Morgunblaðið - 08.10.1954, Blaðsíða 2

MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 8. okt. 1954
Riikharður Hánsson:
Eítirleikur knattspyrnu-
íeiksins s.l. sunnudag
EíiSrS og flestum mun kunnugt
var háður s.l. sunnudag bæjar-
kappleikur í knattspyrnu milli
Akraness og Reykjavikur. Eftir
leikinn höguðu margir áhorfenda
sér þannig, að það verður lengi
í rninnum haft, því miður. Ástæð-
an fyrir þessu var sú, að nokkru
fyrir leikslok var ályktað, að ég
hefði slegið einn leikmanna
Reykjavíkurliðsins með hnefan-
ura, og ég neitað að biðja hann
afsökunar, og mér fyrir það vikið
af leíkvelli.
Þar sem þetta er kjarni þessa
máls, ætla ég að snúa mér strax
að því.
f þessu „samstuði“ okkar Harð-
ar Felixsonar lenti hægri olnbogi
minn á síðu hans og „missti har.n
andann" stutta stund. Ég vissi að
þötta var brot, en algerlega óvilj -
andi. Það er ekki nánar hægt að
-skýra brotið, en ég get svarið eið
að hvar og hvenær sem er, að
það var óviljandi.
Það gengur manna á milli, að
ég hafi greitt Herði hnefahögg
og dómarinn boðið mér að biðjast
afsökunar, og ég neitað. Rétt er,
að ég neitaði því boði dómarans
og fyrir það hef ég fengið þungan
dóm. En ástæðan fyrir því að ég
liafnaði boði dómarans er sú, að
þetta var óviljaverk. í mörgum
leíkjum hef ég beðið mótleik-
mann afsökunar á minni háttar
brotum eða „samstuðum", og átt
Ijúft með það. En broti eins og
því að greiða leikmanni viljandi
Imefahögg — broti sem ég mundi
aldrei trúa að nokkur leikmaður
fremdi — er mér ætlað að með-
ganga með því að bíðjast af-
sökunar á því, broti sem ég alls
ekki framdi.
Ég varð fyrir töluverðum von-
þrigðum með, að Hörður Felix-
sori skyldi láta eitt blaðið hafa
eftir sér, að hann hafi fengið
hnefahögg frá mér. Ég vil biðja
hann að minnast þess, að ég gek.k1
með vænt glóðarauga um tveggja
vikna skeið í fyrrasumar — glóð-
arauga sem var eftir olnboga
hans. Með sanni gæti Hörður
ekki bent á nokkurn mann, sem
hefði heyrt mig tala um hnefa-
högg í sambandi við það glóðar-
auga. — En ótalmargir fiafa
vafalaust heyrt mig tala um ó-
viljaverk í því sambandi. — Urn
leið má hér inn í skjóta, að einn
af leikmönnum Akraness kom
heim úr bæjarkeppninni s.l.
sunnudag með brotinn ökla. Hér
á Akranesi gerum við okkur það
fyllilega ljóst, að það slys vildi
til á augnabliki, er allir geta orð-
ið fyrir slysum, án vilja verka.
Ég get ekki endað þessar línur,
án þess að ég þakki ekki nokkr-
um blaðamönnum fyrir þann
vafasama heiður, sem þeir hafa
sýnt mér í skrifum um þennan
leik. Ég efast um að nokkur
íþróttamaður hafi verið meiri
auri ausinn á svo skömmum tíma
en ég, enda er eins og sumir hafi
beðið eftir þessu í mörg ár og
mun ég reyna að taka því sem
að mér er rétt. Einn þessara
blaðamanna langar mig til að
nafngreina og er það Hallur
Símonarson, er skrifar um íþróti-
ir í bændablaðið Tímann. Ég vissi
það fyrirfram, að gullkorna var
ekki að vænta frá þeim manni,
enda vit hans á íþróttinni lítið
og ferill hans á sviði knattspyrn-
unnar ógæfusamlegur.
Hafi einhver hugsað sér að
skrifa eitthvað um þetta atvik
mér til hjálpar, þá er það ekki
til neins. Orðnum hlut verður
ekki breytt. Ég efast heldur ekki
um að dómárinn hafi breytt eftir
sannfæringu sinni. Ég vona svo,
að þetta hverfi úr blöðunum hið
fyrsta. Það er nóg komið og engu
verður breytt, og verða þetta
fyrstu og síðustu orðin frá mér.
Ríkharður Jónsson.
Byrjað á viðbólar-
byggingu fiskilju-
JUræði hniskoramia1;
n r r Æ'« «» *>« er stundum bfoslegt að
versms a SeyfaM&ggr
sóknarflokksins, til dægurmáí-
anna.
Þe«rar Þórðiir gaí bæjar-
fulltrúunum reykmnrafrí
FULLTRÚI Framsóknar hefur
sýnilega smitast af Rússagrobbi
Þjóðviljans um að öll framfara-
mál í bænum séu runnin frá
minnihlutaflokkunum í bæjar-
stjórn. Hélt hann langa ræðu um
að hann sjálfur hefði á undan-
förnum árum flutt tillögur í ýms-
uin málum, sem meirihlutinn
hefði þá hundsað, en tekið síðan
upp og gert að sínum.
Jóhann Hafstein kvað Reykja-
vík vera komna fram á þennan
dag og það farsællega þó bæjar-
fulltrúi Framsóknar kæmi ekki
til sögunnar fyrr en á allra síð-
ustu árum og hefði hans því sýni-
lega ekki þurft við. J. H. benti
A að ýmsar af tillögum þeim,
se'nt Framsóknarmaðurinn hefði
ncfnt, hefðu verið á stefnuskrá
Sjálfstæðisflokksins lengri eða
skemrnri tíma og birtzt þar á
prenti. Væri engu líkara en að
Þórður Björnsson Framsóknar-
maður hefði notað stefnuskrá
Sjálfstæðismanna sem heimild
fyrir tillögum sínum.
Borgarstjóri sagði, að vitanlega
vacpi fjöldi mála, sem allir væru
sammála um að hrinda þyrfti í
framkvæmd. Ilitt væri svo mats-
atriði hverju sinni í hvaða röð
bæri að framkvæma málin með
hHðsjón af nytsemi þeirra og
fjárhagsgetu bæjarins — en þar
væri það hinn ábyrgi meirihluti,
scm skæri þar úr.
Annars kvað borgarstjóri
viunubrögð Þórðar Björnssonar
SEYÐISFIRÐI, 30. september.
Eins og annarsstaðar hér eystra
urðu menn að hætta við kartöflu-
upptekt í byrjun þessarar viku
( vegna umhleypinga og frosta. —
i Hér hefur þó ekki komið meira
frost en 2—3 gráður. Fjöll eru
grá af föl, en snjólaust í byggð.
Slátrun stendur nú sem hæst
og fer meginpartur slátrunarinn-
ar fram uppi á Héraði, Egilsstöð-
um og Fossvöllum, fyrir Kaup-
félag Héraðsbúa. Einnig er miklu
slátrað á Reyðarfirði. Hér á Seyð-
iríirði er aðeins slátrað fjarðar-
fénu úr útsveitum og einhverju
úr Loðmundarfirði.
Eramh. á bls. 12
þannig í bæjarstjórn að þar
stangist hvað á annað. Til dæmis
hefði Þ.B. flutt tillögu um fjölda-
íbúðir og látið „Tírnann" birta
hana með stórum fyrirsögnum.
En síðan hefði Þ. B. greitt atkv.
á móti því að nokkrar milljónir
yrðu lagðar í framkvæmdasjóð,
m.a. til húsbygginga. Eins hefði
Þ. B. flutt tillögu um, að til fram-
kvæmda kæmi 34. gr. heilbrigðis-
samþykktarinnar um skoðun og
skráningu íbúða. Borgarlæknir
hefði talið að fjölga þyrfti starfs-
fólki við embættið um tvo ef
framkvæma ætti 34. gr. En á
sama tíma og í>. B. gerir auknar
kröfnr til embæítis borgarlæknis
j ber hann fram tiliögu um að
, iækka fjárveitingu til heilbrigðis
eftirlits og embættis borgariækn-
is. Sjálfstæðismenn hafa alltaf
litið svo á að skráning íbúðanna
væri ekki aðalatriði, heldur raun
verulegar framkvæmdir í hús-
næðismálunum. Þeir hafa því
ekki talið röðina komna að 34.
gr. heilbr.samþ. fyrr en nú. —
Borgarstjóri kvað þennan leik
Þórðar Björnssonar að bera fram
áróðurstillögur handa „Tíman-
nm“ en jafnframt drepa fjárveit-
ingu til hins sama í þeim til-
gangi að „Tíminn“ auglýsi sparn-
aðarmennsku hans, bera vott um
ábyrgðarleysi og sé lítið mark á
slíku takandi.
Borgarstjóri kvað Sjálfstæðis- I
menn mundu halda áfram á
Framh. á bls. 12.
Leiðari Tímans í dag er eitt af
þessum venjulegu sálsýkisköst-
um, sem flokkurinn fær svona
1 annað slagið. Fyrirsögn ieiðarans
jer: „Baráttan gegn alræði braslc-
aranna“. Lagt er út af því að
Sjálfstæðisflokkurinn ætli að
!rjúfa stjórnarsamstarfið og efna
til nýrra kosninga á næstunm.
Þetta segir r’itstjórinn að hafi
jverið boðað í Morgunblaðinu í
gær.
Það blandast engum hugur un'..
að til þess að finna þetta út úr
Morgunblaðsgreininni þarf alveg
Min jasafnsð
Framh. af bls. 1
að bréf Árna barst komu greinar
eftir hann og Lárus Sigurbjörns-
son, rithöíund, í Starfsmanna-
biáði Reykjavíkurbæjar um
málið.
í marz 1943 sót.ti Reykvíkinga-
félagið um lóð handa félaginu til
húsbyggingar og var m.a. fyrir-
hugað að þar gæti verið minja-
safn. Eftir þetta sézt ekki að mál-
inu hafi verið hreyft fyrr en 1945
er keypt var safn dr. Jóns Helga■■
sonar, biskups, en þar í eru mynd
ir eftir hann frá Reykjavík.
TILLAGA JÓHANNS
HAFSTEINS
Næst gerist, að Jóhann Haf-
stein, bæjarfulltrúi, flutti 1947
tillögu um að bæjarstjórn
Reykjavíkur stofni til sýning-
ar, sem beri með sér þróun
bæjarins og atvinnuhæíti. —
Gæti þá nm leið skapast vísir
að byggðasafni Reykjavíkur.
Sýning Var haldin 1949 og var
merkileg og bæjarbúum
minnisstæð.
Haldið var til haga ýmsu, sem
þar var sýnt og er enn geymt.
Með tillögu Jóhanns Hafsteins og
sýningunni var stigið stórt spor.
En síðan 1949 hefur málinu
verið lítið hreýft þar til á s.l.
vori að borgarstjóri tók upp við-
ræður við Lárus Sigurbjörnsson,
skjálavörð bæjarins, sem er á-
hugamaður um þessi mál. Hinn
1. júní s.l. var honum falið að
gera skrifiegar tillögur um málið
og skilaði hann þeim litlu siðar.
Hinn 1. júlí flutti Þórður Björns-
son, bæjarfulltrúi, tillögu um
byggðasafn, sem vísað var til
bæjarráðs. Jón Leifs, tónskáld,
kom og með tillögu til borgar-
stjóra varðandi byggðasafn og
fleira í því sambandi.
HVAR Á MINJASAFNIÐ
AÐ STANDA?
Rætt hefur verið um stað fyrir
væntanlegt byggðasafn. M.a. hef-
ur komið fram að það gæti verið
í væntanlegu ráðhúsi bæjarins,
en síðan hefur verið hugsað um
að hafa í safninu gömul hús, sem
þurfa ríflegt svæði. Ýmsir mögu-
leikar hafa verið nefndir, svo
sem Beneventum í Öskjuhlið, en
þó hafa flestir hallast a"ð Viðey,
vegna söguhelgi staðarins og feg-
urðar. Hinn 19. ágúst s.l. heim-
ilaði bæjarstjórn borgarstjóra að
leita eftir kaupum á Viðey. Hafa
viðtöl farið fram við eigendur
Viðeyjar og má búast við að
samningar geti tekist innan tíð-
ar. —
VIÐEY
Viðey hefur marga kosti sem
staður fyrir byggðasafn og ef til
vill fleira. Samgöngur við eyna
fara nú fram á bátum og geta
verið erfiðar á vetrum. Rætt hef-
ur verið um að gera veg eða þá
brú út í eyna. Miður færi ef eyj-
an yrði gerð landföst með vegi
og væri brú æskilegri. Frá Vacna
görðum til Viðeyjar eru 900 m
og dýpi um stórstraumsfjöru 8Vz
m á þeirri leið. Frá Gufunesi eru
650 m, þar eru grynningar eða
mest dýpi aðeins 2,2 m á stór-
straumsfjöru. Hér liggur ekki
fyrir að gera tillögu um stað fyr-
ir minjasafn heldur mun minja-
vörður gera tillögu um það efni
síðar.
Borgarstjóri kvaðst hafa átt
viðtöl við þjóðminjavörð um mál
ið og samstarf við Þjóðminja-
safnið og væri hann mjög fýs-
andi þess að minjasafn Reykja-
víkur kæmist á fót.
Minjavörður á að hafa samráð
við þjóðminjavörð og aðra áhuga-
aðila um verndun sögulegra
minja.
Loks gat borgarstjóri um lög
um byggðasöfn, en ríkissjóður
tæki, skv. þeim þátt í kostnaði
við byggingu safnhúss, viðhaids-
kostnaði og rekstri. Væri ætlast
til að nýja safnið félli undir þau
lög.
Að lokinni ræðu borgarstjóra
lýstu ýmsir bæjarfulltrúar yfir
ánægju sinni út af stofnun minja-
safnsins og var tillagan samþykkt
með samhljóða atkvæðum.

Hinar heimskunnu Austin verksmiðjur eru nú að hefja framleiðslu
á gerð 1955 af fjögurra og fimm manna bíla. Er hin nýja gerð með
mörgum nýjungum og endurbótum, m. a.25% aflmeiri vél. — Hér
að ofan er mynd af Austin ’55 modelinu.
Sérstakan Tímaskilning. Hin3
jvegar skal ekki úr þéim érfiðj-
leikum dregið, sem sjálfsagt eru
því samfara að eiga samstarf með
mönnum, sem hafa slíkan skiln-
ing til að bera, og vel er að rit-
stjóri Tímans skuli opna augu
manna fyrir því.
Tímagreinin getur ekki talað
skýrara máli en hún gerir um
hræðslu Tímaliðsins við nýjar.
kosningar. Það kemur berlega
fram að þeir eru hræddir við tap
sitt frá síðustu alþingiskosning-
um, enda segja þeir berum orð-
um, að fráhvörfin frá flokki
þeirra til Alþýðuflokksins og
Þjóðvarnar, auki á sigurvissu
Sjálfstæðismanna. Einkum óttast
þeir þann mögu-leika, að sigur
lýðræðisaflanna innan Alþýðu-
flokksins muni hafa áhrif á aukið
fylgistap Framsóknar þangað.
EIGINLEIKAR STRÚTSINS
Fyrirsögn Tímagreinarinnar er
þó broslegasti hluti’hennar. Hún
ber með sér ótvíræða eiginleika
strútsins. Síðustu ár sanna, sem
og raunar svo oft áður, að eng-
um ferst jafn óhönduglega sem
Framsóknarmönnum að minnast
á það, sem þeir nefna „braskara-
alræði“. Þeir óttast að vonum að
aðstaða braskaranna í Framsókn-
arflokknum muni versna, ef þeir
lenda í stjórnarandstöðu. Þetta er
að sjálfsögðu rétt, því hugmynd
þeirra um opinber störf fyrir al-
þjóð, nær ekki lengra en að þeim
takmörkum, sem flokksleg þrask-
hugsjón flokksforustunnar leyfir.
Ekki þarf að nefna nein nöfn eða
dæmi þessu til sönnunar, þau eru
alþjóð of vel kunn til þess. Þó
verður ekki komizt hjá að nefna
olíumálið fræga. — Það hefur
kannske ekki verið brask. Einn-
ig, þótt að í smáum stíl væri,
íbúðarlánaútboðin í Kópavogi,
viku fyrir síðustu sveitarstjórn-
arkosningar þar.
Það liggja engar sannanir fyrir
um samþykki bænda fyrir marg-
víslegu braski ráðamanna SÍS
með fé þeirra. Fæstir landsmenn
mundu taka á sig þá ábyrgð að
fullyrða að forstjóri SÍS hafí
aldrei verið viðriðinn neitt brask.
Lögbirtingablaðið hefur fært ó-
þægilegar sannanir í öfuga áít
þar frá,
GULLJATA FRAMSÓKNAR
Það kemur með hverjum
degi betur í ljós, hvað fyrir
Framsóknarmönnum vakti.
þegar þeir settu það skilyrði
fyrir stjórnarsamvinnu að þeir
fengju utanríkismálin. Annars
vegar átti að stöðva flóttann
í liðinu, sem þó hefur herfi-
lega mistekizt, hins vegar sán
þeir gulljötu Framsóknar-
braskara á Keflavíkurflug-
velli og eru nú sem óðast að
raða sér á hana, en það er
efni í aðra blaðagrein.
Svo kemur vesalings Tíminn
og hrópar, — alræði braskara!!
En þá kemur síðari spurningin,
segir Tíminn. — Hvernig verðup
þessum valdadraumi íhaldsins
bezt kollvarpað? — Jú, svarið ec
ljóst og einfalt, segir hann. „Að-
eins með eflingu Framsóknar-
flokksins".
Eru nú Framsóknarmenn svona
einfaldir? Sjá þeir ekki að fylgið
er áð hrynja af þeim? Það hefur
farið til Þjóðvarnarmanna og fer
nú til Alþýðufiokksins og Sjálf-
stæðisflokksins. Þeir hafa þvi
fyrirfram spáð Sjálfstæðisflokkn-
um meirihlutasigur, og þeir gera
meira, þeir nefna í Tímagrein-
inni kjördæmin, sem Sjálfstæðis-
flokkurinn sigrar í við næstu
kosningar, umfram þau sem hann
hefur. Þessi heilindi Tímans
skulu metin að verðleikum, enda
gera þau sitt til að gera sigup
Sj álfstæðisflokksins sem mestan,
hvenær sem næstu kosningap
kunna að fara fram.
Hitt geta svo Framsóknarmenn
spáð í með æstum taugum, hvort
lengra eða skemmra verðup
þangað til þjóðin launar þeirn
braskið.
Keflavík, 2/10 1954.
Þ. HalldórssoB,