Morgunblaðið - 19.01.1956, Side 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 19. janúar 1958

ANNA
EFTIR LALLI KNUTSEN
%ak:
rEi:~r*"nr:" ‘^srszznsmr
Framhaldssagan 52
xð í hlaoið. Síðan var forstofu-
hurðinni hrundið upp og fótatak
margra manna barst nær og nær
stcfunni. sem við sátum í.
Sá, sem fyrstur kom í ljós í
dyrunum, var Gynter. Tárin

í. — Hver einasti maður í sveit-
inni veit að þú rændir hann líí-
inu,
Anna Kristín vætti þurrar
varirnar. Hún virtist ekki gefa
orðum Gynters neinn gaum, en
horfði beint í augu fógetans, þeg-
ar hún svaraði — Það voru ostr
etreymdu niður blágráar kinnar urnar £g keypti fullan brúsa í
hans og hann snýtti sér hvað
eftir annað. Okkur iét hann sem
ha>m sæi ekki. Á eftir honum
kom presturinn, hár og beinaber,
með haiðlegan svip. Þá Thorson,
fógeti frá Innriey og síðast
Brostrop. Hann var eins og dverg
ur við hlið hinna, en heiftin skein
Þrándheimi. Hann hefur ekki
þolað þær.
— Við skulum pína Sesselju
gömlu til sagna. Hún leysir áreið-
anlega frá skjóðunni, sagði Gynt-
er illilega.
Augti Önnu Kristínar störðu á
I okkur dimm og stór. — Hver
Úr augum hans.
Anna Kristín reis á fætur og segir að ég hafi gert þetta?
gel'k á móti gestunum. — Ég — Allir, sagði presturinn hörku
þakka yður, herrar mínir, fyrir 'eS£1- — Viðurkennið sök yðar,
þá vinsemd er þér sýnið mér með synduga kona. Iðrizt og léttið
komu yðar. Má ekki bjóða yður byrðinni af samvizku yðar. Það
glas af víni?
| var ekki mín sök. Það voru ostr-
Þakka yður fyrir, húsfreyja, urnar.
ek’íi í þetta sinn, svaraði fóget-
inn mildri röddu.
f. ömurlegum erindagjörðum.
Það sló djúpri þögn á. hópinn.
Við höfðum öll staðið upp frá
foorðum. Lárus stóð við hlið mína.
Magisterinn starði ráðaleysislega
á l'omumenn, en ég horfði á ná-
hvítt andlit systur minnar.
að hver maður verðí að bera
ábyrgð gerða sinna fyrir guði.
— Meðan við höfum presta eins
og yður, sagði ég æst, — vaxa
afbrotin í heiminum. Stendur
ekki líka í ritningunni að guð sé
kærleikur.
— Og einnig: Auga fyrir auga
og tönn fyrir tönn, sagði prestur-
inn drembilega. — Og líf fyrir
iif.
Anna Kristín hljóðaði Fg reif
mig af Lárusi og greip hana í
faðm mér. Svo leit ég á prestinn
og sagði: — Enginn getur með
réttu ákært systur mína fyrir að
hoía drepið eiginmann sinn, fyrr
en sannanir eru fyrir hendi. Það
er satt að hann er dáinn. En mega
ekki þeir dauðu hvíla í friði.
— Líf fyrir líf, endurtók prest-
urinn kuldalega.
— Þessar samræður eru gagns-
lausar, sagði nú fógetinn.
Hverju svarið þér ákærunum,
Hver keypti ostrurnar fyrir ^ M^ensson? Xður en henni
Við komum ytku- spurðx fogetmn — Ebbe t6m tii svarS) sagði Gynter:
Ebbe Carstensson. En þer þekkið __ hana bara nelta Þe
hann, fogeti. Hann nmndi ^ kemur f-um
3 -^Hann er einn af elskhugum he*ra sannleikann.
við að
hennar, þrumaði Gynter. — Hún
hefur selt sig hinum og þessum.
Þegar Mogensson höfuðsmaður
Kaldur gustur fór allt í einu
um stofuna. Ljósið, sem magist-
erinn hélt á, blakti og við stóðum
, ,, , . _* .___ . þarna í hálfrökkrinu eins og dýr,
Tárin streymdu stöðugt niður varð t>ess vlsarl> varð hann htnm ^em lokuð eru inni í búri.
kinnar Gynters
titruðu.
og varir hans
Allt í einu fór systir mín að
hlæja. Ég vissi að nú var hræðsl-
an að fá yfirhöndina hjá henni
og kjarkurinn að þverra. En það
skildu ekki aðrir en ég.
Brostrop missti alla stjórn á
sér, stökk fram á gólfið og hróp-
aði skrækri rödd: — Hún hetur
myrt föður minn og efnir svo til
veizlu á eftir. Sjáið þið ekki silki-
dúkinn, silfurstjakana, kertaljós-
in, veizlumatinn. Á meðan faðir
hættulegur. Þá myrti hún hanri.
Hann sneri sér snöggt að fóget-
aiíum og prestinum. — Og sú, ,
,. __, . halfdrogu eftir golfinu. Hun
sem utvegaði eitrið, var helvitis . & . . , A
Tveir þjónar fógetans komu nú
inn með manneskju, sem þeir
galdranomin hún Katja
Sandi. Hún hefur hvað eftir ann-
að sloppið með naumíndum við
bálið. Og svo skuluð þið spyrja
Sesselju.
Lárus ætlaði að segja eitthvað
en fógetinn stöðvaði hann, gekk
til dyra og sagði: — Viljið þér
sækja þessa Sesselju.
Nú sagði magisterinn: — Hún
minn liggur kaldur nár í næsta er ekki eins og annað fólk, fógeti.
herbergi við hana, skemmtir hún — Haldið þér að hún sé geðveik?
sér og hlærý'Hann fór að hágráta. 1 — Nei, en hún er eins og barn. Ef
~ Pilturinn hefur rétt fyrir sér, henni er gert á móti skapi, reynir
sagði Gynter. — Hún hefur áður hún að hefna sín eins og börn
re;, nt að gefa honum eitur. Ó, ef gera, án fyrirhyggju.
ég hefði verið hér, þá skyldi þetta
ekki hafa komið fyrir. Hann sneri
sér að systur minni, benti ógn-
ardi á hana og æpti: — Þér hafið
drcpið hann og yður skal verða
hegnt.
Á eftir orðum Gynters varð
afíur þögn. Axarhögg heyrðust
utan af túninu. Auðvitað var það
Nils gamii, sem hjó við til vetr-
arins, en mér fannst ég heyra
hvin böðulsaxarinnar, sem beint
væri að hálsi systur minnar. Ég
Presturinn yppti öxlum háðs-
lega. — Það stendur í ritningunni
frá vemaði aumingjalega: — Anna
Kristín, þú verður að bjarga mér.
Segðu að ég hafi ekki átt neinn
þátt í þessu. Þú gerðir það.
Ég hef séð margt misjafnt um
mína daga, en aldrei neitt eins
andstyggilegt og Sesselju í þetta
sk’ipti. Ég gekk til hennar og
þaggaði niður í henni með því að
gefa henni rokna kinnhest.
En Gvnter ýtti mér frá henni
og hrópaði hlakkandi: — Ég
hugsa að bað þurfi ekki að pína
hana mikið til sagna. Sesselja
æpti upp yfir sig, en Gynter hróp-
aði: — Viðurkenndu nú þátttöku
þína í morði höfuðsmannsins.
Annars verður mölbrotið hvert
bein í skrokknum á þér.
cak upp hátt hljóð.
I sama bili hné Anna Kristín
niður. Það hafði liðið yfir hana.
BARIMIÐ
5.
fógetinn iagði hönd sína á hand-
légg hans. •— Látið þér hana
vera.
— En hún er veik. — Það leið
bara yfir hana af því að hún veit,
að hún lendir á höggstokknum,
Skuggsýnt var þar umhverfis sem í rökkri, en þá brá við,
' Nú' þarf' ekki'”lengur vún- °F 1 sa™a vetfangi vissi hún ekki fyrri til en hún hélt á
anna við, hrópaði Gynter. Við ^arn' s,nu Þ®tt við hjarta sér.
afliendum hana yfirvöldunum.1 Það brosti við henni enn þá fríðara en það nokkurn tíma
Bezta vinar míns verður hefnt. , hafði verið. Hún æpti upp yfir sig, en það heyrðist ekki,1
Lárus gekk til Önnu Kristínar því að rétt þar hjá — og svo aftur langt í burt, og því næst
og ætlaði að bera hana app, en aftur all nærri — heyrðist indæl hljómbylgjandi sönglist.
Aldrei hafði svo sæluríka samræmistóna borið fyrir
eyru hennar. Þeir ómuðu hinum megin við þetta náttsvarta
fortjald, sem skildi höllina frá hinu mikla landi eilífðarinn-!
ar. —■ i
] „Elsku móðir mín! JBezta móðir mín!“ heyrði hún barnið
hvæsti G/nter. — &Því 'að þar sitt se8Ía- Það var málrómurinn, sem hún þekkti og elskaði,
skal hún lenda. Það sver ég. : °g hver kossinn kom á eftir öðrum í óumræðilegri sælu..
— Látið hana í friði, hrópaði °g barnið benti á fortjaldið dimma.
ég. — Fyrst verður hún að horfa) „Svona fallegt er ekki uppi á jörðinni. Sérðu, móðir mín!
á raann sinn deyja kvalafullum . Sérðu þau öll? Þetta er sæla!“ t
dauða, og svo komið þið og á-1 En móðirin sá ekkert, þar sem barnið benti til, — ekkert
kærið hana fyrir hryllilegan nema svartnættið. Hún sá það með jarðneskum augum, sá
glæp. Furöar ykkur á því að það ekki eins og barnið, sem Guð hafði kallað til sín. Hún heyrði
skuli hða yfir hana? hljóminn, tónana, en hún skynjaði ekki orðið, sem hún átti
, Nu opnaði Anna Knstm augun. „g {rúa 1
Fógetinn gekk til hennar og sagði NT,'. ^ <n . ,,,
hlýlega: — Frú Mogensson, vilj < get eg flogið, moðir mm! sagði barmð Eg get
ið þér nú ekki segja okkur alla rlogio með glaðværu bornunum beint mn til Guðs. Það
söguna? Það er betra fyrir alla vildi eg svo feginn, en þegar þú grætur svona eins og þú
aðiia að sannleikurinn komi grætur núna, þá get ég ekki komizt frá þér. Og ég vildi
strax í ljó:. f það svo feginn. Æ, má ég það ekki? Þú kemur þangað inn
— Reyndu ekki að koma þér , til mm, hvort sem er, áður en langt um líður, elsku móðir j
nndan sökinni, greip Gynter fram mín!“ 1 v it 1
O íiÞHllt il'í h V ■i'.t dsíIA AIÁi :
I ■:
K | o -íj
1 n v >—rv/ — i —JC >\ / A Ée Á : r' Ir-
f
ÍJ T S \ L \ 1 IJTSALA
a r a
PILSUM KJÓLUM
PEYSUM KÁPUM
og og
BLÚSSUM DRÖGTUM
FELDUR H.F. FELDUR H.F.
Austurstræti 6 Laugavegi 116

JT
IITSALA UTSALA
á
GLUGGA a
TJALDAEFNUM HÖTTUM
og
KJÓLAEFNUM
FELDUR H.F. FELDUR H.F.
Bankastræti 7. Laugavegi 116

* *
UTSALA UTSAL4
a a
HÖNSKUM allskonar
Verð frá kr. 15,00
BÚTUM
og
SKÓM
FELDUR H.F. FELDUR H.F.
Austurstræti 10 Laugavegi 116 |

Síðar, ullar ÍTSALA
PRJÓNABUXUR V a
• SÍÐBUXUM
FELDUR H.F. FELDUR H.F.
Austurstræti fi Laugavegi 116
Stanley hurðir
Fyrir
Bílskúra, Vörugevmslu r
^ o.fL — í heilum flekum.
! Brotnum flekum.
Einnig Radió-opnaða t'
hurðir fyrir bílskúra.
Aðeins styðja á hnapp í bílnum og hurðin opnast
sjálfkrafa. — Leitið upplýsinga.
Einkaumboðsmenn:
Ludvig Storr & Co.
II
- AUGLÝSING ER GULLS ÍGILDI -