Morgunblaðið - 04.01.1956, Qupperneq 9
Miðvikudagur 4. janúar 1956
MORGUNBLAÐIÐ
9
KT FERÐALAG TIL IIVIDLAIMDS
FY R I R nokkru frétti ég, að
Huxley Ólafsson, fram-
kvæmdastjóri, og kona hans Vil-
borg Ámundadóttir væru komin
heim úr mikilli utanlandsreisu.
Þau höfðu ekki farið neina
venjulega bæjarleið, og tók ég
því penna minn og blað, hélt til
heimilis þeirra og kvaddi dyra.
Var mér þegar boðið inn, og eftir
að hafa þegið góðgerðir hjá Vil-
borgu, byrjaði ég að skrifa. Ekki
hafði ég lengi skriíað, er mér
Bætt við Hnxley Ólnlsson framkvstj. og bona hans
FLÓÐASVÆÐI
OG HRÖRLEG HÚS
— Var enginn sem tók á móti
ykkur á flugvellinum?
— Jú, þarna tók á móti okkur
túlkur frá Trade Wings, sem er
líkt fyrirtæki og Orlof hér, enda
kom Orlof okkur í samband við
það. Urðum við ekki lítið undr-
andi, er túlkurinn setti blóma-
varð það Ijóst, að ætti þetta að- krans um háls okkar. Sagði hann
eins að vera smáviðtal, yrði ég
að fara nokkuð geyst yfir. Leið-
in, sem hjónin fóru, var hvorki
meira né minna en 20.000 mílur,
eða alla leið austur til Indlands.
Fóru þau þessa leið á. tveimur
mánuðum.
— Hver var aðaltilgangur
þessarar ferðar?
— Ferðast, kynnast nýjum
iöndum og sjá eitthvað nýstár-
legt.
— Hvenær var lagfc af stað
og hvernig var ferðinni hagað?
— Við lögðum af stað 24. sept-
ember með Loftleiðum áleiðis til
Hamborgar. Þaðan héldum við
ftil London og höfðum við frem-
lur skamma viðdvöl á þessum
stöðum. Frá London héldum við
til Aþenu og dvöldumst þar 1
íjóra daga. Voru þessir dagar
snjög skemmtilegir. Skoðuðum
við hina fomu borg undir góðri
að þetta væri siður þar í landi,
er góða gesti bæri að garði. Þarna
í Bombay urðum við strax vör
við flóðin, er geisað hafa í Ind-
landi undantfarið. Umhverfis
flugvöllinn var allt þakið vötn-
um. Þessi vötn voru samt aðeins
smámunir hjá því er við sáum
síðar, en oft flugum við yfir víð-
áttumiki] flóðasvæði og var þar
ömurlegt yfir að líta. Á leiðinni
frá flugvellinum ókum við gegn-
um hverfi verksmiðjufólks, en
þarna er mikill bómullarvefnað-
ur sem kunnugt er. Húsin, eða
öllu heldur kofarnir, sem fólkið
býr í, eru ákaflega hrörleg og
ekki lík neinum mannabústöð-
um. Væru þau talin léleg útihús
í sveitum hér heima. Kofamir
eru litlir og ekki hærri en svo
að rétt eru þeir manngengir.
Verða margir að sofa úti á gang-
stéttum þar sem sumir kofarnir
Huxley Ólafsson og Vilborg kona hans við komuna til Bombay.
hina látnu Parsa og þeim komið
fyrir í „Hinum þöglu turnum“.
Skammt frá tumunum sitja hræ-
fuglarnir og fyigja hverri
minnstu heyfingu. Er þeir sjá
að nýtt lík hefur verið borið í
turnana, ráðast þeir að því og
tæta það í sig. Eftir að hafa
skoðað þennan hryllilega stað,
sem okkur fannst, héldum við til
Hanging Gardens. Garðarnir eru
í halla Malabarhæðarinnar og
leiðsögn. Sáum við það mark- eru ekki stærri en það, að þeir er þar mjög fagurt um að litast.
verðasta, er þarna er að sjá, svo ruma ekki alla fjölskylduna.
sem Akrapolis. Veður var mjög Hlýtur ástandið að vera mjög
ffagurt meðan við dvöldumst slæmt á þessum stað yfir rign-
þarna. Frá Aþenu héldum við ingartímann.
til Basra með nokkurri viðdvöl I
£ Kairó. HRÆFUGLARNIR
— Ferðuðust þið eingöngu með FÁ HINA LÁTNU
flugvélum? ' — Er Bombay ekki falieg borg?
Dajerling — þorpið þar sem fjallagarpurinn Tenzing á heima.
— Já, allar ferðir milli staða
fórum við með flugvélum utan
þess, er við notuðum lítils háttar
bíla í Indlandi.
HAFTH KONURNAR FIMM
IHEÐ SÉR
— Löng viðdvöl í Basra?
— Nei, þar var stanzað skamma
Þaðan sáum við yfir alla borgina.
EINKENNILEG
„ÞVOTTAHÚS“
Við röbbum nú nokkra stund
um Bombay og m. a. berst talið
að „þvottahúsunum“. Vakti það
athygli Vilborgar, hvernig þvo*t-
urinn er þveginn og meðhöndl- 1
aður. Þai-na eru það karlmenn-
irnir, sem þvo, enda ekki nema
von, því þetta virðist þeim full-
erfitt verk, hvað þá konunum.
Þvottamennirnir hafa ailir sinn
ákveðna bás niður við læk, er
þama rennur. Dífa þeir tuskun-
um í vatnið og slá þeim síðan
við steinana af miklum krafti
Litla sápu nota þeir í þvottinn
og sumir enga. Þetta endurtaka
þeir hvað eftir annað, þar til
þeim finnst þvotturinn þveginn.
Þá breiða þeir hann til þerris á
steinana og er hann er þurr
strjúka þeir tuskurnar með stór-
um járnum, er þeir hafa hitað
við eld þarna. Ekki er þvottur-
inn merktur, því þeir, sem skipta
við þvottamennina, þekkja sitt.
Var ekki laust við að Vilborgu
yrði hugsað heim til þvottavélar
sinnar, er hún sá þessar aðfarir.
MERKAR FORNMINJAR
— Hvert hélduð þið frá Bom-
bay?
— Við fórum næst til Aur-
fyrr voru því ræningjar öruggir
á þessum stað fyrir hvers konar
árásum af landi.
Bombay er ákaflega þýðingar-
stund. Þar bættust nýir farþegar i mikil borg, enda viðkomustaður
í hópinra. Þar kom Austurlanda-
búi, karimaður, er klæddur var
®ð hætti Evrópumarma. í fylgd
aneð honum voru konur hans,
fimm að tölu. Voru þær allar
klæddar skikkjum og höfðu
felæjur fyrir andliti. Með þeim
voru börn þeirra og fylgdi þeim
fearnfóstra; ekki hafði hún blæju
tfyrir andlitinu. Eitt barnanna,
etúlka um fimm ára gömul, var
aneð gulleyrnalokka, en eins og
allir vita eru Austurlandabúar
snikið gefnir fyrir hvers konar
skraut. Öll voru börnin smekk-
lega klædd á evrópska vísu. —
Frá Basra héldum við suður til
Dhahran, sem er miðstöð olíu-
tframleiðslunnar í miðausturlönd-
íim. Þarna var alveg óþolandi
hiti, enda liggur eyðimörkin al-
— Jú, þar eru fagrar bygging-
ar, breið stræti og eru hótelin
þar fyrsta flokks á nútíma mæli-
kvarða. Borgin stendur á eyju,
sem umlukt er hafi á tvo vegu
og fenjum á hina. Áður angabad og dvöldumst þar í tvc
þessa miklu byggingu í tungls-
ljósi, en þá endurvarpar marmar-
inn frá sér Ijósinu, avo að undur-
fagurt er á að líta. Það fé, sem
þessi bygging hefur kostað, hefur
margfalt ávaxtað sig með hinum
mikla ferðamannastraumi, er
þangað liggur. Frá Akra fórum
við til Japíur; er það mikil iðn-
aðarborg með Evrópusniði. —
~Stönzuðum við þar lítinn tíma„
heJdur héldum til Delhi og þaðan
áfram til Benares.
ALLIR VILJA DEYJA
í BENARES
— Er ekki Benares mjög heilög
borg i augum Hindúa?
— Benares er helgasti Staðui
Ilindúa. Þeir halda þvi fram, að
staðurinn sem borgin stendur á
sé sá staður, er fyrst varð til i
heiminum. Þangað leita Hindúar
mjög mikið og vart mun sá
Hindúi vera til sem ekki hefur
einu sinni eða oftar komið til
borgarinnar áður en hann skilur
við þetta líf. Þeir álíta, að þeir,
sem deyji í Benares eigi vísa
sæluvist.
— Hvernig leizt ykkur á fljót—
ið helga, Ganges?
— Vatnið í Ganges ér grugg-
ugt og má sjá í vatninu stórat
pöddur, er synda all kröftuglega
móti straumnum. En Indverjinn
hræðist ekki þessar pöddur, þvi
þær lifa í heilögu vatni og em
því með öllu skaðlausar. Allan
daginn má sjá fólk vera að baða
sig í ánni, því vatnið er talið mjög
heilsusamlegt. Þegar Hindúi
kemur niður að ánni til að baða
sig, byrjar hann á því að skola
munninn og þvo augun úr vatn-
inu. Þá fer hann með bæn og
eys yfir sig vatni. Er hann hefut
lokið þessu, veður hann út í ána
í öllum fötunum og baðar sig
Nudda þeir vatninu einkum um
veika bletti á likama sínum, er
lækningu þurfa með. Ef hann er
kominn langt að, hefur hann með
sér vatn í krukku til baka og
deyi einhver ættingi hans, er
gripið til þessa vatns og það lát
ið inn milli vara hins framliðna
og eftir að það hefur verið gert.
er sál hans borgið og honum víí.
sæluvist.
SKEGG MÚHAMEÐS
— Þarna eru aðrir útfararsiðiv
en i Bombay?
— Já, þarna eru líkin brennd
Meðfram Ganges nokkru neðan
við baðstaðinn fer líkbrennslan
fram. Þar má oft sjá lík, er bíða
þess að komast á bálið. Ættingj-
ar sjá um þessar brennslur, tína
þeir saman eldsneyti og leggja
hinn framliðna þar á, eftir að
FÖGUR BORG
,— Frá Aurangabad héldum við
til Delhi.
— Hvernig er umhorfs í höf-
uöborginni?
— Þar gætir ekki eins mikill-
ar fátæktar og sunnar í landinu,
enda er uppbygging mikil þarna.
Delhi er fögur borg með geysi-
mörgum fallegum byggingum,
gömlum og nýjum. Hér var það,
sem Mongúl-keisararnir ríktu
tfyrr á öldum og létu þeir reisa
mörg fögur skrauthýsi. Þá létu
þeir einnig reisa öflugar víggirð-
ingar um herbúðir sinar og
standa þær enn. Hermenn keis-
arsana töluðu mál, sem var sett
saman úr ýmsum mállýzkum
töluðum í Indlandi. Var þetta
mál kallað Urdu og er enn talað
Indlandi.
Þarna heimsóttum við gröf
Gandhi, en hann er nú í tölu
heilagra manna. Urðum við að
fara úr skóm okkar er við geng-
um að gröfinni eins og við urð-
um einnig alls staðar að gera er
við komum á helga staði. Um-
hverfis Dehli. Var allt þakið vötn
um og hafa flóðin aldrei komið
eins nærri borginni og nú. Varð
að flytja fólkið úr sveitunum í
kring inn til borgarinnar og var
mikið gert þessu fólkj. til hjálpar.
Við höfðum ekki langa viðdvöl
í Dehli, því ákveðið var að koma
þar aftur. Héldum við norður til
Kasmir. Flogið var yfir fjallgarð,
sem er 10.500 feta hár, en beggja
vegna við hann rísa upp risahá
fjöll upp í 24.000 feta hæð.
Kasmír er í eins konar dal um-
luktum þessum risaháu fjöllum.
Er við litum niður úr flugvél-
inni sáum við fjallveginn er ligg-
ur til Kasmír. Lá hann í ótal
bugðum þarna í fjöllunum. Mik- hann hefur verið færður úr föt-
allra er frá Evrópu koma.
— Er það ekki í Bombay, sem
Indverjar kasta látnum ættingj-
um fyrir hræfugla?
— Jú, rétt er það. Þar er
sértrúarflokkur einn, er Parsar
nefnast; er hann kominn frá
Persíu. Parsarnir eru all ein-
kennílegir menn. Þeir vilja eng-
um mein gera. Þeir drepa til
dæmis aldrei flugur og margir
þeirra láta sópa gangbautir sínai
til þess að þeir ekki stígi ofan
á skordýr og drepi þau. Þá eru
aðrir, sem hafa dulu fyrir munni
sér til varnar því, að þeir drepi
bakteríur. Er þeir deyja má ekki
saurga jörðina með líkama
þeirra, heldur er farið með þá
upp til „Hinna þöglu turna", sem
standa á hæð einni skammt frá
■veg að útjaðri bor'farinnaar. Hús-j Hanging Garden. „Hinir þöglu
in þarna eru lágrt ist ineð ! turnar“ standa í garði, afar fögr-
þykkum leirveggjuin nær glugga! um, og er hátt og voldugt hlið
lausum. Urðum við beirri stund \ fyrir honum, sem rist er dular-
íegnust, er lagt var aí stað frá fullum táknum. Þarna ríkir mik-
þessum stað. Níi var ríefnan tek-
in á Indland og vai- aia»eastað-
urinn Bombay..
il kyrrð líkt og á öðrum helgi-
stöðum trúarflokka í Indlandi.
Inn um þetta hlið er farið með
daga. Þar sáum við hina frægu
hella, sem kenndir eru við hæð
ina Ajanta. Þessir hellar erv
gerðir af manna höndum og
höggnir inn í bergfð kringun
100 til 300 árum eftir Búddha
(500 f. Kr.).
Verkfærin, sem við þetta verl
voru notuð, voru ekki önnur ei
hamrar og meitlar. Hellarnir ert
fagurlega skreyttir innan með ein:
konar freskómálverkum. Þarna
var eitthvert mesta munka-
setur Búddhamunka, sem
um getur í sögunni. Hell-
ana notuðu munkarnir til
bænahalds. enda er þarna mikil
kyrrð og hvílir mikill helgiblær
yfir þessum stað. Eru hellarnir
sumir allstórir og liggja hlið við
hlið í berginu.
Við komum lika í Ellora hell-
ana. Þeir eru utan í fjalls-
hlíð og eru þar höggnir í klett-
ana, í einn klettinn er höggvið
musteri ,sem er 103 feta hátt.
Alls eru hellar þessir aó t.ólu
og eru gerðir af dýrkéndum
Hindúa, Búddha og Jain, trúar-
flokk upprunnum í Kína. Fr
þetta eini staðurinn í h<'iminum
þar sem svo margir trúarflokk-
ar hafa safna/.t saman á sama
stað.
Flogið yfir Kasmír.
il fegurð er í Kasmír og yrði það unum. Þá er kveiktur eldur og
of langt mal að lýsa þeirri fegurð er líkið hefur brunnið upp er
hér svo nokkuð gagn væri í. Við askan tekin og stráð yfir fljótið,
héldum aftur suður til Delhi eftir Við ætluðum að taka myndir af
fjögra daga viðdvöl á þessum þessu, en fengum ekki. Þarna á
stað. Frá Delhi fórum við suður fljótsbakkanum standa mörg fög-
til Akra, en þar sáum við hið ur musteri hinna ýmsu trúflokká
undurtagra listaverk, grafhýsiö Við komum í eitt musterið, sem
Taj Mahal. Grafhýsi. þetta, sem var musteri Múhameðstruár
reyndar er stór höll, reisti Taj mai •. Þar var okkur sýnt hár
Mahaí til mmningar um konu úr skeggi Múhameðs og ein'nig
sína og kostaði það á sínum 'sáum við fyrstu blaðsiðuna _ur
tíma um 35 millj. rúbíur eða um Kóranirium ritaða af tengdasýhl
100 millj., ísl. króna. Ferðalang-1 Frh. á bis. 10.