár hun var. Af haítum
hennar vissum við braéðurhir
fyrir vist að húri mýridi ekki
hreyfa sig þaðan fyrst urn sirin
neniá að ko'mið væíi nálægt.
henni. Það kom líka í ljós. Sigur-
geir komst næstum því alveg að
henni áður en hún tók viðbragð-
ið, sem hann getur um og engum
gat koiriið' að óvörum, þar' Sém
hér vár kind, sem sennilega hef-'
ur ekki verið handleikin í 4—5
ár. Það stendur Ííká í blaðafregn
þeírra félaganna, að áerih' liafi
hlaupið í farig' Sigurgéiri.
Ærin gat ékki komizt' burt án
vitundar' okkair' og viljá. Við gát- s
um haft vala a ferðum henriar.
T. d. gat ég auðveldlega varnað
henni uppgöngu frá brúnum Og
stjórnað'því, hvort hún færi aúst-
ur eða veptur með bergínu, eins .
og við. höfðum þegar gert. Frjálst j Af Sigmundi á Hamraendum
svið liehnar var því harla lítið.j hafa verið skráðar ríriikíar ::rá4
Vanir smalar þekkjw- flsiri leíðir ’ ságnir, og þyfcir' lífsafrék hans
til áð handsama sauðkind en að með hinum merkusíu fslendingast
elta hgna þar til hún fellur af sögum' samtíðarinnar. Frásagnir
mæði. Við höfðum engan hund. ÞórhaHs biskups Bjarnarsonár í
Hallgríriiur beið eftir að Hákon öúnaðarritinú 1903 og Þorkels
kæmi niður úr berginu horium prófessors Jóhárihssonar í Arid-
til hjálpar. Þessvegna var liánn ' várá 1946 b’erá þréki og kjarki
kyrr. r'lúris riýja landnúmsmanns fagurt
Við bræðurnir erum það mikl- vitni.
ir' sriialar, að við gétum ekki Hinn aldni vormaður íslands
fengið okkur til' að 'skjóta al- lffrír ríú ýfír farínri'Veg, sér'tít
héilbrigða sauðkind í smala- faldari ávöxt síns erfíðis og nýtur
merinsku í haganum. Þetta sjón- bíessúriar af, farsælú starfi á ó
armið okk'ar skilja allir natnir friyrkýtíðu ævikvöldi.
"jármenn. il.C
Ekki var mín klukka níu, þeg-
ar úrslita-skótið gall. Og góðui*
okkur geta' s'kriíað í.pósthólf 41. [ spölúr var til myrkurs.
— Þbj. Jón Kristgcirsson.
☆
ÞAD cr gaman að íerðast cítir
rceiðuvíkurhreppi á Snæfells-
nesi í góðu veðri., fíin tlgnárlega
fjallasýri, fagra umhverfi og
grcðurleg svæði, alít heillar
gleðst með sinni fjölskyldu yíir
því, seiri áunnist. hefir.
Trúiri á góðan Guð hefir fylgt
’.ionum yfir brim og boða. Hann
Ter engan kinnrooa fyrir að játa
bað, héldur hið gagnstæða. —
'Iversu Öft héiír hann ekki sagt
samferðamönnunum, hvar sinn.
styrkur hafi verið. Ekki má
gleyma hans góðu 'konú og dug-
niklu börnum. Þau hafa verið'
ríikil stoð. — Ég lýk svo þessum
iátækle’gu orðum með þeiri'i Ösk
að guð cg gæfan leiði Sigmund
pg heimili haris hér eftir sem
ríingað til.
Til hárriingju með daginn, góði
vinur.
Árni Helgason.
Eggert
iirinaKeppm
í sfílcrí
SIHS
slíku umhverfi. Þegar kpmið
er út í miðja yíkina, blasir við
mýndarlegt 'býlii Þáð er'u Hamra
priaar.
Hér hefir Sigmundur Jónsson
margir, bæði éinstaklingar, einka FIRMAKEPPNI Bridgesambands’bankinn 137.5. Laugavegs Apotek ásamt hinni einstöku
iýrirtæki og ríkis-
stoínanir.
og bæjar- isiands lauk með sigri Eimskipa- 137.5. Bernhard Petersen 137.5,
féiágsins,' en Einár Guðjohnsen Kjötbúðin Borg 137.5. Leðurvf
Úrslitin urðu Jóns Brynjólfssonar 137. Eim-
I skipafél.. Reykjavíkur 137. Stál-
— Hvers Jconar efni sækjast spilaSi fyrir það
menn helzt eftir? _ ánriars þessi: .
— Þau eru margvísleg. Ymsir | £im?kip 161.5 (Einar Guðjohn-1 umbuðir 137. Hampi'ðjan h.f.. Í36,
yilja.fá allt, sem um þá er ritað, Sen). Agnar Lúðvíksson 158 (Ein- H. ÓL & Bernhöft 136. Eggérf
fyrirtæki þeirra og annarra, "sem ar j>0rfinnsson). Úívegsbankinn. Hannah 135.5. Sjóvá 135. Ölgl
hafá sams konár eða skyldan hf. lág (Gunnar Gu.ðmundsson). Egill Skallagrímssorí 135. Guðrri,
rekstur. Þá vilja margir fá að sjá Aimennar tryggingar h.f. 151.5. ’ Aridresson 134.5. Edinborg 134.5.
fTað, seiri skrifað ér um áhuga- o. Johnson & Kaaber 150, Flúg- piíuver^lun íslands h.f. 134. —r
mál þeirra, og kenhir þár skilján- félag íslands h.f. 149. Kol & Salt Kiddabúð 133.5. Alraenna'bygg-
lega margra grasa. h.f. 149. .Geir Stefánsson & ,Co." ingáféí. 133.5. Périnirin"133.5. -j
(148.5. Árvpkur h.f. 148. S.Í.S. Vinnufat'agerð ísiands 133.5. Þótf
SÝNISHORN 1147.5. Fr. Berlelsen & Co. 147 5. oddur Jónsson 133.5. Þorsféínri
— Ti! dæmis? J. Þorláksson & Norðmann Í4715. Bergmann 133. íslenzk endur-
— Það yrði langt mál, ef telja Silli & Valdi 147.5. National ,Cash tryggirig 132.5. Stáísmiðjan 132.5.
ætti'állt 'upp,• ségja þeir félagav, Reg'. 146. Björnsbakarí 145.5. — V. B."K. 132'. I. Bryhj. & ICvaran
en hé‘r er nokkuð:, Einn Vjll fá Sclumiðstöð hreðfrystih. 145.5. j 132'. Verksm. Fram' 132. Isáföld-
állt, sem skrifað er um myndlist Samtrygg. ísl. botnvörp. 145. —: árpren’tsmiðje. 131.5. Shell h.ú
og leiklist, annar allt um tónlist, Timburverzl. Árna J&íSsÍ 144.5. 131. Byggingarfélagið $tóð 131:
þrjðji um íþróttir o.?,frv. Þá eru Sparisj. Ryíkur & nágr. 144 ö. Sjálfstæðishúsið 131. H. Ben. &
slysfarir og heilbrigðismál, alit Sverrir Bernhöft 144. SÍF 143.5.'Co. 130.5': tíéðinri. vélÉmiðja 13(k
um varnarhðið, bókmenntir, vél- Guðl. Msgnússon 143.5. Heildv.! C. Tuliníus & Co. 129.5. HaValdari
smíðiý veitinga- cg gistihúsamál, Hélcla h.t. 143. Gunnar Guðjóns-1 búð H.f. "129.5. Verksfri. Bar'. 2.
olíumáí, ailt, sem viðkemur ferða son 142. Eggert Knstjúnsson & j 129.5. Bióm & ávextir 129. Vcrk-
lögum á íslándi og . íerðum . Is- Co. ,142.. tíolt Apotek ' Í.42. Giiðl. Einiðján Vífilfell 129. Husg.v. Kr.
lendinga crlépdis, rafmagnsmál,, Þorl. & E.B.G. 142., Eldihg ’f’rad- Siggéirss. 128.5. Verzluriin Geysir
berklavarnir, útsvafs- og skatta-' irig 141.5. Regnhlífabúðirí 141.(128.5. Samvinnutryggingar 123.5.
friai, trýggingamál, skógræktat - Vísir, dagbíað 140.5. HérbeVtk-’ Sjófatávérksmiðjan 128'. K. Gísla-
mál, v.egamáL þjóðfriirijai' 'á ís- prent 140.5. Belgjagérðiri 140.' röh & Co. 127. Ásbjorn Ólafsáon
lándi, bæjarmál riokkurra kaup- _ Hótel Borg 140. — SÍippfélagið 127. Kr. Kristjánsson h.f. 127. j nú horft yfir langan starfsdag og
staða úti á laftdi og' sum byggða- 138.5. Mj'ólkúrfélag Réýkjavikur, Th. Siemséh 126.5. ElJingsen 126. mikinn árán'gur.. Hann hefir séð
éöfn og átthágafélög vilja fá það, ,138. Verðandi 137.5. Búriaðar- Framh. á bls. 8 i iríárgar' sigúrvonir rætast og
Konu
ínni og mannvænlégu börnum
breytt'koti í höíl, þáð ér girt
lítið býli að höfdðbélj. Þár hefir
öft 'ósleitilega verið tekið iil
höndin.
Er litið er aftur í tímann virð-
ist" í fljótu brágði éihkennileg
tilviljuri, að Sigfriundui' og' kona
hans skýldu taká síg uþþ þegar
fýirír aldámót úr Vesírírí-Skafta-
fellssýslu og alla leið á" þetta
litla býli. Margar sögur he-íi c-g
héyrt um, að ýmsir hafi ckki
íiUð þetta rfein gséfuveg, pn :nann
lég 'aúgú sjá stundum skammt,
og nú sést að hér var það gæfan
'seríi vúsáðí veginri."
Hamraendahaimilið er löngu
þe’ckt fyiir rausn og gestrisni.
Þar er áhægjuíégt 'að ‘dýpljast.
Sigmundui' ræðinn ðg þeegíieg-
ur, hvort sem rífn ’ garrián eða
alvöru er að rasða.. Hann h'éfir
dregið skarpa dóma af lífinu,'
þekkir margar hliðar þess. ,Af
þeim erfiðu hefir hann ckki "arið
varhluta, en lík.a marga sólskins
bletti sáð og lítur björtum aug-
um til hvers hlutar. Hann getur
í GÆR var til moldar borinn.
Eggert Dávíðsson, Nesveg 65 í
Reýkjavílc. Hann var fæddur 8.
apríl 1901, dáinn 4. sept. 1952.
Hann váf honur hjónanna Davíðs
Davíðssonar og Sigríðári’ Jósafats-
dóttur, sem þá bjuggu í Helga-
féllssveit. Veikindi sín bar hánn
með þeirri karlmennsku, sem éin
kénndi allt hans líf. Þar heyrðist
aldrei Eéðruor.ð.
Ég kom á heimili hans á meðan
hann var að bíða éf.tir 'sjúk.ra-
húsvist. Þá var hann að slítá áið-
ustu krþftunum við að fullgéra
húsið sitt. Hann sagðí jþá við miig:
„Ég vil hafa það éins gött og hsbgt
er, (því þpð er ekki víst, að ég
eigi eftir að laga þgð seinrfa".
Húsið Nesvegur 65 lýsir því bgzt,
hve afburða handlagmn og
smekklegur Eggert var við allt,
sem hann gerði, enda sóttust allir
eftir því að fá hr.nn til sín, s.em
kynntusf verkum hans. Eggert
stundaði sjó, bæði á togurum og
smærri fiskiskipum frarrían af
opfinni. ,Nú fyrir nokkrum árúm
hætti. hann sjómennslcu og fór að
léggja ptnnd á húsasmiði. Starf-
aði hann að mestu við það upp
frá því. Bera öll þau hús, sem
hann smíðaði, þess glögg merki,
að hann var smjður að pðlisfari.
Annars var sama, hvað Eggert.
, ýann, hann var. heill og óskiptur
j víð hvert verk.Æggert var söng-
j élskur maðúr, hann kunni vel aS
jméta álít sém var faílegt og' vel
jgert. Spil cg táfl vár liar.s'aðal-
( skemmtun' þe|ár Hánri' t-ók 'íiýild
j jfrá’ ’ störfurfi,' éndá mjög' vel að
j'sér' í því hvoi'ii tvéggja., Það' er
Jerfitt verk áð skaþa ’ fjöiskyldu
sinni öryggi í 'frámtiðirini' af
érfíðisvinfTu einni sámán, en með
samstilUng huga og Handár tókst
þessuni mikill-æfa mán'ni það nú
éáirft. Þár'. fór (sámari MerKlæáni,
ríkdrp' íiugsun þg 'ótakmarkáður
viíji.
'Mannkostamaður var Eggert í
ríkum mæli. Harin greíddi götu
allrá,. séiri.'til' Karis leifuðu, eftir
getu og ástæöilm hvéijú sinni.
Ráð hans 'vorú haldgóð pg -Koll,
'enda géfin af elníægum hu'ga.
Hánri var stáðfastu? ög hafði áín-
ár skoðanir á m'ónnum og mál-
efrii. Já", Eggert :riinn, 'tehg'da-
fulk þitt þakkar þér ' fýrir
áfiægjú- og gleðigtundír, sc-rti þú
: hefúr yeitt því'ÍVo 'óft og'rnörg-
uirí sirinurh. Sérstáklega þakka
ég þér fyrir * hönd 'Sigúrðár,
jtengdáföðuí- þíns, 'sém þú hefur
reýriz't sérn bezti s’onurV'
Ja, Eggert, viriur rninn, það er
erfitt að trúa þvi", áð þú sért
hörfinn, en þáð'er guð, r,em ræð-
ur. Það ei' gott að eiga vb'rí S'því
að h'itta þig aítur hínríri^ rnegin
við tjáldið rríikla.
Eggér't ' vár ''giftur Rósbjþrgu
SigurSardóttur, ríifkilhæffi niýnct
arkonu,'seni aldréi sleppji verki
úr hendi. Héimilið ‘ér hénnar
Framh. á bls. 6