Morgunblaðið - 23.04.1953, Síða 11

Fimmtudagur 23. apríl 1953
MORGVNBLAÐIÐ
11
(kiðrúit Snrrós Sölvadóttir
Minningarorð
GUÐRÚN SUMARRÓS SÖLVA-
DÓTTIR, Norðurgötu 31, Akur-
eyri, er 75 ára á morgrjn.
Hún er fædd að Þverá i Ólafs-
firði hinn 24. apríl 1878. For-
eldrar hennar voru hiónin Ást-
ríður Magnúsdóttír og Sölvi
Sæmundsson.
Guðrún Sumarrós misstí móður
ssína í bernsku og ólzt að mestu
Itpp hjá bróður sinum, er var mun
eldri en hún, og átti heima á Ár-
Skógsströnd í Eyjafjarðarsýslu.
Þann 12. ágúst árið 1909 gift-
Ist Guðrún Birni Árnasyni. bónda
að Pálsgerði í Suður-Þíngeyjar-
sýslii. Þau eignuðust 5 foörn. tvo
drengi og þrjár stúlkur, er uxu
upp í heimahúsum og eru öll
á lífi. Þá hafa þau og hjónin alið
tipp eina dótturdóttur sina. |
Þau Guðrún og Bjöm bjuggu
í 26 ár í Pálsgerði, og eru því
nöfn þeirra oftlega tengd við
það bæjarheiti og það að von-
um, því að í Pálsgerðí dvöldu
þau hjónin blóma- og at-
hafnarskeið æfi sinnar. — Þar'
eignuðust þau öll sín börn og
komu þeim á legg. Þar var erjað
ár og eindaga. Ekki hlaupizt und-
an neinni skyldukvöð. Heimilinu,
börnunum, jörðinni var hver
Stund helguð. Hjónin studdu
hvort annað örugglega í dagsins
önn. Þau voru samhent í hví-
vetna, vakin og sofin í því að
Bjá öllu farborða sem bezt. Áttu
þó oft við skorinn skammt að
búa og lítil þægindi eins og þá
tíðkaðist í sveitum lancfsins. Hús-
um og jörð var vel til haga hald-
íð og túnið stækkað verulega.
Börnin döfnuðu prýðilega í
skjóli foreldranna og eru öll hin
mannvænlegustu.
Hlutur íslenzkrar bóndakonu í
farsæld búskaparins og í upp-
eldi barnanna hefur löngum ver-
íð stór. Þáttur Guðrúnar Sumar-
rósar við störfin í Pálsgerði var
bæði góður og mikill. Hún var
sívinnandi bæði úti og inni og
gætti heimilisins á þann veg að
prýði var að.
Öft var gestkvæmt að Páls-
gerði. Þangað lágu leiðir fjöl-
margra. Þar var gestum vel fagn-
að og af innri hlýju. Bóndinn
glaður og reifur og skemmtinn
vel, enda vinamargur. Konan
umhyggjusöm og alúðleg, gestris-
in og glaðlynd og átti hvers
manns traust.
Þegar aldur færðist yfir og
þrek tók að dvína lá leiðin á
brott úr sveitinni. Slíkt var þó
ekki sársaukalaust. Tengslin við
gróður jarðar og hið lífræna
starf sveitarinnar eru sterk og
vara með ýmsum hætti æfina
alla. Þangað hvarflar því oft hug
urinn, einkum á vorin, þegar
blómin taka að spretta, fuglarn-
ir að syngja og allt lifandi losn-
ar undan þunga vetrarins.
Hjónunum frá Pálsgerði var
minningin úr sveitinni því í senn
hugljúf og tregablandin.
Þau brugðu búi árið 1933 og
fluttu til Hríseyjar og áttu þar
heima í 10 ár eða til haustsins
1943, en þá fóru þau þaðan og (
settust að á Akureyri, og hafa ,
dvalið þar síðan.
Guðrún Sumarrós hefur eins
og margar góðar húsmæður lítt
skipt sér af opinberum félags-'
málum. Starf- hennar hefur legið
á vettvangi heimilisins. Þar hef-
ur hjarta og hönd ekki látið sitt
eftir liggja að halda öllutil haga,
svo að sæmd hefur að verið.
Sambúð þeirra hjónanna var til
fyrirmyndar. Þar studdi hvort
annað og veitti „slíkt sem hönd
hendi og fótur fæti". Enda mátti
hvorugt af öðru sjá.
Guðrún var og börnum sínum
mæt móður og átti ætíð trúnað
þeirra allan. I
Frú Guðrún Sumarrós á
jrnerkisafmæli á morgun. —
75 ár eru nú liðin siðan hún
fyrst leit dagsins Ijós. Hún á
að baki mikið erfiði og margar
endvökustundir. Hún hefur alla I
stund varðveitt af trúmennsku
það pund, sem forsjónin hefur
falið henni til gæzlu. Með glaðri
og traustri lund hefur hún mætt
aðsteðjandi erfiðleikum og hvergi
látið bugast.
Vinir fjær og nær færa henni
þakkir í dag fyrir hið liðna, óska
henni og heimili hennar til ham-
ingju með daginn og árna henni
velfarnaðar, hvíldar og friðar
um' mörg farsæl komandi ár.
E. P.
Magnús Guðmunds-
son verzlunarmaður
sexfugur
Hann er sonur hjónanna Guð-
nýjar Ragnheiðar Rögnvaldsdótt-
ur og Guðmundar Árnasonar,
bónda að Felli í Breiðdal og þar
fæddur 23. apríl 1893., Með for-
eldrum sínum dvaldi hann fram
yfir fermingaraldur.
Ungur að aldri réðist hann til
verzlunarstarfa og gerði þau að
aðalatvínnu, lengst af á Reyð-
arfirði, en síðar á Eskifirði og
Revkjavík, en var hvarvetna við
brugðið fyrir prúðmennsku og
lipurð.
Magnús kvæntist árið 1918
Rósu Sigurðardóttur, ágætri
konu og eignuðust þau hjónin 9
börn, en 8 þeirra eru á lífi, allt
fullorðið hæfileika og dugnaðar-
fólk. Af börnum þeirra hjóna eru
mér vel kunn Emil, forstjóri í
Frú Dagmar Siguröardéftir
60 ára í dag
í DAG er Bjarni Benediktsson,
Sólvallagötu 57, sextíu ára og
heldur hann daginn hátíðlegan
um borð í Gullfossi á leið heim
til íslands, eftir að hafa notið
sólar suður við Miðjarðarhaf und-
anfarnar vikur.
Bjarni er fæddur í Reykjavík
23. apríl 1893, sonur hjónanna
Guðrúnar Snorradóttur og Bene-
dikts Daníelssonar, er bjuggu all-
an sinn búskap í Reykjavík.
Bjarni hóf ungur sjómennsku
á þilskipum og síðar á togurum
sem háseti og siðar stýrimaður
og þótti hans rúm ávallt skip-
að. Nú síðustu árin hefir hann
stundað almenna verkamanna-
vinnu hjá Slippfélaginu i Reykja-
vík o gaðalíega fengist við þil-
farsþéttingar.
Bjarni er mjög vinsæll mað-
ur og allir, sem kynnast honum
finna hve traustur og tryggur
hanner og engan þekki eg, sem
á eins auðvelt með að koma
manni í got skap, sem hann.
Bjarni er giftur ágætri konu,
Mörtu Andrésdóttur og eiga þau
eina dóttur, Halldóru að nafni.
Það verða áreiðanlega margir,
sem minnast Bjarna í dag og
senda honum afmælislcveðju á
haf út.
B. Ó.
Norðmenn selja
vopn
OSLÓ, 21. apríl — Undirritaður
var í dag samningur þess efnis,
að Norðmenn selji bandaríska
hernum í Evrópu hergögn að upp
hæ, 2.908.000 dali. Eru hergögn
þessi framleidd í vopnaverk-
smiðjunum í Raufoss.
—Reuter NTB.
Grafarnesi við Grundarfjörð, frú
Aagot kona Þorsteins Ólafssonar
forstjóra, Guðmundur kennari
við Laugarnesskólann og Sigurð-
ur framkv.stj. íþróttabandalags
Reykjavíkur.
Á yngri árum tók Magnús mik-
inn þátt í íþróttum, sérstaklega
knattspyrnu, en hefir auk þess
verðlaunaskjal fyrir 100 metra
hlaup. í knattspyrnu var hann
einn af fremstu mönnnm á Aust- |
urlandi, lipur með afbrigðum,
eins og elding snar og sprett-
harður, en saint öruggur. Og ekki
hefur áhugi hans í þeirri íþrótta-
grein þorrið þótt hann sé sex- j
tugur, enda sér ekki á, að hann
hafi náð þeim aldri. Honum er
jafnvel trúandi til þess enn, að
taka sprett utan við völlinn, sjái
hann fagurlega byggt áhlaup og
ljúka ekki sprettinum fyrr en
hann sér fyrir hvernig hlaupinu!
Iýkur. En þá skyldi enginn reyna j
að ná tali af honum, þvi hugurinn
er á þeirri stund allur við leikinn.
Magnús er prýðilega greindur
maður,- kátur og skemmtilegur,
prúðmenni hið mesta og drengur
góður. Hann er hispurslaus, sjálf-
stæður í hugsun og fastheldinn
á það, sem honum finnst rétt. —
Magnús er orðvar og mesta
tryggðatröll. Hér verður ekki
sögð nein ævisaga Magnusar, sem
enn er ungur í anda og ég veit
að hann kærir sig ekkert um það.
En svo ungur er hann ennþá, að
ég gæti trúað því, að æskufjörið
og gáskinn blossaði upp í hon-
um, ef undir hann væri settur
góður hestur og hann vissi um
svolitla „lögg“ i hnakktöskunni.
En meðal góðhesta Austurlands
átti Magnús marga vini og þeir
í honum.
Hinir fjölmörgu vinir Magn-
úsar munu á þessum tímamótum
ævi hans minnast hans og hins
gestrisna heimilis hans á Reyð-
arfirði með þakklæti Og góðum
óskum.
Ég er einn þeirra.
Eiríkur Bjarnason.
HINN 4. apríl síðastliðinn, laug-
! ardaginn fyrir páska, andaðist frú
j Dagmar Sigurjónsdóttir að heim-
! ili sínu á Akureyri. eftir stutta
j en erfiða legu. Enda þótt hún
i hefði af og til verið veik frá ára-
mótum, og stuntíum þungt hald-
j in, kom andlát hennar mörgum
j vinum hennar á óvart. Hún var
kona enn á bszta aldri, gædd
mikilli lifsorku og sístarfandi, er
hún mátti. Það var því eðlilegt,
að henni væru ætlaðir iengri iif-
dagar.
Dagmar Jenný Sigurjónsdóttir
Yngvi Tborfcebon
leifcsviðssfióri
limmtugur
YNGVI er fæddur í Reykjavík
23. apríl 1903. Hann ólst upp í
Vestmannaeyjum til 21 árs aldurs
og tók snemxna þátt í leikstarf-
semi þar. En hugurinn leitaði
lengra. Hann vildi læra meira,
en hann gat lært hér heima. —
Hann fór til Ameriku árið 1924
þá 21 árs og ætlaði sér þá að
vera aðeins 2—3 ár, en þau urðu
25 árin, sem hann var þar.
Hann lagði stund á leiksviðs-
stjórn, leieksviðslýsingu, búninga
teikningar, leik og leikstjórn. —
Hann lauk fullnaðarprófi frá The
Cornish Scool i Seattle Wash.
1933, með ágætis vitnisburði.
Hann starfaði við ýms vel þekkt
leikhús í Ameríku og má þar
nefna The Cornish Players,
Seattle Repertor Players Asocia-
tion í New York, The Theatre
Union á Brodway svo að eitthvað
sé nefnt. Síðustu árin í Ameríku
vann hann hjá The Paper Mill
Playhouse og The Jilinsk Play-
Ingrid Bergman ekki ófrísk
RÓMABORG, 16. apríl: — Ingrid
Bergman mótmælti í dag blaða-
fregnum þess efnis, að hún ætti
von á barni. — NTB-Reuter.
ers Group, sem tæknleigur ráðu-
nautur eða leikari. Hann lék
mörg hlutverk ;í ýmsum leikritum
þar vestra. Hann vár ráðinn sem
leiksviðsstjóri við þjóðíeikhúsið
í sept. 1949 og hefur unnið mikið
og óeigin gjarnt starf í þágu ís-
lenzkrar leiklistar-og má sérstak-
lega nefna fyrir opnun Þjóðleik-
hússins, þar sem hann vann dag
og nótt að því að undirbúa leik-
sviðið, sem hann gerði af mik-
illi kunnáttu og nákvæmni. Þjóð-
leikhúsið var heppið að geta
fengið Yngva til að starfa hér
heima, því að hann er einn fjöl-
hæfasti leikhúsmaður okkar. Við
sem þekkjum Yngva, vitum að
það er ekki of mikið sagt, Yngvi
hefur lítið leikið hér heima. Hann
lék hlutverk Calebs Plummers
í Söngbjöllunni og hafði auk þess
á hendi leikstjórn í því leikriti.
Ólaf lék hann í Lénharði fógeta.
Hann hefur á hendi kennslu
við leiklistarskóla Þjóðleikhúss-
ins. — í dag munu þeir fjöl-
mörgu vinir og kunningjar senda
honum sínar hugheilu heillaósk-
ir á þessum m&rku tímamótum
ævi hans.
V'inur.
var fædd að Lögmannshlíð í
Eyjafirði 14. sept. 1902, dóttir
Sigurjóns pósts Sumarliðasonar
og Kristínar Sigurgeirsdóttur. —-
Ólst hún upp í Lögmannshlíð og
á Akureyri. Uppkomin lagði hún
stund á verzlunarstörf, unz hún
giftist eftirlifandi manni sínum,
Haraldi Guðnasyni. Bjuggu þau
hjónin aílan sinn búskap á Akur-
ej’ri. Eignuðust þau þrjá syni.
Dagmar Sigurjónsdóttir var ó-
venjulega dugieg kona, og má
segja, að hún hafi gengið með
atorku, sem af bar, að hverju,
sem hún tók sér fyrir hendur. —-
Hún haíði mikinn áhuga á fé-
lagsmálum og starfaði í lengxi
eða skemmri tíma í stjórnum
margra félagssamtaka á Akur-
eyri. Er hún lézt, var hún for-
maður i Sjálfstæðiskvennafélag-
inu „VörrT' á Akureyri, og var
einnic í stjórn Fegrunaríélags
bæjarins.
Dagmar var hreinskiptin kona.
Fór hún ekki dult með skoðanir
sínar á mönnum og máleínum.
Var hressanai blær yfir allri fram
komu hennar á málfundum.
Þrátt fyrir margþætt félagsstörf
stundaði Dagmar heimili sitt at
mesta myndarskap. Var þangaO
gott að koma, gestrisni og hlýju
að mæta.
Einn snarasti þátturinn i skap-
gerð frú Ðagmar var þó tvímæla-
laust samúð hennar með öilum,
sem áttu eitthvað bágt. Vissi
hún af eríiðleikum og andstreymi
var hún jafnan boðin og búin til
þess að hlaupa undir bagga eftir
sinni getu. Fátt lýsir mönnum
betur en framkoma þeirra gagn-
vart olnbogabörnum lífsins. Ég
þori að fullyrða, að það próf, sem
flestir verða einhvern tima”*að
þreyta, hafi Dagmar staðist
bezta vitnisburð. Trúkona var
hún einlæg og áhugasöm um þau
efni.
Með brottför hennar hafa eig-
inmaður og böm misst mikils.
Við treystum því, að forsjonirt,
sem öllu ræður, styrki ástvini
hennar og styðji. Vinir hennar
kveðja hana-með þakklæti fyrir
óeigingjamt starf og góðar sam-
verustundir.
Útför frú Dagmar fór fram frá
Akurtyrarkirkiu, laugardag}na>
10. apríl.
Jónas G. Rafnar.
Vaðall kommúnislsi
um fcreppu
NEW YORK, 20. apríl. — Fjar-
málaráðherra Bandaríkjanea,
George Humphrey, lýsti því yfir
í dag, að það vaeri fráleitt, sem
kommúnistar væru að reyna að
breiða út, að kreppa yrði í Banda-
ríkjunum, ef samkomulag næS-
ist um vopnahlé í Kóreu. SagSi
fjármálaráðherrann enn frerour,
að nauðsynlegt væri að lækk.v
skatta þegar er komið hefði vertflí
á eftirliti með útgjöldum rikistns.
Sagði hann, að útgjöldin vaeru ©t
há og skattarnir einnig, og vjHÍ
því nauðsyn að lækka
tveggja. — NTB-Reuter.